Suzuki GSX-R 600 2008 - 2010

Από το

Μαύρο Σκύλο

17/10/2011

Μικρή και ισορροπημένη: Η Suzuki έχει στην γκάμα των GSX-R την 600 από το 1992, και την εξελίσσει συνεχώς για να παραμένει η supersport μοτοσυκλέτα της πάντοτε στην επικαιρότητα. Η εξέλιξή της τα τελευταία χρόνια γίνεται παράλληλα με αυτήν της GSX-R 750, του πλέον μακρόβιου μοντέλου της Suzuki, αφού υπάρχει από το 1985 στην γκάμα της εταιρείας
Το 2008 ήταν άλλη μια χρονιά στην οποία η Suzuki παρουσίασε καινούργιο μοντέλο για τα 600 κυβικά. Η νέα GSX-R 600 παρέμεινε δίχως αλλαγές τα επόμενα τρία χρόνια για να δώσει φέτος τη θέση της στο εξελιγμένο GSX-R 600 του 2011. Οι επεμβάσεις της Suzuki έγιναν σε διάφορα σημεία της μοτοσυκλέτας, τόσο σε κινητήρα όσο και σε πλαίσιο και κοστούμι. Παρά τις αλλαγές και τους επανασχεδιασμούς πάντως η εμφάνιση δεν άλλαξε σημαντικά. Είναι πολλά χρόνια που τα GSX-R μοιάζουν πολύ μεταξύ τους είτε έχουν 1000 κυβικά, είτε 600/750. Οικογενειακή ταυτότητα συνηθίζουμε να το λέμε αυτό, αλλά τελικά αυτή η ομοιότητα και ομοιογένεια στην εμφάνιση αφαιρεί κάτι από τη σημαντικότητα που έχει αυτόνομα η κάθε μοτοσυκλέτα.
Οι αλλαγές που έγιναν το 2008 στον τετρακύλινδρο είχαν σαν στόχο τη βελτίωση της απόδοσης στις μεσαίες στροφές, αλλά και στην ευστροφία. Αυτό το πέτυχαν αλλάζοντας έμβολα, στενεύοντας τους αυλούς εισαγωγής και μειώνοντας το βύθισμα των βαλβίδων εισαγωγής. Τοποθετήθηκαν δύο πιο σύγχρονα μπεκ ανά αυλό στον ψεκασμό, ενώ διατηρήθηκαν και οι δύο πεταλούδες. Το σύστημα της Suzuki με τις δυο πεταλούδες απαιτεί αυλούς με μεγαλύτερο μήκος, κάτι που επιβαρύνει τη σχεδίαση ειδικά στις μικροκαμωμένες supersport μοτοσυκλέτες, αλλά η απόκρισή του ήταν και παραμένει τόσο καλή που έχει παραμείνει να λέμε για να τον χαρακτηρίσουμε “είναι τόσο καλός ο ψεκασμός, που νομίζεις ότι έχει καρμπυρατέρ”.
Το περιμετρικό πλαίσιο δυο δοκών ενισχύθηκε στην περιοχή του λαιμού και στις μπροστινές βάσεις του κινητήρα, κάτι που μαζί με το μεγαλύτερο τελικό της εξάτμισης έφεραν αύξηση στο βάρος του νέου μοντέλου. Ο κινητήρας του Κ8 όμως χαρακτηρίστηκε από τον εξοπλισμό του με επιλεγόμενους χάρτες που διαφοροποιούν την απόδοση του κινητήρα, και αυτό έγινε για πρώτη φορά σε αυτό τον κυβισμό από τη Suzuki. Ο αναβάτης λοιπόν του GSX-R 600 με ένα διακόπτη στο δεξί κλιπόν, μπορεί να διαλέξει όποιον χάρτη θέλει και να τον αλλάξει ακόμη και εν κινήσει. Η μέγιστη απόδοση του κινητήρα είναι αυτή που βγαίνει με τον χάρτη Α. Στον επόμενο η απόδοση μειώνεται κατά 15%, ενώ και η ευστροφία είναι πιο ήπια έως το 90% του ανοίγματος του γκαζιού. Στον τρίτο χάρτη η απόδοση μειώνεται στο 65%. Ο σκοπός της ύπαρξης των επιλεγόμενων χαρτών είναι η δυνατότητα προσαρμογής σε διαφορετικές συνθήκες, όπως αυτές που δημιουργούνται σε βρεγμένη πίστα ή βρεγμένους και με φτωχή πρόσφυση δρόμους. Στην πράξη όμως η γραμμικότητα της απόδοσης του κινητήρα, για τους έστω και με μέτρια εμπειρία αναβάτες, κάνει τη χρήση του περιττή, αλλά συγχρόνως η ύπαρξή τους δίνει ένα τεχνολογικό προβάδισμα, αν και στο επίπεδο του gadget.
Η θέση οδήγησης είναι η χαρακτηριστική για GSX-R με τα μαρσπιέ τοποθετημένα εμπρός και ψηλά, τα κλιπόν σχετικά ψηλά, ενώ το αντίθετο συναντάμε στη σέλα, όπου η απόσταση από το έδαφος είναι χαμηλή για τα στάνταρ της κατηγορίας. Αυτή η λιγότερο ακραία θέση οδήγησης σε συνδυασμό με την καλή αεροδυναμική και την αντίστοιχη προστασία από τον αέρα δίνουν το στίγμα της μοτοσυκλέτας και την κάνουν την πιο φιλική για χρήση στο δρόμο από τις ανταγωνίστριές της. Ακόμη και η σέλα της έχει αρκετό αφρώδες υλικό, ενώ και σε αυτή του συνεπιβάτη συναντάμε το ίδιο. Το GSX-R 600 ταξιδεύει καλύτερα, συγκριτικά με τα δεδομένα της κατηγορίας. Η φιλικότητά του δεν εξαντλείται μόνο στην θέση οδήγησης, αλλά χαρακτηρίζει το σύνολο του πλαισίου, αναρτήσεων και φρένων και μάλιστα σε μεγάλο εύρος χρήσεων. Από την κυκλοφορία στην πόλη έως το ταξίδι και από την αναζήτηση των ορίων στις πίστες έως και την εμπνευσμένη οδήγηση σε δημόσιους δρόμους. Η σταθερότητα του μπροστινού παραμένει με τη συμβολή του ηλεκτρικά ρυθμιζόμενου σταμπιλιζατέρ, το οποίο δημιουργεί μια χαρακτηριστική “βαριά” αίσθηση ακόμη και σε πολύ χαμηλές ταχύτητες. Ο αναβάτης απολαμβάνει τη φιλική συμπεριφορά του είτε διατηρώντας τη φόρα και τα πατημένα φρένα μέχρι τη καρδιά της στροφής είτε ανοίγοντας το γκάζι νωρίτερα, έχοντας πάντοτε προβλέψιμη συμπεριφορά. Το GSX-R 600 είχε την τύχη να προσφερθεί σε ιδιαίτερα χαμηλή τιμή όταν εμφανίστηκε και έτυχε καλής εμπορικής καριέρας, δίνοντας σήμερα περισσότερες επιλογές στην αναζήτηση κάποιου μεταχειρισμένου.
[blockquote]Ναι...
Για μια φιλική στο δρόμο Supersport
Όχι...
Εάν έχεις βλέψεις για βάθρο
Γιατί…
Έχει μια σχετικά άνετη θέση οδήγησης και καλή προστασία από τον αέρα.
Τι να προσέξετε
Η σειρά αυτή των GSX-R δεν παίδεψε ιδιοκτήτες και μηχανικούς με επαναλαμβανόμενες ζημιές ή ανακλήσεις. Οπότε για την επιλογή μιας μεταχειρισμένης για αγορά θα πρέπει να εξεταστεί διεξοδικά για τις συνολικές φθορές της ή τις ζημιές από πτώσεις. Ακόμη εάν έχει τοποθετήσει ο ιδιοκτήτης aftermarket εξαρτήματα ζητήστε να σας δώσει και τα εργοστασιακά και ιδιαίτερα την εξάτμιση.[/blockquote]



ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: τετράχρονος, τετρακύλινδρος σε σειρά, υγρόψυκτος, 2ΕΕΚ/4 βαλβίδες
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 67 x 42,5
Κυβικά (cc): 599
Σχέση συμπίεσης: 12,8:1
Ανάφλεξη: Ψηφιακή
Τροφοδοσία: Ψεκασμός
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
Σύστημα εξαγωγής: 4 σε 1
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη : Υγρός, πολύδισκος, μονόδρομος
Σχέσεις ταχυτήτων: 6
Τελική μετάδοση: Αλυσίδα, γρανάζια

ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Αλουμινένιο περιμετρικό, αφαιρούμενο αλουμινένιο υποπλαίσιο
Γωνία κάστερ (o): 23,45
Ίχνος (mm): 97
Μεταξόνιο (mm): 1.400
Ύψος σέλας (mm): 810
Βάρος κενή/γεμάτη (kg): 165/
Βάρος, ζυγισμένο, γεμάτη (kg): 196
Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 17
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: Ανεστραμμένο Showa
Διάμετρος (mm): 41
Διαδρομή (mm): 120
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίων, απόσβεση συμπίεσης και επαναφοράς
Πίσω: Ένα αμορτισέρ Showa, μοχλικό
Διαδρομή (mm): 130
Ρυθμίσεις: προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση επαναφοράς (high/low) και συμπίεσης


ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δύο δίσκοι 310mm, με ακτινικές δαγκάνες με τέσσερα έμβολα
Πίσω: Δίσκος 240mm, δαγκάνα με ένα έμβολο


ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 120/70-17
Ζάντα: 3,50 x 16
Πίσω
Ελαστικό: 180/55- 17
Ζάντα: 5,5 x 16


ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Ταχύμετρο, στροφόμετρο, shift light, ένδειξη σχέσης, ολικός και δύο μερικοί χιλιομετρητές, ρυθμιζόμενα μαρσπιέ, κάλυμμα σέλας συνεπιβάτη, immobilizer, τρεις επιλεγόμενοι χάρτες απόδοσης του κινητήρα


Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 106,9/13.400
Ροπή στον τροχό (Kg.m/rpm): 6,2 /11.400


Η γραμμικότητα χαρακτηρίζει τη απόδοση του κινητήρα του GSX-R, κάτι ιδιαίτερα σπάνιο για την κατηγορία των Supersport. Στις χαμηλομεσαίες στροφές αποδίδει δίχως κομπιάσματα ή δισταγμούς έχοντας καλή απόδοση από τις 5.000 και μετά. Ανεβάζει περισσότερες από 15.500 στροφές χωρίς όμως η απόδοσή του να εντυπωσιάζει ιδιαίτερα όταν γυρνάει στις υψηλές στροφές


ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (L/100Κm)
Μέση: 7,8
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (Km)
Μέση : 216

Yamaha V-Max 1200 1985-2001

Από το

Μαύρο Σκύλο

26/8/2010

Οι αγώνες dragster ξετρέλαιναν τους Αμερικανούς για χρόνια, από τη δεκαετία του '50. Μέχρι που εμφανίστηκε η V-Max, μια πραγματική muscle bike, όπως καμία άλλη μέχρι τότε, το μακρινό 1985. Σχεδιασμένη αποκλειστικά και μόνο για τις ανάγκες της αμερικανικής αγοράς, η V-Max όχι μόνο έδειχνε όμορφη, αλλά είχε και τόσο γκάζι, όσο μόνο ένας μυημένος Αμερικανός θα μπορούσε να έχει ονειρευτεί στο δρόμο [blockquote]Ναι
μα γιατί είναι μια V-MAX
για να μην έχετε αντίπαλο στις ευθείες
για το πρεστίζ και μόνο
Όχι
για τη μεγάλη κατανάλωση
για τον ατίθασο χαρακτήρα της στις στροφές
για το μαλακό πλαίσιο
Γιατί
είναι το καταλληλότερο εργαλείο για τους λάτρεις της ευθείας, γιατί είναι μια άριστη βάση για τρελό customizing, γιατί η νέα V-Max σας πέφτει πολύ ακριβή, γιατί μπορείτε να την πουλήσετε ακριβότερα απ' ό,τι την αγοράσατε, γιατί μπορεί σε λίγα ακόμα χρόνια να καταλήξει εξαιρετικά δυσεύρετη
Τι πρέπει να προσέξετε
Όσο πιο πολύπλοκο το μηχάνημα, τόσο μεγαλύτερη και η επιφυλακτικότητα. Και ο κινητήρας του V-Max, είναι μεγάλος, V4 άρα και πολύπλοκος, πολύ δυνατός και αρκετά ακριβός. Εκρηκτικός συνδυασμός για το πορτοφόλι σας! Αν και θα μπορούσατε να στοιχηματίσετε στην αξιοπιστία του κινητήρα της Yamaha, αποφύγετε όπως ο διάολος το λιβάνι, μια καλή μοτοσυκλέτα με βλάβη στον κινητήρα. Γενικότερα δώστε ιδιαίτερη προσοχή στα τμήματα ιδιαίτερης καταπόνησης καθώς και σε αυτά της μετάδοσης, όπως στον άξονα, στην καμπάνα του συμπλέκτη, στους δίσκους ("πατινάρισμα"), στα ρουλεμάν του λαιμού του πλαισίου, στο πιρούνι και στα φρένα. Ελέγξτε επίσης πόσο καλά δουλεύει το κιβώτιο ταχυτήτων καθώς και τη λειτουργία της μίζας. Και καλές κόντρες![/blockquote]
Και τι υπήρχε πριν τη V-Max; Λίγα πράγματα... Τρελαμένοι Αμερικανοί πετσόκοβαν και μαστόρευαν τις μοτοσυκλέτες τους, για να μοιάζουν όσο περισσότερο γίνεται σε αγωνιστικές -της εποχής βέβαια, και αμερικάνικων προδιαγραφών. Και αυτός ήταν βέβαια και ο λόγος, που σιγά-σιγά δημιουργήθηκαν -οι τόσο περίεργες για τους περισσότερους- πελώριες γωνίες κάστερ, οι χαμηλές σέλες, τα τεράστια μεταξόνια και τα φαρδιά πίσω λάστιχα. Όλα στον βωμό της ευθείας, του "ενός τετάρτου του μιλίου", της κόντρας και του drag racing. Μια απόδειξη της τάσης εκείνης της εποχής, ήταν και πολλά από τα δημιουργήματα της αμερικάνικης αυτοκινητοβιομηχανίας τότε -όχι όμως και της μοτοβιομηχανίας, που όπως πάντα ακολουθεί τις εξελίξεις αρκετά χρόνια μετά. Τη δεκαετία του '60 έγινε η αρχή, με πρώτα δείγματα μερικές μεταλλαγμένες μοτοσυκλέτες chopper. Τίποτα σπουδαίο! Θα περνούσαν ακόμα πολλά χρόνια, μέχρι το 1983, όποτε και η Honda θα έκανε την πρώτη κίνηση με τη Magna V-65 1100, άλλα δύο χρόνια μέχρι το 1985 και την Kawasaki Eliminator 900, και λίγο ακόμα μέχρι τη μοναδική, φανταστική, και ασύλληπτη Yamaha V-Max 1200.
Τι είναι όμως αυτό που έκανε τη V-Max τόσο ποθητή, τόσο ακαταμάχητη; Απλά πράγματα, που όμως μέχρι τότε δεν είχε σκεφτεί κανένας: Η πληθωρική εμφάνιση, και η πληθωρική ιπποδύναμη! Είχε το μεγαλύτερο πίσω ελαστικό της εποχής (150/90-15), που έμοιαζε βγαλμένο από τους αγώνες dragster. Είχε αστραφτερούς, συμπαγείς αλουμινένιους τροχούς, πιο εντυπωσιακούς από οποιασδήποτε άλλης custom μοτοσυκλέτα της εποχής. Είχε "τσοπεράδικα" φτερά τονισμένα με χρώμιο. Στο τιμόνι υπήρχε μόνο ένα χρωμιωμένο ταχύμετρο και τίποτα άλλο. Εκεί που στις άλλες μοτοσυκλέτες υπήρχε το ρεζερβουάρ, η V-Max είχε το φίλτρο αέρα. Είχε τέσσερα αδηφάγα καρμπιρατέρ, τα οποία εσκεμμένα ήταν σε κοινή θέα, και ανάλογα με τα κέφια του αναβάτη, ρούφαγαν χαλαρά όλο το ρεζερβουάρ ακόμα και σε λιγότερα από 150 χιλιόμετρα. Πάνω στο υποτιθέμενο ρεζερβουάρ, υπήρχε ένα λιλιπούτειο στροφόμετρο, λίγα όμορφα λαμπάκια, και η βελόνα ένδειξης της θερμοκρασίας. Αυτά και άλλα πολλά διακοσμητικά, μινιμαλιστικά, χρωμιωμένα, καλλίγραμμα και πανέμορφα μεταλλικά και μη εξαρτήματα, προς τέρψη του άπληστου οφθαλμού και μόνο.
Όσο για το μυαλό, τη δύσκολη δουλειά είχε αναλάβει ένα και μόνο εξάρτημα... Ο κινητήρας, το απίστευτο εκείνο εργοστάσιο ενέργειας και κατανάλωσης, των 1.198 κυβικών εκατοστών και 145 ίππων. Ανατρέχοντας στην ιστορία, συναντάμε τη V-Max σε τρεις διαφορετικές εκδόσεις: Την πρώτη, "ανοιχτή", full power αμερικάνικη έκδοση των 145 ίππων, τη δεύτερη, "κλειστή", ευρωπαϊκή έκδοση των 104 ίππων (με παρθενική εμφάνιση στη Γαλλία), και μια μεταγενέστερη ευρωπαϊκή έκδοση 97 ίππων, ακόμα πιο "κλειστή" λόγω αυστηρότερων προδιαγραφών. Ευτυχώς, αργότερα η γρήγορη έφτασε και στην Ευρώπη. Εκτός όμως από τα κολακευτικά σχόλια για την εξωγήινη, τότε, ισχύ της, η V-Max προσέλκυσε αντίστοιχα "κολακευτικά" σχόλια και για τη μέτρια έως κακή οδική συμπεριφορά της.
Λίγο τα αδύναμα φρένα, που στα πρώτα μοντέλα αποτελούνταν από δύο διέμβολες δαγκάνες εμπρός και άλλη μια ίδια πίσω, λίγο το μαλακό πιρούνι (μόλις 40 χιλιοστών τον πρώτο καιρό και αργότερα 43 χιλιοστών), που "έπεφτε" γρήγορα φτάνοντας στο σημείο να τερματίζει ακόμα και σε μικρές λακκούβες με ένα μόνο άτομο, λίγο το πίσω μέρος που με τον μονοκόμματο άξονα - ψαλίδι, τα δύο αμορτισέρ, και το υπερβολικό γκάζι της V-Max, "την άκουγε" άσχημα αδυνατώντας να μείνει στον δρόμο, και βέβαια το σημαντικότερο, το πολύ μαλακό πλαίσιο, για τα σημερινά τουλάχιστον δεδομένα, έκαναν μια γρήγορη βόλτα με τη V-Max, εμπειρία αντίστοιχη με την προσπάθεια ενός καουμπόη να κρατηθεί πάνω σε έναν μαινόμενο ταύρο.
Οι Άγγλοι την παρομοίασαν με την προσπάθεια ξανθιάς μεθυσμένης γραμματέως, να κουβαλήσει ένα βαρύ φωτοτυπικό μηχάνημα, άλλοι με ανεξέλεγκτο ποδήλατο χωρίς φρένα σε κατηφόρα, άλλοι με τρενάκι του τρόμου. Υπερβάλλοντας ή όχι, όλοι οι προηγούμενοι είχαν έναν σκοπό και μόνο: Να περιγράψουν τον τόσο ατίθασο, αλλά και συνάμα μοναδικό χαρακτήρα της V-Max 1200, της πρώτης muscle bike της σύγχρονης ιστορίας των δύο τροχών, με τον πιο γλαφυρό τρόπο. Και μάλλον τα κατάφεραν.



1985: Παρουσιάζεται στην αμερικάνικη αγορά, εφοδιασμένη με το V-Boost, με απόδοση 145 ίππων (και 0-400 μέτρα σε 11 δευτερόλεπτα)
1986: Παρουσιάζεται στη Γαλλία, για λογαριασμό της ευρωπαϊκής αγοράς, χωρίς V-Boost και με 104 ίππους
1990: Λανσάρεται στην ιαπωνική αγορά. Στην Ευρώπη μειώνεται η ισχύς του στους 97 ίππους, λόγω αυστηρότερων προδιαγραφών
1991: Ο κινητήρας αποκτά νέους εκκεντροφόρους, και μακρύτερη τελική μετάδοση
1993: Αποκτά παχύτερο πιρούνι από τα 40 στα 43 χιλιοστά, και τετραέμβολες δαγκάνες


(στην παρένθεση, τα χαρακτηριστικά της κλειστής έκδοσης του '90)
  
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ 
Τύπος:Τετράχρονος, τετρακύλινδρος V70, υγρόψυκτος, 2 ΕΕΚ, 4 Β/Κ
Διάμετρος επί διαδρομή (mm):76x66
Κυβικά (cc):1.198
Σχέση συμπίεσης:10,5:1
Ανάφλεξη:Ψηφιακή Hitachi
Τροφοδοσία:4 καρμπιρατέρ 35mm (30mm)
Σύστημα εκκίνησης:Μίζα
Σύστημα εξαγωγής:4 σε 2
ΜΕΤΑΔΟΣΗ 
Τύπος Συμπλέκτη:Υγρός, πολύδισκος, υδραυλικός
Τελική Μετάδοση:Άξονας, 2,86
ΠΛΑΙΣΙΟ 
Τύπος:Διπλό, κλειστό, σωληνωτό, από ατσάλι
Γωνία κάστερ (o):29
Ίχνος (mm):119
Μεταξόνιο (mm):1.590
Ύψος σέλας (mm):775
Βάρος κενή / γεμάτη (kg):271/-
Ρεζερβουάρ / ρεζέρβα (l):15
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ 
Εμπρός:Τηλεσκοπικό πιρούνι
Διάμετρος (mm):40
Διαδρομή (mm):140
Ρυθμίσεις:Υποβοήθηση αέρα
Πίσω:Δύο αμορτισέρ
Διαδρομή (mm):100
Ρυθμίσεις:Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση επαναφοράς
ΦΡΕΝΑ 
Εμπρός:Δύο δίσκοι 298mm με δαγκάνες δύο αντικριστών εμβόλων
Πίσω:Δίσκος 282mm με δαγκάνα δύο εμβόλων
ΤΡΟΧΟΙ 
Εμπρός 
Ελαστικό:110/90-18
Ζάντα:2,15''
Πίσω 
Ελαστικό:150/90-15
Ζάντα:3,5''
ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ 
Αναλογικό στροφόμετρο και κοντέρ, ολικός και μερικός χιλιομετρητής, λυχνίες με ενδείξεις νεκράς / φλας / πίεσης λαδιού / στάθμης καυσίμου / μεγάλης σκάλας φώτων
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ 
Ισχύς εργοστασίου (HP/rpm):145 / 8.500 (97 / 8.500)
Ειδική ισχύς (HP/l):121,03 (81,03)
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ):119 / 8.250 (108,3 / 7.250)
Ροπή στον τροχό (kg.m):11,5 / 6.000 (11,5 / 6.250)
Ορίστε γιατί το V-Max έχει γράψει τόσο λαμπρή ιστορία: Παρατηρείστε τη διαφορά μεταξύ των δύο μοντέλων, που γίνεται αισθητή μετά τις 7.000 στροφές, όπου και το μαγικό V-Boost αρχίζει... δουλειά. Παραδόξως, η κλειστή έκδοση των 97 ίππων, αποδίδει 108,3 ίππους σε χίλιες στροφές λιγότερες. Το εργοστάσιο ωστόσο, ανακοινώνει 97 ίππους στις 8.500.