Ανάμεσα στις τέσσερεις μεγάλες ιαπωνικές εταιρείες, η Kawasaki πάντα είχε στη γκάμα της μοτοσυκλέτες που ξεχώριζαν σε προδιαγραφές και επιδόσεις από τις μοτοσυκλέτες του ανταγωνισμού. Την εποχή των τετρακύλινδρων 750 η Kawasaki είχε το GPz 900. Την εποχή των τετρακύλινδρων 1000, η Kawasaki είχε το ZZ-R 1100. Την εποχή των φτηνών δικύλινδρων εν σειρά, η Kawasaki έχει τα υπερτροφοδοτούμενα H2/H2R/H2-SX.
Έτσι για άλλη μια φορά, σπάει τα όρια της “λογικής” και ετοιμάζεται να τρελάνει τους πιτσιρικάδες με το νέο τετρακύλινδρο Ninja 250 των 60 ίππων στις 20.000 στροφές. Η είδηση για τετρακύλινδρο 250 από την Kawasaki είναι μερικών μηνών και είχαμε αναφερθεί σε σχετικό άρθρο ΕΔΩ. Τώρα όμως φαίνεται το νερό έχει μπει στο αυλάκι για τα καλά. Τον χορό άνοιξε η Honda με το δικύλινδρο CBR 250 RR, που πουλάει μόνο στις ασιατικές αγορές δίπλα στο μονοκύλινδρο CBR 250 R και μετά από δύο ολόκληρες δεκαετίες, ήταν η πρώτη μοτοσυκλέτα με λιγότερα από 1200 κυβικά που σχεδιάστηκε χωρίς τον περιορισμό του κόστους κατασκευής και της τελικής τιμής. Η Kawasaki απαντά σε αυτή την πρόκληση της Honda, φυσικά με τον δικό της μοναδικό τρόπο. Ουσιαστικά επαναφέρει τα πανάκριβα τετρακύλινδρα ZXR-250 των 90ies που κατασκευάζονταν μόνο για την ιαπωνική αγορά και κόστιζαν τα ίδια χρήματα με το ZXR 750!!!! Φυσικά στην Ελλάδα τα αγοράζαμε τσάμπα ως μεταχειρισμένα, διότι η φορολογία και το κόστος του ιαπωνικού ΚΤΕΟ, έκανε οικονομικά ασύμφορη τη χρήση τους μετά από 2-3 χρόνια για τους Ιάπωνες.
Προφανώς και το νέο τετρακύλινδρο Ninja 250 θα είναι πανάκριβό για τα δεδομένα του κυβισμού του, καθώς το κόστος κατασκευής του τετρακύλινδρου κινητήρα είναι ουσιαστικά ίδιο με της ZX-10R. Μόνο οι φόροι και τα ελαφρώς φτηνότερα περιφεριακά (φρένα, αναρτήσεις κ.τ.λ.) μειώνουν κάπως το κόστος κατασκευής του σε σχέση με την ZX-10R. Σύμφωνα με το ιαπωνικό περιοδικό Young Machine, η ιπποδύναμη θα αγγίζει τους 60 ίππου (τα ZXR 250 του 89-96 έβγαζαν δια νόμου 45 ίππους) και θα στροφάρει σαν τρελό στις 20.000 στροφές (19.000 είχε το ZXR 250 τότε). Με δεδομένο πως το δικύλινδρο Ninja 300 έκανε κοντά στα 7000€ στην Ευρώπη, τούτο εδώ το τετρακύλινδρο μάλλον θα ξεπερνά 10.000 (αν υπάρξει euro 4/5 έκδοση...) οπότε μόνο κάποιοι 40άριδες νοσταλγοί των 90ies θα έχουν τα χρήματα και την θέληση να δώσουν αυτά τα λεφτά για ένα "δυόμιση".
EICMA: Ducati Hypermotard V2 2026 - Το ισχυρότερο Hypermotard ever
Ο νέος V2 των 120 hp βρίσκει τον δρόμο του και στο Hyper - Σε δυο εκδόσεις, τη βασική και την SP
Από τον
Κώστα Γκαζή
4/11/2025
Η Ducati Hypermotard V2 σηματοδοτεί την τέταρτη γενιά μιας από τις πιο διασκεδαστικές μοτοσυκλέτες της ιταλικής εταιρείας. Είκοσι χρόνια μετά την παρουσίαση του αερόψυκτου 1.100 των 81 hp που είχε κερδίσει το βραβείο Best of Show στην EICMA 2005 κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι, με το Borgo Panigale να παρουσιάζει τώρα τις Hypermotard V2 και Hypermotard V2 SP, πλήρως επανασχεδιασμένες, με νέα τεχνολογική βάση, νέο κινητήρα και ακόμα καλύτερες επιδόσεις.
Εμπνευσμένη από το αρχικό πρωτότυπο του 2005, η Ducati επανασχεδίασε τα πιο χαρακτηριστικά της στοιχεία όπως το “ράμφος” μπροστά, τις… δυο καπνισμένες κάννες των εξατμίσεων, και τη μινιμαλιστική αεροτομή στο πίσω μέρος της μοτοσυκλέτας, δίνοντας τους ακόμα πιο αιχμηρό χαρακτήρα. Τα φλας βρίσκονται στις χούφτες, το πίσω αμορτισέρ είναι τοποθετημένο στο πλάι, και το ψαλίδι είναι δίμπρατσο.
Οι Ιταλοί αναφέρουν πως η νέα Hypermotard πέρα από ισχυρότερη κατά 6 άλογα σε σχέση με την προηγούμενη 950 είναι και ελαφρύτερη κατά 13 κιλά στην βασική έκδοση V2 και κατά 14 κιλά στην ακριβότερη έκδοση V2 SP.
Η βασική έκδοση έρχεται σε κόκκινο χρώμα, ενώ η SP έρχεται σε λευκή-κόκκινη-γκρι τριχρωμία. Η έκδοση SP ξεχωρίζει ακόμη περισσότερο, με λευκές σφυρήλατες ζάντες, υπερμεγέθη λογότυπο “SP”, και αγωνιστικά εξαρτήματα όπως ανθρακονημάτινα μέρη, χρυσές αναρτήσεις Öhlins και δαγκάνες Brembo M50. Μια ειδική βαφή τιμά τα 20 χρόνια από τη δημιουργία του πρώτου πρωτοτύπου.
Στην καρδιά της Hypermotard V2 βρίσκεται ο ολοκαίνουριος δικύλινδρος κινητήρας Ducati V2 890 cc, ο ελαφρύτερος που έχει παραχθεί ποτέ από τη Ducati, με βάρος μόλις 54,4 κιλά -6,4 κιλά ελαφρύτερος από τον Testastretta 11°- και με το σύστημα μεταβλητού χρονισμού βαλβίδων IVT (Variable Intake Valve Timing), μοναδικό στην κατηγορία του, που εξασφαλίζει άμεση και ομαλή απόκριση σε όλο το φάσμα στροφών.
Αποδίδει 120 ίππους στις 10.750 σ.α.λ. και 9,6 Kgm ροπής στις 8.250 σ.α.λ., με το 70% της ροπής διαθέσιμο ήδη από τις 3.000 σ.α.λ. Οι κοντύτερες σχέσεις μετάδοσης ενισχύουν την επιτάχυνση, ενώ τα διαστήματα συντήρησης 45.000 χλμ. (!) για έλεγχο βαλβίδων μειώνουν τα λειτουργικά έξοδα. Για κατόχους άδειας Α2, υπάρχει και έκδοση περιορισμένης ισχύος στα 35 kW.
Η νέα Hypermotard V2 διαθέτει μονοκόμματο πλαίσιο (monocoque), μοναδικό στην κατηγορία, που ενσωματώνει τον κινητήρα ως δομικό στοιχείο και το φιλτροκούτι, προσφέροντας μέγιστη ακαμψία και συμπαγή σχεδίαση.
Το ατσάλινο υποπλαίσιο παραπέμπει στην πρώτη Hypermotard, ενώ το αλουμινένιο διπλό ψαλίδι (εμπνευσμένο από το Ducati Hollow Symmetrical Swingarm της Panigale V4) εξασφαλίζει στιβαρότητα και στιλ.
Η Hypermotard V2 εξοπλίζεται με ρυθμιζόμενες αναρτήσεις Kayaba (ανεστραμμένο πιρούνι 46 mm και πίσω αμορτισέρ).
Η V2 SP διαθέτει κορυφαίες αναρτήσεις Öhlins (NIX30 και STX46), πλήρως ρυθμιζόμενες, ενώ και οι δύο εκδόσεις διαθέτουν σταμπιλιζατέρ Sachs.
Οι ζάντες της V2 είναι χυτές από ελαφρύ κράμα με ελαστικά πρώτης τοποθέτησης Pirelli Diablo Rosso IV σε διαστάσεις 120/70 εμπρός και 190/55 πίσω. Η SP διαθέτει σφυρήλατες αλουμινένιες ζάντες, 1,56 κιλά ελαφρύτερες, βελτιώνοντας την ευελιξία και την ακρίβεια κατεύθυνσης με το μικρότερο μη-αναρτώμενο βάρος, σε συνδυασμό με Pirelli Diablo Rosso IV Corsa. Για χρήση πίστας διατίθενται Pirelli Diablo Superbike slicks.
Το σύστημα φρένων έχει ως εξής:
Hypermotard V2: Δίσκοι 320 mm με δαγκάνες Brembo M4.32 και τρόμπα PR18/19.
Hypermotard V2 SP: Brembo M50 με τρόμπα PR16/21, για ανώτερη απόδοση στην πίστα.
Η Hypermotard V2 εξοπλίζεται με ένα προηγμένο ηλεκτρονικό πακέτο, βασισμένο σε μονάδα αδρανειακής μέτρησης 6 αξόνων (IMU). Αυτό επιτρέπει ακριβή έλεγχο των εξής συστημάτων:
Cornering ABS (4 επίπεδα)
Ducati Traction Control (DTC)
Ducati Wheelie Control (DWC)
Engine Brake Control (EBC)
Κάθε σύστημα ρυθμίζεται ανάλογα με τις ανάγκες, ενώ όλα συνδέονται με τέσσερα προκαθορισμένα Riding Modes: Race, Sport, Road και Wet, που μπορούν να παραμετροποιηθούν πλήρως.
Οι πληροφορίες προβάλλονται σε νέα έγχρωμη οθόνη TFT 5” (800×480), με τρεις επιλογές εμφάνισης:
Road και
Road Pro για καθημερινή χρήση,
Track για πίστα, με απεικόνιση των επιπέδων επέμβασης σε πραγματικό χρόνο, όπως στην Panigale V4.
Τα επίπεδα Cornering ABS 1 και 2 περιλαμβάνουν λειτουργία Slide by Brake, που επιτρέπει στον αναβάτη να μαθαίνει ελεγχόμενη πλαγιολίσθηση, ενώ τα επίπεδα 3 και 4 είναι προσαρμοσμένα για δρόμο, προσφέροντας μέγιστη ασφάλεια.
Το νέο Ducati Quick Shift 2.0 εξασφαλίζει ταχύτερες και ομαλότερες αλλαγές ταχυτήτων. Η έκδοση SP προσφέρει επιπλέον Ducati Power Launch και Pit Limiter, ενισχύοντας τον αγωνιστικό της χαρακτήρα.
Η Ducati έχει δημιουργήσει μια πλήρη σειρά αξεσουάρ Ducati Performance για να ενισχύσει τη χρηστικότητα και τον χαρακτήρα της Hypermotard V2.
Μεταξύ αυτών:
Σύστημα εξάτμισης Termignoni, με επιλογές:
Ομολογκαρισμένη διπλή εξάτμιση (τιτάνιο με carbon άκρα) για εντυπωσιακή εμφάνιση και ήχο.
Πλήρες αγωνιστικό σύστημα (μη εγκεκριμένο για δρόμο), που αυξάνει την ισχύ κατά 3,6 ίππους, μειώνει το βάρος κατά 4 κιλά και προσφέρει πιο έντονο ήχο.
Ηλεκτρονικά αξεσουάρ όπως Ducati Multimedia System (DMS) για σύνδεση Bluetooth, Turn-by-Turn πλοήγηση, και Lap Timer Pro με GPS για χρήση πίστας.
Αισθητικές επιλογές: ανθρακονημάτινα μέρη, τάπα ρεζερβουάρ, προστατευτικά πιρουνιού, μαρσπιέ τύπου motard και billet αλουμινίου.
