KTM 450 EXC 2005

Από το

Μαύρο Σκύλο

26/8/2010

Οι αγώνες enduro ξεκίνησαν ως δοκιμασία "endurance", δηλαδή ως δοκιμασία αντοχής, όπως και εξακολουθούν να είναι κατά ένα μεγάλο ποσοστό. Οι κινητήρες των μοτοσυκλετών αυτών, όπως και όλα τα περιφερειακά τους, καταπονούνται σε μεγάλο βαθμό -και το θέμα της αξιοπιστίας άνοιγε πάντα μια μεγάλη συζήτηση. Όταν παρουσιάστηκαν τα πρώτα τετράχρονα enduro 450 κυβικών, άρχισαν και οι ιστορίες, από ανθρώπους που χρησιμοποιούσαν καθημερινά τέτοιου είδους μοτοσυκλέτες, για την απροβλημάτιστη συμβίωση μαζί τους και στην πόλη [blockquote]Ναι
για τον φιλικό χαρακτήρα
για την ομαλή απόδοση
για την κορυφαία θέση οδήγησης
Όχι
για την αστάθεια στα πολλά χιλιόμετρα
γιατί θα "δαγκώσετε τη λαμαρίνα"
Γιατί
θέλετε να εξερευνήσετε κάθε χωμάτινη γωνιά της χώρας χωρίς προβλήματα, έχοντας έναν αξιόμαχο σύντροφο
Τι πρέπει να προσέξετε
Μία τέτοια μοτοσυκλέτα είναι σίγουρο ότι δεν ήταν "του σαλονιού". Πέραν του σκληροτράχηλου χαρακτήρα της και των υψηλών αντοχών όλων των περιφερειακών, καλό θα είναι να έχει δεχτεί σωστή φροντίδα. Ζητήστε να μάθετε τα διαστήματα service και τη χρήση του προηγούμενου ιδιοκτήτη. Προσέξτε την κατάσταση του ψυγείου, των ρουλεμάν λαιμού, τυχόν χτυπήματα στις ζάντες και γενικά όλα τα περιφερειακά που καταπονούνται στο χώμα. Το τελευταίο πράγμα που πρέπει να σας απασχολεί είναι οι γρατσουνιές στα πλαστικά. Είναι το λογικό αποτέλεσμα μίας και μόνο καλής βόλτας…[/blockquote]
Λιγότερο πιεσμένες από τις μικρότερες και χωρίς ακραίες αποδόσεις, όπως οι μεγαλύτερες, αυτές οι μοτοσυκλέτες βρήκαν τη θέση τους στη μεγάλη λίστα των enduro μοντέλων και τη δική τους κατηγορία στα πρωταθλήματα. Μία από αυτές τις μοτοσυκλέτες ήταν και το KTM EXC 450. Υπάρχουν κάποιοι που το διέταξαν σε καθημερινή υπηρεσία χωρίς διήμερη ανάπαυση και ακόμα περισσότεροι που βάλθηκαν μαζί του να οργώσουν τα ελληνικά βουνά. Η χώρα μας είναι από τις λίγες, όπου το μεγάλο πορτοκαλί enduro έφτασε να χρησιμοποιείται καθημερινά μέσα στην πόλη, αφού τα περιορισμένα οικονομικά αποθέματα των περισσότερων αγοραστών, τους ανάγκασαν να τη βγάλουν στους δρόμους των πόλεων.
Μάλιστα, μερικοί προτίμησαν ένα δεύτερο ζευγάρι από ζάντες, γρανάζια και street ελαστικά, αντί να αγοράσουν κάτι μικρότερο για τις καθημερινές μετακινήσεις. Με ρύθμιση βαλβίδων κάθε 45 ώρες αγώνα, ή 90 σε απλή χρήση και αλλαγή λαδιών κάθε 15, ήταν πολλές φορές δύσκολο να αφήσει κανείς ένα ραντεβού να περιμένει, για να κάνει μια συντήρηση. Το πάπλωμα μερικές Κυριακές είναι βαρύ και οι φίλοι θα έχουν πάει κιόλας στο ραντεβού, οπότε δεν αποκλείεται να άφησε κάποιος το καινούριο λαδάκι στο ντουλάπι για αλλαγή μετά τη βόλτα. Ελληνικές ιστορίες, που όμως αντανακλούν την πραγματικότητα και είναι μακριά από κάθε όριο φαντασίας των Αυστριακών.
Με χρήση πέραν των εργοστασιακών οδηγιών, οι ιστορίες για ραγισμένες κεφαλές και πυροκόκκινα μοτέρ, θα έπρεπε να ακολουθούν τη μοτοσυκλέτα σαν μοιρολόι. Ωστόσο, εξακολουθεί να ατενίζει σε κάθε σήκωμα του μπροστινού τροχού τον ουρανό με καθαρό κούτελο. Ο άψογος σε λειτουργία κινητήρας αποδείχτηκε και αρκετά έμπιστος. Εκτός από την έλλειψη "εργοστασιακών" προβλημάτων, άντεχε την ελλιπή συντήρηση από τα ακανόνιστα διαστήματα service και τις μεγάλες περιόδους με το γκάζι ανοιχτό. Κάτω από τέτοιες συνθήκες οδήγησης, το πιο συνηθισμένο πρόβλημα είναι να παραδώσουν το πνεύμα οι τσιμούχες του εκκεντροφόρου. Μια αλλαγή μαζί με τα ρουλεμάν, αν ερχόταν έγκαιρα, μπορούσε να προλάβει δυσάρεστες καταστάσεις.
Ωστόσο, η δημοτικότητα της 450 EXC, δεν είναι απόρροια μόνο του σκληροτράχηλου κινητήρα. Οι ικανότητές της στην εκτός δρόμου οδήγηση, καθώς και οι επιδόσεις της σε αγωνιστική χρήση, την έκαναν να ξεχωρίσει από την αρχή. Με τη γραμμικότητα της απόδοσης να είναι ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του κινητήρα, οι νέοι αναβάτες, αλλά και αυτοί που για πρώτη φορά "ανέβηκαν" σε κυβικά, θα βρουν έναν ήπιο και δυνατό σύμμαχο. Ανεβάζοντας στροφές ακόμα και με λάθος επιλεγμένη σχέση, σε βοηθά να διορθώσεις τα λάθη χωρίς να σπινάρει άνευ λόγου. Η μακριά πρώτη ωστόσο εξαιρείται, καθώς σε κλειστά χωμάτινα κομμάτια και ξεκίνημα σε απότομες ανηφόρες, θα απαιτήσει τη χρήση συμπλέκτη. Το απότομο άνοιγμα του γκαζιού θα σε εκτοξεύσει μπροστά, βοηθώντας σε να κρατήσεις τον έλεγχο και δεν θα μείνει στο ίδιο σημείο καίγοντας λάστιχα, εκτός και αν αυτό επιδιώκεις.
Πιστός ακόλουθος θα είναι και το πιρούνι. Στρέφοντας τον τροχό στην κατεύθυνση που θέλεις, θα περάσει πάνω από κάθε ανωμαλία αγόγγυστα και το σπουδαιότερο, με σωστή πληροφόρηση, κρατώντας τον τροχό σε συνεχή επαφή με το έδαφος. Πίσω όμως, η καλή εικόνα θα χαλάσει λίγο, καθώς σε εγκάρσιες ανωμαλίες θα υπάρχουν αναπηδήσεις -που ωστόσο δεν είναι τέτοιες που να παρασύρουν και το υπόλοιπο σύνολο. Τα δυνατά Brembo περιμένουν απλώς το σύνθημα για να αναλάβουν δράση με προοδευτικό τρόπο, σταματώντας χωρίς μπλοκαρίσματα τη μοτοσυκλέτα, ανεξαρτήτως ορμής (με σχεδόν πενήντα άλογα στον τροχό και 125 κιλά, τα χιλιόμετρα δεν είναι δύσκολο να "μαζευτούν" γρήγορα).
Η 450 EXC είχε από την πρώτη της εμφάνιση το προβάδισμα έναντι του ανταγωνισμού στην άνεση, είτε σε όρθια είτε σε καθιστή θέση οδήγησης. Στο μεγάλο KTM, προτιμότερο είναι να ελαττώσετε ρυθμό, απολαμβάνοντας το τοπίο με την άνεση που σας προσφέρει, καθώς στα πολλά χιλιόμετρα είναι νευρικό και απαιτεί αυξημένη προσοχή. Από τα πλέον ολοκληρωμένα σύνολα της κατηγορίας του, φιλικό, χωρίς ακραία συμπεριφορά, το KTM 450 EXC μπορεί να γίνει ένας αχώριστος σύντροφος, πιστός σε δύσκολες αποστολές και με σεβασμό στην τσέπη σας.


ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Τετράχρονος, μονοκύλινδρος, υγρόψυκτος, 1 ΕΕΚ, 4 βαλβίδες, αντικραδασμικό αντίβαρο
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 95x63,4
Κυβικά (cc): 448
Σχέση συμπίεσης: 11:1
Ανάφλεξη: Ψηφιακή Kokusan
Τροφοδοσία: Keihin FCR-MX 39
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα και μανιβέλα
Σύστημα εξαγωγής: 2 σε 1
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος Συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος, υδραυλικός Magura
Τελική Μετάδοση: Με αλυσίδα 3,428
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Ατσάλινο, σωληνωτό, κλειστό
Γωνία κάστερ (o): 26,5
Μεταξόνιο (mm): 1.481
Μήκος (mm): 2.200
Πλάτος (mm): 810
Ύψος σέλας (mm): 925
Βάρος κενή / γεμάτη (kg): 118,1 / 124,5
Ρεζερβουάρ / ρεζέρβα (l): 8,5 / 1,2
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: USD τηλεσκοπικό πιρούνι WP
Διάμετρος (mm): 48
Διαδρομή (mm): 300
Ρυθμίσεις: Απόσβεση συμπίεσης και επαναφοράς
Πίσω: Μονό αμορτισέρ χωρίς μοχλικό της WP, PDS
Διαδρομή (mm): 335
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση συμπίεσης και επαναφοράς
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δίσκος "μαργαρίτα" 260mm με δαγκάνα Brembo δύο εμβόλων
Πίσω: Δίσκος "μαργαρίτα" 220mm με δαγκάνα Brembo ενός εμβόλου
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό / Διάσταση: 90/90-21
Πίσω
Ελαστικό / Διάσταση: 140/80-18
ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Ταχύμετρο με ολικό και μερικό χιλιομετρητή, μεγάλη σκάλα φώτων, αυτόματος και χειροκίνητος αποσυμπιεστής, κόρνα, πλάγιο σταντ
ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗΣ
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 44,9 / 8.100
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 4,4 / 6.100
Ανεβάζει ασταμάτητα μέχρι τις 8.000 στροφές χωρίς κανένα κόμπιασμα. Δεν υπάρχουν κενά ισχύος αλλά ούτε και ξεσπάσματα. Η δύναμη θα σας αφήσει ελεύθερους να υπολογίζετε τον δρόμο και τα περάσματα, και όχι το πού πρέπει να ανοίξετε το γκάζι και πού να το κρατήσετε κλειστό.

Yamaha V-Max 1200 1985-2001

Από το

Μαύρο Σκύλο

26/8/2010

Οι αγώνες dragster ξετρέλαιναν τους Αμερικανούς για χρόνια, από τη δεκαετία του '50. Μέχρι που εμφανίστηκε η V-Max, μια πραγματική muscle bike, όπως καμία άλλη μέχρι τότε, το μακρινό 1985. Σχεδιασμένη αποκλειστικά και μόνο για τις ανάγκες της αμερικανικής αγοράς, η V-Max όχι μόνο έδειχνε όμορφη, αλλά είχε και τόσο γκάζι, όσο μόνο ένας μυημένος Αμερικανός θα μπορούσε να έχει ονειρευτεί στο δρόμο [blockquote]Ναι
μα γιατί είναι μια V-MAX
για να μην έχετε αντίπαλο στις ευθείες
για το πρεστίζ και μόνο
Όχι
για τη μεγάλη κατανάλωση
για τον ατίθασο χαρακτήρα της στις στροφές
για το μαλακό πλαίσιο
Γιατί
είναι το καταλληλότερο εργαλείο για τους λάτρεις της ευθείας, γιατί είναι μια άριστη βάση για τρελό customizing, γιατί η νέα V-Max σας πέφτει πολύ ακριβή, γιατί μπορείτε να την πουλήσετε ακριβότερα απ' ό,τι την αγοράσατε, γιατί μπορεί σε λίγα ακόμα χρόνια να καταλήξει εξαιρετικά δυσεύρετη
Τι πρέπει να προσέξετε
Όσο πιο πολύπλοκο το μηχάνημα, τόσο μεγαλύτερη και η επιφυλακτικότητα. Και ο κινητήρας του V-Max, είναι μεγάλος, V4 άρα και πολύπλοκος, πολύ δυνατός και αρκετά ακριβός. Εκρηκτικός συνδυασμός για το πορτοφόλι σας! Αν και θα μπορούσατε να στοιχηματίσετε στην αξιοπιστία του κινητήρα της Yamaha, αποφύγετε όπως ο διάολος το λιβάνι, μια καλή μοτοσυκλέτα με βλάβη στον κινητήρα. Γενικότερα δώστε ιδιαίτερη προσοχή στα τμήματα ιδιαίτερης καταπόνησης καθώς και σε αυτά της μετάδοσης, όπως στον άξονα, στην καμπάνα του συμπλέκτη, στους δίσκους ("πατινάρισμα"), στα ρουλεμάν του λαιμού του πλαισίου, στο πιρούνι και στα φρένα. Ελέγξτε επίσης πόσο καλά δουλεύει το κιβώτιο ταχυτήτων καθώς και τη λειτουργία της μίζας. Και καλές κόντρες![/blockquote]
Και τι υπήρχε πριν τη V-Max; Λίγα πράγματα... Τρελαμένοι Αμερικανοί πετσόκοβαν και μαστόρευαν τις μοτοσυκλέτες τους, για να μοιάζουν όσο περισσότερο γίνεται σε αγωνιστικές -της εποχής βέβαια, και αμερικάνικων προδιαγραφών. Και αυτός ήταν βέβαια και ο λόγος, που σιγά-σιγά δημιουργήθηκαν -οι τόσο περίεργες για τους περισσότερους- πελώριες γωνίες κάστερ, οι χαμηλές σέλες, τα τεράστια μεταξόνια και τα φαρδιά πίσω λάστιχα. Όλα στον βωμό της ευθείας, του "ενός τετάρτου του μιλίου", της κόντρας και του drag racing. Μια απόδειξη της τάσης εκείνης της εποχής, ήταν και πολλά από τα δημιουργήματα της αμερικάνικης αυτοκινητοβιομηχανίας τότε -όχι όμως και της μοτοβιομηχανίας, που όπως πάντα ακολουθεί τις εξελίξεις αρκετά χρόνια μετά. Τη δεκαετία του '60 έγινε η αρχή, με πρώτα δείγματα μερικές μεταλλαγμένες μοτοσυκλέτες chopper. Τίποτα σπουδαίο! Θα περνούσαν ακόμα πολλά χρόνια, μέχρι το 1983, όποτε και η Honda θα έκανε την πρώτη κίνηση με τη Magna V-65 1100, άλλα δύο χρόνια μέχρι το 1985 και την Kawasaki Eliminator 900, και λίγο ακόμα μέχρι τη μοναδική, φανταστική, και ασύλληπτη Yamaha V-Max 1200.
Τι είναι όμως αυτό που έκανε τη V-Max τόσο ποθητή, τόσο ακαταμάχητη; Απλά πράγματα, που όμως μέχρι τότε δεν είχε σκεφτεί κανένας: Η πληθωρική εμφάνιση, και η πληθωρική ιπποδύναμη! Είχε το μεγαλύτερο πίσω ελαστικό της εποχής (150/90-15), που έμοιαζε βγαλμένο από τους αγώνες dragster. Είχε αστραφτερούς, συμπαγείς αλουμινένιους τροχούς, πιο εντυπωσιακούς από οποιασδήποτε άλλης custom μοτοσυκλέτα της εποχής. Είχε "τσοπεράδικα" φτερά τονισμένα με χρώμιο. Στο τιμόνι υπήρχε μόνο ένα χρωμιωμένο ταχύμετρο και τίποτα άλλο. Εκεί που στις άλλες μοτοσυκλέτες υπήρχε το ρεζερβουάρ, η V-Max είχε το φίλτρο αέρα. Είχε τέσσερα αδηφάγα καρμπιρατέρ, τα οποία εσκεμμένα ήταν σε κοινή θέα, και ανάλογα με τα κέφια του αναβάτη, ρούφαγαν χαλαρά όλο το ρεζερβουάρ ακόμα και σε λιγότερα από 150 χιλιόμετρα. Πάνω στο υποτιθέμενο ρεζερβουάρ, υπήρχε ένα λιλιπούτειο στροφόμετρο, λίγα όμορφα λαμπάκια, και η βελόνα ένδειξης της θερμοκρασίας. Αυτά και άλλα πολλά διακοσμητικά, μινιμαλιστικά, χρωμιωμένα, καλλίγραμμα και πανέμορφα μεταλλικά και μη εξαρτήματα, προς τέρψη του άπληστου οφθαλμού και μόνο.
Όσο για το μυαλό, τη δύσκολη δουλειά είχε αναλάβει ένα και μόνο εξάρτημα... Ο κινητήρας, το απίστευτο εκείνο εργοστάσιο ενέργειας και κατανάλωσης, των 1.198 κυβικών εκατοστών και 145 ίππων. Ανατρέχοντας στην ιστορία, συναντάμε τη V-Max σε τρεις διαφορετικές εκδόσεις: Την πρώτη, "ανοιχτή", full power αμερικάνικη έκδοση των 145 ίππων, τη δεύτερη, "κλειστή", ευρωπαϊκή έκδοση των 104 ίππων (με παρθενική εμφάνιση στη Γαλλία), και μια μεταγενέστερη ευρωπαϊκή έκδοση 97 ίππων, ακόμα πιο "κλειστή" λόγω αυστηρότερων προδιαγραφών. Ευτυχώς, αργότερα η γρήγορη έφτασε και στην Ευρώπη. Εκτός όμως από τα κολακευτικά σχόλια για την εξωγήινη, τότε, ισχύ της, η V-Max προσέλκυσε αντίστοιχα "κολακευτικά" σχόλια και για τη μέτρια έως κακή οδική συμπεριφορά της.
Λίγο τα αδύναμα φρένα, που στα πρώτα μοντέλα αποτελούνταν από δύο διέμβολες δαγκάνες εμπρός και άλλη μια ίδια πίσω, λίγο το μαλακό πιρούνι (μόλις 40 χιλιοστών τον πρώτο καιρό και αργότερα 43 χιλιοστών), που "έπεφτε" γρήγορα φτάνοντας στο σημείο να τερματίζει ακόμα και σε μικρές λακκούβες με ένα μόνο άτομο, λίγο το πίσω μέρος που με τον μονοκόμματο άξονα - ψαλίδι, τα δύο αμορτισέρ, και το υπερβολικό γκάζι της V-Max, "την άκουγε" άσχημα αδυνατώντας να μείνει στον δρόμο, και βέβαια το σημαντικότερο, το πολύ μαλακό πλαίσιο, για τα σημερινά τουλάχιστον δεδομένα, έκαναν μια γρήγορη βόλτα με τη V-Max, εμπειρία αντίστοιχη με την προσπάθεια ενός καουμπόη να κρατηθεί πάνω σε έναν μαινόμενο ταύρο.
Οι Άγγλοι την παρομοίασαν με την προσπάθεια ξανθιάς μεθυσμένης γραμματέως, να κουβαλήσει ένα βαρύ φωτοτυπικό μηχάνημα, άλλοι με ανεξέλεγκτο ποδήλατο χωρίς φρένα σε κατηφόρα, άλλοι με τρενάκι του τρόμου. Υπερβάλλοντας ή όχι, όλοι οι προηγούμενοι είχαν έναν σκοπό και μόνο: Να περιγράψουν τον τόσο ατίθασο, αλλά και συνάμα μοναδικό χαρακτήρα της V-Max 1200, της πρώτης muscle bike της σύγχρονης ιστορίας των δύο τροχών, με τον πιο γλαφυρό τρόπο. Και μάλλον τα κατάφεραν.



1985: Παρουσιάζεται στην αμερικάνικη αγορά, εφοδιασμένη με το V-Boost, με απόδοση 145 ίππων (και 0-400 μέτρα σε 11 δευτερόλεπτα)
1986: Παρουσιάζεται στη Γαλλία, για λογαριασμό της ευρωπαϊκής αγοράς, χωρίς V-Boost και με 104 ίππους
1990: Λανσάρεται στην ιαπωνική αγορά. Στην Ευρώπη μειώνεται η ισχύς του στους 97 ίππους, λόγω αυστηρότερων προδιαγραφών
1991: Ο κινητήρας αποκτά νέους εκκεντροφόρους, και μακρύτερη τελική μετάδοση
1993: Αποκτά παχύτερο πιρούνι από τα 40 στα 43 χιλιοστά, και τετραέμβολες δαγκάνες


(στην παρένθεση, τα χαρακτηριστικά της κλειστής έκδοσης του '90)
  
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ 
Τύπος:Τετράχρονος, τετρακύλινδρος V70, υγρόψυκτος, 2 ΕΕΚ, 4 Β/Κ
Διάμετρος επί διαδρομή (mm):76x66
Κυβικά (cc):1.198
Σχέση συμπίεσης:10,5:1
Ανάφλεξη:Ψηφιακή Hitachi
Τροφοδοσία:4 καρμπιρατέρ 35mm (30mm)
Σύστημα εκκίνησης:Μίζα
Σύστημα εξαγωγής:4 σε 2
ΜΕΤΑΔΟΣΗ 
Τύπος Συμπλέκτη:Υγρός, πολύδισκος, υδραυλικός
Τελική Μετάδοση:Άξονας, 2,86
ΠΛΑΙΣΙΟ 
Τύπος:Διπλό, κλειστό, σωληνωτό, από ατσάλι
Γωνία κάστερ (o):29
Ίχνος (mm):119
Μεταξόνιο (mm):1.590
Ύψος σέλας (mm):775
Βάρος κενή / γεμάτη (kg):271/-
Ρεζερβουάρ / ρεζέρβα (l):15
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ 
Εμπρός:Τηλεσκοπικό πιρούνι
Διάμετρος (mm):40
Διαδρομή (mm):140
Ρυθμίσεις:Υποβοήθηση αέρα
Πίσω:Δύο αμορτισέρ
Διαδρομή (mm):100
Ρυθμίσεις:Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση επαναφοράς
ΦΡΕΝΑ 
Εμπρός:Δύο δίσκοι 298mm με δαγκάνες δύο αντικριστών εμβόλων
Πίσω:Δίσκος 282mm με δαγκάνα δύο εμβόλων
ΤΡΟΧΟΙ 
Εμπρός 
Ελαστικό:110/90-18
Ζάντα:2,15''
Πίσω 
Ελαστικό:150/90-15
Ζάντα:3,5''
ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ 
Αναλογικό στροφόμετρο και κοντέρ, ολικός και μερικός χιλιομετρητής, λυχνίες με ενδείξεις νεκράς / φλας / πίεσης λαδιού / στάθμης καυσίμου / μεγάλης σκάλας φώτων
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ 
Ισχύς εργοστασίου (HP/rpm):145 / 8.500 (97 / 8.500)
Ειδική ισχύς (HP/l):121,03 (81,03)
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ):119 / 8.250 (108,3 / 7.250)
Ροπή στον τροχό (kg.m):11,5 / 6.000 (11,5 / 6.250)
Ορίστε γιατί το V-Max έχει γράψει τόσο λαμπρή ιστορία: Παρατηρείστε τη διαφορά μεταξύ των δύο μοντέλων, που γίνεται αισθητή μετά τις 7.000 στροφές, όπου και το μαγικό V-Boost αρχίζει... δουλειά. Παραδόξως, η κλειστή έκδοση των 97 ίππων, αποδίδει 108,3 ίππους σε χίλιες στροφές λιγότερες. Το εργοστάσιο ωστόσο, ανακοινώνει 97 ίππους στις 8.500.