Renard GT: Monocoque και ανθρακόνημα

Από το

Μαύρο Σκύλο

30/3/2011

Ακόμη μια διαφορετική και εξωτική μοτοσυκλέτα εμφανίστηκε και μάλιστα στην Εσθονία. Είναι η Renard GT που παρουσιάστηκε σαν αρχικό πρωτότυπο στην έκθεση τεχνολογίας του Ανόβερο τον Απρίλιο του 2010, ενώ τώρα ετοιμάζεται η παραγωγή του. Η Renard είχε ιδρυθεί το 1938 έχοντας κατασκευάσει αρχικώς απλά δίκυκλα με κινητήρες της Sachs. Τo 1944 όμως οι εγκαταστάσεις της βομβαρδίστηκαν και καταστράφηκαν ολοσχερώς. Από τότε δεν έγινε τίποτα με τη φίρμα, που σημαίνει αλεπού στα γαλλικά και για αυτό το λογότυπό τους ήταν ένα κεφάλι αλεπούς, που τώρα στη μοντέρνα εκδοχή του έχει μείνει ένα τριγωνάκι. Το 2008 μια ομάδα από επιχειρηματίες, σχεδιαστές και μηχανικούς ένωσαν τις δυνάμεις του για να φτιάξουν μια απόλυτη μοτοσυκλέτα. Η Renard Grand Tourer είναι μια αντισυμβατική μοτοσυκλέτα, χτισμένη γύρω από τον αερόψυκτο οκταβάλβιδο κινητήρα της Moto Guzzi που κινεί και το Stelvio. Τo στοιχείο που την κάνει εξωτική είναι το monocoque πλαίσιο από ανθρακονήματα και Kevlar. Ζυγίζει 11 κιλά, ενώ είναι συγχρόνως καρίνα, κουτί για το φίλτρο του αέρα και ρεζερβουάρ. Το εναλλακτικό αρθρωτό μπροστινό -που θυμίζει αρκετά Confederate- είναι επίσης ανθρακονημάτινο, ενώ και στα δυο άκρα της χρησιμοποιούνται αμορτισέρ Ohlins. Από εκεί και πέρα μια σειρά από κορυφαία εξαρτήματα πολλά κατασκευασμένα σε CNC από συμπαγή κομμάτια αλουμινίου και άλλα από κορυφαίους κατασκευαστές, όπως οι monoblock δαγκάνες της Brembo και οι αντλίες της LSR δίνουν την επιθυμητή εικόνα της εξωτικής μοτοσυκλέτας. Το βάρος της είναι 190 κιλά και το μεταξόνιο 1.450 χιλιοστά. Οι βελτιώσεις που έχουν κάνει στον κινητήρα των 1.151 κυβικών -που καλύπτει ήδη τις Euro 4- έφθασαν την απόδοσή του στους 125 ίππους και στα 12,3 χιλιογραμμόμετρα ροπής, αρκετά για διασκέδαση και τελική 230 χιλιομέτρων. Με στόχο λοιπόν την παραγωγή η Renard από την Εσθονία προστίθεται σε μια σειρά νέων κατασκευαστών που έχουν εμφανιστεί τον τελευταίο καιρό, όπως η αμερικανική Motus και η Horex στη Γερμανία. Με ιδιαίτερα μεγάλες μοτοσυκλέτες λειτουργούν σαν αντίβαρο στην σχετική στασιμότητα των ιαπωνικών εργοστασίων μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης.

https://bit.ly/MOTO_666

Από τον

Κώστα Γκαζή

21/3/2025

Στα πλαίσια των εορτασμών της 70ης επετείου της, η Yamaha επιστρέφει στον εμβληματικό αγώνα αντοχής 8 ωρών της Suzuka, με εργοστασιακή ομάδα και με έναν πανέμορφο χρωματικό συνδυασμό στο YZF-R1, φόρο τιμής στα χρώματα του YZF-R7 του 1999.

Εβδομήντα χρόνια παραγωγής μοτοσυκλετών αλλά και εβδομήντα χρόνια αγωνιστικής δραστηριότητας, με πρώτη συμμετοχή των Ιαπώνων στους αγώνες, 10 ημέρες μετά την ίδρυση της εταιρείας, τότε στον 3ο αγώνα ανάβασης στο βουνό Φούτζι.

Για να γιορτάσουν τα 70 χρόνια αγωνιστικής εμπλοκής τους, οι Ιάπωνες επιστρέφουν στον 8ωρο αγώνα αντοχής της Suzuka, απ’ όπου απείχαν από το 2019.

Ο αγώνας θα διεξαχθεί μεταξύ 1-3 Αυγούστου στην πίστα της Suzuka στην Ιαπωνία, με τη Yamaha Racing Team να περιλαμβάνει τον έμπειρο Ιάπωνα αγωνιζόμενο και αναβάτη εξέλιξης Katsuyuki Nakasuga, με 89 αγώνες και 12 τίτλους στο Ιαπωνικό Πρωτάθλημα JSB1000, αλλά και 4 νίκες στις 8 ώρες της Suzuka. Δίπλα του θα αγωνιστούν δυο ακόμα αναβάτες, χωρίς ακόμα να γνωρίζουμε ποιοι, από το MotoGP και το WorldSBK.

Διευθυντής της ομάδας θα είναι ο Wataru Yoshikawa, ένας από τους κορυφαίους εργοστασιακούς αναβάτες της Yamaha τη δεκαετία του 1990, ο οποίος αγωνίστηκε στις 8 ώρες της Suzuka το 1999 με την YZF-R7, κερδίζοντας και έναν τίτλο All Japan με την ίδια μοτοσυκλέτα.

Ιδιαίτερα εντυπωσιακοί είναι όμως οι χρωματισμοί της YZF-R1 που θα αγωνιστεί στις φετινές 8 ώρες της Suzuka, στην κλασική λευκή-κόκκινη διχρωμία της Yamaha, με σχέδιο που είχε χρησιμοποιηθεί για πρώτη φορά στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Grand Prix του 1964, ενώ έγινε ιδιαίτερα γνωστός και με την αγωνιστική YZF-R7, η οποία κυκλοφόρησε το 1999 σε περιορισμένη έκδοση 500 μοτοσυκλετών και αγωνίστηκε στις 8 ώρες την ίδια χρονιά.

Ταυτόχρονα, τα ρούχα των αναβατών και του προσωπικού, καθώς και η εμφάνιση του γκαράζ της ομάδας, έχουν σχεδιαστεί ώστε να αντικατοπτρίζουν το ύφος του 1999!

Η YZF-R7 του 1999 ήταν εξοπλισμένη με έναν πρωτοποριακό κινητήρα με την ιδιαίτερα γνωστή σήμερα “three-axis” διάταξη, που περιλάμβανε ενιαίο μπλοκ κυλίνδρων και κάρτερ, μπιέλες από τιτάνιο και διπλά μπεκ ψεκασμού, μαζί με πλαίσιο αλουμινίου Deltabox II. Η μοτοσυκλέτα έφερε τέλος αναρτήσεις Öhlins, παρέχοντας συνολικά μια καλή βάση για τη συμμετοχή στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike και στο Ιαπωνικό Πρωτάθλημα Αγώνων Δρόμου.

Η μοτοσυκλέτα χρησιμοποιήθηκε από την κορυφαία ομάδα της Yamaha στις 8 ώρες της Suzuka από το 1999 έως το 2002, με την καλύτερη της επίδοση να είναι η 4η θέση, την οποία πέτυχαν τόσο οι Noriyuki Haga/Regis Laconi το 1999, όσο και οι Wataru Yoshikawa/Takeshi Tsujimura το 2002.

Στην κατηγορία Superbike, που τότε ήταν η κορυφαία κατηγορία στο Ιαπωνικό Πρωτάθλημα Αγώνων Δρόμου, ο Wataru Yoshikawa κατέκτησε τον τίτλο με την YZF-R7 στο ντεμπούτο της μοτοσυκλέτας το 1999, ενώ στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike, ο Noriyuki Haga τερμάτισε 2ος στη γενική κατάταξη της σεζόν 2000.