Παρουσίαση Υamaha FZ6 Fazer 2002-2006 [αρχείο περιοδικού ΜΟΤΟ]

Ιαπωνική σπεσιαλιτέ
Από το

Μαύρο Σκύλο

26/4/2019

Το Yamaha FZ6 Fazer βγήκε στην παραγωγή το 2002 λόγω της έλευσης των προδιαγραφών Euro 2. Η Yamaha το ανανέωσε ριζικά παρουσιάζοντας ουσιαστικά μια νέα μοτοσυκλέτα που δεν είχε τίποτα κοινό με την προηγούμενη έκδοσή της –μέχρι και το όνομα τροποποιήθηκε- και ως σωστός διάδοχος συνέχισε την επιτυχία που είχε διαγράψει το προηγούμενο μοντέλο. Το FZ6 είχε μία μεγάλη εμπορική καριέρα κι έτσι μέχρι και σήμερα έχει έντονη παρουσία στους ελληνικούς δρόμους. Η συνταγή της επιτυχίας του υπάρχει στο άρθρο που αναδημοσιεύουμε απ’ το τεύχος 312 του ΜΟΤΟ: Τότε οι αναγνώστες μας μάθαιναν από πρώτο χέρι, για μία νέα μοτοσυκλέτα που άξιζε τα χρήματά της και στην πορεία του χρόνου δικαιωθήκαμε. Αναδημοσιεύουμε το πλήρες άρθρο όπως γράφτηκε τότε:

"Ιαπωνική σπεσιαλιτέ"

Ο σεφ της Yamaha, Yukata Kubo, αφού έμαθε ότι βγήκε από το μενού το περασμένο δημιούργημα της εταιρείας, προτείνει τo FZ6 Fazer. Στη χύτρα του στην Ιαπωνία, τσιγάρισε το πιρούνι του Fazer 1000, σοτάρισε το ψαλίδι του προηγούμενου 600, πέταξε μέσα τον κινητήρα του R6, συμπλήρωσε με Die-Cast πλαίσιο και έβαλε για γαρνιτούρα την εξάτμιση κάτω από τη σέλα, ψηφιακό πολυόργανο και μερικά μπαχαρικά. Εμείς δεχθήκαμε την πρόσκληση και δοκιμάσαμε το νέο πιάτο στον καθαρό αέρα των Αυστριακών Άλπεων

Το γνωστό μας και σχεδόν απαράλλακτο από το 1998 Fazer 600 έκανε τον κύκλο του και πλέον μπήκε στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Και αυτό, τη στιγμή που πουλούσε σαν ζεστό κουλούρι – αλλά, βλέπετε, οι νέες προδιαγραφές ρύπων Euro 2 επέβαλαν το οριστικό τέλος της πολύχρονης πορείας του. Ο ερχομός του νέου Fazer 600 ήταν αναμενόμενος και ήδη μέσα στον Οκτώβρη θα βρίσκεται στους αντιπροσώπους της Yamaha. Αν δούμε λίγο την πορεία της κατηγορίας των 600cc, θα διαπιστώσουμε πως το προηγούμενο Fazer έγραψε λαμπρή Ιστορία. Με το που παρουσιάστηκε, το 1998, εκτόξευσε τις πωλήσεις στην κατηγορία των street μοτοσυκλετών, κλέβοντας κοινό από τα cruisers και από άλλες διάφορες κατηγορίες. Ο πολύπλευρος χαρακτήρας του και η κλασική του όψη προσέλκυσαν πάνω από 100.000 αγοραστές, που αναλογούν στο 30% των πωλήσεων της κατηγορίας του. Σήμερα είναι πάλι μια καλή ευκαιρία για τη Yamaha, να χαράξει τη νέα πορεία της κατηγορίας, καθώς τα supersport έχουν πλέον αγριέψει πολύ και νιώθουν άνετα μόνο στις πίστες, οπότε αυτόματα δημιουργήθηκε η ανάγκη για ένα σύγχρονο all-round με τεχνολογία τελευταίας γενιάς.

Ο κλήρος έπεσε στον Yukata Kubo, τον δημιουργό του Fazer 1000, που τώρα είχε δύσκολη δουλειά να κάνει, αφού το νέο Fazer έχει ως μόνο κοινό σημείο με το παλιό το όνομά του. (Άλλωστε ακόμα και αυτό δέχτηκε επέμβαση, και από FZS 600 έγινε FZ6 Fazer – και FZ6 για τη γυμνή έκδοση). Ο Kubo χρειάστηκε τη συνεργασία αρκετών τμημάτων του εργοστασίου, αφού αυτή τη φορά δημιούργησε μια εντελώς νέα μοτοσυκλέτα με αρκετά καινοτομικά μέρη που για πρώτη φορά εφαρμόζονται σε μοντέλο της Yamaha. Κινητήρας από R6 με νέο ψεκασμό, νέα ηλεκτρονική μονάδα ECU και βεβαίως νέα εξάτμιση. Το χυτό αλουμινένιο πλαίσιο κατασκευάζεται για πρώτη φορά σε μοντέλο της Yamaha με τη μέθοδο Die-Cast (είχε χρησιμοποιηθεί για το R6 2003, στο υποπλαίσιο και το ψαλίδι) και δεν έχει πουθενά κολλήσεις. Ένα σωρό άλλες καινοτομίες και διαφορές στη γεωμετρία με το προηγούμενο μοντέλο, συνθέτουν ένα φρέσκο σύνολο, που έχει στόχο να γράψει τη δική του ιστορία μέσα στον χρόνο.

Το παρέσυρε το ρεύμα

Η σχεδιαστική άποψη που προτιμά τις μυώδεις κατασκευές επηρέασε και το νέο Fazer, που δείχνει προκλητικά τον high-tech κινητήρα και το ασύμμετρο αλουμινένιο πλαίσιό του. Οι τροχοί “πάχυναν”, αφού τα καινούργια ελαστικά έχουν μεγαλύτερες διαστάσεις σε σχέση εκείνα του παλιού Fazer: 120/70-17 σε 3,5’’ ζάντα μπροστά και 180/55-17 σε 5,5’’ ζάντα πίσω. Η Dunlop σχεδίασε τη σειρά D252 ειδικά για το νέο Fazer, μερικές πάντως παρτίδες του οποίου θα κυκλοφορούν και με λάστιχα της Bridgestone. Το σχήμα αυτού του “κακού” και μυώδους μηχανακίου φαίνεται περισσότερο στη γυμνή έκδοση, την οποία όμως δεν οδηγήσαμε στην Αυστρία, αφού θα αργήσει να κυκλοφορήσει και προφανώς δεν υπήρχαν πολλά “κομμάτια” έτοιμα. Κατά γενική άποψη, πάντως, το γυμνό είναι πολύ όμορφο, και μάλιστα υπάρχουν αρκετά αξεσουάρ που το αγριεύουν ακόμα περισσότερο.

Σε αυτή τη σιλουέτα λοιπόν τοποθετήθηκε το μισό φέρινγκ, που προσπαθεί να προστατέψει τον αναβάτη από την επίθεση του αέρα. Οι προβολείς, που μοιάζουν με του R1, δίνουν αρκετά επιθετική όψη. Η δυνατή πλευρά όμως δεν είναι η μπροστινή, αλλά η ουρά. Οι δύο εξατμίσεις που ξεπροβάλλουν κάτω από τη σέλα είναι άκρως εντυπωσιακές και προσεγμένα φινιρισμένες. Το ότι στην ουσία πρόκειται για ένα τελικό με δύο εξαγωγές δεν χαλάει κανέναν, απλώς θα βάλει σε δουλειά τους aftermarketάδες. Οι πεντάμπρατσες ζάντες σαν του R6 και η σέλα συγκαταλέγονται στα όμορφα σχεδιασμένα μέρη, ενώ το κλασικό ψαλίδι ορθογωνικής διατομής χαλάει κάπως το σύνολο.

Ο παράδεισος του στριτάκια

Με αφετηρία το Seefeld, οι άνθρωποι της Yamaha Ευρώπης είχαν σχεδιάσει μια διαδρομή στο επαρχιακό δίκτυο της δυτικής Αυστρίας, κοντά στα σύνορα με Ελβετία και Γερμανία. Οι μεγαλειώδεις Άλπεις συνθέτουν ένα μοναδικό τοπίο, με τα κοφτερά βράχια να περιτριγυρίζονται από καταπράσινα λιβάδια. Οι γνωστές αγελάδες των διαφημίσεων τριγυρνούν στους δρόμους, και από τα χωριά ξεκινούν τα τελεφερίκ που τον χειμώνα ανεβάζουν τους σκιέρ στις ατέλειωτες πίστες. Εκεί λοιπόν είναι ο παράδεισος των μοτοσυκλετιστών, και αυτή την εποχή είχαν γεμίσει τους δρόμους κατά εκατοντάδες. Η πίστα… συγνώμη, ο δρόμος, έχει άσφαλτο μέτριας ποιότητας για τα ευρωπαϊκά επίπεδα (αλλά πάρα πολύ καλή για τα ελληνικά δεδομένα), μέτριες προς κλειστές στροφές και μικρές ευθείες. Το καλύτερο πεδίο για τη δοκιμή μιας μοτοσυκλέτας τέτοιου είδους, δηλαδή. Καμιά εικοσαριά Fazer, λοιπόν, ξαμολήθηκαν στα βουνά με αναβάτες τρελαμένους δημοσιογράφους, και οι Έλληνες άρχισαν να καταλαβαίνουν γιατί στην Ευρώπη κυκλοφορούν τόσες πολλές street, όπως εδώ έχουμε τις on-off.

Το νέο Fazer σίγουρα είναι φτιαγμένο για τέτοιου είδους δρόμους και όχι μόνο. Η εργονομική σχεδίαση της θέσης οδήγησής του (λίγο πιο κοντά το τιμόνι και περισσότερος χώρος για τα πόδια σε σχέση με το παλιό) επιτρέπει την άνετη οδήγηση στις συνεχείς στροφές, χωρίς τίποτα επάνω του να ξενίζει ή να δυσκολεύει τον αναβάτη. Το μεγαλύτερο φέρινγκ παρέχει καλή προστασία, και μέχρι τα 140 χ.α.ώ. ο αέρας δεν ενοχλεί. Από εκεί και πάνω, απαιτείται ελαφρύ σκύψιμο.

Η άνεση βρίσκεται σε κορυφαία επίπεδα, και σ' αυτό συμβάλλει η καλοσχεδιασμένη σέλα που έχει επενδυθεί με αντιολισθητικό υλικό. Δείχνει σκληρή, αλλά στην πράξη είναι πιο ξεκούραστη από αυτή του παλιού μοντέλου. Μετά από πέντε ώρες συνεχούς οδήγησης στους δρόμους της Αυστρίας δεν υπήρξε δημοσιογράφος που να παραπονεθεί για κούραση ή πιάσιμο κάποιου σημείου του σώματός του.

Φρένο - πλάγιασμα - άνοιγμα γκαζιού, και πάλι από την αρχή. Αυτή η διαδικασία επαναλαμβάνεται συνεχώς στους φιδωτούς δρόμους, και αμέσως γίνεται αντιληπτή η καλή δουλειά που έκαναν οι “πλαισιάδες” της Yamaha. Σταθερότητα και προβλέψιμη συμπεριφορά είναι το κέρδος από την πιο αργή γεωμετρία, αλλά η ευκολία αλλαγής κατεύθυνσης ήρθε ως αποτέλεσμα της συγκέντρωσης των μαζών κοντά στο κέντρο βάρους. Γενικά η συμπεριφορά του νέου Fazer είναι ισορροπημένη, από την ήρεμη τουριστική οδήγηση έως τη γρήγορη σπορ. Την πιο θετική των εντυπώσεων αφήνει το 43άρι μπροστινό, που κάνει μεγάλη διαφορά σε σχέση με το 41mm του προηγούμενου μοντέλου. Το πίσω έδειξε λίγο νευρικό στις ανωμαλίες, αλλά δεν προβλημάτισε πουθενά μέσα στις στροφές.

Όσον αφορά τα φρένα, εδώ η προσπάθεια για μείωση του κόστους δεν επέφερε, ευτυχώς, μείωση της αποτελεσματικότητας. Οι δύο δίσκοι μπροστά συνεργάζονται άψογα με τις διπίστονες δαγκάνες με γλίστρα (αντί των τετραπίστονων του προηγούμενου), με αποτέλεσμα το endo να γίνεται το αγαπημένο παιχνίδι του ανήσυχου αναβάτη. Το πίσω είναι αρκετά δυνατό, κάτι που θα χρειαστεί με δύο άτομα και πράγματα.

Εuro 2 και πράσινα άλογα

Τα 98 άλογα του Fazer που ανακοινώνει η Yamaha είναι σίγουρα οικολογικά (πράσινα), αφού πρέπει να περνούν τις προδιαγραφές Euro 2. Ο κυψελωτός καταλύτης και το φιμωμένο τελικό κάνουν καλά τη δουλειά τους όσον αφορά το φυσικό περιβάλλον, αλλά μάλλον έδεσαν τα χέρια των μηχανικών της Yamaha στην προσπάθεια για καλύτερες επιταχύνσεις στις μεσαίες στροφές. Ακόμη και στη συνέντευξη Τύπου, το επιτελείο του Yukata Kubo δεν μπόρεσε να κρύψει την τρύπα (σε σχέση με το προηγούμενο μοντέλο) στο διάγραμμα της ροπής από τις 5.000-7.500 σ.α.λ. Βέβαια το διάγραμμα ήθελε να δείξει τη δουλειά που έχει γίνει στις χαμηλές στροφές (έως τις 5.000), όπου το νέο Fazer δείχνει πιο λειτουργικό και περισσότερο ελαστικό από το παλιό μοντέλο και από το R6. Το πλεονέκτημα αυτό θα φανεί μέσα στην κίνηση της πόλης, αλλά στην πράξη και στους έξω δρόμους ο κινητήρας εμφανίζεται φιμωμένος στις μεσαίες στροφές, δηλαδή στις εξόδους των στροφών.

Η σοβαρή επιτάχυνση έρχεται μόνο εφόσον το ψηφιακό στροφόμετρο σκαρφαλώσει κοντά στις 10.000 σ.α.λ. Από εκεί και πάνω πυροβολεί, όχι σαν R6, αλλά δυνατότερα και με μεγαλύτερη διάρκεια από το παλιό Fazer. Κρατώντας βέβαια τις στροφές ψηλά μπορείς να κινηθείς αρκετά γρήγορα, όμως μάλλον αυτό δεν είναι το ζητούμενο για το κοινό του Fazer. Να ’ναι καλά οι βελτιωτικοί οίκοι, που είναι σίγουρο ότι θα φτιάξουν τα πράγματα όπως πρέπει.

Βέβαια, οι συγκεκριμένες ρυθμίσεις του κινητήρα δείχνουν ότι χαρίζουν στο νέο Fazer μικρή κατανάλωση και η αυτονομία πρέπει να είναι μεγαλύτερη, παρά το μικρότερο κατά 3 λίτρα ρεζερβουάρ (από 22 έγινε 19). Αναμένουμε το τεστ επί ελληνικού εδάφους για να αποφανθούμε.

Ήρθε για να μείνει

Το νέο Fazer είναι εδώ, έτοιμο να συνεχίσει την πορεία του προκατόχου του. Ως ένας από τους 100.000 κατόχους Fazer 600, καλωσορίζω τη νέα γενιά και αισθάνομαι περίφημα που το νέο μοντέλο κινείται στην ίδια φιλοσοφία με το παλιό. Χωρίς να έχουν ούτε μία βίδα κοινή, απευθύνονται στο ίδιο κοινό. Η διαφορά τους είναι ότι το νέο μοντέλο είναι προσαρμοσμένο στην εποχή του. Κάνει τα πάντα καλύτερα και το μόνο σημείο όπου μπορεί να χάσει από το παλιό είναι στον χαρακτήρα του κινητήρα.

Κρατώντας το κόστος χαμηλά (το νέο Fazer θα είναι ελάχιστα ακριβότερο από το υπάρχον), οι Ιάπωνες κατάφεραν να δημιουργήσουν μια σύγχρονη σε όψη μοτοσυκλέτα χωρίς να γίνουν θυσίες σε βασικές αρχές, όπως η φιλικότητα, η άνεση και η χρηστικότητα. Και, κατά την προσφιλή τους τακτική, άφησαν και μερικές βελτιώσεις για το μέλλον, αφού γνωρίζουν ότι το FZ6 Fazer ήρθε για να μείνει.

Με καρδιά supersport

Κινητήρας

Ο κινητήρας του R6 μεταφέρθηκε σχεδόν αυτούσιος στο νέο Fazer. Οι μόνες ουσιαστικές διαφορές πέρα από την εξωτερική εμφάνιση (αλλάχτηκαν μερικά καπάκια) είναι οι νέοι εκκεντροφόροι, που έχουν τον ίδιο χρονισμό με του παλιού Fazer, και τα διαφορετικά ελατήρια των βαλβίδων εισαγωγής. Ο ψεκασμός του είναι νέος και τοποθετείται για πρώτη φορά σε Yamaha. Οι αυλοί είναι 36mm. και τα jet ψεκάζουν σε δύο κατευθύνσεις. Ο ψεκασμός του καυσίμου δεν γίνεται πλέον κατά τη φάση της εξαγωγής (εισαγωγή – συμπίεση – ανάφλεξη – εξαγωγή), αλλά μοιράζεται σε δύο φάσεις: το 50% του καυσίμου ψεκάζεται κατά τη συμπίεση και το άλλο 50% κατά την εξαγωγή, αφού κατά τη διάρκεια των τριών σταδίων η βαλβίδα εισαγωγής παραμένει κλειστή. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την καλύτερη μείξη αέρα–βενζίνης, οπότε και την καλύτερη χρησιμοποίηση των μικρών ποσοτήτων καυσίμου, με συνέπεια την καλύτερη απόκριση στις χαμηλές στροφές. Στα πλαίσια των ρυθμίσεων για καλύτερες επιδόσεις στις μεσαίες στροφές, στο νέο φιλτροκούτι η εισαγωγή γίνεται προς τα κάτω και το φίλτρο έχει τοποθετηθεί κάθετα στη διαδρομή του αέρα και όχι οριζόντια επάνω από τους αυλούς του ψεκασμού. Η νέα μονάδα χρησιμοποιεί επεξεργαστή 32-bit CPU και έχει ρυθμιστεί για καλύτερη απόδοση χαμηλά. Τέλος, η εξάτμιση 4 σε 2 σε 1 περιλαμβάνει κυψελωτό καταλύτη (πίσω από το μοτέρ, κοντά στο αμορτισέρ) και βγαίνει κάτω από τη σέλα σε ένα μεγάλο τελικό (σε σχήμα κουτιού, σαν της 999) με δύο εξαγωγές.

Πλαίσιο  
Με τη μέθοδο "CF Die-Cast" κατασκευάστηκε το νέο αλουμινένιο πλαίσιο. Το κενό στα καλούπια έχει έξι φορές μεγαλύτερη υποπίεση απ' ό,τι με τις συμβατικές μεθόδους και η έκχυση του μετάλλου γίνεται με σταθερότερη θερμοκρασία και αρκετά πιο γρήγορα. Το αποτέλεσμα είναι αλουμίνιο καλύτερης ποιότητας, με δυνατότερη δομή. Κατασκευάζονται δύο τμήματα πλαισίου τα οποία βιδώνονται μεταξύ τους, και έτσι απουσιάζουν οι κολλήσεις. Σημαντικό σημείο του Fazer είναι η προσεγμένη εμφάνισή του, και αυτή επιτεύχθηκε εύκολα με τη νέα μέθοδο. Ένα άλλο χαρακτηριστικό του είναι η ασυμμετρία των δύο κομματιών (δεξί – αριστερό). Στην αριστερή πλευρά υπάρχει ένας επιπλέον βραχίονας σε σχέση με τη δεξιά, που πάνω του στηρίζεται ο κινητήρας. Αυτός προέκυψε μετά από αρκετούς συνδυασμούς και αρκετές δοκιμές από τους Ιάπωνες εξελικτές. Το κέρδος σε βάρος του νέου πλαισίου είναι 7 κιλά σε σχέση με το προηγούμενο μοντέλο. Τέλος, το αλουμινένιο ψαλίδι μεγάλωσε αρκετά κατά 70mm, διατηρώντας όμως την ίδια όψη.
Γεωμετρία
Αυξημένες παρουσιάζονται οι διαστάσεις των γεωμετρικών χαρακτηριστικών: Κατά 23mm μεγάλωσε το μεταξόνιο, φτάνοντας τα 1.440, κατά μία μοίρα μεγάλωσε η γωνία κάστερ, φτάνοντας τις 25, και αντίστοιχα το ίχνος μεγάλωσε σχεδόν κατά 9mm, φτάνοντας τα 97,5. Αυτές οι διαστάσεις σημαίνουν μεγάλους χώρους και κατά συνέπεια άνεση. Επίσης, σε σχέση με το προηγούμενο Fazer έχει αλλάξει αρκετά η κατανομή του βάρους, που έγινε 51% μπροστά - 49% πίσω. Οι βασικές αλλαγές αφορούν τον κινητήρα, που πήγε 10mm πίσω και 5mm πάνω, και τον αναβάτη, που πήγε 8mm πιο μπροστά. Η μπαταρία, που είναι ένα από τα βαρύτερα εξαρτήματα, τοποθετήθηκε μπροστά, κάτω από ρεζερβουάρ και φιλτροκούτι. Γενικά έγινε μια προσπάθεια συγκέντρωσης των μαζών προς το κέντρο, με εμφανή πλεονεκτήματα στην οδική συμπεριφορά. 
 
Αναρτήσεις – Φρένα 
Μπροστά χρησιμοποιήθηκε το 43άρι πιρούνι του Fazer 1000, χαρίζοντας μεγαλύτερη διαδρομή σε σχέση με το παλιό 600, αλλά δεν έχει τις ρυθμίσεις προφόρτισης των ελατηρίων. Πίσω υπάρχει μονό αμορτισέρ, χωρίς μοχλικό και άλλη ρύθμιση πέρα από την προφόρτιση. Τα μπροστινά φρένα έχουν αναλάβει δύο δίσκοι 298mm με δαγκάνες δύο εμβόλων και γλίστρα, κατασκευασμένες από μικρό ιαπωνικό οίκο. Πίσω βρίσκουμε τη διπίστονη δαγκάνα της Nissin που υπάρχει και στο R6.
 
Εξοπλισμός  
Στο ψηφιακό πολυόργανο υπάρχει πλέον και ένδειξη θερμοκρασίας του νερού στον κινητήρα, η σέλα έχει αντιολισθητικό υλικό και εργονομική σχεδίαση, παρέχοντας μεγάλη άνεση, ενώ τοποθετήθηκαν και χερούλια για τον συνεπιβάτη. Ευτυχώς, εκτός του μονού σταντ, συνεχίζει να υπάρχει και το διπλό.
 
Οι διαφορές του γυμνού μοντέλου από το Fazer είναι η απουσία φέρινγκ, ο διαφορετικός προβολέας, το ίσιο τιμόνι, οι διαφορετικοί καθρέφτες και διαφορετικό κάλυμμα του ψυγείου νερού. Τα χρώματά του θα είναι το κόκκινο της λάβας, το μαύρο και το ασημί. 
 
ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
Κατασκευαστής / Μοντέλο:
YAMAHA / FZ6 FAZER *(FZS 600 02)
Αντιπρόσωπος / Εισαγωγέας:
Μοτοδυναμική Α.Ε.E.
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ
Μήκος
2.095mm (2.080)
Ύψος
1.215mm (1.170)
Μεταξόνιο
1.440mm (1.415)
Απόσταση από έδαφος
130mm (130)
Ύψος σέλας
795mm (790)
Ίχνος
97,5mm (88)
Γωνία κάστερ
25° (24ο)
 
 
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
 
Τύπος:
Τετράχρονος τετρακύλινδρος σε σειρά, με 2 ΕΕΚ και 4 βαλβίδες ανά κύλινδρο
Διάμετρος x Διαδρομή (mm):
65,5 x 44,5 (62 x 49,6)
Χωρητικότητα (cc):
600 (599)
Σχέση συμπίεσης:
12,2 : 1 (12:1)
Ανάφλεξη:
Ψηφιακή
Τροφοδοσία:
Ψεκασμός με αυλούς διαμέτρου 36mm (Καρμπυρατέρ Mikuni 33mm)
Σύστημα εξαγωγής:
4 σε 2 σε 1
Σύστημα λίπανσης:
Υγρό κάρτερ
Σύστημα εκκίνησης:
Μίζα
 
 
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
 
Τύπος συμπλέκτη:
Υγρός πολύδισκος, οδήγηση με ντίζα
Πρωτεύουσα μετάδοση / σχέση:
Γρανάζια / 1,955 (1,708)
Σχέσεις ταχυτήτων:
 
1: 2,846 2: 1,947 3: 1,556 4: 1,333 5: 1,190 6: 1,083
Τελική μετάδοση / σχέση:
2,875
Συνολικές σχέσεις ταχυτήτων:
1: 15,996 2: 10,943 3: 8,745 4: 7,492 5: 6,688 6: 6,087
ΠΛΑΙΣΙΟ
 
Τύπος:
Αλουμινένιο, ανοιχτό, με τον κινητήρα ενεργό μέρος του. Κατασκευάζεται με τη μέθοδο Die-Cast σε δύο τμήματα, τα οποία βιδώνονται (χωρίς κολλήσεις)
Πλάτος (mm):
750 (710)
Βάρος κενή / γεμάτη (kg):
187 / – (189 / –)
Ρεζερβουάρ / ρεζέρβα (l):
19 / 3,5 (22 / 3,6)
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
 
Εμπρός
 
Τύπος:
Συμβατικό τηλεσκοπικό πιρούνι
Διαδρομή (mm):
130 (120)
Διάμετρος (mm):
43 (41)
Ρυθμίσεις:
– (προφόρτιση ελατηρίου)
Πίσω
 
Τύπος:
Μονό αμορτισέρ monocross, χωρίς μοχλικό (με μοχλικό) 
Διαδρομή (mm):
130 (120)
Ρυθμίσεις:
Προφόρτιση ελατηρίου
ΦΡΕΝΑ
 
Εμπρός:
Δυο δίσκοι διαμέτρου 298mm με διπίστονες δαγκάνες και γλίστρα (Δίσκοι 298mm, τετραπίστονες) 
Πίσω:
Δίσκος διαμέτρου 245mm με δαγκάνα δύο εμβόλων
ΤΡΟΧΟΙ
 
Εμπρός
 
Ελαστικό / διάσταση:
120/70-17 ZR (110/70-17)
Ζάντα:
Αλουμινένια, 3,50 x 17 (3 x 17)
Πίσω
 
Ελαστικό / διάσταση:
180/55 – 17 ZR (160/60-17)
Ζάντα:
Αλουμινένια, 5,5 x 17 (5 x 17)
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
 
Ισχύς εργοστασίου (hp/rpm):
98/12.000 (95/11.500)
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm):
6,4/10.000 (6,2/9.500)
Ειδική ισχύς (hp/lt):
163,3 (158,5)
Κιλά/ίππο κενή / γεμάτη:
1,90 / – (1,99 / – )
Θεωρητική ταχύτητα (km/h) ανά σχέση στο κόκκινο (14.000 rpm):
1: 104 2: 152 3: 190 4: 222 5: 248 6: 273
Στροφές κινητήρα στα 100 km/h:
5.150
Μέγιστη γραμμική ταχύτητα εμβόλου στο κόκκινο (14.000 rpm):
20,76

*Σε παρένθεση οι τιμές για το προηγούμενο μοντέλο

Ετικέτες

Απευθείας από την Ν. Αφρική: Οδηγούμε το νέο Africa Twin! - UPDATE

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

13/12/2015

Πρώτη μέρα οδήγησης σήμερα Σάββατο, και έμελε να είναι η πιο επεισοδιακή από ολόκληρη την ολιγομελή παρουσίαση που ετοίμασε η Honda στην Ν. Αφρική. Γιατί το πρωί ξεκίνησε με δυνατή βροχή, που είναι σπάνιο για το καλοκαίρι που είναι τώρα εδώ. Μπορεί τα πράγματα για εμάς προσωπικά, τους Αμερικάνους, τον Γάλλο και τον Έλληνα, να πήραν με τη βροχή τη χειρότερη εξέλιξη, καθώς δεν ήταν κανείς προετοιμασμένος, ούτε και οι ντόπιοι πλοηγοί, όμως είναι καλό που έβρεξε τόσο πολύ. Καλό για τις ανάγκες της δοκιμής, αλλά και των ανθρώπων εδώ. Μπορεί να φαίνεται άσχετο το σχόλιο για τον κόσμο εδώ στην Αφρική, αλλά δεν είναι καθόλου, αφού δεν γίνεται να μην σκέφτεσαι από όπου περνάς, τις τρομακτικές αντιθέσεις που βλέπεις. Το νερό που κουβαλούσαμε μαζί μας είναι για πάρα πολύ κόσμο που συναντήσαμε, πολυτιμότερο από μία μοτοσυκλέτα... Και είμαστε και στον νότο της χώρας, που υποτίθεται ότι δεν έχει τέτοιο πρόβλημα.

Επιστροφή: Για την δοκιμή, η βροχή σε ένα δρόμο που είχε μήνες να βρέξει, μας έδωσε την ευκαιρία να δούμε πώς συμπεριφέρεται το νέο DCT, το torque control και τα φρένα, σε συνθήκες που άλλοι οδηγοί δεν είχαν την ευκαιρία. Μόλις πριν λίγες μέρες, οι Ιταλοί έκοβαν χιλιόμετρα διαδρομής εξαιτίας της αφόρητης ζέστης, που σε κάποια σημεία ήταν 45 βαθμοί. Με αυτή την έννοια θεωρώ ότι ήμασταν τυχεροί, παρόλο που βραχήκαμε μέχρι το κόκαλο, κυρίως γιατί από το μεσημέρι και μετά που σταμάτησε, μπορέσαμε να οδηγήσουμε τέρμα γκάζι, και να ολοκληρώσουμε την πρώτη μέρα κάνοντας τα πάντα!

Αν και σήμερα το τεχνικό κομμάτι της οδήγησης στο χώμα, δεν ήταν ούτε μεγάλο, ούτε δύσκολο, η αρχική εντύπωση του DCT ήταν πάνω των όσων περίμενα, κι ας είχα διαβάσει κριτικές τις προηγούμενες μέρες. Στη γλίτσα το Africa Twin πλαγιολήσθαινε με τεράστια σιγουριά, χωρίς ούτε μία στιγμή να σε κάνει να αμφισβητήσεις για το αν θα γλιτώσεις από την επιλογή σου να ανοίξεις γερά το γκάζι. Μόλις συνειδητοποιήσεις πως επηρεάζει κάθε επιλογή των ρυθμίσεων την συμπεριφορά στο σύνολο, τότε οδηγείς το Africa όπως εσύ θέλεις, και όχι όπως σου επιβάλλει, ακόμα και με το DCT. Θα τα αναλύσουμε όλα αυτά στο επόμενο τεύχος του MOTO, όπως και τα μειονεκτήματά του -που και αυτά υπάρχουν- και τις πιο σημαντικές διαφορές στην έκδοση με το κανονικό κιβώτιο. Η Honda έχει κάνει μία σειρά από επιλογές, που μερικούς θα τους αρέσουν, άλλους όχι. Αλλά πρόκειται για αυτό ακριβώς: επιλογές κι όχι εξαναγκασμένες λύσεις. Σε αυτά περιλαμβάνονται από τον αριθμό των αλόγων που αποδίδει, μέχρι την επιλογή να υπάρχει σαμπρέλα, την γκαζιέρα κι ένα σωρό ακόμα. Χαρακτηριστικά που μονάχα ως σύνολο πρέπει να αξιολογήσεις.

Για εμάς στο περιοδικό ήταν σημαντικό, όπως άλλωστε και σε κάθε παρουσίαση, να πάρουμε απαντήσεις για αυτές τις επιλογές. Η ευκαιρία να μιλήσουμε με τους ανθρώπους που σχεδίασαν την Africa Twin, είναι ανεκτίμητη. Σε κάθε παρουσίαση αυτό είναι το ζητούμενο, το δημοσιογραφικό κομμάτι της δουλειάς αφού, κακά τα ψέματα, ούτε μία, ούτε δύο μέρες φτάνουν για να έχεις σαφή εικόνα για την οδήγηση της μοτοσυκλέτας. Αυτό γίνεται στις δοκιμές στην Ελλάδα και στις παρουσιάσεις πρωταρχικός σκοπός είναι να δούμε πώς είναι φτιαγμένη κάθε μοτοσυκλέτα και γιατί, πέρα από την πρώτη εντύπωση του πώς συμπεριφέρεται στο δρόμο..

Το καλό λοιπόν ήταν ότι μαζί μας, όλο αυτό το διάστημα, είναι και οι δύο project leader που απαντούν -τουλάχιστον μέχρι στιγμής- με περίσσεια ειλικρίνεια, και αυτό εκτός από την κατανόηση του τρόπου σκέψης με τον οποίο δημιουργήθηκε το νέο Africa Twin, μας δίνει και την εικόνα της επόμενης έκδοσής του. Μάλιστα, μιλάμε από τώρα για το τι θα γίνει όταν ανανεωθεί!

Λίγα πράγματα δεν μου άρεσαν στο Africa Twin, κι ακόμα πιο λίγα από αυτά έχουν μια κάποια βαρύτητα, ωστόσο οι επόμενες μέρες, και κυρίως το μπόλικο χώμα που μας έχουν υποσχεθεί, θα το ξεδιαλύνουν κι αυτό. Από την άλλη υπάρχουν πάρα πολλά που θα αρέσουν στο νέο Africa, από την σταθερότητά του (που αν υπολογίσεις ότι έχει και εικοσιένα ίντσες εμπρός τροχό, πολλαπλασιάζει την σημασία της) μέχρι την ευελιξία σε επαρχιακούς δρόμους, την λειτουργία του κινητήρα, τα φρένα και ένα σωρό για τα οποία θα δώσουμε σαφή εικόνα μόλις ολοκληρώσουμε την δοκιμή.

 

 

 

 

 

--------

 

UPDATE:

Africa Twin στα χώματα της Αφρικής!

Επιστροφή από μία αχανή ιδιωτική περιοχή, περίπου δύο ώρες βόρεια του Cape Town, που κοιτώντας την από ψηλά χανόταν τα όριά της. Είχε έκταση μερικές χιλιάδες στρέμματα και μέσα εκεί, με την ευγενική παραχώρηση του ιδιοκτήτη, η Honda είχε διαλέξει μερικούς χωματόδρομους σχηματίζοντας μία κυκλική διαδρομή των 15 χιλιομέτρων. Άλλη τόση χωμάτινη απόσταση χρειαζόσουν για να καλύψεις τα σημεία ανεφοδιασμού και ανασυγκρότησης, οπότε σε κάθε εξόρμηση γράφαμε αρκετά χιλιόμετρα σ’ ένα τερέν με σχετική ποικιλία και αρκετές μικρές παγίδες. Η βασικότερη ήταν όταν δεν ξεχώριζες μερικά σημεία με άμμο και έπεφτες μέσα με ταχύτητα, μία τρομακτική εμπειρία αναλόγως με πόσα χιλιόμετρα είχε εκείνη την στιγμή στο κοντέρ...

Μετά από κάθε μεγάλο γύρο επιστρέφαμε στο σημείο ανασυγκρότησης για να αλλάξουμε ανάμεσα στις εκδόσεις του Africa Twin, το οποίο βρισκόταν στην κορυφή ενός λόφου, με περίπου 150-200 μέτρα υψομετρική διαφορά, από όπου έβλεπες μικρά σύννεφα σκόνης από τις μοτοσυκλέτες του κάθε γκρουπ, που χαμηλά πιο κάτω και βαθιά, ακολουθούσαν την στενή διαδρομή. Από την άλλη οι ενδιάμεσοι βοηθητικοί χωματόδρομοι είχαν πλάτος αυτοκινητόδρομου και σκληρό πατημένο χώμα, που μπορούσες να μαζέψεις όσα χιλιόμετρα ήθελες, μονάχα που και εδώ υπήρχαν επίσης παγίδες, από στενά χαντάκια μέχρι σημεία με το ίδιο χρώμα εδάφους, αλλά έκριβαν κανονική άμμο από κάτω κι όχι χώμα. Οπότε την πρώτη φορά που ξεχυθήκαμε στις ευθείες που με άνεση μάζευες το λιγότερο εκατό χιλιόμετρα, ήρθαν και οι πρώτες σφαλιάρες.

Στην πιο σοβαρή από τις παραλίγο πτώσεις, που είχαν όλες οι Africa, μία από αυτές στράβωσε και τις δύο ζάντες, περνώντας ένα από τα χαντάκια με 120 χιλιόμετρα. Ωστόσο η μοτοσυκλέτα συνέχισε κανονικά ολοκληρώνοντας την διαδρομή, κι αυτό το παράδειγμα είναι ένα από αυτά που μπορεί να χρησιμοποιήσει η Honda για να υπερασπιστεί τις επιλογές της σχετικά με τους τροχούς. Αμέσως μετά αλλάχτηκαν και οι δύο τροχοί με τον project leader σε ρόλο μηχανικού:

Ολοκληρώθηκε και η δοκιμή στο χώμα! Ο Ιάπωνας που βοηθα να αλλάξουν οι τροχοί στο tricolore Africa, είναι ο project...

Δημοσιεύτηκε από Moto Magazine Greece στις Κυριακή, 13 Δεκεμβρίου 2015

Σπάνια βλέπεις κάποιον με την δική του θέση στην εταιρία, να αλλάζει τροχούς στο χώμα γιατί:  «όλοι είναι κουρασμένοι / πρέπει να κάνω ότι μπορώ για να βοηθήσω / αυτό στην Ιαπωνία δεν θα ξάφνιαζε κανέναν». Μετά από αυτό το περιστατικό και τις ροδιές που σχηματίστηκαν στις υπόλοιπες παγίδες, ώστε πλέον να ξεχωρίζεις που είναι παχιά η άμμος, το παιχνίδι ξεκίνησε κανονικά! Πρώτο πράγμα που σου κάνει θετική εντύπωση, μεγαλύτερη και από το DCT, είναι το πιρούνι! Μικρά άλματα τα έσβηνε τελείως χωρίς να τερματίζει, και πάνω από τις μεγαλύτερες πέτρες είχες τιμόνι χωρίς κλοτσήματα. Και με το μεγάλο μοχλό, βοηθούσε και στο θέμα της άμμου. Πέρα από αυτό το σημείο που ήθελε προσοχή, η διαδρομή δεν ήταν ιδιαίτερα απαιτητική, ενώ μονάχα μία ανηφόρα προσομοίαζε καλύτερα όσους δρόμους συναντάμε συνήθως στην Ελλάδα. Ήταν όμως αρκετή σε απόσταση για να διεξάγεις τα αρχικά συμπεράσματα για την ιπποδύναμη του Africa, τις αναρτήσεις και κυριότερα το DCT. Χρειάζονται ανάλυση όμως όλα αυτά, και σελίδες ολόκληρες, περισσότερες απ’ όσο σηκώνει η αντοχή του μέσου αναγνώστη στο internet. Γιατί το χώμα είναι πιο σύνθετη περίπτωση, όπου αρνητικά και θετικά σημεία αντιστρέφονται ανάλογα με την σύσταση του εδάφους. Το μόνο που μπορώ να πω χωρίς να χρειάζεται περαιτέρω τεκμηρίωση, είναι ότι στο επόμενο Mega Test ο συναγωνισμός δεν θα έχει να κάνει με τον κυβισμό και την ιπποδύναμη!

 

 

 

Οπότε στο επόμενο τεύχος γράφουμε όλες τις πληροφορίες για το Africa Twin, με τεχνική ανάλυση, την οδήγηση σε κάθε άσφαλτο και στο χώμα, κι απαντάμε σε όλες τις λεπτομέρειες, όπως το MOTO ξέρει να κάνει: Τι συμβαίνει με την τελική του ταχύτητα, που δουλεύει καλύτερα το DCT, τα μελλοντικά σχέδια της Honda για όλες τις on-off, την άποψή της για την ιδανική μοτοσυκλέτα στο χώμα και όσα λένε οι ίδιοι για τον ανταγωνισμό!

 

Το MOTO είναι η μόνη δημοσιογραφική αποστολή από την Ελλάδα την στιγμή που δεν προβλεπόταν να υπάρχουν Έλληνες. Γιατί εδώ και καιρό η Ελληνική αγορά δεν έχει ακόμα κι αυτό το ελάχιστο μέγεθος που απαιτείται, για να αξιώσει θέση σε κάποια παρουσίαση. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι το ενδιαφέρον του κόσμου έχει μειωθεί, το αντίθετο μάλιστα. Και για αυτό φροντίζουμε να είμαστε παντού και μερικές φορές, ακόμα και πρώτοι παγκοσμίως ή κάποιοι από τους ελάχιστους εκλεκτούς, όπως στο τεύχος που κυκλοφορεί τώρα, με ρεπορτάζ από το Tokyo και την EICMA: Μαζί με το Motociclismo, είμαστε τα μόνα περιοδικά μοτοσυκλέτας στον κόσμο που πήγαμε και στα δύο. Φτάσαμε λοιπόν να μιλάμε απευθείας με την Honda Europe λέγοντας τους πως εμείς ξέρουμε που θα είστε, και θα έρθουμε έτσι κι αλλιώς, μη μας κάνετε να κόβουμε φράκτες την νύκτα, για να οδηγήσουμε το Africa.. Στο τέλος βέβαια το μόνο που χρειάστηκε ήταν η φήμη του περιοδικού στο εξωτερικό και η δουλειά που έχουμε να παρουσιάσουμε. Ευχαριστούμε θερμά την ελληνική αντιπροσωπεία της Honda για την υποστήριξή της, που επέμεινε και πρόβαλε σθεναρά την άποψή της έξω, καθώς χωρίς αυτούς δεν θα είχαμε καταφέρει αυτή την αποστολή! Μας έδωσε έτσι την ευκαιρία να προβάλουμε τις ελληνικές θέσεις απευθείας στους Ιάπωνες κι αυτό από μόνο του είναι πάρα πολύ σημαντικό!!  

Ετικέτες