MINI TEST Suzuki GSX1300R Hayabusa (2008 - 2012)

Από τον

Χρήστο Πατεράκη

8/6/2015

Σταθερή αξία

 

Είναι μια από τις ελάχιστες μοτοσυκλέτες της Suzuki που αποτελούν πάντοτε αντικείμενο συζητήσεων και από αυτές που οι εμπειρίες μαζί τους μένουν αξέχαστες. Από το 1999 που εμφανίστηκε στον κόσμο, εξακολουθεί να εμπνέει σεβασμό και τον έχει κερδίσει με την αξία της

Είναι ξεκάθαρα μια καλή μοτοσυκλέτα και το ότι η βασική δομή της παραμένει ουσιαστικά ίδια από το 1999 έως και στο νέο μοντέλο του 2013, αποτελεί άλλη μια επιβεβαίωση της αξίας της. Η αναβαθμισμένη έκδοσή της, που ήρθε στην χώρα μας στο τέλος του 2007, έγινε όχι μόνο αντικείμενο πόθου αλλά σημείωσε την εποχή της εύκολης κατανάλωσης και πολύ σημαντικές πωλήσεις. Ειδικά στο λευκό χρώμα που είχε και η μοτοσυκλέτα που οδηγήσαμε τότε, το “γεράκι” της Suzuki έγινε μια μοτοσυκλέτα με ιδιαίτερα μαζικές πωλήσεις για την τιμή της. Η εμφάνισή της πάντοτε ξένιζε τους περισσότερους, αλλά όπως λένε κάποιοι από αυτούς που την αγαπούν και ζουν μαζί της “δεν την βλέπεις όταν την οδηγείς”. Το σχήμα της έχει διαμορφωθεί για να είναι ασφαλής και αποδοτική στις αντικειμενικά υψηλές ταχύτητες, τις οποίες όχι μόνο πιάνει αλλά διατηρεί με άνεση και ηρεμία. Το σύνολο της διαμόρφωσής της σχηματίζει μια ιδεατή κάψουλα, που μέσα της ο αναβάτης μένει προστατευμένος και απομονωμένος απολαμβάνοντας την εμπειρία. Το 2007 η Suzuki έκανε μια σειρά από αλλαγές, δίχως όμως να αλλάξει την δομή του περιμετρικού αλουμινένιου πλαισίου της, που μαζί με τις ζάντες της ήταν τα λίγα αλλά ουσιαστικά στοιχεία που έμειναν όμοια με του προηγούμενου μοντέλου. Από εκεί και πέρα, επανασχεδιασμένο ήταν το κοστούμι της κάνοντάς την πιο πλούσια σε καμπύλες στο πίσω μέρος, τα φρένα της ήταν καινούργια, το ατσάλινο υποπλαίσιο ισχυρότερο και χαμηλότερα τοποθετημένο, ενώ και τα δυο τελικά των εξατμίσεων έγιναν πολύ μεγαλύτερα σε μήκος έχοντας διπλάσιο όγκο από τα προηγούμενα. Ο όγκος τους και το βάρος τους, μαζί με το ότι ήταν αρκετά πίσω τοποθετημένα, την έκαναν να σουζάρει ευκολότερα. Πολύ δουλειά έγινε και στον κινητήρα, με την σημαντικότερη να αφορά στην αύξηση της χωρητικότητάς του στα 1340 κυβικά, επεμβάσεις έγιναν στην κεφαλή που απέκτησε βαλβίδες από τιτάνιο, προσεκτικό χειρισμό του αέρα που εκτοπίζουν τα έμβολα στην καθοδική τους πορεία και βελτιώσεις στο κιβώτιο. To αποτέλεσμα ήταν να γίνει τότε ξεκάθαρα και με την εγκυρότητα του δυναμομέτρου, η ισχυρότερη μοτοσυκλέτα παραγωγής που είχαμε μετρήσει, ξεπερνώντας του 170 ίππους στον πίσω τροχό. Πέρα από την αύξηση της μέγιστης ισχύος κατά 15 ίππους, ο κινητήρας της ήταν πολύ πιο ορεξάτος να δουλεύει ψηλά και συνεχώς. Το ανέβασμα των στροφών έγινε πιο ορμητικό και η μεγάλη Suzuki έγινε καλύτερη δίχως να χάσει τίποτα από τις αρετές της προηγούμενης. Είχε και αναβαθμισμένη ποιότητα κατασκευής, όντας πιο γυαλιστερή και ποιοτική από την πρώτη. Τα αλλαγμένα φρένα της εξακολούθησαν να μην έχουν δυνατό αρχικό δάγκωμα, ενώ και η ευχαρίστηση του να πηγαίνει πάνω από τα 300 των πρώτων εκδόσεων είχε μείνει ήδη στο παρελθόν. Και με αυτόν τον περιορισμό όμως, το Hayabusa εξακολουθεί να επιταχύνει εύκολα με καταιγιστικούς ρυθμούς, ενώ η όρεξή της για τις πολύ υψηλές ταχύτητες έγινε μεγαλύτερη. Αυτή η μοτοσυκλέτα συνεχίζει να είναι ευχάριστη από την οδήγηση σε πίστα έως το να γίνεται χιλιομετροφάγος με συνεπιβάτη και αποσκευές. H Suzuki της προσέθεσε τρεις επιλεγόμενες χαρτογραφήσεις που αλλάζουν την απόδοση και την απόκριση του κινητήρα, και με το πιο δυνατό ηρεμιστικό η απόδοση του μεγάλου τετρακύλινδρου περιορίζεται στους μόλις 121 ίππους στον τροχό. Η Hayabusa παραμένει μια πανίσχυρη μοτοσυκλέτα με τα μηχανικά της μέρη να παρουσιάζουν άριστη αντοχή, ενώ συνεχίζει να τρώει λάστιχα και αλυσίδες με πολύ όρεξη. Δεν είναι ακριβώς παγίδα αλλά χρειάζεται έναν συγκεντρωμένο στην οδήγησή της αναβάτη, γιατί τίποτα δεν φανερώνει ότι ζορίζεται, με οποιαδήποτε ταχύτητα και αν της ζητήσεις να επιταχύνει. Με άλλα λόγια αν ανοίξεις το γκάζι για να προσπεράσεις κάτι, δεν καταλαβαίνεις πόσο γρήγορα φθάνεις να πηγαίνεις με 250 χιλιόμετρα. Αυτό εύκολα μπορεί να σε δαγκώσει, αν γίνεται σε μια λεωφόρο που διασχίζει την πόλη. H Hayabusa αυτή ήταν ικανότερη και πιο άνετη στις ψηλές ταχύτητες από την προηγούμενη έκδοση. Σήμερα, με την αλλαγή στο επίπεδο της οικονομίας, η Hayabusa δείχνει ακριβότερη, όχι μόνο για να αποκτηθεί καινούργια αλλά όσον αφορά στα πάγια έξοδά της και την κατανάλωση αναλωσίμων. Από την άλλη μεριά, υπάρχουν μεταχειρισμένες με την τιμή τους να αρχίζει σχεδόν στο ένα τρίτο απ' ό,τι κόστιζε καινούργια, κάνοντας την απόκτησή της μια δελεαστική ιδέα για όσους ονειρεύονται εμπειρίες μαζί της.

 

 

Ναι

Στο ότι μένει ανεπηρέαστη στις υψηλές ταχύτητες και με απόθεμα δύναμης

Όχι

Στην κατανάλωση αναλώσιμων

Γιατί

Είναι μια από αυτές που χαίρεσαι να ζεις καθημερινά μαζί της

 

 

 

Τιμή

Οι τιμές των μοτοσυκλετών, όχι μόνο των μεταχειρισμένων αλλά ακόμη και των καινούργιων, είναι πολύ ρευστές στην εποχή που διανύουμε στην Ελλάδα. Μεταβάλλονται γρήγορα, προς χαμηλότερα επίπεδα. Για αυτόν το λόγο το να αφιερώσεις χρόνο για την επιλογή μιας μεταχειρισμένης μπορεί ευκολότερα να σε φέρει μπροστά σε αυτό που λέμε ευκαιρία. Χωρίς όμως να είναι κανόνας ότι το φθηνότερο είναι το καλύτερο, αφού συχνά το “συμμάζεμα” μπορεί να κοστίσει πολύ περισσότερα χρήματα από όσα δόθηκαν για την αγορά του. Είναι συχνότερη περίπτωση η ακριβότερη να αποδειχθεί πιο συμφέρουσα αγορά.

 

 

Αναλογικές οι ενδείξεις των οργάνων με το ταχύμετρο να έχει τελευταίο αριθμό τα 280 που περνάει για πλάκα

 

Παρά την αλλαγή των δισκόφρενων και την τοποθέτηση των ακτινικών δαγκανών, τα φρένα της εξακολούθησαν να μην είναι κορυφαία, ειδικά στο αρχικό δάγκωμα και στην ελλιπή αίσθηση

 

Βελτιωμένη αεροδυναμική της και καλύτερη προστασία από τον αέρα πρόσφερε η αναβαθμισμένη έκδοση. Σε αυτό το λευκό χρώμα ήταν η ομορφότερη

 

Τι να προσέξετε

Υπάρχουν πολλές Hayabusa που πωλούνται στην Ελλάδα, κυρίως λόγω και της οικονομικής δυσπραγίας. Οι τιμές τους κυμαίνονται σε μεγάλο εύρος όπως και ο βαθμός των μετατροπών που έχουν κάνει οι ιδιοκτήτες τους. Προτιμήστε κάποια που είναι όσο πιο κοντά στην μορφή που βγήκε από το εργοστάσιο ή κάποια που ο προνοητικός ιδιοκτήτης της έχει κρατήσει τα εργοστασιακά εξαρτήματα που έχει αλλάξει, με πρώτο από αυτά τις εξατμίσεις βεβαίως-βεβαίως. Οπωσδήποτε χρειάζεται πριν την ολοκλήρωση της αγοράς και ενδελεχής έλεγχος σε εξειδικευμένο συνεργείο, γιατί η αποκατάσταση των ελλείψεων κοστίζει πάρα πολλά χρήματα. Ειδικά αν τα συγκρίνεις με το ποσό που έδωσες για να την αγοράσεις μεταχειρισμένη.

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

Τύπος: Τετράχρονος, τετρακύλινδρος σε σειρά, υγρόψυκτος 2ΕΕΚ/4 βαλβίδες

Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 81 x 65

Κυβικά (cc): 1.340

Σχέση συμπίεσης: 12,5:1            

Ανάφλεξη: Ψηφιακή         

Τροφοδοσία: Ψεκασμός     

Σύστημα εκκίνησης:  Μίζα

Σύστημα εξαγωγής: 4 σε 1 σε 2

ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Τύπος συμπλέκτη:   Υγρός, πολύδισκος, μονόδρομος, υδραυλικός

Σχέσεις ταχυτήτων: έξι

Τελική μετάδοση: Αλυσίδα, γρανάζια

 

ΠΛΑΙΣΙΟ

Τύπος: Αλουμινένιο δυο δοκών, αφαιρούμενο υποπλαίσιο

Γωνία κάστερ (o): 24,2

Ίχνος (mm):            93

Μεταξόνιο (mm):  1.485 

Ύψος σέλας (mm):  805

Βάρος κατασκευαστή κενή (Kg):220 /

Βάρος πραγματικό γεμάτη, ζυγισμένη (Kg): 266                   

Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l):            21/4

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Εμπρός: Ανεστραμμένο πιρούνι

Διάμετρος (mm):  43

Διαδρομή (mm):  120                

Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίων, απόσβεση συμπίεσης και επαναφοράς

Πίσω: ένα αμορτισέρ KYB, μοχλικό

Διαδρομή (mm): 140

Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση συμπίεσης και επαναφοράς

ΦΡΕΝΑ

Εμπρός: Δύο δισκόφρενα 310mm, ακτινικές δαγκάνες με τέσσερα έμβολα

Πίσω: Δισκόφρενο 260mm, δαγκάνα με ένα έμβολο

ΤΡΟΧΟΙ

Εμπρός

Ζάντα : 3,50 x 17

Ελαστικό: 120/70-17     

Πίσω

Ζάντα : 6 x 17

Ελαστικό:            190/50 - 17

 

 

ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Αναλογικό ταχύμετρο και στροφόμετρο, ένας ολικός και δυο μερικοί χιλιομετρητές, ένδειξη θερμοκρασίας ψυκτικού και στάθμης βενζίνης, κάλυμμα θέσης συνεπιβάτη, τρεις επιλεγόμενοι χάρτες για την απόδοση του κινητήρα, ένδειξη σχέσης κιβωτίου, ρολόι, ενδεικτικές λυχνίες για πίεση λαδιού, νεκρά, φλας, φώτα.

 

Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): Α = 172,2/10.000, B= 163,4/10.800, C= 121,2/9.000

Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): Α = 13,7/7.300, B= 12 / 3.900, C = 10,1 / 6.900

Ο μεγάλος κινητήρας στέλνει πάνω από 170 ίππους στο πίσω ελαστικό, με τις στάνταρ εξατμίσεις και δίχως την συνδρομή του ram air. O ηπιότερος χάρτης B περιορίζει και την ταχύτητα που ανεβάζει τις στροφές του ενώ η απόδοση στον C την μεταμορφώνει σε κάτι πολύ πιο ήπιο. Αξιόπιστος και ικανός να δεχτεί μετατροπές.

 

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)

Μέση:            8

ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)

Μέση:            262

 

ΤΙΜΕΣ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ (με ΦΠΑ 23%)

Έμβολο πλήρες :135,38                      

Μπιέλα : 93,42             

Τελικό εξάτμισης (ένα): 790,77             

Ρεζερβουάρ:  668,19                                   

Εμπρός φτερό : 190,15                                               

Εμπρός ζάντα: 496,80                        

Μανέτα φρένου : 52,36 

Σέλα:   207                

Πλαίσιο: 2.800                          

Οι προαναφερόμενες τιμές ήταν σε ισχύ τον Οκτώβριο του 2013

Moto Guzzi V7 (2008 - 2012)

Από τον

Χρήστο Πατεράκη

3/8/2015

Κοιτώντας την ιστορία

 

Η Moto Guzzi κοίταξε πίσω στη μεγάλη ιστορία της και άντλησε από εκεί την έμπνευση που οδήγησε στην παρουσίαση του V7 το 2008, αναβιώνοντας ένα από τα θρυλικά ονόματα μοτοσυκλετών που έχει φτιάξει από το 1921

Μια πρόσφατη καμπή στη μεγάλη ιστορία της Moto Guzzi έγινε στο τέλος του 2004, όπου το εργοστάσιο του Mandello Del Lario πέρασε στην ιδιοκτησία της Piaggio. Το γεγονός αυτό έβαλε τέλος στην αστάθεια που είχε βρεθεί μετά την περίοδο 2000 - 2004 όπου ήταν στην ιδιοκτησία της Aprilia. Για την επιβίωση και την ανάπτυξη της εταιρείας παρουσιάστηκαν νέα και ενδιαφέροντα μοντέλα, όπως το Griso το 2007 και το Stelvio το 2008. Στην έκθεση του Μιλάνο όμως το φθινόπωρο του 2007 παρουσιάστηκε η V7 ή για την ακρίβεια η αναβίωση του V7, ενός μοντέλου που παρουσιάστηκε το 1967. Η καριέρα του ήταν μεγάλη και επιτυχημένη κάνοντας πωλήσεις και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, αφού είχε καταφέρει να κερδίσει την προτίμηση της αστυνομίας της Καλιφόρνια χάρη και στο μικρό κόστος συντήρησής της. Ακολούθησε η έκδοση Special και το 1971 η V7 Sport με τα κλιπόν, η οποία εξελίχθηκε αργότερα στη διάσημη Le Mans με τα 850 κυβικά. Την αντίστοιχη σειρά άρχισε να αναβιώνει η Guzzi βάζοντας δίπλα στην V7 Classic την έκδοση Café το 2008 και το 2009 την Racer με το κόκκινο πλαίσιο, όπως ακριβώς είχαν οι πρώτες διακόσιες V7 Racer του 1971.Στην αναβίωση επιλέχθηκε και τοποθετήθηκε ο small block κινητήρας των 750 κυβικών, γνωστός από τη χρήση του στις Nevada και Breva 750. Ένας κινητήρας με δυο βαλβίδες και θαλάμους καύσης Heron, αξιόπιστος, με απλή συντήρηση, αλλά και φτωχές επιδόσεις. H μοτοσυκλέτα αυτή έγινε το best seller της Guzzi θυμίζοντας στους παλιότερους αναβάτες την αρχική του έκδοση και τους νεώτερους να υποκύπτουν στη γοητεία της και το στυλ της.Η V7 έχει μια πολύ απλή φόρμα με το πανέμορφο ρεζερβουάρ να συμπληρώνεται από τον στρογγυλό προβολέα, τα δυο φτερά βαμμένα στο χρώμα της μοτοσυκλέτας πάνω από τους τροχούς με τις ακτίνες και την ίσια σέλα του. Εκτός από τον κινητήρα είναι και το πλαίσιο που έρχεται από το παρελθόν και είναι η συνέχεια του εμπνευσμένου πλαισίου που είχε σχεδιάσει ο Lino Tonti. Από ατσάλινους σωλήνες φτιαγμένο, σαν ανοικτό χωροδικτύωμα με το συγκρότημα του κινητήρα να βιδώνεται άκαμπτα κάτω από αυτό. Και λέμε συγκρότημα γιατί πίσω από τον αερόψυκτο V90o βρίσκεται το ξεχωριστό πεντατάχυτο κιβώτιο και στη συνέχεια το αλουμινένιο ψαλίδι με τον άξονα της τελικής μετάδοσης να περνά μέσα από το δεξιό του πλευρό. Πιο πίσω συνεχίζει η κλασική σχεδίαση, με τα δυο τοποθετημένα με κλίση αμορτισέρ να αναρτούν το ψαλίδι.Ουσιαστικό συστατικό στη συνταγή δημιουργίας της νέας V7 είναι η υψηλή ποιότητα στο φινίρισμα και τη βαφή και η προσοχή στις λεπτομέρειες. Είναι μια καλοφτιαγμένη μοτοσυκλέτα και έχει δείξει ότι παραμένει σε πολύ καλή κατάσταση μετρώντας τα χρόνια να περνούν. Είναι χαμηλή και στενή, εύκολη στην οδήγηση και με τη μοναδικότητα που της δίνει η διάταξη του κινητήρα της. Ο διαμήκης στρόφαλος την κάνει να γέρνει δεξιά στις “ξερογκαζιές”, αλλά καθορίζει και την ανάλαφρη συμπεριφορά της με την ευκολία της αλλαγής κλίσεων να είναι πιο εύκολη ακόμη και από τους διάσημους για αυτό το χαρακτηριστικό boxer. Η μεγάλη γωνία κάστερ και η διάμετρος του εμπρός τροχού δίνουν τη “βαριά” αίσθηση από το μπροστινό, ενώ το ιδιαίτερα στιβαρό πλαίσιο είναι αρωγός όταν ο αναβάτης της θέλει να διασκεδάσει. Θέλει προσπάθεια για να διαλέξει τη γραμμή της, δυσκολεύεται να την αλλάξει όταν έχει πάρει κλίση και οι αντιδράσεις από τον άξονα επιβάλλουν να διαγράφεις τις καμπύλες με το γκάζι σταθερό ή καλύτερα να ανοίγει προοδευτικά.O κινητήρας έχει ευχάριστη και ομαλή απόδοση στις χαμηλές και μεσαίες στροφές κάνοντας την V7 μια πολύ ευχάριστη μοτοσυκλέτα για την καθημερινή μετακίνηση και τις βόλτες.

Μπορεί η V7 να είναι το best seller της Moto Guzzi, αλλά γενικά οι αριθμοί των πωλήσεων είναι μικροί κάνοντάς την σχετικά σπάνια σαν μεταχειρισμένη. Από την άλλη αγοράζεται από “κατασταλαγμένους” που θέλουν να την κρατήσουν πολύ καιρό. Έτσι η αναζήτησή της χρειάζεται χρόνο. Το ότι η εμφάνισή της ακόμη και σαν μεταχειρισμένη πρέπει να είναι αψεγάδιαστη είναι το πρώτο βήμα για την επιλογή της, ενώ η ύπαρξη αξεσουάρ με προτίμηση σε πλαϊνές βαλίτσες, ζελατίνα, σχάρα και κεντρικό σταντ, αυξάνουν την χρηστικότητά της.

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

Τύπος: Tετράχρονος, V90o διαμήκης, αερόψυκτος ένας εκκεντροφόρος στο κάρτερ, 2 βαλβίδες/κύλινδρο

Διάμετρος επί διαδρομή (mm): -

Κυβικά (cc): 744                

Σχέση συμπίεσης: 9,6:1              

Ανάφλεξη: Ψηφιακή         

Τροφοδοσία: Ψεκασμός Marelli                                   

Σύστημα εκκίνησης:                        Μίζα

Σύστημα εξαγωγής:      2 σε 2

ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Τύπος συμπλέκτη:            Ξερός, μονόδισκος με ντίζα

Σχέσεις ταχυτήτων: Πέντε

Τελική μετάδοση:            Άξονας, γρανάζια

 

ΠΛΑΙΣΙΟ

Τύπος: Ατσάλινο, κλειστό, βιδωτό τμήμα για την αφαίρεση του κινητήρα

Γωνία κάστερ (o):       27,5

Ίχνος (mm):            109

Μεταξόνιο (mm):  1.449 

Ύψος σέλας (mm):  805

Βάρος κατασκευαστή κενή (kg): 182/198         

Πραγματικό βάρος γεμάτη, ζυγισμένη (Kg): 199,5

Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 17/2,5

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Εμπρός: Τηλεσκοπικό πιρούνι Marzocchi

Διάμετρος (mm):  40

Διαδρομή (mm):  135                

Ρυθμίσεις:            Καμία

Πίσω:  Δυο αμορτισέρ Sachs

Διαδρομή (mm):  118    

Ρυθμίσεις:            Προφόρτιση ελατηρίων

 

ΦΡΕΝΑ

Εμπρός: Δίσκος 320mm, δαγκάνα Brembo με τέσσερα έμβολα

Πίσω:            Δίσκος 260mm, δαγκάνα Brembo με ένα έμβολο

 

ΤΡΟΧΟΙ

Εμπρός

Ελαστικό:            100/90 -18

Ζάντα:             2,50 x 18in

Πίσω

Ελαστικό:            130/80 -17

Ζάντα:             3,50 x17in

 

ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Αναλογικό στροφόμετρο και ταχύμετρο, δύο οθόνες LCD με ψηφιακές ενδείξεις για ολικό και μερικό χιλιομετρητή, ρολόι, θερμοκρασία περιβάλλοντος, ενδεικτικές λυχνίες για πίεση λαδιού, λειτουργία ψεκασμού, φλας, νεκρά, μεγάλη σκάλα φώτων

Στρογγυλά και κλασικά τα δυο όργανα με τις αναλογικές και υπερβολικά αισιόδοξες ενδείξεις τους. Η προσοχή στις λεπτομέρειες και το καλό φινίρισμα ήταν πρωτόγνωρο για Moto Guzzi

 

ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ

Ισχύς κατασκευαστή (HP/rpm): 48/6.800

Ροπή κατασκευαστή (Kg.m/rpm):  5,4/3.600

Επιτάχυνση 0 - 400m (sec): 14,48

Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 39,2/6.200

Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 5,1/2.700

Η απόδοση του κινητήρα όσον αφορά την ισχύ του είναι χαμηλή και στην μέγιστη τιμή της αγγίζει -χωρίς να ξεπερνά- τους σαράντα ίππους στον τροχό. Έχοντας όμως αρκετά κυβικά η ροπή του κινείται γύρω από τα πέντε χιλιογραμμόμετρα από τις 2.500 έως τις 6.000 στροφές.Η καλή του απόκριση τον κάνει πολύ ευχάριστο στις χαμηλές και μεσαίες στροφές. Χρειάζεται αλλαγή λαδιού και ρύθμιση βαλβίδων κάθε 7.500 χιλιόμετρα.

 

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)

Μέση:            5,6

ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)

Μέση:            303

 

ΤΙΜΕΣ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ (με ΦΠΑ 23%, €)

Έμβολο πλήρες: 141

Μπιέλα: 239

Τελικό εξάτμισης (ένα): 527

Ρεζερβουάρ: 528,74 (933,20 βαμμένο)

Εμπρός φτερό: 135

Εμπρός ζάντα: 244

Μανέτα φρένου: 23,30

Σέλα: 133

Πλαίσιο :765

 

Οι προαναφερόμενες τιμές ήταν σε ισχύ τον Μάϊο του 2012

Και το σχήμα της σέλας έρχεται από το παρελθόν, έχοντας ουσιαστικά ένα επίπεδο. Είναι όμορφη σχετικά κοντή για τον συνεπιβάτη, ενώ και το ύψος του αφρώδους υλικού της είναι μικρό, θυσία για την άνεση, κέρδος για την απόσταση από το έδαφος

 

 

Μεγάλης διαμέτρου ο μπροστινός τροχός με τις ακτίνες. Το φρένο χρειάζεται αρκετή δύναμη, αλλά το πιρούνι είναι σχετικά στιβαρό και ο μοναδικός δίσκος δεν το επηρεάζει

 

Περισσότερο από τρεις δεκαετίες η Moto Guzzi έχει ταυτιστεί με τον διαμήκη αερόψυκτο δικύλινδρο V90o και την μετάδοση με άξονα. Αυτήν μετέφερε στην αναβίωση της V7 αφήνοντας όλες τις πολύπλοκες διατάξεις του παρελθόντος της να παραμένουν στο μουσείο της