Η Husqvarna μπαίνει δυνατά στην κατηγορία των μοντέρνων σπορ μοτοσυκλετών με νοσταλγικές σχεδιαστικές αναφορές χρησιμοποιώντας την πλατφόρμα των κινητήρων των KTM Duke 390 και 690. Τα δικά της μοντέλα έχουν τους αριθμούς 401 και 701 και τις ονομασίες Vitpilen για τις street εκδόσεις και Svartpilen για της scrambler εκδόσεις.
Φέτος ολοκληρώθηκε η οικογένεια των Svartpilen με την έκδοση 701, οπότε το επόμενο βήμα είναι η supersport εκδόσεις με την ονομασία AERO και το μισό φαίρινγκ. Παρά το γεγονός ότι το 2017 είχε παρουσιαστεί το 401 AERO ως πρωτότυπο και περιμέναμε φέτος να δούμε την έκδοση παραγωγής του, φαίνεται πως η Husqvarna θα μας κρατήσει άλλον έναν χρόνο σε αγωνία.
AERO 401 2017 Concept
Δεν πειράζει διότι φαίνεται πως η αναμονή θα αξίζει τον κόπο. Το 701 AERO που είδαμε στην έκθεση του Μιλάνου φέτος ως πρωτότυπο είναι πλραγματικά υπέροχο. Μπλε/άσπρο και χωρίς εξοπλισμό δρόμου (το 401 είχε φώτα τουλάχιστον…) μας πάει πίσω στην εποχή των 60ies αισθητικά, αλλά σε επιδόσεις είναι μοντέρνο χάρη στον μονοκύλινδρο κινητήρα του Duke 690 με τους 75 ίππους.
Ελαφριά και κοφτερή σε συμπεριφορά, όπως άλλωστε είναι και το Vitpilen 701 από το οποίο δανείζεται τα μηχανικά του μέρη, αυτή η μοτοσυκλέτα θα είναι μια εντελώς διαφορετική εμπειρία οδήγησης μέσα στην πίστα, θυμίζοντας σε αίσθηση τα δίχρονα 250 που πλέον δεν υπάρχουν… Οπότε υπομονή για άλλον ένα χρόνο, για να δούμε αν η Husqvarna θα βγάλει στην παραγωγή πρώτα το 401 AERO ή το 701 AERO ή και τα δύο μαζί όπως θα θέλαμε εμείς!
Solaris: Η μοτοσυκλέτα-λιβελούλα που φορτίζει μόνη της - Με πτυσσόμενα φωτοβολταϊκά
Φουτουριστικό concept από τη MASK Architects για αυτόνομη ηλεκτροκίνηση
Από τον
Φίλιππο Σταυριδόπουλο
4/12/2025
Μια μοτοσυκλέτα που δεν χρειάζεται καύσιμα, ούτε πρίζα, αλλά παράγει μόνη της όλη την ενέργεια που απαιτείται για τη λειτουργία της, αυτό είναι το μεγαλεπήβολο όραμα της MASK Architects με το concept Solaris
Φορτίζοντας με τα δικά της φωτοβολταϊκά από τον ήλιο το concept Solarisθέλει να σπάσει τον κύκλο της εξάρτησης από τα καύσιμα, τις υποδομές φόρτισης και το κόστος που συνοδεύει τη χρήση των συμβατικών ηλεκτρικών. Σύμφωνα με τους δημιουργούς της, το σημερινό σύστημα κινητικότητας είναι “διαμορφωμένο, περιορισμένο και εμπορευματοποιημένο από την ενεργειακή εξάρτηση” και η SOLARIS σχεδιάστηκε ως μια απάντηση που “σπάει εντελώς αυτή την αλυσίδα”.
Η πιο εντυπωσιακή καινοτομία της είναι τα, πτυσσόμενα και αναδιπλούμενα κυκλικά φωτοβολταϊκά πάνελ, εμπνευσμένα από τη δομή των φτερών της λιβελούλας. Όταν η μοτοσυκλέτα σταθμεύει, τα πάνελ αναπτύσσονται θεαματικά, μετατρέποντας τη Solaris σε μια αυτόνομη μονάδα φόρτισης. Σε πλήρη ανάπτυξη, η επιφάνεια συλλογής ενέργειας μπορεί να αυξηθεί έως και 150%, εξασφαλίζοντας την απευθείας φόρτιση της ενσωματωμένης μπαταρίας λιθίου χωρίς σύνδεση σε ηλεκτρικό δίκτυο. Η μοτοσυκλέτα παραμένει ένα μακρινό όραμα, όποτε προς το παρόν δεν χρειάζεται να συζητήσουμε την στάθμευση με τα εκτεταμένα “φτερά” στο κέντρο της Αθήνας και τους χρόνους φόρτισης της μπαταρίας της, οι οποίοι είναι θεωρητικά μεγάλοι σε σχέση με φόρτιση μέσω καλωδίου, ενώ τα πράγματα σκουραίνουν περισσότερο αν υπάρχει συννεφιά.
Ακόμη και κατά την κίνηση της μοτοσυκλέτας, υπάρχουν ενσωματωμένα φωτοβολταϊκά που συνεχίζουν να συλλέγουν ηλιακή ενέργεια, προσφέροντας σταθερή παροχή και μειώνοντας την ανάγκη για εξωτερική φόρτιση. Ένα σύστημα διαχείρισης ενέργειας παρακολουθεί σε πραγματικό χρόνο τη συλλογή, αποθήκευση και κατανάλωση, ενώ ο ψηφιακός πίνακας οργάνων και η συνοδευτική εφαρμογή ενημερώνουν τον αναβάτη για τα στοιχεία απόδοσης και αυτονομίας.
Η σχεδιαστική φιλοσοφία της Solaris ακολουθεί μια βιομιμητική προσέγγιση, αντλώντας έμπνευση από τις αναλογίες της λεοπάρδαλης κατά την κίνηση της, σύμφωνα με το εταιρεία που τη σχεδίασε, η οποία ειδικεύεται την αρχιτεκτονική. Το πλαίσιο θα είναι από αλουμίνιο και ανθρακονήματα προσφέροντας και ο ηλεκτροκινητήρας θα συνδυάζεται με σύστημα αναγεννητικής πέδησης, ολοκληρώνοντας ένα σύνολο που στοχεύει στην αποδοτικότητα σε συνθήκες καθημερινής χρήσης.
Η MASK Architects παρουσιάζει τη SOLARIS ως ιδανική λύση για περιοχές όπου η πρόσβαση σε καύσιμα ή ηλεκτρικό δίκτυο είναι περιορισμένη, απομακρυσμένες τοποθεσίες, αναπτυσσόμενες οικοτουριστικές περιοχές, off-grid κοινότητες, αλλά και προγράμματα μηδενικών εκπομπών σε πόλεις. Παράλληλα, η απουσία συμβατικών συστημάτων φόρτισης και η ενεργειακή αυτονομία υπόσχονται μειωμένο κόστος χρήσης και συντήρησης.
Προφανώς μιλάμε για μια άσκηση επί χάρτου, χωρίς υλοποίηση και χωρίς τεχνικά χαρακτηριστικά και χωρίς καμία μελέτη για την αντοχή των φωτοβολταϊκών που έχουν τοποθετηθεί πάνω σε μια μοτοσυκλέτα που κινείται. Ένα concept ηλεκτρικής, ηλιακής, ανεξάρτητης και μηδενικών εκπομπών μοτοσυκλέτας, που γεννάει σειρά από ενδιαφέροντα ερωτήματα για τις κατευθύνσεις, τους περιορισμούς και τις λύσεις που μπορεί να βρει στο μέλλον μια τέτοια μοτοσυκλέτα.
