Kawasaki Z900RS SE 2022: Με “αγωνιστικές” διαθέσεις
Χρώματα από το παρελθόν και αναρτήσεις από το μέλλον
Από τον
Μπάμπη Μέντη
17/8/2021
Μια νέα ειδική έκδοση SE (Special Edition) για το Z900RS παρουσίασε η Kawasaki, η οποία είναι εμπνευσμένη από την ιαπωνική custom σκηνή, η οποία με τη σειρά της έχει τις ρίζες της στο αμερικάνικο πρωτάθλημα superbike των δεκαετιών του ’70 και του ’80, όπου τα αερόψυκτα, τετρακύλινδρα ιαπωνικά θηρία έξυναν τα κάρτερ των κινητήρων τους σε κάθε στροφή και έκαναν παντιλίκια σε κάθε έξοδο με τους αναβάτες να κρέμονται από τις καρατιμονάρες τους.
Σε αυτό το “αγωνιστικό” πνεύμα η νέα Z900RS SE έχει αποκτήσει πίσω αμορτισέρ της Ohlins με υδραυλική προφόρτιση ελατηρίου, ενώ το πλήρως ρυθμιζόμενο upside-down πιρούνι των 41mm έχει εντελώς διαφορετικό set-up στο εσωτερικό του, ώστε να υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στη συμπεριφορά της εμπρός και της νέας πίσω ανάρτησης. Ισχυρότερα είναι και τα ακτινικά φρένα της Brembo M4.32 που συνοδεύονται από την ακτινική τρόμπα της Nissin με μεταλλικά σωληνάκια.
Φυσικά όλα αυτά έπρεπε να αναδειχθούν οπτικά και πράγματι η έκδοση SE έχει μια εντυπωσιακή διχρωμία σκούρου μεταλλικού με κίτρινα φιλέτα στο ρεζερβουάρ, καθώς και χρυσές ζάντες. Η Kawasaki λέει πως η παραγωγή της έκδοσης SE θα είναι περιορισμένη, οπότε όσοι νοιώσατε ένα χτυποκάρδι μόλις της είδατε, μην καθυστερείτε!
Νέο entry-level μοντέλο με δικύλινδρο σε σειρά, βασισμένο στην Aprilia RS457
Από τον
Φίλιππο Σταυριδόπουλο
1/8/2025
Η Moto Guzzi ετοιμάζει το μεγαλύτερο τεχνολογικό άλμα εκτός παράδοσης εδώ και δεκαετίες. Αντί για τον κλασικό εγκάρσια τοποθετημένο V2, η νέα της μικρή μοτοσυκλέτα θα χρησιμοποιεί δικύλινδρο σε σειρά 457 κ.εκ., προερχόμενο από την Aprilia, με στόχο την παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα την Ασιατική
Το καλοκαίρι του 2023 η Aprilia παρουσίασε την RS457, εξοπλισμένη με νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα. Το μοτέρ αυτό γρήγορα έγινε η βάση για ολόκληρη οικογένεια μοντέλων, την RS457, την Tuono 457 και σύντομα την Tuareg 457. Όλα παράγονται στο εργοστάσιο της Piaggio στην Ινδία, διασφαλίζοντας χαμηλότερο κόστος και άμεση πρόσβαση σε αναδυόμενες αγορές.
Η Moto Guzzi, μέλος του ίδιου ομίλου (Piaggio) από το 2004, αποφάσισε να υιοθετήσει τον κινητήρα, φέρνοντας για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν έναν αιώνα έναν δικύλινδρο σε σειρά σε μοντέλο παραγωγής της. Αν και η Guzzi είχε φτιάξει εν σειρά κινητήρες τη δεκαετία του ’30, αυτοί περιορίζονταν σε αγωνιστικές εφαρμογές. Από το 1967 και μετά, η εταιρική ταυτότητα της, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εγκάρσιο αερόψυκτο V2. Η εισαγωγή της υδρόψυξης με το V100 Mandello ήταν ήδη μεγάλο βήμα αλλά η εγκατάλειψη του V2 αποτελεί πραγματική επανάσταση.
Η νέα naked της Guzzi θα μοιράζεται τον κινητήρα και ορισμένα περιφερειακά με την Tuono 457, αλλά θα έχει ολοκληρωτικά δική της αρχιτεκτονική στηριζόμενη σε σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο αντί για αλουμινίου, με στόχο να προσδώσει διαφορετική γεωμετρία αναβάτη για μια πιο άνετη θέση οδήγησης αλλά και μια μια πιο παραδοσιακή σχεδίαση ρεζερβουάρ και φωτιστικών σωμάτων.
Η κατηγορία 350-500 κ.εκ. αναπτύσσεται ραγδαία, ιδιαίτερα στην Ασία. Για μικρές εταιρείες όπως η Guzzi (15.000 μονάδες ετησίως), η διείσδυση σε αυτές τις αγορές είναι ζήτημα επιβίωσης. Η παραγωγή στην Ινδία, όπως ήδη γίνεται με την Aprilia, ανοίγει τον δρόμο για οικονομικά προσιτά μοντέλα που θα μπορούν να πωλούνται τόσο σε Ασία όσο και σε Ευρώπη.
Παράλληλα, η Moto Guzzi ακολουθεί το παράδειγμα άλλων κατασκευαστών: KTM- Bajaj, Triumph-Bajaj και εργοστάσια στην Ταϊλάνδη, BMW-TVS. Όλοι προσαρμόζουν την παραγωγή τους σε μικρότερες και πιο οικονομικές μοτοσυκλέτες για να κερδίσουν μερίδιο αγοράς σε χώρες με εκρηκτική ζήτηση.
Αν και είχε ακουστεί ότι η Guzzi θα επαναφέρει το όνομα “Eldorado”, αυτό φαίνεται απίθανο, καθώς ιστορικά αφορούσε μεγάλες cruiser. Μια πιο ταιριαστή επιλογή θα ήταν ίσως το “Airone”, το πρώτο μεταπολεμικό Guzzi μαζικής παραγωγής που έφερε την ελευθερία ταξιδιού σε χιλιάδες αναβάτες, ακριβώς όπως στοχεύει να κάνει και η νέα, μικρή Moto Guzzi.
