Triumph Tiger 955i 2005-2007

Από το

Μαύρο Σκύλο

26/8/2010

Ανέκαθεν το Tiger ήταν μια on-off προσανατολισμένη προς την άσφαλτο, αλλά το 2005, κάποιες επιμέρους αλλαγές ενίσχυσαν ακόμα περισσότερο τον street χαρακτήρα της. Παρ' όλα αυτά, εξακολουθεί είναι μια πρώτης τάξεως επιλογή στον χώρο των “πολυμορφικών” μοτοσυκλετών, στην κατηγορία των 1000 κυβικών [blockquote]Ναι
Στις πολύ καλές τουριστικές δυνατότητες
Στην άνεση αναβάτη και συνεπιβάτη
Στον πλούσιο εξοπλισμό του
Όχι
Στην περιορισμένη δυνατότητα κίνησης εκτός δρόμου
Στον μεγάλο όγκο του
Γιατί
Είναι ένα τίμιο, ευρύχωρο, γρήγορο και με πλούσιο εξοπλισμό on-off
Τι πρέπει να προσέξετε
Προσοχή θέλουν μόνο τα ρουλεμάν του λαιμού, καθώς το Tiger είναι μια ιδιαίτερα αξιόπιστη μοτοσυκλέτα. Ελέγξτε προσεχτικά τα ελαστικά της όπως και όλα τα αναλώσιμα. Επίσης, προσέξτε τα φέρινγκ και τις βάσεις τους για τυχόν σπασίματα από πιθανή πτώση.[/blockquote]
"Μα όλα είναι ίδια", θα αναφωνήσει κάποιος, βλέποντας παραταγμένα τα Tiger των προηγούμενων ετών -και δεν θα έχει και άδικο, αφού πράγματι, στη σχεδίαση και στην εμφάνιση δεν έχει αλλάξει κάτι σημαντικά. Όμως στην ουσία, υπάρχουν αλλαγές που το διαφοροποιούν σε σχέση με το παρελθόν, με πρώτη και κύρια τις ζάντες, που πλέον είναι χυτές και όχι ακτινικές (επιτρέποντας τη χρήση tubeless ελαστικών), το ψαλίδι που δεν είναι μαύρο και δεν έχει εκείνο το τεράστιο έκκεντρο γύρω από τον άξονα του τροχού, αλλά και τη μείωση της διαδρομής του πιρουνιού, από τα 200 στα 170 χιλιοστά. Ως συνέπεια των νέων χαρακτηριστικών του πιρουνιού, το μεταξόνιο μειώθηκε λίγο, από τα 1.550 στα 1.537 χιλιοστά, και η γωνία κάστερ από τις 28 στις 25,8 μοίρες. Επίσης, η αγγλική μοτοσυκλέτα απέκτησε επανασχεδιασμένη σέλα, νέα μανέτα συμπλέκτη και λεβιέ πίσω φρένου και ταχυτήτων, ενώ διαφοροποιήθηκαν ελάχιστα τα γραφικά, χωρίς να αλλάξει το γνώριμο μοτίβο, με πιο εμφανή αλλαγή την απομάκρυνση των “φρυδιών” πάνω από τους δύο προβολείς.
Οδηγώντας το Tiger, η αίσθηση που παίρνεις δεν απέχει καθόλου σε σχέση με το παρελθόν και αυτό κάθε άλλο παρά κακό είναι. Η ευρύχωρη και με πλούσιο αφρώδες σέλα, σε συνδυασμό με τις μαλακές αναρτήσεις, κάνουν ξεκάθαρο ότι κυρίαρχο στοιχείο είναι η άνεση και η ευκολία στην κάλυψη μεγάλων χιλιομετρικών αποστάσεων. Σε αυτό συμβάλλει το 24 λίτρων ρεζερβουάρ, που προφέρει αυτονομία αλλά και... πλάτος στη μοτοσυκλέτα, δυσκολεύοντας στο να πατήσει άνετα τα πόδια του στη γη, κάποιος που το ανάστημά του δεν ξεπερνά το 1,70 -αλλά και η όλη φιλοσοφία κατασκευής της μοτοσυκλέτας δεν απευθύνεται σε μικρόσωμους αναβάτες. Μπορεί τα 840 χιλιοστά που απέχει η σέλα από το έδαφος να μην είναι πολλά, αλλά ο όγκος και οι διαστάσεις της δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητα.
Στην πόλη και στην καθημερινή χρήση, το πρώτο πράγμα που θα ενοχλήσει κατά τους θερινούς μήνες, είναι η ζέστη που παράγει ο τρικύλινδρος κινητήρας, και το δεύτερο, το μεγάλο τιμόνι με τις χούφτες (που σε ελάχιστες ευτυχώς περιπτώσεις βρίσκεται στο ίδιο ύψος με τους καθρέφτες των αυτοκινήτων) αλλά δεν παύει να αυξάνει το πλάτος της μοτοσυκλέτας, έχοντας όμως το ατού ότι "κόβει" αρκετά από άκρη σε άκρη. Το πεδίο δράσης του Τίγρη δεν είναι η πόλη, αλλά οι δρόμοι έξω από αυτή, και θα το νιώσεις κάθε φορά που θα περιστρέψεις το γκριπ του γκαζιού, νιώθοντας τα 87 άλογα και τα οκτώ χιλιογραμμόμετρα ροπής να κατεβαίνουν στον δρόμο. Μάλιστα, αυτό γίνεται ιδιαίτερα νωρίς, χάρη στον τρικύλινδρο κινητήρα που συνδυάζει και φοβερή ευστροφία, αλλά και απόδοση στις πολύ χαμηλές στροφές, πράγμα που μεταφράζεται σε οδηγική απόλαυση, όχι μόνο στο επαρχιακό δίκτυο αλλά και στον ανοιχτό δρόμο, όπου η μοτοσυκλέτα θα ξεπεράσει χωρίς κόπο τα 200 χιλιόμετρα ανά ώρα.
Οι αναρτήσεις και το πλαίσιο ανταποκρίνονται και θα καλύψουν τις ανάγκες του μέσου on-off αγοραστή, παρότι η μειωμένη διαδρομή του πιρουνιού θα περιορίσει κάπως τις δυνατότητες στο χώμα, πεδίο άλλωστε όπου ποτέ ο Τίγρης δεν διέπρεπε. Θα περάσει χωρίς πρόβλημα τον οποιοδήποτε χωματόδρομο, αλλά από εκεί και μετά το μεγάλο βάρος και ο όγκος δεν επιτρέπουν κάτι παραπάνω. Η τελευταία λοιπόν έκδοση του Tiger με τον 19 ιντσών τροχό, ίσως δεν πρόλαβε να γίνει και τόσο δημοφιλής στη χώρα μας, παρόλο που η τιμή του την εποχή που παρουσιάστηκε ήταν άκρως δελεαστική. Στην αγορά σήμερα, η τιμή της κυμαίνεται κατά μέσο όρο περίπου στα 6.000 ευρώ, ενώ ίσως να βρείτε και σε χαμηλότερη τιμή. Σημαντικό ατού είναι και ο πλούσιος στάνταρ εξοπλισμός της, που περιλαμβάνει θερμαινόμενα γκριπ και πλαστικές πλαϊνές βαλίτσες.


ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Τρικύλινδρος, τετράχρονος, με 2 ΕΕΚ και 4 βαλβίδες
Χωρητικότητα (cc): 955
Σχέση συμπίεσης: 11.6:1
Ανάφλεξη: Ψηφιακή
Τροφοδοσία: Ψεκασμός
Σύστημα εξαγωγής: 3 σε 1
Σύστημα λίπανσης: Υγρό κάρτερ
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος
Πρωτεύουσα μετάδοση / σχέση: Γρανάζια / 1,750
Σχέσεις ταχυτήτων: 1: 2,733 2: 1,945 3: 1,545 4: 1,292 5: 1,154 6: 1,074
Τελική μετάδοση / σχέση: Αλυσίδα / 2,555
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Ατσάλινο διπλό ανοιχτό με αλουμινένιο ψαλίδι
Βάρος κενή (kg): 215
Ρεζερβουάρ / Ρεζέρβα (l): 24 / -
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός
Τύπος: Τηλεσκοπικό πιρούνι
Διάμετρος (mm): 43
Ρυθμίσεις: Καμία
Πίσω
Τύπος: Ένα αμορτισέρ με μοχλικό
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση επαναφοράς
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δύο δίσκοι 310 χιλιοστών, με δαγκάνες δύο εμβόλων
Πίσω: Δίσκος 285 χιλιοστών, με δαγκάνα δύο εμβόλων
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 110/80-19
Πίσω
Ελαστικό: 150/70-17
Διάγραμμα
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 87,1 / 9.600
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 8,1 / 4.200
Η απόλυτη γραμμικότητα είναι ένα σημαντικό προσόν του τρικύλινδρου κινητήρα, όπως και η ευτραφής καμπύλη της ροπής. Από τις 3.500 ως τις 8.000 στροφές, παρέχονται σταθερά περισσότερα από επτά χιλιογραμμόμετρα, ενώ η μέγιστη τιμή της ροπής είναι διαθέσιμη ήδη από τις 4.200 στροφές, γεγονός που σημαίνει ελαστικότητα στη μεσαία περιοχή που είναι και η πιο χρήσιμη, ελαχιστοποιώντας την ανάγκη βοήθειας από τον συμπλέκτη.

Kawasaki Z1000 - 2003

Από το

Μαύρο Σκύλο

30/1/2012

Η εμφάνιση της Ζ1000 από την Kawasaki τάραξε πραγματικά τα νερά των naked αφού ήταν ουσιαστικά η πρώτη προσπάθεια ιαπωνικού εργοστασίου στην αναπτυσσόμενη κατηγορία των streetfighter [blockquote]Ναι...
-στην εντυπωσιακή εμφάνιση
-στην ευκολία οδήγησης
-στον δυνατό και φιλικό κινητήρα
-στη θέση οδήγησης
-στο πορτοκαλί χρώμα!

Όχι...
-στα μικροσκοπικά όργανα
-στην έλλειψη άνεσης του συνεπιβάτη
-στην τραχιά λειτουργία του κινητήρα
-στην μέτρια ποιότητα βαφής

Γιατί...
Είναι το μοναδικό ιαπωνικό streetfighter και είναι πανέμορφο, τόσο απλά.ς

Τι πρέπει να προσέξετε
Το μόνο που πρέπει να προσέξετε είναι o προηγούμενος ιδιοκτήτης. Ο τρόπος χρήσης επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την κατάσταση της Ζ1000, ιδιαίτερα την εξωτερική εμφάνιση, όπου η μέτρια ποιότητα βαφής κάνει τα σκούρα χρώματα να παρουσιάζουν πρόωρη γήρανση. Μηχανικά δεν παρουσιάζεται κάποια μορφή επιδημίας και όλες οι φθορές είναι άμεσα εξαρτώμενες από τον πρότερο βίο της. Γενικά ο κινητήρας είναι θορυβώδης και ευαίσθητος στην ποσότητα και ποιότητα λαδιού. Ζητήστε το βιβλίο συντήρησης και βεβαιωθείτε ότι αυτή γινόταν τακτικά. Τσεκάρετε τα αναλώσιμα (φρένα, λάστιχα, ρουλεμάν λαιμού/τροχών, αλυσίδα) για να δείτε πόσο σκληρά έχει οδηγηθεί η μοτοσυκλέτα, αλλά και για να υπολογίσετε το κόστος αντικατάστασής τους στην τελική τιμή. Επίσης πολλές Ζ1000 είναι φορτωμένες με αξεσουάρ γνήσια και μη. Τα γνήσια ήταν αρκετά ακριβά και καλής ποιότητας.[/blockquote]
Η Ζ1000 από την πρώτη μέρα που εμφανίστηκε στις εκθέσεις, έκανε φανερό ότι θα έχει μεγάλη εμπορική επιτυχία. Πράγματι, ο μερακλίδικος σχεδιασμός της, με τις προσεγμένες λεπτομέρειες όπως οι τέσσερις εξατμίσεις, τα έντονα χρώματα και ο δυνατός κινητήρας της ZX-9R, ταρακούνησαν τα νερά. Όταν όλα τα υπόλοιπα ιαπωνικά εργοστάσια είχαν να προσφέρουν μόνο ρετρό γυμνά για ηλικιωμένους, η Kawasaki μιλούσε στην καρδιά της νεολαίας. Παρόλα αυτά, η δυναμική εμφάνιση και οι επιδόσεις δεν έκαναν την Ζ1000 περιθωριακή, όπως είναι οι ευρωπαϊκές streetfighter. Το πλαίσιο, οι αναρτήσεις, τα φρένα και η εργονομία ακολουθούν τη γνωστή ιαπωνική φιλοσοφία, που θέλει τις γυμνές μοτοσυκλέτες φιλικές και εύκολες στην καθημερινή χρήση. Η άνεση για τον αναβάτη είναι καλή και δεν αφήνει τις λακκούβες να ταλαιπωρούν άσκοπα το σώμα του. Η θέση οδήγησης επίσης θα βολέψει όλα τα αναστήματα και βοηθάει στον έλεγχο της μοτοσυκλέτας, είτε πρόκειται για απλές μετακινήσεις μέσα στην πόλη, είτε ακόμα και για σπορ οδήγηση. Αντίθετα, ο συνεπιβάτης δε θα είναι το ίδιο ευχαριστημένος από την υπερυψωμένη σέλα του, όμως στα streetfighter η άνεση του συνεπιβάτη πάντα ήταν προβληματική.
Παραπάνω από ικανοποιητικές είναι και οι επιδόσεις του κινητήρα. Ο υπερκυβισμένος κινητήρας της ZX-9R αποδίδει 127 ίππους στις 10.000 σ.α.λ. εκ των οποίων οι 125 φτάνουν στον πίσω τροχό κάνοντας την Ζ1000 πραγματικά γρήγορη. Τραχύς στη λειτουργία του και αρκετά θορυβώδης, πρόσθετε την απαραίτητη αγριάδα, που τον έκανε να ξεχωρίζει σε σχέση με τα βελούδινα αλλά ήπιας απόδοσης τετρακύλινδρα του ανταγωνισμού. Στις στροφές, η μοτοσυκλέτα ήταν αναπάντεχα καλή για τα μέχρι τότε δεδομένα των ιαπωνικών naked, όμως δε μπορούσε να συγκριθεί απευθείας με τα ευρωπαϊκά streetfighter. Χάρη στη φιλική συμπεριφορά του πλαισίου και την προσεγμένη εργονομία, ο αναβάτης της Ζ1000 μπορούσε να στρίψει πραγματικά γρήγορα, ενώ ο πρόθυμος κινητήρας βοηθούσε στη στρωτή οδήγηση, χωρίς να απαιτούνται ηρωισμοί για να ακολουθήσει ακόμα και γνήσιες σπορ μοτοσυκλέτες.
Το να ζεις καθημερινά με μια Ζ1000 είναι ευχάριστο και γιατί όχι, διασκεδαστικό. Ελάχιστα πράγματα θα αμαυρώσουν τη σχέση σας, όπως τα μικροσκοπικά ψηφιακά όργανα που δε διαβάζονται, η μάλλον μέτρια ποιότητα βαφής των πλαστικών που στα σκούρα χρώματα χαράζεται εύκολα και θολώνει και ίσως η άνεση του συνεπιβάτη που θα δυσκολευτεί να σας ακολουθήσει σε ταξίδια εκτός πόλης.
Τα μηχανικά μέρη παρουσιάζουν τη γνωστή αντοχή των ιαπωνικών μοτοσυκλετών και το μόνο που χρειάζεται να προσέξετε είναι να έχει γίνει η τακτική συντήρηση, καθώς σε βάρβαρα χέρια παρουσιάζονται πρόωρες φθορές στα ρουλεμάν του λαιμού (από σούζες), στους δίσκους των φρένων, στην αλυσίδα, ενώ αυξημένη μπορεί να παρουσιαστεί και η κατανάλωση λαδιού. Η γενική εικόνα πάντως των περισσότερων μεταχειρισμένων στην αγορά είναι παραπάνω από καλή και δε θα δυσκολευτείτε να βρείτε ένα καλό δείγμα.  

ΔΥΝΑΜΟΜΕΤΡΗΣΗ

Ίσως η μόνη περίπτωση ιαπωνικής μοτοσυκλέτας που η ιπποδύναμη του εργοστασίου επαληθεύεται στο δυναμόμετρο. Από τα 127 εργοστασιακά άλογα τα 125 πάνε στον πίσω τροχό, κάνοντας την Ζ1000 μία από τις ισχυρότερες τετρακύλινδρες naked


ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Κινητήρας Τετράχρονος, τετρακύλινδρος εν σειρά, με 2ΕΕΚ και 4 Β/Κ
Διάμετρος Χ Διαδρομή 77,2 Χ 50,9
Χωρητικότητα(cc) 953
Σχέση συμπίεσης 11.2:1
Ανάφλεξη Ηλεκτρονική
Τροφοδοσία Ψεκασμός Keihin 4X38mm
Σύστημα λίπανσης Υγρό κάρτερ
Σύστημα εκκίνησης Μίζα


ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος Ατσάλινο περιμετρικό
Ύψος σέλας (mm) 820
Βάρος κενή (kg) 198
Ρεζερβουάρ (lt) 18


ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός
Τύπος Ανεστραμμένο πιρούνι
Διαδρομή (mm) 120
Διάμετρος (mm) 41
Ρυθμίσεις Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση επαναφοράς
Πίσω
Τύπος Μοχλισμού με μονό αμορτισέρ
Διαδρομή (mm) 138
Ρυθμίσεις Προφόρτιση ελατηρίου και απόσβεση επαναφοράς


ΦΡΕΝΑ
Εμπρός Δύο δίσκοι 300mm, με δαγκάνες 4 εμβόλων
Πίσω Δίσκος 220mm με δαγκάνα ενός εμβόλου


ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (ΗΡ/rpm) 127/10.000
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm) 9,7/8.000
Ισχύς στον τροχό(ΗΡ) 125/10.300
Ροπή στον τροχό(kg.m) 9,7/8.000