Η Kawasaki ανανέωσε σε μεγάλο βαθμό την μικρότερη Ninja. Ο σχεδιασμός των πλαστικών και του ρεζερβουάρ έχει αλλάξει προς το πιο αιχμηρό και επιθετικό χαρακτήρα, αντιγράφοντας σε μεγάλο βαθμό το σχήμα της τετρακύλινδρης superbike ΖΧ10R.
Διαφορετικό σχεδιασμό και σχήμα έχει το τελικό της εξάτμισης, όπως και οι ζάντες. Εντελώς καινούργια είναι τα όργανα με περισσότερες ενδείξεις, αναλογικό στροφόμετρο και οθόνη με ψηφιακές ενδείξεις. Αλλαγές όμως έχουν γίνει και στον κινητήρα που έχει νέο μπλοκ κυλίνδρων και καινούργια έμβολα. Η τροφοδοσία του γίνεται από ψεκασμό της Keihin με δυο πεταλούδες στον κάθε αυλό των 28 χιλιοστών. Βελτιώσεις έχουν γίνει και στο ανοικτό ατσάλινο πλαίσιο που έχει νέες ελαστικές βάσεις για τον κινητήρα που υπόσχονται λιγότερους κραδασμούς. H Kawasaki, όμως, εκτός από τις προηγούμενες αλλαγές θα προσφέρει την Ninja 250 και σε έκδοση με ABS, ακολουθώντας με κάποια καθυστέρηση την Honda που έχει έκδοση ABS για την CBR250R της από την αρχή της παρουσίασής της. Πάντως, αξίζει να σημειώσουμε ότι η Ninja 250 ABS του 2013 είναι η μικρότερη μοτοσυκλέτα της Kawasaki που έχει ABS. Το βάρος της νέας Ninja 250 φθάνει -γεμάτη - τα 172 κιλά, ενώ δυο περισσότερα ζυγίζει η έκδοση με ABS.
EICMA: Italjet Roadster 400 2026 - Το πιο ξεχωριστό scooter της έκθεσης
Steam-punk μετάλλαξη που συνδυάζει κλασικές γραμμές με ακραίο design
Από τον
Φίλιππο Σταυριδόπουλο
5/11/2025
Μετά την σειρά των τριών Dragster 125, 200 και 300 κ.εκ, και μετά το extreme Dragster 700 Twin το οποίο οδηγήσαμε με ολόσωμη φόρμα στην πίστα της Imola (!), μια παρουσίαση που δημοσιεύτηκε στο τεύχος 671, η Italjet παρουσιάζει το Roadster 400, ένα μοντέλο που ισορροπεί μεταξύ ρετρό αισθητικής και ακραίου design.
Το Roadster 400 είναι ένα πραγματικά ξεχωριστό δικύκλο που παρότι είναι εμφανές ότι μοιράζεται DNA με τα υπόλοιπα της εταιρείας, καταφέρνει να ενσωματώσει και σειρά ρετρό στοιχείων σε scooter που μόνο ως μοναδικό μπορεί να περιγραφεί.
Την ιδιαίτερη αυτή, σχεδόν steampunk αισθητική συμπληρώνει η χρωματική επιλογή με την αντίθεση του κομψού μαύρου ματ, με στοιχεία που τονίζονται από την χρυσή βαφή, ενώ παρουσιάστηκε και σε έναν ακόμη χρωματισμό με βάση το ασημί και κόκκινες λεπτομέρειες.
Ο σχεδιασμός του αποτίει φόρο τιμής στις σιλουέτες του παρελθόντος παντρεύοντας τις με δυναμικές γραμμές. Τα καμπυλωτά πλαϊνά πάνελ που θυμίζουν εισαγωγές στροβιλοκινητήρων έχουν και πρακτική χρησιμότητα κατευθύνοντας την ροή του ψυχρού εισερχόμενου αέρα προς τις επιφάνειες των ψυγείων που εδράζουν εντός των πλαστικών, διακριτικά κρυμμένα.
Στο Roadster 400 εμφανίζεται και το σύστημα DLAS (Dynamic Linkage Articulated Steering), μια εξέλιξη του χαρακτηριστικού συστήματος κατεύθυνσης της Italjet με το μονό εμπρός ψαλίδι που προσφέρει πέρα από ακρίβεια και μια ισχυρή σχεδιαστική ταυτότητα. Οι δύο δαγκάνες της Nissin εμπρός συνδέονται σε σειρά με τα υπόλοιπα τμήματα της ανάρτησης μπερδεύοντας και εντυπωσιάζοντας, με κάποια να θυμίζουν έντονα μπιέλες.
Το πλαίσιο χωροδικτύωμα αφήνει εκτεθειμένο σε κοινή θέα το ρεζερβουάρ καυσίμου όπως είναι άλλωστε και τα δύο μονά, ρυθμιζόμενα αμορτισέρ της Ohlins εμπρός και πίσω, με την τοποθέτηση του τελευταίου να προβληματίζει, καθώς βρίσκεται ανάμεσα στα δύο τελικά της Akrapovic, εγείροντας ανησυχίες για το πώς αυτό επηρεάζει την λειτουργία του.
Τα μεγάλα πίσω πλαϊνά πάνελ καταλήγουν σε μια αιχμηρή ουρά και φέρουν τα διαγώνια φωτιστικά σώματα σε κάθε πλευρά και το σήμα “Roadster” σε καλλιγραφική γραμματοσειρά. Ανάμεσα τους και πίσω από την σέλα του συνεπιβάτη ξεπροβάλει η πίσω ανάρτηση με τα τελικά, πάνω από το πίσω φτερό.
Χωρίς ακόμα να είναι γνωστά τα πλήρη τεχνικά χαρακτηριστικά του και το που τοποθετείται τιμολογιακά, είναι ένα scooter που κερδίζει τα βλέμματα εξ αρχής, αν και αναρωτιόμαστε για το πόσες λεπτομέρειες θα αναγκαστεί να αλλάξει πάνω του η Italjet όταν το βγάλει σε παραγωγή.
Χωρίς να υπονοούμε κάτι, έχει ενδιαφέρον να δούμε (φωτό άνω) ένα σκίτσο του Έλληνα σχεδιαστή Χρήστου Κοφίτη, σκίτσο που είχε γίνει πριν μερικές δεκαετίες, για ένα ακραίο scooter που θυμίζει ΠΟΛΥ το Roadster. Μπράβο στην Italjet για το θάρρος που έχει να βγάζει στην παραγωγή ακραία αντισυμβατικά σχέδια, δίχως να νοιάζεται για το αν αυτά θα είναι ευρέως αποδεκτά ή ακόμα και... λογικά.