H αναβίωση της Breganze SF750

Από το

Μαύρο Σκύλο

6/2/2012

Η Breganze, μια μικρή ιταλική εταιρεία, έχει προέλθει από την φημισμένη Laverda που έφτιαχνε μοτοσυκλέτες επιδόσεων έως τα μέσα της δεκαετίας του ’80, όταν και υπέκυψε στον ανταγωνισμό. Το 2000 την αγόρασε η Aprilia και παρουσίασε ένα πρωτότυπο με το λογότυπο της εταιρείας και τον κινητήρα της RSVMille, με το όνομα SFC, το 2003 στην EICMA του Μιλάνο. Συνέχεια, όμως, δεν δόθηκε μετά από την εξαγορά της Aprilia από την Piaggio το 2004. Τo όνομα της Laverda ανήκει ακόμη μέχρι και σήμερα στην Piaggio και για αυτόν τον λόγο η μοντέρνα SF750 ονομάστηκε Breganze, την πόλη που έχει την έδρα της η μικρή εταιρεία που επιμένει στην αναβίωσή της.
Στην έκθεση Motor Bike Expo, που έγινε στη Verona της Ιταλίας, παρουσιάστηκε η τελική μορφή της μοτοσυκλέτας, πριν αρχίσει να κατασκευάζεται, έναν χρόνο μετά την παρουσίασή της σαν πρωτότυπη στη ίδια έκθεση.
Αισθητικά οι αναφορές στην Laverda SF750 της δεκαετίας του ’70 είναι έντονες, με το μακρύ ρεζερβουάρ και τα number plates στην ουρά. Ο κινητήρας είναι δικύλινδρος σε σειρά, με τέσσερις βαλβίδες σε κάθε κύλινδρο, υγρόψυκτος, με τροφοδοσία από ψεκασμό, κιβώτιο έξι ταχυτήτων και αποδίδει 85 ίππους στις 8.300 στροφές, με τη μέγιστη ροπή των 7,6 χιλιογραμμομέτρων να κορυφώνεται στις 7.200 στροφές, ενώ καλύπτει και τις προδιαγραφές Euro 3. Το πλαίσιο είναι ανοικτό σωληνωτό, κατασκευασμένο από αλουμίνιο. Ποιοτικά εξαρτήματα έχουν επιλεχθεί για τις αναρτήσεις της, με ένα ανεστραμμένο πιρούνι της Ohlins 43 χιλιοστών, ενώ πίσω υπάρχουν δυο πλήρως ρυθμιζόμενα αμορτισέρ της ίδιας εταιρείας. Οι ομοιότητες με την παλιά SF750 συνεχίζονται και στους τροχούς, όπου ναι μεν έχουν διάμετρο 17 ιντσών, αλλά διαθέτουν τις ακτίνες της παλιάς εποχής. Η μοτοσυκλέτα ζυγίζει 170 κιλά στεγνή και πρόκειται για μια 100% “Made in Italy” café racer με πολύ υψηλή ποιότητα κατασκευής που καταφέρνει να διατηρήσει με μεγάλη πιστότητα την εικόνα της αρχικής SF, έστω και χωρίς το όνομα Laverda πάνω της.

Η Breganze έχει ιστοσελίδα στην διεύθυνση www.breganzemotorcycles.it.

https://bit.ly/MOTO_669

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

1/8/2025

Η Moto Guzzi ετοιμάζει το μεγαλύτερο τεχνολογικό άλμα εκτός παράδοσης εδώ και δεκαετίες. Αντί για τον κλασικό εγκάρσια τοποθετημένο V2, η νέα της μικρή μοτοσυκλέτα θα χρησιμοποιεί δικύλινδρο σε σειρά 457 κ.εκ., προερχόμενο από την Aprilia, με στόχο την παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα την Ασιατική

Το καλοκαίρι του 2023 η Aprilia παρουσίασε την RS457, εξοπλισμένη με νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα. Το μοτέρ αυτό γρήγορα έγινε η βάση για ολόκληρη οικογένεια μοντέλων, την RS457, την Tuono 457 και σύντομα την Tuareg 457. Όλα παράγονται στο εργοστάσιο της Piaggio στην Ινδία, διασφαλίζοντας χαμηλότερο κόστος και άμεση πρόσβαση σε αναδυόμενες αγορές.

Η Moto Guzzi, μέλος του ίδιου ομίλου (Piaggio) από το 2004, αποφάσισε να υιοθετήσει τον κινητήρα, φέρνοντας για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν έναν αιώνα έναν δικύλινδρο σε σειρά σε μοντέλο παραγωγής της. Αν και η Guzzi είχε φτιάξει εν σειρά κινητήρες τη δεκαετία του ’30, αυτοί περιορίζονταν σε αγωνιστικές εφαρμογές. Από το 1967 και μετά, η εταιρική ταυτότητα της, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εγκάρσιο αερόψυκτο V2. Η εισαγωγή της υδρόψυξης με το V100 Mandello ήταν ήδη μεγάλο βήμα αλλά η εγκατάλειψη του V2 αποτελεί πραγματική επανάσταση.

Η νέα naked της Guzzi θα μοιράζεται τον κινητήρα και ορισμένα περιφερειακά με την Tuono 457, αλλά θα έχει ολοκληρωτικά δική της αρχιτεκτονική στηριζόμενη σε σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο αντί για αλουμινίου, με στόχο να προσδώσει διαφορετική γεωμετρία αναβάτη για μια πιο άνετη θέση οδήγησης αλλά και μια μια πιο παραδοσιακή σχεδίαση ρεζερβουάρ και φωτιστικών σωμάτων.

Η κατηγορία 350-500 κ.εκ. αναπτύσσεται ραγδαία, ιδιαίτερα στην Ασία. Για μικρές εταιρείες όπως η Guzzi (15.000 μονάδες ετησίως), η διείσδυση σε αυτές τις αγορές είναι ζήτημα επιβίωσης. Η παραγωγή στην Ινδία, όπως ήδη γίνεται με την Aprilia, ανοίγει τον δρόμο για οικονομικά προσιτά μοντέλα που θα μπορούν να πωλούνται τόσο σε Ασία όσο και σε Ευρώπη.

Παράλληλα, η Moto Guzzi ακολουθεί το παράδειγμα άλλων κατασκευαστών: KTM- Bajaj, Triumph-Bajaj και εργοστάσια στην Ταϊλάνδη, BMW-TVS. Όλοι προσαρμόζουν την παραγωγή τους σε μικρότερες και πιο οικονομικές μοτοσυκλέτες για να κερδίσουν μερίδιο αγοράς σε χώρες με εκρηκτική ζήτηση.

Αν και είχε ακουστεί ότι η Guzzi θα επαναφέρει το όνομα “Eldorado”, αυτό φαίνεται απίθανο, καθώς ιστορικά αφορούσε μεγάλες cruiser. Μια πιο ταιριαστή επιλογή θα ήταν ίσως το “Airone”, το πρώτο μεταπολεμικό Guzzi μαζικής παραγωγής που έφερε την ελευθερία ταξιδιού σε χιλιάδες αναβάτες, ακριβώς όπως στοχεύει να κάνει και η νέα, μικρή Moto Guzzi.