BMW R18 M και R18 Aurura: Από ιταλικά χέρια για την έκθεση της Verona

Από τον

Μπάμπη Μέντη

14/1/2022

Σε αυτή την έκθεση custom μοτοσυκλετών που θα γίνει για άλλη μια χρονιά στη Verona της Ιταλίας, η BMW Italia σε συνεργασία με την LowRide και την Garage 221 ετοίμασαν δύο ξεχωριστές R18, η μία εμπνευσμένη από την αγωνιστική παράδοση της BMW και η άλλη από την hotrod αμερικάνικη κουλτούρα.

Όπως είναι εύκολο να καταλάβουμε, η R18 M της LowRide είναι η "σπορ" έκδοση του γιγαντιαίου cruiser της BMW, με τον Ιταλό σχεδιαστή Oberdan Bezzi να έχει δώσει μεγάλη σημασία στη μείωση του βάρους και φυσικά στους χρωματισμούς, που προέρχονται αυτούσιοι από τα εργοστασιακά αγωνιστικά αυτοκίνητα της γερμανικής εταιρείας, και πλέον χρησιμοποιούνται και στις μοτοσυκλέτες της, αντικαθιστώντας τα μοντέλα HP, όπου πλέον ονομάζονται και αυτά "M".

Ο κινητήρας και τα ηλεκτρονικά δεν έχουν αλλαγές, όμως σύμφωνα με τους δημιουργούς της, η μείωση του βάρους και οι ρυθμίσεις των αναρτήσεων, έδωσαν την σπορ χροιά που αναζητούσαν, χωρίς να αλλάξουν την φιλοσοφία και τον ξεχωριστό "cruiser" χαρακτήρα της R18.

Για την κατασκευή επιστρατεύτηκαν πολύ γνωστά ιταλικά ονόματα του χώρου, με την Elaboratorio που ειδικεύεται στην κατασκευή πρωτότυπων να φτιάχνει το φαίρινγκ του προβολέα και τα φτερά των τροχών, την Carbon Italia να κατασκευάζει την εισαγωγή αέρα και διάφορες λεπτομέρειες από carbon και την ER Exhaust Revolution να φτιάχνει μια ειδική εξάτμιση που να ταιριάζει αισθητικά με την βασική ιδέα της R18 M. Η βαφή έγινε από την Dox Art Factory και τα γκριπ, φλας κ.τ.λ. προέρχονται από κορυφαίες after market ιταλικές εταιρείες όπως η Rizoma.

Από την άλλη μεριά, η R18 Aurora της Garage 221 μυρίζει την αλμήρα της θάλασσας των ακτών του Λος Άτζελες, έχοντας ξεκάθαρα hot-rod αισθητική. Το μεγάλο φαίρινγκ στο τιμόνι είναι σήμα κατατεθέν των αμερικάνικων "bagger" μόνο που σε αυτή την περίπτωση δεν υπάρχουν βαλίτσες και το πίσω μέρος της μοτοσυκλέτας ακολουθεί τη φιλοσοφία του σπαρτιάτικου σχεδιασμού των μεταπολεμικών "bobber".

Όπως κι αν έχει, ο συνδυασμός δύο διαφορετικών "ρευμάτων" λειτουργεί αρμονικά στην περίπτωση της R18 Aurura. Εδώ τα περισσότερα εξαρτήματα προέρχονται από προηγούμενα μοντέλα της BMW, όπως για παράδειγμα η σέλα του R1200C του 2005, τα φλας του R100 από το 1982 και ένα κομμάτι του υποπλαισίου από το Κ75 του 1991. Ακόμα και το χρώμα έχει τον ίδιο κωδικό με των RT του 1983.

Δείτε το πλούσιο photo gallery του άρθρου, με τις φωτό των δύο custom BMW R18

https://bit.ly/MOTO_668

Από τον

Θοδωρή Ξύδη

1/7/2025

Το Honda CL250 E-Clutch βρήκε τον δρόμο του και για την αγορά της Τουρκίας με την 250άρα scrambler να φέρει στον εξοπλισμό της το σύστημα E-clutch που αυτοματοποιεί τη λειτουργία του συμπλέκτη.

Πρόκειται για την έκδοση της μικρού κυβισμού μοτοσυκλέτας που προορίζεται για τις ασιατικές αγορές (σας είχαμε μιλήσει για το 250άρι Rebel εδώ) με την ιαπωνική εταιρεία να κάνει πράξη τον στόχο της να φέρει τον αυτοματοποιημένο συμπλέκτη και σε μοτοσυκλέτες με μικρότερους κινητήρες.

Το σύστημα E-Clutch κάνει εύκολη τη ζωή του αρχάριου αναβάτη που κάνει τώρα τα πρώτα του βήματα με μοτοσυκλέτα, ενώ στο αστικό περιβάλλον θα το εκτιμήσουν και οι έμπειροι αφού δεν χρειάζεται να χειρίζονται διαρκώς τη μανέτα του συμπλέκτη, εκτός και αν το θέλουν πραγματικά αφού μπορούν να παρακάμψουν τη λειτουργία του συστήματος οποιαδήποτε στιγμή.

Το E-Clutch μόνο διευκολύνει σε όλες τις περιστάσεις και δεν αφαιρεί σε τίποτα από την εμπειρία οδήγησης μιας μοτοσυκλέτας αφού τόσο η μανέτα του συμπλέκτη όσο και ο επιλογέας των σχέσεων στο πόδι παραμένουν στις θέσεις τους και λειτουργούν ακριβώς όπως έχουμε συνηθίσει. Με λίγα λόγια δεν είναι μια αυτόματη μοτοσυκλέτα και για να κινείσαι θα πρέπει τουλάχιστον να αλλάζεις ταχύτητες με το πόδι. Αυτό το διαπιστώσαμε από πρώτο χέρι και κατά τη δοκιμή του Honda CB650R E-Clutch, την οποία και μπορείτε να διαβάσετε στο τεύχος #658.

Στην έκδοση των 250 κ.εκ., το CL250, που μοιράζεται το πλαίσιο και τις αναρτήσεις του με το αντίστοιχο Rebel -κυριότερες αλλαγές η σέλα, το ντεπόζιτο και η εξάτμιση-, φέρει υγρόψυκτο μονοκύλινδρο κινητήρα 249 κ.εκ. με ισχύ 24,2 ίππων και ροπή 2,35 k.gm στις 8.500 και 5.250 σ.α.λ.. Το βάρος, πλήρες υγρών, βρίσκεται στα 172 κιλά, η απόσταση της σέλας από το έδαφος έχει περιοριστεί στα 790 χλστ., ενώ το μεταξόνιο βρίσκεται στα λογικά 1.480 χλστ.

Η "έξοδος" του CL250 και η διαθεσιμότητά του στην Τουρκία έρχεται λίγο νωρίτερα από το λανσάρισμά του στην εγχώρια αγορά της Ιαπωνίας με τη διαφορά στην τιμή να είναι μεγάλη αφού στην Τουρκία κοστίζει 6.715 ευρώ, ενώ όταν θα κυκλοφορήσει στην Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου η τιμή του δεν θα ξεπερνά τα 4.500 ευρώ.