BMW M FESTIVAL: Οδηγήσαμε τις M 1000 XR και M 1000 R στα Μέγαρα

Αυτό ήταν το δεύτερο BMW M FESTIVAL στην Ελλάδα
BMW
Από τον

Παύλο Καρατζά

8/10/2025

Βρεθήκαμε στην πίστα των Μεγάρων για το 2ο BMW M FESTIVAL που πραγματοποίησε η βαυαρική εταιρεία στην Ελλάδα για να μας παρουσιάσει τις μοτοσυκλέτες σειράς M.

Το MOTO ήταν εκεί όπως και στο πρώτο event που είχε γίνει στην πίστα των Σερρών. Φτάσαμε στην πίστα νωρίς το μεσημέρι, καθώς το πρωί προηγήθηκε η ίδια εκδήλωση για τα αυτοκίνητα σειράς M.

Η ημέρα μας ξεκίνησε με παρουσίαση των χαρακτηριστικών της M 1000 XR, καθώς ήταν το μοντέλο που απουσίαζε από το πρώτο BMW M FESTIVAL και στην συνέχεια το μικρόφωνο πήρε ο Βασίλης Μπούδρος που μέσα από την συνεργασία του με την BMW Hellas ανέλαβε την επίβλεψη για το οδηγικό κομμάτι.

Ξεκινήσαμε με το μοντέλο M 1000 XR της βασικής έκδοσης με το λευκό χρώμα και νιώσαμε άνετα με την μοτοσυκλέτα μετά από ένα-δύο γύρους, μέχρι να ζεσταθούν τα ελαστικά. Η M 1000 XR έδειξε ξεκάθαρα πως παρά το μέγεθος της μπορεί να κινηθεί εξαιρετικά γρήγορα μέσα στην πίστα και να επιταχύνει πολύ δυνατά με τους 200+ ίππους που διαθέτει. Είχαμε ήδη βάλει την τελευταία έκδοση του S 1000 XR στην ίδια πίστα, άλλωστε ποιος άλλος κάνει δικά του συγκριτικά σε πίστα - και έχουμε έτσι πιο άμεσα και την μεταξύ τους σύγκριση. Θα το αναλύσουμε αυτό περισσότερο στην ξεχωριστή δοκιμή. Έτσι και αλλιώς η XR είναι μία μοτοσυκλέτα που φτιάχτηκε και σχεδιάστηκε για ταξίδι, αλλά σταδιακά η BMW ενίσχυσε όλο και περισσότερο για παιχνίδι και γιατί όχι και για επισκέψεις στην πίστα όπου τα όρια μπορούν να εξερευνηθούν με μεγαλύτερη ασφάλεια. Από την άρχη όμως, είχε τα δομικά στοιχεία για να υποστηρίξει την αλλαγή αυτή, ενώ με την M έκδοση αποκτά κανείς και τον πιο σύγχρονο, τελευταίας γενιάς κινητήρα superbike από εκεί που η XR ήταν πάντα ένα βήμα πίσω.

Πιο συγκεκριμένα η crossover φέρει κινητήρα 999cc που αποδίδει 201 ίππους στις 12.750 στροφές και 11,5 kg.m ροπής στις 11.000 στροφές. Το πλαίσιο της είναι αλουμινένιο και ο κινητήρας λειτουργεί ως φέρον στοιχείο.

Το μπροστινό πιρούνι είναι ανεστραμμένο, πλήρως ρυθμιζόμενο και έχει διάμετρο 45 mm, ενώ πίσω βρίσκουμε monoshock αμορτισέρ. Οι ρυθμίσεις γίνονται ηλεκτρονικά, εκτός από την προφόρτιση ελατηρίου που γίνεται μηχανικά. Τα φρένα είναι εξαιρετικά και αποτελούνται από δύο δισκόφρενα των 300 mm και τετραπίστονες δαγκάνες μπροστά και ένα δισκόφρενο 220 mm με μονοπίστονη δαγκάνα πίσω. Το βάρος της ανακοινώνεται στα 223 κιλά πλήρης υγρών, με το ρεζερβουάρ να έχει χωρητικότητα 20 λίτρα. Η λίστα με τον εξοπλισμό της είναι απίστευτα μεγάλη και τα πολλά ηλεκτρονικά βοηθήματα αναβάτη έρχονται κατευθείαν από την πολύτιμη εμπειρία που έχει η BMW από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike.

bmw EXPERIENCE megara

Την σκυτάλη στην συνέχεια πήρε το M 1000 XR που διέθετε το πακέτο M competition που έρχεται με μπόλικα καλούδια στην τιμή των 5.809 ευρώ. Όπως έχουμε πει χαρακτηριστικά, η BMW αν μπορούσε θα χρέωνε και τον αέρα στα ελαστικά, οπότε εννοείται ότι δεν θα άφηνε έτσι εκείνον που θέλει να νιώσει πως οδηγεί κάτι ακόμη πιο εξιδεικευμένο από το "απλό" M, έτσι ώστε να υπάρχει και επόμενο πακέτο εξοπλισμού.

bmw EXPERIENCE megara

Είχαμε πει επίσης πως το M 1000 XR θα είναι το πρώτο μοντέλο BMW που θα φέρει την τρέλα του "M Look" και στην μοτοσυκλέτα. Το ζούμε χρόνια πολλά στα αυτοκίνητα και δεν υπήρχε κανένας λόγους, κυρίως εξαιτίας της μικρής αγοράς, να το δούμε αυτό στις άλλες κατηγορίες, όπως στην γυμνή. Έπρεπε να έρθει ένα άλλο μοντέλο πιο κοντά στο ευρύτερο κοινό, όπως είναι μία street με όρθια θέση οδήγησης για να φέρει την τρέλα αυτή και πράγματι, αυτό έγινε. Τώρα μπορεί να ζήσουμε και το επόμενο σκαλί: Το πακέτο M competition λοιπόν φέρει την βαφή Blackstorm metallic/M Motorsport, M GPS-Laptrigger (που μετράει τους χρόνους σου στην πίστα και αναλύει τα δεδομένα οδήγησης), M Billet Pack (πακέτο εξαρτημάτων Μ με ρυθμιζόμενη βάση μαρσπιέ αναβάτη και συνεπιβάτη), Carbon pack και ζάντες Carbon M που είναι 1,4 kg ελαφρύτερες από τις στάνταρ ζάντες και έρχεται με 200αρι ελαστικό (έναντι 190αρι της βασικής έκδοσης).

bmw EXPERIENCE megara

Με την συγκεκριμένη έκδοση αισθανθήκαμε αμέσως άνετα και η αλλαγή κατεύθυνσης γινόταν πολύ πιο εύκολα από πριν εξαιτίας των ελαφρύτερων ζαντών. Μπορεί τα 1,4 κιλά να είναι μικρός αριθμός -γενικά- αλλά ειδικά κάνουν τεράστια διαφορά, αφού δεν πρέπει να ξεχνάμε πως οι τροχοί αποτελούν μη αναρτώμενο βάρος, βελτιώνοντας έτσι την συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας και την λειτουργία της ανάρτησης. Κινούμασταν όλο και ταχύτερα μέσα στην πίστα και δεν άργησε η στιγμή που πλέον τα όρια θα έθετε η ίδια η πίστα και όχι η μοτοσυκλέτα. Την συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα είχαμε την ευκαιρία να την δοκιμάσουμε για μία εβδομάδα και περισσότερα μπορείτε να βρείτε σε προηγούμενο τεύχος και συγκεκριμένα στο #658). Εντύπωση δημιουργεί το γεγονός πως η M 1000 XR είναι η τρίτη πιο καλοπουλημένη μοτοσυκλέτας της Γερμανικής εταιρείας στην χώρα μας. Την χρονιά μάλιστα που διανύουμε έχουν πωληθεί ήδη 70 μοντέλα, ένας σημαντικός αριθμός για μία αγορά όπως η δική μας.

Στο τέλος ανεβήκαμε στην σέλα της M 1000 R που διαθέτει και την πιο επιθετική θέση οδήγησης από τις τρεις μοτοσυκλέτες. Η γυμνή μοτοσυκλέτα της BMW αποδίδει 210 ίππους στις 13.750 στροφές και 11,5 kg.m ροπής στις 11.100 στροφές. Τα τεχνικά χαρακτηριστικά είναι κατά τα άλλα ίδια με εκείνα της M 1000 XR. Η  M 1000 R σε βοηθάει να “γυρίσεις” όλο και πιο γρήγορα και τα ηλεκτρονικά βοηθήματα προσπαθούν να κρατήσουν στο έδαφος και τους δύο τροχούς στην έξοδο των στροφών αλλά και στις δύο ευθείες. Βέβαια, η πίστα των Μεγάρων φάνηκε από την αρχή πως δεν είναι η κατάλληλη για μία τόσο δυνατή μοτοσυκλέτα με εξαιρετικές δυνατότητες στην πίστα – κι αυτό το λέμε με σιγουριά, καθώς την στιγμή που γράφουμε αυτό το άρθρο την δοκιμάζουμε στην πίστα των Σερρών με κατάλληλα ελαστικά και σύντομα θα έχετε την ευκαιρία να διαβάσετε για την δοκιμή αυτή και να δείτε και εντυπωσιακές φωτογραφίες.

Στην πίστα είδαμε και το superbike της BMW, M 1000 RR, όμως δεν είχαμε την ευκαιρία να το οδηγήσουμε και αυτό το κρατάμε σαν ερωτηματικό για πιθανή δοκιμή στο μέλλον.

Kawasaki Ninja 400 2018 – Το οδηγούμε αποκλειστικά σε πίστα!

Το παιχνίδι δεν είναι στα άλογα..
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

27/4/2018

Πώς γίνεται να κατέβεις από το BMW S1000R όπου μάζευες πάνω από 250 χιλιόμετρα στο τέλος της ευθείας και να ανέβεις σε μία μοτοσυκλέτα με σχεδόν το ένα τέταρτο της ιπποδύναμης, συνεχίζοντας να διασκεδάζεις σε απίστευτο βαθμό; Οδηγήσαμε το Kawasaki Ninja 400 στην πίστα, σε στεγνό και βρεγμένο, γράφοντας πολλούς γύρους αμέσως μετά από μία ολόκληρη ημέρα οδηγώντας superbike και streetfighter του λίτρου, εκτιμώντας έτσι καλύτερα τις δυνατότητές του στην γρήγορη οδήγηση. Αν καταφέρνει να σου κρατήσει το ενδιαφέρον και το χαμόγελο έπειτα από μία γεμάτη ημέρα οδήγησης, τότε φαίνεται αν η  Kawasaki λέει την αλήθεια όταν δηλώνει πως η σχεδίασή του είναι εμπνευσμένη με γνώμονα την πίστα…

Στην Σεβίλλη πρόσφατα, κατά την δοκιμή του ολοκαίνουριου Dunlop SportsmartTT όπου βλέπετε εδώ video από την πίστα, μαζί απόσπασμα από την οδήγηση του Ninja400, είχαμε την ευκαιρία μίας αποκλειστικής δοκιμής: Η Dunlop είχε καταφέρει να προμηθευτεί δέκα ολοκαίνουρια Ninja 400 με μηδενικά χιλιόμετρα στο κοντέρ τους, που μας περίμεναν σε ένα κλειστό κομμάτι της τεράστιας πίστας δοκιμών. 

Η πίστα του Monteblanco που την επισκεφθήκαμε για δεύτερη φορά φέτος, δεν έχει εξέδρες για θεατές, δεν γίνονται αγώνες και εκδηλώσεις ανοικτές για το κοινό, παρά μονάχα track days με συγκεκριμένες προσκλήσεις και δοκιμές αγωνιστικών ομάδων, έχοντας κατασκευαστεί ακριβώς για αυτό το σκοπό. Προσφέρει λοιπόν μία ποικιλία διαδρομών και η δεύτερη εσωτερική μικρή πίστα που κρύβει, ήταν ιδανική για το Kawasaki. Συγκριτικά σε μέγεθος, για να έχετε μία εικόνα, θα μπορούσες να πεις πως ήταν σαν δύο πίστες καρτ στην Ελλάδα τόσο σε πλάτος, όσο και σε μήκος, πράγμα που σημαίνει πώς άνετα θα μπορούσαμε να κάνουμε και αγώνα του Πανελληνίου Πρωταθλήματος Ταχύτητας, από την στιγμή που ακόμα χρησιμοποιούμε αεροδρόμια..

Διαβάστε εδώ την τεχνική ανάλυση του νέου Ninja 400

Στην μικρή ανηφορική ευθεία, το Ninja 400 μάζευε έως και 150 χιλιόμετρα –ονομαστικά- ενώ η τελική το όπως φαίνεται και εδώ, είναι λίγο πιο κάτω από τα 200 στο κοντέρ. Από αυτά τα χιλιόμετρα μπορούσε να στρίψει με απόλυτη σταθερότητα, βυθίζοντας τα μαρσπιέ στην άσφαλτο πλαγιάζοντας με το νέο SportsmartTT να εξαντλεί το όριο του πίσω ελαστικού: Όλα αυτά με την καρδιά να χτυπά στον ίδιο ρυθμό που κάνεις χαλαρό βάδισμα, με το χαμόγελο συνέχεια ζωγραφισμένο.

Η τελική του νέου Kawasaki Ninja 400 (VIDEO)

Χρειάστηκα δύο γύρους για να προσαρμοστώ στην σέλα του, πριν ο αναβάτης εξέλιξης της Dunlop αφήσει ανοικτό το πεδίο για προσπεράσεις και η πίστα αποκτήσει μία στεγνή γραμμή. Από εκείνη την στιγμή, το μόνο που μου ερχόταν στο μυαλό, ήταν με πιο τρόπο θα μπορούσαν να ζήσουν κάτι τέτοιο περισσότεροι, ή καλύτερα όλοι οι Έλληνες αναβάτες, καθώς θα μάθαιναν διασκεδάζοντας με ασφάλεια.

Τα περιθώρια του Ninja400 για να διορθώνεις λάθη είναι τεράστια, καθώς τα 168 κιλά δεν είναι πολλά για την κατηγορία και η Kawasaki τα έχει συγκεντρώσει κοντά στο γεωμετρικό κέντρο κι αρκετά χαμηλά. Μαζί με αξιοπρεπείς αναρτήσεις, όπου ιδιαίτερα το πιρούνι έχει προοδευτική απόδοση, σκληραίνοντας σε συμπίεση χωρίς ποτέ να γίνεται ενδοτικό, το Ninja400 το οδηγείς πολύ γρήγορα με μεγάλη ασφάλεια, από την πρώτη στιγμή που θα βρεθείς στην σέλα του. Φρενάροντας από τα 140-150 κι ενώ συνεχίζεις να κρατάς τα φρένα, δεν σου αντιστέκεται στην είσοδο της στροφής, πλαγιάζοντας σταθερά και με ομοιογενή συμπεριφορά, με τον πίσω τροχό να ακολουθεί πιστά.

Εξαιρετικό πλαίσιο, που η Kawasaki υπερβάλλει λέγοντας πως έρχεται από το H2, αλλά πρέπει να τους αναγνωρίσουμε πως ξέρουν να φτιάχνουν χωροδικτύωμα, γλιτώνοντας σε βάρος και κερδίζοντας σε ακαμψία. Τα νέο πλαίσιο του Ninja 400 είναι ικανό να διαχειριστεί πολύ μεγαλύτερα αποθέματα δύναμης, την στιγμή που δεν είναι υπερβολικά άκαμπτο ώστε να καθιστά το νέο τετρακοσάρι, μία κουραστική μοτοσυκλέτα στην καθημερινή οδήγηση. Στη σέλα του θα μπορούσα να βρίσκομαι όλη την ημέρα γυρνώντας στην πίστα, τόσο απλά.

Το μεγαλύτερο δώρο του Ninja400 στην πίστα, είναι αυτό που εκτιμούν όλοι οι αγωνιζόμενοι, και που δυσκολεύεται να κατανοήσει ο υπόλοιπος κόσμος, την δυνατότητα να ψάξεις τα όρια. Και τα όρια δεν τα ψάχνεις με την ιπποδύναμη, αλλά με το ολοένα και πιο αργό φρενάρισμα και την αυξανόμενη ταχύτητα εισόδου. Όσο πιο πολλά άλογα και να έχεις, απλά θα φτάσεις πιο γρήγορα μέχρι το σημείο που θα φρενάρεις από το όριο εισόδου της στροφής, κι αυτό το όριο για το Ninja400 μπορεί να είναι αντίστοιχο με superbike. Φρενάρεις μαζί του πιο αργά και το διατάζεις να στρίψει πιο απότομα, φτάνοντας στο τέλος να μπαίνεις στις στροφές με γεμάτη τρίτη στο ακριβές και ήπιο κιβώτιο με το ελαστικό των 150/60 να είναι σταθερά στο όριό του.

Οδηγούσα φορώντας μία δανεική στολή, καθώς η Πορτογαλική TAP (ναι είμασταν στην Πορτογαλία πριν την Σεβίλλη) δεν τα κατάφερε ούτε με δύο ώρες αναμονή, και παρά τα άβολα νούμερα η ευχαρίστηση και η ευκολία που χάριζε το Ninja 400 είχαν πολλαπλάσια αξία καταλήγοντας έτσι σε θετικό πρόσημο.

Ο μονόδρομος και υποβοηθούμενος συμπλέκτης επιτρέπει να κατεβάζεις σχέσεις στο κιβώτιο ενώ φρενάρεις δυνατά χωρίς να αποσταθεροποιείται ο πίσω τροχός, με μόνη έντονη αντίδραση, τον ήχο που έρχεται ενισχυμένος από το φιλτροκούτι που κατά παράδοση της Kawasaki, είναι φτιαγμένο με την λογική της δημιουργίας αντήχησης.

Η πρώτη μας εντύπωση οδηγώντας στην πίστα είναι τόσο θετική, που ανυπομονούμε να έρθει η ώρα για μία πλήρη δοκιμή στην Ελλάδα κάτω από όλες τις συνθήκες και την παραμονή στη σέλα για περισσότερα χιλιόμετρα και ώρα. Το νέο Ninja400 ωστόσο φαίνεται ήδη πως είναι μία μοτοσυκλέτα φτιαγμένη για το δρόμο αλλά εμπνευσμένη από την πίστα…