KTM Duke ΙΙ 640 LC4 E 1999-2007

Από το

Μαύρο Σκύλο

26/8/2010

Ευτυχώς, στη νεότερη Ιστορία της Ελλάδας ως αυτόνομου κράτους, η βασιλεία πέρασε γρήγορα. Πέρα από κάποιους που αυτοχαρακτηρίζονται... πρίγκιπες, προσπαθώντας να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους, δεν υπάρχουν ούτε αυλικοί ούτε δούκες. Εκτός βέβαια από τους Αυστριακούς, που περιφέρουν τους... τίτλους τους, σε κάθε περιοχή της Ελλάδας [blockquote]Ναι
για τη διαχρονική εμφάνιση
για το ατέλειωτο παιχνίδι
για τον ολοκληρωμένο χαρακτήρα του
Όχι
γιατί θέλετε κάτι ήσυχο
γιατί σας αρέσουν τα ταξίδια
Γιατί
θα κάνετε ξανά όσες διαδρομές γνωρίζετε, αναζητώντας εκ νέου τα όριά σας και καθημερινά θα παρεκκλίνετε από την πορεία σας, ώστε να τον οδηγήσετε λίγο ακόμα
Τι πρέπει να προσέξετε
Η μοτοσυκλέτα αυτή δεν φτιάχτηκε για να πηγαίνει αργά. Σε περίπτωση που ο προηγούμενος ιδιοκτήτης ήταν... φιλήσυχος και οι υψηλές θερμοκρασίες και το σταθερό γκάζι ταλαιπώρησαν τον μονοκύλινδρο, η διαμαρτυρία του κινητήρα θα έχει εκφραστεί με ραγισμένη κεφαλή και ταλαιπωρημένα ρουλεμάν στροφάλου. Επίσης, οι κραδασμοί, οι σούζες και οι λακκούβες επιβαρύνουν το έργο της βάσης της πινακίδας, και είναι πιθανό να τη δείτε ραγισμένη (η αλλαγή της κοστίζει γύρω στα εκατό ευρώ).[/blockquote]
Το Duke της KTM το βρίσκεις παντού -και κυρίως στις πόλεις, καθώς ο Δούκας ο Δεύτερος, αν και λιγότερο εξτρεμιστής, αρέσκεται στο αστικό περιβάλλον όπως και οι πρόγονοί του. Το best seller της KTM και ένα από τα μοντέλα με τις υψηλότερες πωλήσεις στην ελληνική αγορά, έχει δημιουργήσει παράδοση πλέον και αποτελεί μέτρο σύγκρισης για τους νέους ανταγωνιστές. Αυτό δικαιολογεί και τη χρήση αυτού του βαρυσήμαντου ονόματος, που αποτελεί τίτλο ευγενείας και μάλιστα τον υψηλότερο, μετά τα μέλη της βασιλικής οικογένειας. Όταν η επιτυχία δεν είναι εφήμερη, τότε ασφαλώς το πόρισμα είναι ότι αυτή δεν είναι αποτέλεσμα ιδιοφυών ενεργειών marketing και πρόσκαιρων παραγόντων.
Αναζητώντας τα στοιχεία που το έκαναν τόσο αγαπητό, συγκεντρώνοντας πιστούς ακόλουθους, ήρθε στη μνήμη η απόλυτα χωμάτινη καταγωγή του. Τα καθαρόαιμα γονίδια προέρχονται από το EXC 620 του 1994, που με 17 ιντσών ζάντες, νέο πιρούνι της WP και βαρύτερο βολάν, αποτέλεσε τον πρώτο Δούκα. Από την επόμενη έκδοση του 1995 και μέχρι το Last Edition του 1998, ο Δούκας ήταν άξιος εκπρόσωπος του βασιλείου της KTM. Με τέτοια κληρονομιά και επιφορτισμένο με την ευθύνη να συνεχίσει την αξιόλογη πορεία, το Duke II παρουσιάστηκε το 1999, με υψηλές αξιώσεις και με εμφάνιση από το μέλλον.  
Δούκας ο Μοντέρνος
Αυτή η σχεδίαση με τους δύο κάθετους προβολείς της μάσκας και τα γεμάτα γωνίες πλαστικά, ήταν τόσο μπροστά από το ταπεινό 1999, που έμεινε σχεδόν απαράλλακτη μέχρι το 2007. Οι χρωματισμοί που προκαλούν αίσθηση ακόμα και τώρα και οι διπλές εξατμίσεις κάτω από την ουρά, σημαίνουν ότι θα γυρνάτε με μία μεταχειρισμένη μοτοσυκλέτα που δεν θα δείχνει τα χρόνια της. Ούτε στην οδήγηση όμως θα στερηθείτε εκείνα τα μοντέρνα χαρακτηριστικά, που ευνοούν το ασφαλές παιχνίδι. Με ανεστραμμένο πιρούνι WP, δίσκο Brembo 320 χιλιοστών με δαγκάνα τεσσάρων εμβόλων μπροστά, και πλαίσιο αρκετά στιβαρό, ο γρήγορος ρυθμός μπορεί να κρατηθεί για πολλή ώρα. Σε αυτό θα βοηθήσουν και οι 46,9 ίπποι (από τους 55) που φτάνουν στον πίσω τροχό. Δεν είναι στο επίπεδο των σημερινών μονοκύλινδρων, αλλά ούτως ή άλλως, μέχρι φέτος δεν υπήρχαν πολύ δυνατότεροι κινητήρες.
Εκεί που επίσης δεν μπορεί να υπάρξει σύγκριση είναι με το νέο Duke, καθώς είναι μια τελείως καινούρια μοτοσυκλέτα με διαφορετικό κινητήρα, πλαίσιο και εμφάνιση, με μόνη ομοιότητα το όνομα. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Θα μπορούσε να έχει υποστεί ένα ριζοσπαστικό "facelift" χωρίς άλλες αλλαγές, και τότε η σύγκριση ανάμεσα σε παλιό και νέο θα άφηνε το πρώτο κατά πολύ πίσω. Ουσιαστικά μιλάμε για δύο διαφορετικές μοτοσυκλέτες, αφήνοντας έτσι το Duke χωρίς πραγματικό διάδοχο. Mην το φέρνετε σε άμεση αντιπαράθεση με τον νέο Δούκα, ο οποίος φλερτάρει με τη naked κατηγορία. Αυτό που αντιλαμβάνεται κανείς κοιτώντας τη γκάμα της KTM είναι, ότι το Duke II θα μπορούσε να "στριμωχτεί" κάπου ανάμεσα στον νέο Δούκα και τα SMC και Supermoto.
Αν ψάχνετε ένα "urban fighter" και δεν θέλετε την κοινή λύση ενός enduro με άλλους τροχούς και αναρτήσεις, ή την "πολεμική" εμφάνιση ενός naked, τότε το Duke II είναι ακόμα εδώ. Ακόμα και η συμπεριφορά του, είναι κάτι το ενδιάμεσο. Στρίβει και ελίσσεται με αμεσότητα, προσφέροντας τους ίδιους μοχλούς και "κόψιμο" τιμονιού με τα supermoto, αλλά χωρίς κραδασμούς και περιορισμούς χώρου και άνεσης. Στην εθνική θα κουράσει και "στα πολλά" θα αρχίσει να χάνει σε σταθερότητα, αλλά στον επαρχιακό δρόμο θα ανταποδώσει με ατέλειωτο παιχνίδι από στροφή σε στροφή και συνεχή εξερεύνηση των ορίων. Μέσα στην πόλη, είναι ικανό να κυνηγήσει οτιδήποτε άλλο κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή και μάλιστα με αξιώσεις, διατηρώντας την αίγλη και τη φήμη που το ακολουθούν όλα αυτά τα χρόνια. Αυτό το μεγάλο διάστημα παρουσίας του, είναι που δεν πρέπει να σας απασχολεί, καθώς την αξιοπιστία του την έχει αποδείξει.
Πέρα από τα συνηθισμένα που ισχύουν για κάθε μεταχειρισμένη μοτοσυκλέτα, σημασία εδώ έχει το πώς το χειριζόταν ο προηγούμενος ιδιοκτήτης. Το Duke II σχεδιάστηκε πολύ προσεκτικά για συγκεκριμένες χρήσεις και για αγοραστές που ήξεραν τι ζητούσαν. Με δεδομένο ότι πρέπει να χειριζόμαστε τις μοτοσυκλέτες μέσα στα πλαίσια του σχεδιασμού τους, έτσι και ο Δούκας, αν δεν είχε οδηγηθεί αποφασιστικά και νευρικά, το πιο πιθανό είναι ότι θα αντιμετωπίζει προβλήματα. Όσο περίεργο και αν ακούγεται, η χαλαρή οδήγηση με τις στροφές χαμηλά, οι μικρές ταχύτητες με μία σχέση πάνω και το σταθερό γκάζι, ήταν πάντα η αχίλλειος πτέρνα αυτού του κινητήρα με τις άγριες διαθέσεις. Τέτοιου είδους συμπεριφορά ταλαιπωρούσε τα ρουλεμάν στροφάλου, και η πολύωρη λειτουργία σε ρελαντί ή χαμηλές ταχύτητες, δεν προσέφερε την κατάλληλη ροή αέρα για ψύξη, με αποτέλεσμα το ράγισμα της κεφαλής.
Ένας έμπειρος μηχανικός θα σας πει αμέσως αν ο Δούκας που σκοπεύετε να αποκτήσετε, πάσχει από τις συνέπειες της "μαλακής" οδήγησης. Ο ήχος του κινητήρα είναι αρκετός για κάποιον γνώστη, ώστε να καταλάβει αν υπάρχει πρόβλημα στα ρουλεμάν στροφάλου, και μια ματιά στο καπάκι της κεφαλής θα αποκαλύψει πιθανές κολλήσεις. Η βάση της πινακίδας είναι επίσης ένα σημείο που κατ’ εξαίρεση στο Duke II χρήζει προσοχής, καθώς δέχεται περισσότερες δυνάμεις απ’ όσες μπορεί να διαχειριστεί και ραγίζει. Καλό επίσης θα ήταν να δείτε τα ρουλεμάν λαιμού, γιατί αν η προσγείωση μετά τις σούζες ερχόταν απότομα, τότε ίσως να χρειάζονται αντικατάσταση -και οι σούζες με αυτή τη μοτοσυκλέτα είναι... φυσικό επακόλουθο.
Υπάρχουν πολλές μεταχειρισμένες που υπόσχονται ευρεία γκάμα χρήσεως, ωστόσο λίγες είναι τόσο απόλυτες στις επιλογές τους. Ο δεύτερος Δούκας δεν κάνει λίγο απ’ όλα, αλλά τέλεια αυτά που υπόσχεται. Πιο άνετος και εξοπλισμένος από καθαρόαιμο, πιο γνήσιος από μεσαίο οn-off με street λάστιχα. Μια ιδιότυπα ενδιάμεση λύση, που ως καθημερινό μέσο μετακίνησης έχει την ιδιότητα να κάνει ευχάριστη και την πιο ανούσια διαδρομή. Γιατί πωλείται; Για να έρθει η σειρά σας στο καθημερινό παιχνίδι, ακροβατώντας στα όρια της νομιμότητας -οι πρώην ιδιοκτήτες, έχουν πάρει τη δόση τους...


ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Τετράχρονος, υγρόψυκτος, μονοκύλινδρος, 1 ΕΕΚ, 4 βαλβίδες
Χωρητικότητα (cc): 625
Σχέση συμπίεσης: 11:1
Ανάφλεξη: Ηλεκτρονική CDI Kokusan
Τροφοδοσία: Καρμπιρατέρ Mikuni BST 40-225
Σύστημα εξαγωγής: 2 σε 2
Σύστημα λίπανσης: Ξηρό κάρτερ, αντλίες λαδιού
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα / Μανιβέλα
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος
Πρωτεύουσα μετάδοση / σχέση: Γρανάζια / 2,700
Σχέσεις ταχυτήτων: 1: 2,500 2: 1,600 3: 1,166 4: 0,950 5: 0,818
Τελική μετάδοση / σχέση: Αλυσίδα / 2,300
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Μονό, κλειστό σωληνωτό
Βάρος κενή (kg): 145
Ρεζερβουάρ / Ρεζέρβα (l): 12 / 2,5
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός
Τύπος: Τηλεσκοπικό πιρούνι, ανάποδο WP Roma
Διάμετρος (mm): 43
Ρυθμίσεις: Aπόσβεση συμπίεσης, απόσβεση επαναφοράς
Πίσω
Τύπος: Ένα αμορτισέρ WP
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση συμπίεσης, απόσβεση επαναφοράς
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δίσκος 320 χιλιοστών, με δαγκάνες τεσσάρων εμβόλων, της Brembo
Πίσω: Δίσκος 220 χιλιοστών, με δαγκάνα ενός εμβόλου και γλίστρα, της Brembo
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ζάντα: 3,50x17’’
Ελαστικό: 120/70-17
Πίσω
Ζάντα: 4,25x17’’
Ελαστικό: 160/60-17
Διάγραμμα
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 47,6 / 6.800
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 5,7 / 4.900
Χτεσινός μονοκύλινδρος με σημερινή απόκριση. Πολύ καλή γραμμικότητα χωρίς σκορτσαρίσματα, που σημαίνει ότι το καρμπιρατέρ της Mikuni κάνει τη δουλειά του. Ανεβάζει σταθερά χωρίς κενά και ψηλά αποδίδει καλύτερα. Η ροπή είναι διαθέσιμη σε σταθερά επίπεδα από χαμηλά και βρίσκεται παντού.

Suzuki DL 650 V-Strom 2004 - 2007

Από το

Μαύρο Σκύλο

26/8/2010

Τo Suzuki V-Strom 650, το "μικρό" (αφού το V-Strom 1000, είχε προηγηθεί στη χώρα μας), το 2004 τάραξε τα νερά. Με καλή υποδομή από τη Suzuki σε τεχνολογία και απόδοση, άρχισε αμέσως τη θριαμβευτική του εμπορική πορεία [blockquote]Ναι...
Γιατί είναι καλός συνδυασμός χρηστικότητας για πολλές διαφορετικές ανάγκες. Αξιόπιστη, με χαμηλή κατανάλωση και άφθονους χώρους
Όχι...
Γιατί τον μεγάλο όγκο της και τον δίχως έμπνευση σχεδιασμό της
Γιατί...
Είναι μια σύγχρονη μοτοσυκλέτα πολλαπλών χρήσεων, από την καθημερινότητα μέχρι το μακρινό ταξίδι
Τι πρέπει να προσέξετε
Το V-Strom 650 είναι αξιόπιστη κατασκευή και δεν έχει κάποιο συγκεκριμένο σημείο που πάσχει ή θέλει ιδιαίτερη προσοχή. Η εξωτερική κατάσταση των πολλών πλαστικών μερών όμως, θα μαρτυρήσσει και την προσοχή που έχει δοθεί και στα… εσωτερικά.[/blockquote]
Το νεώτερο 650 είναι βασισμένο στο V-Strom 1000, που είχε παρουσιαστεί το 2002. Ο δικύλινδρος V90o κινητήρας του, προερχόταν από το SV 650 το οποίο παραγόταν ήδη από το 1998, με τροποποιημένα μερικά χαρακτηριστικά του, ώστε η απόδοσή του να ταιριάξει με τα χαρακτηριστικά μιας κατηγορίας ιδιαίτερα αγαπητής στη χώρα μας: Αυτής των οn-off μοτοσυκλετών, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν με αξιώσεις τόσο σε δρόμο με άσφαλτο όσο και με χώμα.
Η sport enduro tourer, όπως την ονόμασε η Suzuki, εμφανίστηκε από την αρχή προσαρμοσμένη στις απαιτήσεις της εποχής. Το αλουμινένιο πλαίσιο της προσέδιδε αφενός το χαρακτηριστικό της τεχνολογικής επάρκειας, για να επιβληθεί σαν σύγχρονη επιλογή, ενώ αφετέρου η στιβαρότητά του και άλλα ειδικότερα χαρακτηριστικά, επέτρεπαν και την ενθουσιώδη οδήγηση στις κατάλληλες συνθήκες.
O V2, εξοπλισμένος με τον ψεκασμό με τις δυο πεταλούδες, παρέχει πολύ καλή απόκριση και ευκολία χειρισμού, ενώ οι επιδόσεις του V-Strom 650 ήταν πολύ αυξημένες σε σχέση με τα δεδομένα της κατηγορίας. Χωρίς ενοχλητικούς κραδασμούς, επιτρέπει πολύ υψηλές ταχύτητες ταξιδιού με ένα ή δυο άτομα στη σέλα και με αποσκευές. Η αυτονομία του δεν είναι από τις μεγαλύτερες -απόρροια της χωρητικότητας του ρεζερβουάρ του αλλά και της άριστης κατανάλωσής του.
Ένα στοιχείο καθοριστικό για την επιτυχία του, είναι αυτό των άφθονων χώρων. Ευρύχωρη σέλα για δύο, πλατύ ρεζερβουάρ που φιλοξενεί εύκολα tank bag και σχάρα που προσφέρει ευκολία στη μεταφορά αποσκευών. Ακόμη και ο εξοπλισμός του, με χαρακτηριστικά σημεία τη ρυθμιζόμενη καθ' ύψος ζελατίνα και την εύκολη ρύθμιση της προφόρτισης του αμορτισέρ, μέσω τηλεχειριστηρίου, διευκόλυναν χαρακτηριστικά τον αναβάτη της μεσαίου κυβισμού μοτοσυκλέτας με τις δυνατότητες πολλαπλών χρήσεων.
Είναι βέβαιο ότι το V-Strom 650 δεν διεκδίκησε ποτέ δάφνες για την αισθητική του αρτιότητα ή τη μοναδικότητα της σχεδίασής του, αφού αποτελεί ουσιαστικά την "κλωνοποίηση" του DL 1000, έχοντας πρακτικά τον ίδιο όγκο με τον μεγάλο αδερφό του. Οι πλούσιες διαστάσεις του όμως αγαπήθηκαν αφού με λίγα -σχετικά- χρήματα αποκτάς "πολλή" μοτοσυκλέτα και με μεγάλο εύρος χρήσεων. Κυκλοφορεί παντού (με κάποιες δυσκολίες στην αυξημένη κυκλοφορία της πόλης, λόγω του όγκου κυρίως, αλλά και του σχετικού του βάρους), ικανοποιώντας όμως περισσότερο σε πιο ανοιχτούς δρόμους, ενώ κάνει και άριστη παρέα με μεγαλύτερου κυβισμού μοτοσυκλέτες. Οι μεγαλύτερες από τις μοτοσυκλέτες δρόμου διαδρομές των αναρτήσεων (150 χιλιοστά εμπρός και πίσω) το κάνουν να αδιαφορεί για τους κακούς δρόμους, ενώ θα διασχίσει ευχάριστα και χωματόδρομους.
To V-Strom 650 προσαρμόστηκε από το μέσο του 2007 στις προδιαγραφέςEuro 3, απέκτησε και έκδοση εξοπλισμένη με ABS και συνεχίζει την καριέρα του. Το πρώτο μοντέλο, με τον ελαφρώς ισχυρότερο κινητήρα, έχει πουληθεί σε πρωτόγνωρες ποσότητες στην Ελλάδα. Έτσι η αναζήτηση κάποιου μεταχειρισμένου, έχει την ευκολία και ταυτόχρονα τη δυσκολία της. Ο μεγάλος αριθμός προσφερόμενων, δίνει πολλές δυνατότητες στην αναζήτηση συμφέρουσας τιμής αλλά και πλήρους εξοπλισμού. Στον τελευταίο τομέα αξίζει να αφιερωθεί χρόνος, γιατί συχνά μπορούν να βρεθούν πλούσια εξοπλισμένα V-Strom 650.


ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ (2004)
Τύπος: Tετράχρονος, V90o, υγρόψυκτος με 2EEK και τέσσερις βαλβίδες ανά κύλινδρο
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 81x62,6
Κυβικά (cc): 645
Σχέση συμπίεσης: 11,5:1
Ανάφλεξη: Ψηφιακή
Τροφοδοσία: Ψεκασμός με δυο πεταλούδες σε κάθε αυλό
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
Σύστημα εξαγωγής: 2 σε 1
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος Συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος
Τελική Μετάδοση: Αλυσίδα / 3,13
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Αλουμινένιο, περιμετρικό
Γωνία κάστερ (o): 26
Ίχνος (mm): 110
Μεταξόνιο (mm): 1540
Ύψος σέλας (mm): 820
Βάρος κενή / γεμάτη (kg): 189
Ρεζερβουάρ (l): 22
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: Tηλεσκοπικό πιρούνι
Διάμετρος (mm): 43
Διαδρομή (mm): 150
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση
Πίσω: Ένα αμορτισέρ με μοχλικό
Διαδρομή (mm): 150
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση επαναφοράς
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δυο δίσκοι 310 χιλιοστών, δαγκάνες Tokico με δυο παράλληλα έμβολα
Πίσω: Δίσκος 260 χιλιοστών, με δαγκάνα ενός εμβόλου της Nissin
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 110/80-19
Ζάντα: 2,5x19''
Πίσω
Ελαστικό: 150/70-17
Ζάντα: 4 x17''
ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Ταχύμετρο, στροφόμετρο, οθόνη με ενδείξεις θερμοκρασίας, στάθμης καυσίμων, ώρας, ολικό και δυο μερικούς χιλιομετρητές, λυχνίες για νεκρά / φλας / μεγάλη σκάλα φώτων / πίεση λαδιού, χώρος κάτω από τη σέλα, ρυθμιζόμενη ζελατίνα
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (HP/rpm): 66,6 / 8.800
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm): 6,1 / 6.400
ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗΣ
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 66,7 / 9.100
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 6 / 6.100
ΛΕΖΑΝΤΑ ΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΟΣ
Kινητήρας με ελαστική λειτουργία από τις 2.000 στροφές, δυνατός στις μεσαίες και απολαυστικός από τις 7.000 και πάνω. Χωρίς κραδασμούς, αξιόπιστος και με πολύ καλή κατανάλωση. Μόνο ο ήχος που παράγει το τελικό δεν έχει ευχάριστη χροιά.
ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)
Μέση: 6,5
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)
Μέση: 338