Με φτερά στους καθρέπτες το νέο Honda Fireblade

Από τον

Μπάμπη Μέντη

24/4/2019

Η Honda φαίνεται πως βρίσκεται στα τελευταία στάδια εξέλιξης του εντελώς νέου Fireblade, έχοντας αρχίσει να καταθέτει τις πατέντες που αφορούν την εξωτερική εμφάνιση της νέας Superbike. Η αεροδυναμική έχει φυσικά τον πρωταγωνιστικό ρόλο, τόσο λόγω των επιδόσεων αυτής της κατηγορίας μοτοσυκλετών, όσο φυσικά και της μόδας με τα φτερά, που ξεκίνησε από τα MotoGP και πλέον έχει περάσει και στις μοτοσυκλέτες παραγωγής, με τους Ιταλούς να έχουν ήδη βάλει φτερά στις Aprilia RSV4 1100 Factory και Ducati Panigale V4R. Η Honda δείχνει πως θέλει να διαφοροποιηθεί από τους Ιταλούς και το νέο Fireblade θα έχει μεν φτερά, αλλά όπως βλέπουμε στα σχεδιαγράμματα, θα είναι ενσωματωμένα στους καθρέπτες. Αυτό δεν είναι πρωτότυπο ως ιδέα, αφού η Kawasaki είχε βάλει φτερά που έμοιαζαν με καθρέπτες στο H2R. Φυσικά η διαφορά εδώ είναι πως το Fireblade θα έχει καθρέπτες-φτερά και όχι απλώς φτερά όπως το H2R. Στο δεύτερο σχεδιάγραμμα είναι πιο ξεκάθαρος ο σχεδιασμός των καθρεπτών, όπου βλέπουμε τη ροή του αέρα πάνω, κάτω και μέσα από αυτούς. Προφανώς και δεν ξέρουμε πόσο downforce θα προσφέρουν οι νέοι καθρέπτες, σίγουρα όμως θα δείχνουν εντυπωσιακοί και σοφιστικέ!

Σε ό,τι αφορά την υπόλοιπη μοτοσυκλέτα, θυμίζουμε πως η Honda μας έχει υποσχεθεί πως θα είναι εντελώς καινούρια, με νέο κινητήρα και νέο πλαίσιο. Εκεί που τα πράγματα γίνονται περίπλοκα είναι με την φήμη που έχει έρθει πολλές φορές από Ιάπωνες δημοσιογράφους, η οποία θέλει τη Honda να σκέπτεται να επιστρέψει στη φιλοσοφία των αρχών του 1990 ως προς την γκάμα των μοντέλων της. Με άλλα λόγια, είναι πολύ πιθανό να ξαναδούμε μια V4 superbike που θα είναι ειδικά σχεδιασμένη μόνο για αγώνες, όπως ήταν τα RC-30/RC-45 και τώρα είναι η Panigale V4R. Αν γίνει αυτό, τότε πιθανότατα τα τετρακύλινδρα εν σειρά Fireblade να γίνουν 1100 κυβικά, για να βρεθεί απέναντι από τις trackday μοτοσυκλέτες του ανταγωνισμού, όπως είναι τα Panigale V4/V4-S και το Aprilia RSV4 1100 Factory, που υπερβαίνουν τα 1000cc και δεν μπορούν να συμμετάσχουν σε αγώνες. Το φθινόπωρο που γίνονται οι διεθνείς εκθέσεις είναι μόλις μερικούς μήνες μακριά, οπότε θα μάθουμε και την απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Αν δηλαδή μας δώσει την απάντηση φέτος η Honda, καθώς τα τελευταία χρόνια δείχνει να ενδιαφέρεται περισσότερο για την εξέλιξη χρηστικών μοντέλων, παρά για μοτοσυκλέτες hi-end, που διαφημίζουν μεν την τεχνολογία της εταιρείας, αλλά δεν βάζουν λεφτά στο ταμείο.

https://bit.ly/MOTO_669

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

1/8/2025

Η Moto Guzzi ετοιμάζει το μεγαλύτερο τεχνολογικό άλμα εκτός παράδοσης εδώ και δεκαετίες. Αντί για τον κλασικό εγκάρσια τοποθετημένο V2, η νέα της μικρή μοτοσυκλέτα θα χρησιμοποιεί δικύλινδρο σε σειρά 457 κ.εκ., προερχόμενο από την Aprilia, με στόχο την παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα την Ασιατική

Το καλοκαίρι του 2023 η Aprilia παρουσίασε την RS457, εξοπλισμένη με νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα. Το μοτέρ αυτό γρήγορα έγινε η βάση για ολόκληρη οικογένεια μοντέλων, την RS457, την Tuono 457 και σύντομα την Tuareg 457. Όλα παράγονται στο εργοστάσιο της Piaggio στην Ινδία, διασφαλίζοντας χαμηλότερο κόστος και άμεση πρόσβαση σε αναδυόμενες αγορές.

Η Moto Guzzi, μέλος του ίδιου ομίλου (Piaggio) από το 2004, αποφάσισε να υιοθετήσει τον κινητήρα, φέρνοντας για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν έναν αιώνα έναν δικύλινδρο σε σειρά σε μοντέλο παραγωγής της. Αν και η Guzzi είχε φτιάξει εν σειρά κινητήρες τη δεκαετία του ’30, αυτοί περιορίζονταν σε αγωνιστικές εφαρμογές. Από το 1967 και μετά, η εταιρική ταυτότητα της, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εγκάρσιο αερόψυκτο V2. Η εισαγωγή της υδρόψυξης με το V100 Mandello ήταν ήδη μεγάλο βήμα αλλά η εγκατάλειψη του V2 αποτελεί πραγματική επανάσταση.

Η νέα naked της Guzzi θα μοιράζεται τον κινητήρα και ορισμένα περιφερειακά με την Tuono 457, αλλά θα έχει ολοκληρωτικά δική της αρχιτεκτονική στηριζόμενη σε σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο αντί για αλουμινίου, με στόχο να προσδώσει διαφορετική γεωμετρία αναβάτη για μια πιο άνετη θέση οδήγησης αλλά και μια μια πιο παραδοσιακή σχεδίαση ρεζερβουάρ και φωτιστικών σωμάτων.

Η κατηγορία 350-500 κ.εκ. αναπτύσσεται ραγδαία, ιδιαίτερα στην Ασία. Για μικρές εταιρείες όπως η Guzzi (15.000 μονάδες ετησίως), η διείσδυση σε αυτές τις αγορές είναι ζήτημα επιβίωσης. Η παραγωγή στην Ινδία, όπως ήδη γίνεται με την Aprilia, ανοίγει τον δρόμο για οικονομικά προσιτά μοντέλα που θα μπορούν να πωλούνται τόσο σε Ασία όσο και σε Ευρώπη.

Παράλληλα, η Moto Guzzi ακολουθεί το παράδειγμα άλλων κατασκευαστών: KTM- Bajaj, Triumph-Bajaj και εργοστάσια στην Ταϊλάνδη, BMW-TVS. Όλοι προσαρμόζουν την παραγωγή τους σε μικρότερες και πιο οικονομικές μοτοσυκλέτες για να κερδίσουν μερίδιο αγοράς σε χώρες με εκρηκτική ζήτηση.

Αν και είχε ακουστεί ότι η Guzzi θα επαναφέρει το όνομα “Eldorado”, αυτό φαίνεται απίθανο, καθώς ιστορικά αφορούσε μεγάλες cruiser. Μια πιο ταιριαστή επιλογή θα ήταν ίσως το “Airone”, το πρώτο μεταπολεμικό Guzzi μαζικής παραγωγής που έφερε την ελευθερία ταξιδιού σε χιλιάδες αναβάτες, ακριβώς όπως στοχεύει να κάνει και η νέα, μικρή Moto Guzzi.