Δοκιμή Yamaha R6 2017

Από τον

Μπάμπη Μέντη

30/5/2017

Ακόμα δεν έχει στεγνώσει η φόρμα από τον ιδρώτα και η αίσθηση από την οδήγηση του νέου R6 στην πίστα των Μεγάρων πριν λίγη ώρα είναι εξίσου νωπή. Ανυπομονούσαμε να οδηγήσουμε αυτή τη μοτοσυκλέτα από την πρώτη μέρα που την είδαμε στις διεθνείς εκθέσεις και είχαμε κάνει τα αδύνατα δυνατά για να βρεθούμε στην παγκόσμια περουσίασή της που είχε γίνει στην Αλμερία, χωρίς όμως επιτυχία. Βλέπετε, η άλλοτε δημοφιλή κατηγορία των supersport 600 δεν έχει πλέον κανένα εμπορικό ενδιαφέρον και τα εργοστάσια την έχουν παρατήσει εντελώς.

Όμως η Yamaha ήταν η μόνη που πήγε κόντρα στο ρεύμα και ανανέωσε μια μοτοσυκλέτα που πάντα λατρεύουμε να οδηγάμε μέσα σε πίστα. Ευτυχώς οι αλλαγές που έκανε η ιαπωνική εταιρεία δεν κατέστρεψαν το καθαρόαιμο αγωνιστικό στήσιμο του πλαισίου.

Περισσότερο έκανε βελτιώσεις στα σημεία που είχε μείνει πίσω και αυτό ήταν που χρειαζόταν το R6. Που έπασχε; Στη συνολική απόδοση των φρένων, στην απουσία σύγχρονων ηλεκτρονικών και στην ποιότητα λειτουργίας των αναρτήσεων σύμφωνα με τις νέες δυνατότητες των σύγχρονων ελαστικών.

Οπότε έχουμε ολόκληρο το εμπρός πιρούνι του R1-S (43mm αντί 41mm) μαζί με τα ακτινικά της φρένα, ρυθμιζόμενο Traction Control, Quick-Shifter (μόνο για τα ανεβάσματα) νέο προγραμματισμό και σώματα ψεκασμού ride by wire και εντελώς επανασχεδιασμό φαίρινγκ, με μικρές διαφοροποιήσεις στην εργονομία της θέσης οδήγησης.

Εμείς οδηγήσαμε δύο διαφορετικά R6. Το ένα ήταν εντελώς normal με ελαστικά δρόμου Dunlop Sportmax 214 και το άλλο είχε slick επίσης της Dunlop. Η διαφορά στη συμπεριφορά των δύο μοτοσυκλετών ήταν αρκετά μεγάλη λόγω των ελαστικών, όπως επίσης και η αίσθηση από τον κινητήρα, καθώς η μοτοσυκλέτα με τα slick είναι πιο κοντή σε τελική μετάδοση.

Θα πούμε αναλυτικά και λεπτομερώς για αυτές τις διαφορές στο αντίστοιχο τεστ που θα δημοσιεύσουμε στο περιοδικό, όμως εδώ αξίζει να πούμε πόσο πολύ μας έχουν λείψει τα Supersport 600. Καλό και άγιο το γκάζι των Superbike, αλλά τίποτα δεν μπορεί να σε κάνει να χαμογελάσεις περισσότερο σε μια πίστα από ένα καλοστημένο Supersport 600. Ακόμα και η R6 με τα ελαστικά δρόμου που παρουσίαζαν υπερθέρμανση μετά από 6-7 γύρους ήταν απόλαυση! Η Yamaha λέει ότι η νέα R6 είναι η πιο αεροδυναμική μοτοσυκλέτα που έχει φτιάξει στην ιστορία της.

Εμείς να προσθέσουμε ότι είναι και κούκλα!

https://bit.ly/MOTO_EICMA2025

Από τον

Κώστα Γκαζή

6/11/2025

Μετά την παρουσίαση του ακραίου Dragster 700 Twin, το οποίο και οδηγήσαμε στην πίστα της Imola, σειρά έχει ο μικρότερος δικύλινδρος αδελφός 459, που όμως αντίθετα με το 700 έχει κιβώτιο που ο χειρισμός του θυμίζει εκείνη των Yamaha Y-AMT και Honda DCT, χωρίς φυσικά το scooter εδώ να έχει διπλό συμπλέκτη.

Η Italjet αναφέρει πως το 459 Twin Smartshift αποτελεί επιθυμία και ευχή των φαν της εταιρείας που τους αρέσει μεν το 700, αλλά θα προτιμούσαν αυτόματη μετάδοση. Οι Ιταλοί απέφυγαν να εφοδιάσουν το 459 Twin με μετάδοση CVT, άλλωστε σε αυτό τον τομέα έχουν τα Dragster 125, 200 και 300.

Κάπως έτσι το Dragster 459 συνοδεύεται στον τίτλο από τη λέξη SmartShift, που αφορά σε ένα έξυπνο σύστημα αυτόματης μετάδοσης που η Italjet αναφέρει πως εξέλιξε η ίδια.

Το SmartShift δουλεύει με τον τρόπο που έχουμε μάθει από άλλα συστήματα όπως το DCT και το Y-AMT, με τον αναβάτη να μπορεί να επιλέξει είτε πλήρως αυτόματη μετάδοση, είτε ημί-αυτόματη, αλλάζοντας ο ίδιος ταχύτητες μέσω paddles στο τιμόνι.

Όπως και το 700 έτσι και στο Dragster 459 τα δομικά του στοιχεία ακροβατούν ανάμεσα στον κόσμο της μοτοσυκλέτας και των scooter. Μεγάλοι τροχοί, ανεστραμμένο πιρούνι με χοντρά καλάμια, μονό παράκεντρα τοποθετημένο πίσω αμορτισέρ, κινητήρας στο κέντρο, κτηνώδες ψαλίδι και ακτινικές δαγκάνες της Brembo που πιάνουν σε δυο δίσκους μπροστά. Στον εξοπλισμό περιλαμβάνονται εξατμίσεις της Akrapovic, αεροδυναμικά φτερά, ρυθμιζόμενη ζελατίνα, μεγάλη TFT οθόνη οργάνων, κλπ.

Για την ώρα η Italjet δεν ανακοινώνει άλλα τεχνικά χαρακτηριστικά για το Dragster 459 Twin SmartShift, το οποίο όπως αναφέρεται στα social media των Ιταλών θα βγει στην παραγωγή νωρίς το 2026 -ή τουλάχιστον αυτός είναι ο στόχος τους, με την εταιρεία να έχει προβεί στο παρελθόν σε ανάλογες ανακοινώσεις, με τις ημερομηνίες να μετατίθενται κατόπιν για αργότερα.

Παρόλα αυτά η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, ενώ περιμένουμε περισσότερα τεχνικά χαρακτηριστικά μέσα στην εβδομάδα.

Μια πρώτη εκτίμηση για την τιμή του, από την ίδια την Italjet, κάνει λόγο για 9.900 ευρώ, όμως αυτό πιθανώς θα αλλάξει αργότερα.

Όπως και να έχουν τα πράγματα, αξίζουν συγχαρητήρια στην Italjet για τη σχεδιαστική και τεχνική της κατεύθυνση, καθώς πρόκειται για ένα τολμηρό μονοπάτι που αφορά μικρό κοινό, όμως οι δημιουργίες τους, τα Dragster και το πρόσφατο Roadster 400 είναι έργα τέχνης με “ψυχή” και όραμα.