Yamaha TDM 900 ABS 2005 - 2009

Από το

Μαύρο Σκύλο

24/8/2010

Κυκλοφορούν χιλιάδες ανάμεσά μας και στην πιάτσα θεωρείται μια σταθερή αξία, καθώς είναι μια μοτοσυκλέτα που έχει αφήσει ανεξίτηλη την στάμπα της στους ελληνικούς δρόμους. Στις άλλες χώρες της Ευρώπης είναι ξεχασμένη, αλλά στην χώρα μας το TDM καλά κρατεί
[blockquote]ναι...
στην αξιοπιστία της, στους άνετους χώρους για δύο και στις καλές τουριστικές δυνατότητες  
όχι....
στην παλιομοδίτικη θέση οδήγησης και το μεγάλο βάρος
γιατί...
ακόμα και σήμερα είναι μια μοτοσυκλέτα που στην χώρα μας είναι επίκαιρη
Τι πρέπει να προσέξετε
Γενικά θεωρείται το καμάρι της Yamaha όσο αναφορά την αξιοπιστία. Προσέξτε αν έχει αντικατασταθεί το φίλτρο του αέρα, καθώς ίσως να καίει λίγο λάδι. Επίσης, μερικές μοτοσυκλέτες έκοβαν στην περιοχή του λαιμού τα καλώδια του immobilizer, ενώ προσέξτε μην έχουν "κόψει" οι ρεγουλατόροι της αλυσίδας στο ψαλίδι.[/blockquote]
Θα μπορούσε να αποτελέσει προϊόν για μοτοσυκλετιστική έρευνα. Σε όσους ξένους δημοσιογράφους μοτοσυκλέτας αναφέρω ότι το TDM είναι best seller στην Ελλάδα δεν το πιστεύουν. Πολλοί από αυτούς ρωτούν: παράγεται ακόμα;  
Κι όμως οι μετοχές του TDM στην Ελλάδα είναι ακόμα υψηλές, καθώς πάντα ήταν μια μοτοσυκλέτα σχετικά βολική για τα ελληνικά δεδομένα, αφού δεν είχε το περιττό όγκο των μεγάλων on - off και μπορούσε ταυτόχρονα να διασχίσει με προσοχή τους χωματόδρομους. Άλλωστε, η πλειοψηφία των αγοραστών που παίρνουν τέτοιου είδους μοτοσυκλέτες δεν είναι και πολύ fun των εκτός ασφάλτου διαδρομών.
Τα 235 πραγματικά κιλά της δύσκολα κρύβονται και τα νιώθεις σε όποιο τερέν και να κινηθείς. Στην πόλη τα μπρος - πίσω με μικρή ταχύτητα δεν είναι εύκολα, καθώς το βάρος δεν είναι και τόσο καλά ζυγισμένο, ενώ το ότι κάθεσαι σχετικά πίσω σε σχέση με τον εμπρός τροχό δεν βοηθάει και πολύ στους ελιγμούς ακριβείας. Στο τελευταίο δεν συντελεί θετικά και η απότομη απόκριση του ψεκασμού στις πολύ χαμηλές στροφές, καθώς το τίναγμα στο άνοιγμα του γκαζιού από τελείως κλειστό είναι έντονο και ενοχλητικό. Τουλάχιστον, είναι σχετικά στενό σε διαστάσεις και δεν θα δυσκολευτεί να περάσει ανάμεσα από τα μποτιλιαρισμένα αυτοκίνητα, ενώ ο κινητήρας με τις μακριές σχέσεις δεν θέλει και πολλά ανεβοκατεβάσματα στο μέτριο κιβώτιο ταχυτήτων του.
Στον ανοιχτό δρόμο τα πάντα είναι καλύτερα. Η πολύ άνετη σέλα θα φιλοξενήσει δύο άτομα χωρίς συμβιβασμούς στις διαστάσεις, με τις αποσκευές τους να μπορούν να δεθούν στην σχάρα, αλλά και στην μεγάλη επιφάνεια του μεταλλικού ρεζερβουάρ, που μπορεί να δεχθεί μαγνητικό tank bag. Η προστασία από τον αέρα με την στάνταρ ζελατίνα είναι επαρκής αλλά αν ταξιδεύετε συχνά και το ύψος σας ξεπερνά το 1,75 υπάρχουν στο εμπόριο ψηλότερες ζελατίνες που κάνουν πολύ καλύτερα τη δουλειά τους. Ο δικύλινδρος εν σειρά κινητήρας στο ταξίδι προσφέρει ικανοποιητικές επιδόσεις, δίνοντας την δυνατότητα να ταξιδεύεις με υψηλές σχετικά ταχύτητες που ξεπερνούν τα 160 χιλιόμετρα την ώρα, αλλά τότε η κατανάλωση αυξάνεται και οι στάσεις για καύσιμο γίνονται συχνότερες παρόλο που το ρεζερβουάρ έχει 20 λίτρα χωρητικότητα. Επίσης, οδηγώντας σε αυτές τις ταχύτητες οι αναρτήσεις δεν καταφέρνουν να αποσβέσουν ικανοποιητικά τις ανωμαλίες και η αίσθηση πλεύσης είναι έντονη. Εκτός εθνικού δικτύου και σε πιο στριφτερούς δρόμους το TDM μπορεί σε χαλαρό ρυθμό να σε διασκεδάσει, αλλά μόλις προσπαθήσεις να το πας πιο γρήγορα θα απογοητευτείς. Πρώτα από όλα θα σε προβληματίσει η παλιάς σχεδίασης θέση οδήγησης που σε αποκόβει από την αίσθηση του εμπρός τροχού, ενώ ο ξεπερασμένος 18 ιντσών εμπρός τροχός σου ανοίγει την τροχιά όταν προσπαθείς να στρίψεις με φόρα. Επίσης, παρόντα είναι και τα πολλά κιλά που τα νιώθεις μπροστά και ψηλά. Ευτυχώς, οι ρυθμιζόμενες αναρτήσεις πληροφορούν επαρκώς για την κατάσταση της πρόσφυσης των τροχών και τα δυνατά σχετικά φρένα επιβραδύνουν χωρίς δράματα. Το ABS που τοποθετήθηκε το 2005 ήταν ιδιαίτερα ευαίσθητο όχι μόνο στο πίσω φρένο που σχεδόν ακύρωνε την λειτουργία του επεμβαίνοντας συνεχώς, αλλά και στο εμπρός που “αμόλαγε” σχετικά απότομα όταν η μοτοσυκλέτα χτύπαγε φρενάροντας σε ανωμαλίες.  Ευχάριστος σε επαρχιακό δίκτυο είναι ο δικύλινδρος εν σειρά κινητήρας του, που με τα 74 άλογα και τα 7,9 χιλιογραμμόμετρα ροπή κινεί αρκετά σβέλτα την μοτοσυκλέτα και με ήχο που λόγω χρονισμού θυμίζει έντονα V2.           
Σήμερα οδηγώντας μια TDM, δίπλα σε μια σύγχρονη αυτής της κατηγορίας, καταλαβαίνεις ότι είναι ξεπερασμένο όχι μόνο από την θέση οδήγησης, αλλά από την γενική αίσθηση που λαμβάνεις. Δεν είναι κακή μοτοσυκλέτα, απλά σε σχέση με τα σημερινά δεδομένα είναι αρκετά πίσω. Βέβαια, εξακολουθεί να πουλάει πολύ όχι μόνο σαν μεταχειρισμένο αλλά και σαν καινούριο, αφού η αντιπροσωπεία το εισάγει κανονικά. Επίσης, κρατάει ακόμα και πολύ υψηλή τιμή αγοράς σαν μεταχειρισμένο, με την μέση τιμή του να βρίσκεται σχεδόν στα 5.000 ευρώ, (9.870 καινούριο) χρήματα με τα οποία μπορείς να αποκτήσεις σίγουρα κάτι πιο σύγχρονο από πλευράς τεχνολογίας. Επίσης, πολλά από αυτά έχουν extra τα οποία πρέπει να κοστολογήσετε ανάλογα, ενώ πρέπει να προσέξτε μετά την απόκτησή της, καθώς παραμένει αρκετά ψηλά και στις προτιμήσεις των “μακρυχέρηδων”.


ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Τετράχρονος, υγρόψυκτος, δικύλινδρος εν σειρά με 5 Β/Κ
Διάμετρος x Διαδρομή (mm): 92 x 67,5
Χωρητικότητα (cc): 897
Σχέση συμπίεσης: 10,4:1
Ανάφλεξη: Ηλεκτρονική
Τροφοδοσία: Ψεκασμός
Σύστημα εξαγωγής: 2 σε 1 σε 2 με τριοδικό καταλύτη
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη: Υγρός πολύδισκος με ντίζα
Τελική μετάδοση / σχέση: Αλυσίδα / 2,625
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Αλουμινένιο Deltabox
Βάρος γεμάτη (kg): (πραγματικό) 231
Ρεζερβουάρ / ρεζέρβα (l): 20/ 3,5
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός
Τύπος: Τηλεσκοπικό πιρούνι
Διαδρομή (mm): 150
Διάμετρος (mm): 43
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου απόσβεση επαναφοράς
Πίσω
Τύπος: Μονό αμορτισέρ
Διαδρομή (mm): 133
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου απόσβεση συμπίεσης επαναφοράς


ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δύο δίσκοι 298mm, δαγκάνες τεσσάρων εμβόλων
Πίσω: Δίσκος 245mm, δαγκάνα ενός εμβόλου


ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ζάντα: Αλουμινίου 3,50 x 18
Ελαστικό / διάσταση: 120/70 ZR18
Πίσω
Ζάντα: Αλουμινίου 5 x 17
Ελαστικό / διάσταση: 160/60 ZR17


ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ Αναλογικό στροφόμετρο, ψηφιακές ενδείξεις για ταχύμετρο / μερικό και δύο ολικούς χιλιομετρητές, θερμοκρασία ψυκτικού / ρολόι/ immobilizer


ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (hp/rpm): 86,2 / 7.500
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm): 9,1 / 6.000
ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (km/l)
Μέση: 7
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)
Μέση: 284

Honda VFR800 V-TEC (2002 – 2014)

Από τον

Χρήστο Πατεράκη

10/8/2015

Διαχρονική V4

Η Honda έχει δημιουργήσει μεγάλη ιστορία γύρω από τους τετρακύλινδρους V κινητήρες της, με την παρουσία τους σε μοτοσυκλέτες παραγωγής να αρχίζει από την δεκαετία του '80. Το 2002 ήταν το νέο VFR800 V-TEC που θα έδινε συνέχεια σε αυτή την σειρά μοτοσυκλετών

H VFR 800 του 2002 ήταν μια εντελώς διαφορετική μοτοσυκλέτα στην όψη, από την VFR800i που αντικατέστησε. Oi καμπύλες που χαρακτήριζαν την προκάτοχό της έμειναν στο παρελθόν με την V-TEC να έχει πιο αιχμηρή όψη, ενώ τα δυο τελικά των εξατμίσεων τοποθετημένα ψηλά στην ουρά –όπως τα είχε και η NR750 του 1992– την διαφοροποιούσαν εντελώς. H VFR800 V-TEC είχε μια ασυνήθιστα μεγάλη διάρκεια σαν μοντέλο αφού επέζησε –με λίγες αλλαγές– μέχρι και το 2014, πριν αντικατασταθεί από την VFR800F με το ανεστραμμένο πιρούνι και το ένα τελικό της εξάτμισης να κατεβαίνει σε πιο συμβατική θέση. O V4 του 2002 δεν είχε το ακριβό σύστημα κίνησης των εκκεντροφόρων με γρανάζια, χάνοντας όχι μόνο τον ιδιαίτερο ήχο τους αλλά και ένα από τα χαρακτηριστικά που τον συνέδεαν με αυτούς των θρυλικών RC30/45. Σαν αντιστάθμισμα της απώλειας, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ήρθε το σύστημα V-TEC με τα αρχικά του να ακολουθούν το θρυλικό λογότυπο VFR στα φαίρινγκ της. Η VFR800 V-TEC φτιάχτηκε από την Honda με μια συνταγή που μόνο σε αυτήν την μοτοσυκλέτα χρησιμοποιήθηκε. Συνδυάστηκαν χαρακτηριστικά από supersport μοτοσυκλέτες, όπως το αλουμινένιο μονόμπρατσο ψαλίδι, μαζί με άλλα όπως η μεγάλη χωρητικότητα του ρεζερβουάρ αλλά και τα φρένα με την συνδυασμένη λειτουργία, για να δημιουργηθεί η sport touring VFR. Αυτό που δεν επικεντρώνεται σε ένα σημείο αλλά είναι διάχυτο παντού στην VFR, μέσα και έξω, είναι η ποιότητα κατασκευής της. Από το φινίρισμα των μετάλλων και των πλαστικών, μέχρι την συναρμογή και εν γένει την αξιοπιστία, τόσο του V4 όσο και συνολικά της μοτοσυκλέτας. Η πολύ υψηλή ποιότητα κατασκευής της είχε αντίκτυπο και στην τιμή της που ήταν αντίστοιχα ψηλή. Στα χρόνια της οικονομικής δυσπραγίας όμως, η τιμή της, σαν μεταχειρισμένης βέβαια, έχει κατέβει σημαντικά κάνοντάς την μια πολύ αξιόλογη επιλογή. Το σύστημα V-TEC, που την χαρακτήρισε, είναι μια διάταξη που αφήνει σε λειτουργία μόνο τις δυο βαλβίδες σε κάθε θάλαμο καύσης μέχρι τις 6.800 στροφές (στα αρχικά μοντέλα, γιατί μετά του 2006 αυτό γίνεται στις 6.200). Στις ψηλότερες στροφές λειτουργούν και οι τέσσερις βαλβίδες, αλλάζοντας τον ήχο του V4 και την απόδοσή του. Ιδιαίτερη είναι και η λειτουργία των φρένων, που είναι συνδυασμένη. Πατώντας μόνο το πίσω, ενεργοποιούνται και δυο έμβολα στην αριστερή εμπρός δαγκάνα. Αντίστοιχα πατώντας μόνο την μανέτα, ενεργοποιείται και ένα από τα τρία έμβολα της πίσω δαγκάνας. Τo σύστημα των φρένων – Dual Combined Brake System – άλλαξε επίσης στα μοντέλα μετά το 2006 και πλέον ενεργοποιεί ένα εμβολάκι αντί των δύο στην μπροστινή δαγκάνα. H VFR 800 V-TEC, συνδυάζει με τον δικό της τρόπο πολλά χαρακτηριστικά τόσο από τις supersport, όσο και από τις μοτοσυκλέτες τουρισμού με τον δικό της μοναδικό τρόπο. Δεν είναι ούτε πολύ γρήγορη, ούτε πολύ βαριά, Είναι "όσο πρέπει" στιβαρή για να μπορεί να διασκεδάσει τον αναβάτη της ακόμη και σε πίστα και συγχρόνως είναι τόσο άνετη που δεν κουράζει ακόμη και αν το πρόγραμμα της ημέρας περιλαμβάνει αρκετές εκατοντάδες χιλιομέτρων. Οι αναρτήσεις τα καταφέρνουν σε όλο το φάσμα των χρήσεων πολύ καλά, με το πιρούνι να δέχεται ρύθμιση προφόρτισης και το αμορτισέρ να έχει επιπλέον ρύθμιση απόσβεσης επαναφοράς. Έχει επαρκείς χώρους για δυο αναβάτες, καλή προστασία από τον αέρα και κορυφαία εργονομία για να βολεύονται όλα τα αναστήματα. O ήχος του V4 με την αγωνιστική καταγωγή είναι πολύ ευχάριστος, η αυτονομία της είναι στα επίπεδα των τουριστικών μοτοσυκλετών, ενώ η κατανάλωσή της διαφοροποιείται σημαντικά από το πόσες βαλβίδες δουλεύουν. Αν δουλεύουν μόνο οι δυο, που μεταφράζεται σε 160 χιλιόμετρα την ώρα με έκτη, καίει γύρω στα επτά λίτρα για κάθε 100 χιλιόμετρα. Αν δουλεύουν όλες, τότε θα χρειαστεί έως και άλλα τέσσερα λίτρα. Είναι στο χέρι του αναβάτη λοιπόν, ενώ από το χέρι της Honda έχει δοθεί η προσοχή σε όλα εκείνα τα σημεία που την κάνουν ικανή να ζει για πολλά χρόνια και χιλιόμετρα. Όσον αφορά την εμφάνισή της, παρόλο που έχει ξεπεράσει την δεκαετία από την αρχική της σχεδίαση, κανείς δεν την χαρακτηρίζει παλιά, ακόμη και σήμερα.

VFR 800 V-TEC 2002 – 2013

Οι αλλαγές

2002 : Η νέα VFR άρχισε να διατίθεται και λίγους μήνες αργότερα ήρθε και η έκδοση με ABS

2004: Αλάρμ, ανάγλυφα λογότυπα, ζάντες βαμμένες γκρι

2006: Διάφανα κρύσταλλα στα φλας, διαφορετικές ρυθμίσεις στο V-TEC και τα συνδυασμένα φρένα, συμμόρφωση με προδιαγραφές Euro 3

 

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

Τύπος: Tετράχρονος, τετρακύλινδρος σε V 90o υγρόψυκτος , 2ΕΕΚ/4 βαλβίδες

Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 72 x 48

Κυβικά (cc): 781,7

Σχέση συμπίεσης: 11,6:1

Ανάφλεξη: Ψηφιακή         

Τροφοδοσία: Ψεκασμός PGM, σώματα 36mm

Σύστημα εκκίνησης:    Μίζα

Σύστημα εξαγωγής:  4 σε 2 σε 1 σε 2

ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Τύπος συμπλέκτη:  Yγρός, πολύδισκος, υδραυλική οδήγηση

Σχέσεις ταχυτήτων: έξι

Τελική μετάδοση:   Αλυσίδα, γρανάζια

 

ΠΛΑΙΣΙΟ

Τύπος: Αλουμινένιο δυο δοκών, αφαιρούμενο υποπλαίσιο

Γωνία κάστερ (o):       25,5

Ίχνος (mm):            95

Μεταξόνιο (mm):  1.460

Ύψος σέλας (mm):  805

Βάρος κατασκευαστή (kg): 244

Πραγματικό βάρος γεμάτη, ζυγισμένη (Kg): 245,9

Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 22       

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Εμπρός: Συμβατικό πιρούνι

Διάμετρος (mm):  43

Διαδρομή (mm):  108                

Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίων      

Πίσω:  Ένα αμορτισέρ, Showa, μοχλικό

Διαδρομή τροχού(mm): 120    

Ρυθμίσεις:   Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση επαναφοράς

 

ΦΡΕΝΑ

Εμπρός: Δύο δισκόφρενα 296mm, δαγκάνες με τρία παράλληλα έμβολα, συνδυασμένη λειτουργία

Πίσω:   Δισκόφρενο 256mm, δαγκάνα με τρία έμβολα, συνδυασμένο με εμπρός αριστερά

Στα ισχυρά της φρένα υπάρχει αυτή η τρίτη αντλία -πάνω και αριστερά από την δαγκάνα- με αποστολή να ενεργοποιεί και ένα έμβολο στην πίσω δαγκάνα όταν πιέζεται η μανέτα

 

ΤΡΟΧΟΙ

Εμπρός

Ελαστικό:            120/70 - 17

Ζάντα:             3,50 x 17in

Πίσω

Ελαστικό:            180/55 –17

Ζάντα:             5,50 x 17

 

ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Στροφόμετρο με αναλογική ένδειξη, οθόνη υγρών κρυστάλλων (LCD) με ενδείξεις για ταχύτητα ολικό και δύο μερικούς χιλιομετρητές / στάθμη καυσίμου / ρολόι / θερμοκρασία ψυκτικού / θερμοκρασία περιβάλλοντος, ενδεικτικές λυχνίες για νεκρά / πίεση λαδιού / μεγάλη σκάλα φώτων / φλας / διαγνωστικό κινητήρα / υψηλή θερμοκρασία ψυκτικού, πλαϊνό και κεντρικό σταντ , χειρολαβές συνεπιβάτη, immobilizer (H.I.S.S.)

 

Mεγάλο και ευανάγνωστο το αναλογικό στροφόμετρο, δεσπόζει ανάμεσα στις δυο οθόνες υγρών κρυστάλλων

Mπάσος είναι η ήχος που βγαίνει από τα φαινομενικά δυο τελικά των εξατμίσεων. Στην πραγματικότητα είναι μια ενιαία κατασκευή

 

ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ

Ισχύς κατασκευαστή (HP/rpm): 108,8/10.500

Ροπή κατασκευαστή (Kg.m/rpm):            8,15/8.750

Επιτάχυνση 0 - 400m (sec): 11,2

 

Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 93,4/10.500

Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 7,3/9.000

Μέχρι να πιάσουν δουλειά όλες οι βαλβίδες -στις 6.800 στροφές - η απόδοση είναι ήρεμη και με "φουσκωμένη" την ροπή από τις πολύ χαμηλές στροφές του V4 που δεν ξέρει τι θα πει σκορτσάρισμα. Μετά το άνοιγμα του V-TEC η απόδοση κάνει άλμα, για να φθάσουν περισσότεροι από 90 ίπποι στο ελαστικό στις 10.500. Η δυναμομέτρηση αφορά μοντέλο του 2002. Μετά το 2006 η μετάβαση από τις 2 στις 4 βαλβίδες γίνεται λιγότερο απότομη. Ο αξιόπιστος V4 χρειάζεται αλλαγή λαδιών κάθε 12.000 χιλιόμετρα και έλεγχο στις βαλβίδες κάθε 24.000 χλμ.

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)

Μέση: 7,3

ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)

Μέση: 301

ΤΙΜΕΣ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ (με ΦΠΑ 23%, €)

 

Έμβολο πλήρες : 131,72

Μπιέλα :203

Τελικό εξάτμισης :    909,25

Ρεζερβουάρ:   395,63

Εμπρός φτερό :   209    

Εμπρός ζάντα: 595

Μανέτα δεξιά :   35,77

Σέλα :    394

Πλαίσιο:   1.443,20

Οι προαναφερόμενες τιμές ήταν σε ισχύ τον Μάιο του 2015

 

To αλουμινένιο μονόμπρατσο Pro Arm έρχεται από μοτοσυκλέτες που έχουν πάρει παγκόσμια πρωταθλήματα