Honda CBF250 2004 - 2005

Από το

Μαύρο Σκύλο

25/8/2010

Το Honda CBF 250 μας ήρθε από τη… Βραζιλία το 2004. Από τη Βραζιλία γιατί εκεί παράγεται, σε ένα από τα εργοστάσια της μεγάλης εταιρείας. Με το διαχρονικό σχήμα του, το CBF 250 είναι ακριβώς αυτό που δείχνει: Μια μικρή, απλή μοτοσυκλέτα 250 κυβικών [blockquote]Ναι...
Γιατί είναι καλός συνδυασμός χρηστικότητας, απλότητας, και επαρκών επιδόσεων ικανών για "βόλτα" με χαμόγελα
Όχι...
Για όσους χρειάζονται την τελευταία λέξη της τεχνολογίας
Γιατί...
Είναι μια μικρή μεν, αλλά μοτοσυκλέτα, με διαχρονικό σχήμα, εύκολη στην οδήγηση χωρίς να απαιτεί τίποτα "ειδικό"
Τι πρέπει να προσέξετε
Το CBF 250 έχει αποδειχθεί αξιόπιστη κατασκευή και δεν έχει κάποιο συγκεκριμένο σημείο που πάσχει. Εάν βρείτε κάποιο που "φοράει" το διπλό σταντ -προσφέρεται σαν προαιρετικό αξεσουάρ- προτιμήστε το. Οι επαναλαμβανόμενες μικρές διαδρομές με πολλές στάσεις (σβησίματα και ξεκινήματα) του κινητήρα, αδειάζουν τη μπαταρία, χωρίς αυτό να γεννά άλλα προβλήματα.[/blockquote]
Η κατηγορία αυτή, των 250 κυβικών δηλαδή, στην πρόσφατη ιστορία είχε γνωρίσει μεγάλη άνθιση -και όχι άδικα. Οι επιδόσεις που προσφέρει ένας τετράχρονος κινητήρας αυτού του κυβισμού, ξεπερνούν κατά πολύ αυτές των "αναιμικών" 125. Έτσι το CBF 250 ακολουθεί αλλά και ξεπερνά εύκολα στις απαραίτητες επιταχύνσεις, τα οχήματα που ξεκινούν μαζί του στην καθημερινή μετακίνηση στις σύγχρονες πόλεις.
Πιο απλά και μοτοσυκλετικά, σε κάθε εκκίνηση από ένα πράσινο φανάρι, με ένα τετράχρονο 125 ο αναβάτης πρέπει να εξαντλεί τα περιθώρια που του προσφέρει ο κινητήρας του, για να ακολουθεί και να μην εμποδίζει τα άλλα οχήματα. Aντίθετα, ο αναβάτης του CBF 250 δεν χρειάζεται να εξαντλεί τον κινητήρα του. Ακολουθεί εύκολα τον ρυθμό της κίνησης στις πόλεις, ενώ στην ανοιχτή λεωφόρο έχει εύκολα ταχύτητα πάνω από τα εκατό χιλιόμετρα ανά ώρα, που αρκούν για να μην "κρύβεται" στη δεξιά λωρίδα.
Ο μονοκύλινδρος αερόψυκτος κινητήρας του με τους δυο εκκεντροφόρους, αρέσκεται να δουλεύει πάνω από τις 5.000 στροφές, προσφέροντας γραμμικά αυξανόμενη απόδοση, μέχρι λίγο πριν το κόκκινο των 10.000 στροφών. Ό,τι έχει να δώσει το δίνει μέχρι τις 9.000 -από εκεί και πάνω υπάρχουν περισσότεροι κραδασμοί και φασαρία παρά ουσία. Το εξατάχυτο κιβώτιο βοηθάει ώστε η βελόνα του ταχύμετρου να φθάνει την ένδειξη των 140 χιλιομέτρων, ενώ και μια βόλτα έξω από την πόλη ακόμη και με συνεπιβάτη, είναι όχι μόνο εφικτή μα μπορεί να είναι διασκεδαστική. Αυτό το χαρακτηριστικό, το απαραίτητο για κάθε χρήστη μοτοσυκλέτας, προσφέρεται από το CBF 250. Έρχεται σε μικρές δόσεις, αλλά έρχεται, χαρίζοντας και από εκείνα τα χαμόγελα που αποζητά κάθε μοτοσυκλετιστής "τρέχοντας".
Χρειάζεται και απαιτεί λίγα καύσιμα, φθείρει με πολύ αργούς ρυθμούς τα ελαστικά, τα γρανάζια και την αλυσίδα, ενώ και η περιοδική συντήρησή του γίνεται σε αραιά διαστήματα. Η ρύθμιση του διακένου των βαλβίδων, που γίνεται με καπελότα, είναι κυρίως υπεύθυνη για το αραιό διάστημα του "μεγάλου" service. H απλότητα της κατασκευής, επιτρέπει στον οποιονδήποτε να κάνει, εάν θέλει, τους απαραίτητους ελέγχους, λιπάνσεις και μικρορυθμίσεις -αυτές τις μικρές επεμβάσεις που κάνουν την καθημερινή συμβίωση άνετη και εύκολη.
Δυο ντιζούλες έχει να αναζητούν λίγο σπρέι, μια ρυθμισούλα το ταμπούρο, σωστή πίεση στα λάστιχα, άντε και ένα τέντωμα στην αλυσίδα. Έχει και τα "γονίδια" της μαμάς εταιρείας, που έχει ταυτιστεί με τον εύκολο χειρισμό και την αξιοπιστία των κατασκευών της. Το CBF 250 δεν αποτελεί την τελευταία λέξη της τεχνολογίας και δεν μπορεί να βάλει φωτιά ούτε στους δρόμους ούτε... στις πίστες. Αντ’ αυτού ,προσφέρει την απλότητά του, το κλασικό του σχήμα, μεταφέρει άνετα συνεπιβάτη, κοστίζει λίγο και είναι μοτοσυκλέτα.
Η Honda στη Βραζιλία δεν το εξέλιξε, όπως θα μπορούσε να κάνει, αντικαθιστώντας το καρμπιρατέρ του με σύστημα ψεκασμού, και δίνοντάς του τη δυνατότητα να πωλείται σήμερα ικανοποιώντας τις απαιτήσεις των προδιαγραφών Euro 3. Υπάρχει όμως σε επαρκές απόθεμα ως μεταχειρισμένο, για όσους αποφασίσουν να μην υποκύψουν στην ευκολία των σκούτερ, αλλά θέλουν μια μικρή μοτοσυκλέτα για τις καθημερινές ανάγκες τους:. Με ουδέτερο κράτημα, μικρό βάρος, καλά φρένα, εύκολη, απλή, με μικρό κόστος αγοράς και χρήσης και διαχρονική μορφή.



ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ (2004)
Τύπος: Tετράχρονος, μονοκύλινδρος, αερόψυκτος με 2 EEK και τέσσερις βαλβίδες
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 73x59,5
Κυβικά (cc): 249
Σχέση συμπίεσης: 9,3:1
Ανάφλεξη: Ψηφιακή
Τροφοδοσία: Καρμπιρατέρ Keihin VE-L32
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
Σύστημα εξαγωγής: 1 σε 1
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος Συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος
Τελική Μετάδοση: Αλυσίδα / 2,84:1
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Ατσάλινο, κλειστό
Γωνία κάστερ (o): 25
Ίχνος (mm): 99
Μεταξόνιο (mm): 1.370
Ύψος σέλας (mm): 780
Βάρος κενή / γεμάτη (kg): 138,5/152
Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 16/2,5
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: Tηλεσκοπικό πιρούνι
Διάμετρος (mm): 37
Διαδρομή (mm): 130
Ρυθμίσεις: Καμία
Πίσω: Ένα αμορτισέρ χωρίς μοχλικό
Διαδρομή (mm): 100
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δίσκος 276 χιλιοστών, δαγκάνα με δυο παράλληλα έμβολα
Πίσω: Ταμπούρο διαμέτρου 130mm
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 100/80-17
Ζάντα: 2,15x17''
Πίσω
Ελαστικό: 130/70-17
Ζάντα: 3 x17''
ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Ταχύμετρο, στροφόμετρο, οθόνη με ενδείξεις στάθμης καυσίμων, ώρας, ολικό και μερικό χιλιομετρητή, λυχνίες για νεκρά / φλας / μεγάλη σκάλα φώτων , χώρος κάτω από τη σέλα, γαντζάκια για χταπόδια
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (HP/rpm): 20,4 / 8.000
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm): 2,24 / 6.000
ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗΣ
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 18,2 / 8.200
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 2,1 / 5.800
Κινητήρας "εύστροφος" με τον καλύτερο εαυτό του πάνω από τις 5.000 στροφές, με "ελαστική" λειτουργία από πολύ χαμηλά, αξιόπιστος… στεγανός και οικονομικός. Και με ευχάριστο ήχο!
ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)
Μέση: 4,7
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)
Μέση: 340


Moto Guzzi V7 (2008 - 2012)

Από τον

Χρήστο Πατεράκη

3/8/2015

Κοιτώντας την ιστορία

 

Η Moto Guzzi κοίταξε πίσω στη μεγάλη ιστορία της και άντλησε από εκεί την έμπνευση που οδήγησε στην παρουσίαση του V7 το 2008, αναβιώνοντας ένα από τα θρυλικά ονόματα μοτοσυκλετών που έχει φτιάξει από το 1921

Μια πρόσφατη καμπή στη μεγάλη ιστορία της Moto Guzzi έγινε στο τέλος του 2004, όπου το εργοστάσιο του Mandello Del Lario πέρασε στην ιδιοκτησία της Piaggio. Το γεγονός αυτό έβαλε τέλος στην αστάθεια που είχε βρεθεί μετά την περίοδο 2000 - 2004 όπου ήταν στην ιδιοκτησία της Aprilia. Για την επιβίωση και την ανάπτυξη της εταιρείας παρουσιάστηκαν νέα και ενδιαφέροντα μοντέλα, όπως το Griso το 2007 και το Stelvio το 2008. Στην έκθεση του Μιλάνο όμως το φθινόπωρο του 2007 παρουσιάστηκε η V7 ή για την ακρίβεια η αναβίωση του V7, ενός μοντέλου που παρουσιάστηκε το 1967. Η καριέρα του ήταν μεγάλη και επιτυχημένη κάνοντας πωλήσεις και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, αφού είχε καταφέρει να κερδίσει την προτίμηση της αστυνομίας της Καλιφόρνια χάρη και στο μικρό κόστος συντήρησής της. Ακολούθησε η έκδοση Special και το 1971 η V7 Sport με τα κλιπόν, η οποία εξελίχθηκε αργότερα στη διάσημη Le Mans με τα 850 κυβικά. Την αντίστοιχη σειρά άρχισε να αναβιώνει η Guzzi βάζοντας δίπλα στην V7 Classic την έκδοση Café το 2008 και το 2009 την Racer με το κόκκινο πλαίσιο, όπως ακριβώς είχαν οι πρώτες διακόσιες V7 Racer του 1971.Στην αναβίωση επιλέχθηκε και τοποθετήθηκε ο small block κινητήρας των 750 κυβικών, γνωστός από τη χρήση του στις Nevada και Breva 750. Ένας κινητήρας με δυο βαλβίδες και θαλάμους καύσης Heron, αξιόπιστος, με απλή συντήρηση, αλλά και φτωχές επιδόσεις. H μοτοσυκλέτα αυτή έγινε το best seller της Guzzi θυμίζοντας στους παλιότερους αναβάτες την αρχική του έκδοση και τους νεώτερους να υποκύπτουν στη γοητεία της και το στυλ της.Η V7 έχει μια πολύ απλή φόρμα με το πανέμορφο ρεζερβουάρ να συμπληρώνεται από τον στρογγυλό προβολέα, τα δυο φτερά βαμμένα στο χρώμα της μοτοσυκλέτας πάνω από τους τροχούς με τις ακτίνες και την ίσια σέλα του. Εκτός από τον κινητήρα είναι και το πλαίσιο που έρχεται από το παρελθόν και είναι η συνέχεια του εμπνευσμένου πλαισίου που είχε σχεδιάσει ο Lino Tonti. Από ατσάλινους σωλήνες φτιαγμένο, σαν ανοικτό χωροδικτύωμα με το συγκρότημα του κινητήρα να βιδώνεται άκαμπτα κάτω από αυτό. Και λέμε συγκρότημα γιατί πίσω από τον αερόψυκτο V90o βρίσκεται το ξεχωριστό πεντατάχυτο κιβώτιο και στη συνέχεια το αλουμινένιο ψαλίδι με τον άξονα της τελικής μετάδοσης να περνά μέσα από το δεξιό του πλευρό. Πιο πίσω συνεχίζει η κλασική σχεδίαση, με τα δυο τοποθετημένα με κλίση αμορτισέρ να αναρτούν το ψαλίδι.Ουσιαστικό συστατικό στη συνταγή δημιουργίας της νέας V7 είναι η υψηλή ποιότητα στο φινίρισμα και τη βαφή και η προσοχή στις λεπτομέρειες. Είναι μια καλοφτιαγμένη μοτοσυκλέτα και έχει δείξει ότι παραμένει σε πολύ καλή κατάσταση μετρώντας τα χρόνια να περνούν. Είναι χαμηλή και στενή, εύκολη στην οδήγηση και με τη μοναδικότητα που της δίνει η διάταξη του κινητήρα της. Ο διαμήκης στρόφαλος την κάνει να γέρνει δεξιά στις “ξερογκαζιές”, αλλά καθορίζει και την ανάλαφρη συμπεριφορά της με την ευκολία της αλλαγής κλίσεων να είναι πιο εύκολη ακόμη και από τους διάσημους για αυτό το χαρακτηριστικό boxer. Η μεγάλη γωνία κάστερ και η διάμετρος του εμπρός τροχού δίνουν τη “βαριά” αίσθηση από το μπροστινό, ενώ το ιδιαίτερα στιβαρό πλαίσιο είναι αρωγός όταν ο αναβάτης της θέλει να διασκεδάσει. Θέλει προσπάθεια για να διαλέξει τη γραμμή της, δυσκολεύεται να την αλλάξει όταν έχει πάρει κλίση και οι αντιδράσεις από τον άξονα επιβάλλουν να διαγράφεις τις καμπύλες με το γκάζι σταθερό ή καλύτερα να ανοίγει προοδευτικά.O κινητήρας έχει ευχάριστη και ομαλή απόδοση στις χαμηλές και μεσαίες στροφές κάνοντας την V7 μια πολύ ευχάριστη μοτοσυκλέτα για την καθημερινή μετακίνηση και τις βόλτες.

Μπορεί η V7 να είναι το best seller της Moto Guzzi, αλλά γενικά οι αριθμοί των πωλήσεων είναι μικροί κάνοντάς την σχετικά σπάνια σαν μεταχειρισμένη. Από την άλλη αγοράζεται από “κατασταλαγμένους” που θέλουν να την κρατήσουν πολύ καιρό. Έτσι η αναζήτησή της χρειάζεται χρόνο. Το ότι η εμφάνισή της ακόμη και σαν μεταχειρισμένη πρέπει να είναι αψεγάδιαστη είναι το πρώτο βήμα για την επιλογή της, ενώ η ύπαρξη αξεσουάρ με προτίμηση σε πλαϊνές βαλίτσες, ζελατίνα, σχάρα και κεντρικό σταντ, αυξάνουν την χρηστικότητά της.

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

Τύπος: Tετράχρονος, V90o διαμήκης, αερόψυκτος ένας εκκεντροφόρος στο κάρτερ, 2 βαλβίδες/κύλινδρο

Διάμετρος επί διαδρομή (mm): -

Κυβικά (cc): 744                

Σχέση συμπίεσης: 9,6:1              

Ανάφλεξη: Ψηφιακή         

Τροφοδοσία: Ψεκασμός Marelli                                   

Σύστημα εκκίνησης:                        Μίζα

Σύστημα εξαγωγής:      2 σε 2

ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Τύπος συμπλέκτη:            Ξερός, μονόδισκος με ντίζα

Σχέσεις ταχυτήτων: Πέντε

Τελική μετάδοση:            Άξονας, γρανάζια

 

ΠΛΑΙΣΙΟ

Τύπος: Ατσάλινο, κλειστό, βιδωτό τμήμα για την αφαίρεση του κινητήρα

Γωνία κάστερ (o):       27,5

Ίχνος (mm):            109

Μεταξόνιο (mm):  1.449 

Ύψος σέλας (mm):  805

Βάρος κατασκευαστή κενή (kg): 182/198         

Πραγματικό βάρος γεμάτη, ζυγισμένη (Kg): 199,5

Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 17/2,5

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Εμπρός: Τηλεσκοπικό πιρούνι Marzocchi

Διάμετρος (mm):  40

Διαδρομή (mm):  135                

Ρυθμίσεις:            Καμία

Πίσω:  Δυο αμορτισέρ Sachs

Διαδρομή (mm):  118    

Ρυθμίσεις:            Προφόρτιση ελατηρίων

 

ΦΡΕΝΑ

Εμπρός: Δίσκος 320mm, δαγκάνα Brembo με τέσσερα έμβολα

Πίσω:            Δίσκος 260mm, δαγκάνα Brembo με ένα έμβολο

 

ΤΡΟΧΟΙ

Εμπρός

Ελαστικό:            100/90 -18

Ζάντα:             2,50 x 18in

Πίσω

Ελαστικό:            130/80 -17

Ζάντα:             3,50 x17in

 

ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Αναλογικό στροφόμετρο και ταχύμετρο, δύο οθόνες LCD με ψηφιακές ενδείξεις για ολικό και μερικό χιλιομετρητή, ρολόι, θερμοκρασία περιβάλλοντος, ενδεικτικές λυχνίες για πίεση λαδιού, λειτουργία ψεκασμού, φλας, νεκρά, μεγάλη σκάλα φώτων

Στρογγυλά και κλασικά τα δυο όργανα με τις αναλογικές και υπερβολικά αισιόδοξες ενδείξεις τους. Η προσοχή στις λεπτομέρειες και το καλό φινίρισμα ήταν πρωτόγνωρο για Moto Guzzi

 

ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ

Ισχύς κατασκευαστή (HP/rpm): 48/6.800

Ροπή κατασκευαστή (Kg.m/rpm):  5,4/3.600

Επιτάχυνση 0 - 400m (sec): 14,48

Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 39,2/6.200

Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 5,1/2.700

Η απόδοση του κινητήρα όσον αφορά την ισχύ του είναι χαμηλή και στην μέγιστη τιμή της αγγίζει -χωρίς να ξεπερνά- τους σαράντα ίππους στον τροχό. Έχοντας όμως αρκετά κυβικά η ροπή του κινείται γύρω από τα πέντε χιλιογραμμόμετρα από τις 2.500 έως τις 6.000 στροφές.Η καλή του απόκριση τον κάνει πολύ ευχάριστο στις χαμηλές και μεσαίες στροφές. Χρειάζεται αλλαγή λαδιού και ρύθμιση βαλβίδων κάθε 7.500 χιλιόμετρα.

 

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)

Μέση:            5,6

ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)

Μέση:            303

 

ΤΙΜΕΣ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ (με ΦΠΑ 23%, €)

Έμβολο πλήρες: 141

Μπιέλα: 239

Τελικό εξάτμισης (ένα): 527

Ρεζερβουάρ: 528,74 (933,20 βαμμένο)

Εμπρός φτερό: 135

Εμπρός ζάντα: 244

Μανέτα φρένου: 23,30

Σέλα: 133

Πλαίσιο :765

 

Οι προαναφερόμενες τιμές ήταν σε ισχύ τον Μάϊο του 2012

Και το σχήμα της σέλας έρχεται από το παρελθόν, έχοντας ουσιαστικά ένα επίπεδο. Είναι όμορφη σχετικά κοντή για τον συνεπιβάτη, ενώ και το ύψος του αφρώδους υλικού της είναι μικρό, θυσία για την άνεση, κέρδος για την απόσταση από το έδαφος

 

 

Μεγάλης διαμέτρου ο μπροστινός τροχός με τις ακτίνες. Το φρένο χρειάζεται αρκετή δύναμη, αλλά το πιρούνι είναι σχετικά στιβαρό και ο μοναδικός δίσκος δεν το επηρεάζει

 

Περισσότερο από τρεις δεκαετίες η Moto Guzzi έχει ταυτιστεί με τον διαμήκη αερόψυκτο δικύλινδρο V90o και την μετάδοση με άξονα. Αυτήν μετέφερε στην αναβίωση της V7 αφήνοντας όλες τις πολύπλοκες διατάξεις του παρελθόντος της να παραμένουν στο μουσείο της