HONDA RVF1000 2017: Ψήνεται, αλλά θα βγει;

Από τον

Βασίλη Καραχάλιο

22/10/2015

Τώρα που οι αγωνιστικές superbike σύμφωνα με τους κανονισμούς βασίζονται όλο και περισσότερο σε μοτοσυκλέτες παραγωγής, είναι σαφές πως η Honda δυσκολεύεται να ακολουθήσει τους αντιπάλους της με το CBR1000RR, που η τελευταία ριζική της ανανέωση ήταν το 2010. Έχει μείνει πίσω. Τι στοιχεία υπάρχουν λοιπόν που να μας οδηγούν σε μια νέα V4 superbike από την Honda, όταν η τελευταία φορά που είχε κάνει κάτι τέτοιο ήταν το 1994, όταν έβγαλε την θρυλική RVF750 RC45 σε παραγωγή;

1. Ο πρόεδρος της Honda, o Tetsuo Suzuki (τι να κάνουμε, δεν το διάλεξε αυτός το επώνυμό του, αλλά ούτε και του στάθηκε εμπόδιο για να γίνει πρόεδρος της Honda!), έχει δηλώσει: "Αν έχουμε πολλές παραγγελίες για την RC213V-S, τότε ίσως μπορούμε να αποφασίσουμε για μια φθηνότερη έκδοση, που θα τοποθετηθεί ανάμεσα στην Fireblade και την RC213V-S".

2. Η Honda έχει διατηρήσει την κατοχύρωση του ονόματος RVF στην Ευρώπη, και πρόσφατα την επανα-κατοχύρωσε και στην Αυστραλία.

3. Η Honda έχει κατοχυρώσει πατέντες για μια νέα V4 ήδη από το 2014, που δείχνουν το πλαίσιό της. Είναι μια σχεδίαση pivotless, όπου ο άξονας του ψαλιδιού εδράζεται κατ’ ευθείαν στα κάρτερ του V4, και υπάρχει εισαγωγή Ram Air μέσα από τον λαιμό του πλαισίου. Αυτό μας δείχνει πως δεν πρόκειται να χρησιμοποιηθεί ο κινητήρας της RC213V-S, εκτός αν ξανασχεδιαστούν τα κάρτερ, κάτι που έτσι κι αλλιώς θα γινόταν για να περάσει από το στάδιο "περιορισμένης χειροποίητης παραγωγής" στο "παραγωγής, έστω και περιορισμένης". Οι πέντε πατέντες της δείχνουν ένα πλαίσιο από χυτά κομμάτια, εύκολο στην κατασκευή και με μικρότερο κόστος. Το φιλτροκούτι είναι ενσωματωμένο στο πλαίσιο, και το πάνω μέρος του αμορτισέρ εδράζεται στο υποπλαίσιο, για ένα "full floating" Pro Link.

https://bit.ly/MOTO_666

Από το

motomag

29/4/2025

Η Royal Enfield προχώρησε στο φρεσκάρισμα του Hunter 350 για το 2025 με αλλαγές ουσίας που βελτιώνουν τη συμπεριφορά, τη χρηστικότητά του αλλά και την ασφάλεια.

Συγκεκριμένα η ρετρό σχεδίασης μοτοσυκλέτα της ινδικής εταιρείας διατηρεί τον μονοκύλινδρο αερόψυκτο κινητήρα J-series 349 κ.εκ. των 20,4 ίππων με τις υποτετράγωνες διαστάσεις του κυλίνδρου και το χαρακτηριστικά ευχάριστο, αργόστροφο δούλεμά που ταιριάζει γάντι στην αισθητική και τον χαρακτήρα της μοτοσυκλέτας.

Ωστόσο, το μικρό commuter έχει υποστεί μια σειρά από αλλαγές που στοχεύουν στη συνολική βελτίωσή του με τους Ινδούς να “απαντούν” στις κινήσεις του ανταγωνισμού (βλ. Honda GB350) ώστε να διατηρήσουν ή ακόμη και να αυξήσουν το μερίδιο που έχουν -αρχικά- στην τεράστια ινδική αγορά.

Συγκεκριμένα η θέση οδήγησης έχει αναθεωρηθεί με το εργονομικό τρίγωνο του αναβάτη να επηρεάζεται από το νέο τιμόνι αλλά και από τη σέλα που φέρει νέο αφρώδες και επένδυση. Στο παραπάνω έρχονται να προστεθούν οι αλλαγές στην πίσω ανάρτηση με νέα προοδευτικά ελατήρια και set up για τις αποσβέσεις των αμορτισέρ, ενώ έχει αυξηθεί και η απόσταση από το έδαφος.

Παράλληλα, ο συμβατικός συμπλέκτης άλλαξε και έδωσε τη θέση του σε έναν περιορισμένης ολίσθησης με υποβοήθηση στη μανέτα, για πρώτη φορά σε 350άρι της Royal Enfield. Το τελευταίο το HNTR δεν το χρειαζόταν αφού η μανέτα του συμπλέκτη είναι ήδη ελαφριά στο τράβηγμα, αλλά όχι δεν λέμε σε τέτοιες αλλαγές με τη μοτοσυκλέτα να γίνεται ακόμη πιο φιλική στην καθημερινότητα, ειδικά για τις γυναίκες.

Νέος είναι επίσης ο LED προβολέας, ο οποίος λογικά θα αναβαθμίσει αρκετά την ορατότητα τη νύχτα, ενώ στον εξοπλισμό έρχονται να προστεθούν το κομψό όργανο πλοήγησης tripper pod -όχι στη στάνταρ έκδοση "Factory Black"- που συνδέεται με smartphone και η “απαραίτητη” πλέον θύρα φόρτισης USB Type-C.

Η πρώτη παρουσίαση έγινε σε φεστιβάλ της Royal Enfield στην Ινδία και συνολικά τα χρώματα που θα προσφέρονται είναι τα: Factory Black, Rio White και Dapper Grey, Tokyo Black, London Red και Rebel Blue ενώ είμαστε σε αναμονή για ανακοινώσεις από την ελληνική αντιπροσωπεία σχετικά με την εισαγωγή και την τιμή του στην Ελλάδα. Στην Ινδία πάντως η στάνταρ έκδοση παρέμεινε στο ίδιο επίπεδο με την απερχόμενη μοτοσυκλέτα.