Παρουσίαση Υamaha FZ6 Fazer 2002-2006 [αρχείο περιοδικού ΜΟΤΟ]

Ιαπωνική σπεσιαλιτέ
Από το

Μαύρο Σκύλο

26/4/2019

Το Yamaha FZ6 Fazer βγήκε στην παραγωγή το 2002 λόγω της έλευσης των προδιαγραφών Euro 2. Η Yamaha το ανανέωσε ριζικά παρουσιάζοντας ουσιαστικά μια νέα μοτοσυκλέτα που δεν είχε τίποτα κοινό με την προηγούμενη έκδοσή της –μέχρι και το όνομα τροποποιήθηκε- και ως σωστός διάδοχος συνέχισε την επιτυχία που είχε διαγράψει το προηγούμενο μοντέλο. Το FZ6 είχε μία μεγάλη εμπορική καριέρα κι έτσι μέχρι και σήμερα έχει έντονη παρουσία στους ελληνικούς δρόμους. Η συνταγή της επιτυχίας του υπάρχει στο άρθρο που αναδημοσιεύουμε απ’ το τεύχος 312 του ΜΟΤΟ: Τότε οι αναγνώστες μας μάθαιναν από πρώτο χέρι, για μία νέα μοτοσυκλέτα που άξιζε τα χρήματά της και στην πορεία του χρόνου δικαιωθήκαμε. Αναδημοσιεύουμε το πλήρες άρθρο όπως γράφτηκε τότε:

"Ιαπωνική σπεσιαλιτέ"

Ο σεφ της Yamaha, Yukata Kubo, αφού έμαθε ότι βγήκε από το μενού το περασμένο δημιούργημα της εταιρείας, προτείνει τo FZ6 Fazer. Στη χύτρα του στην Ιαπωνία, τσιγάρισε το πιρούνι του Fazer 1000, σοτάρισε το ψαλίδι του προηγούμενου 600, πέταξε μέσα τον κινητήρα του R6, συμπλήρωσε με Die-Cast πλαίσιο και έβαλε για γαρνιτούρα την εξάτμιση κάτω από τη σέλα, ψηφιακό πολυόργανο και μερικά μπαχαρικά. Εμείς δεχθήκαμε την πρόσκληση και δοκιμάσαμε το νέο πιάτο στον καθαρό αέρα των Αυστριακών Άλπεων

Το γνωστό μας και σχεδόν απαράλλακτο από το 1998 Fazer 600 έκανε τον κύκλο του και πλέον μπήκε στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Και αυτό, τη στιγμή που πουλούσε σαν ζεστό κουλούρι – αλλά, βλέπετε, οι νέες προδιαγραφές ρύπων Euro 2 επέβαλαν το οριστικό τέλος της πολύχρονης πορείας του. Ο ερχομός του νέου Fazer 600 ήταν αναμενόμενος και ήδη μέσα στον Οκτώβρη θα βρίσκεται στους αντιπροσώπους της Yamaha. Αν δούμε λίγο την πορεία της κατηγορίας των 600cc, θα διαπιστώσουμε πως το προηγούμενο Fazer έγραψε λαμπρή Ιστορία. Με το που παρουσιάστηκε, το 1998, εκτόξευσε τις πωλήσεις στην κατηγορία των street μοτοσυκλετών, κλέβοντας κοινό από τα cruisers και από άλλες διάφορες κατηγορίες. Ο πολύπλευρος χαρακτήρας του και η κλασική του όψη προσέλκυσαν πάνω από 100.000 αγοραστές, που αναλογούν στο 30% των πωλήσεων της κατηγορίας του. Σήμερα είναι πάλι μια καλή ευκαιρία για τη Yamaha, να χαράξει τη νέα πορεία της κατηγορίας, καθώς τα supersport έχουν πλέον αγριέψει πολύ και νιώθουν άνετα μόνο στις πίστες, οπότε αυτόματα δημιουργήθηκε η ανάγκη για ένα σύγχρονο all-round με τεχνολογία τελευταίας γενιάς.

Ο κλήρος έπεσε στον Yukata Kubo, τον δημιουργό του Fazer 1000, που τώρα είχε δύσκολη δουλειά να κάνει, αφού το νέο Fazer έχει ως μόνο κοινό σημείο με το παλιό το όνομά του. (Άλλωστε ακόμα και αυτό δέχτηκε επέμβαση, και από FZS 600 έγινε FZ6 Fazer – και FZ6 για τη γυμνή έκδοση). Ο Kubo χρειάστηκε τη συνεργασία αρκετών τμημάτων του εργοστασίου, αφού αυτή τη φορά δημιούργησε μια εντελώς νέα μοτοσυκλέτα με αρκετά καινοτομικά μέρη που για πρώτη φορά εφαρμόζονται σε μοντέλο της Yamaha. Κινητήρας από R6 με νέο ψεκασμό, νέα ηλεκτρονική μονάδα ECU και βεβαίως νέα εξάτμιση. Το χυτό αλουμινένιο πλαίσιο κατασκευάζεται για πρώτη φορά σε μοντέλο της Yamaha με τη μέθοδο Die-Cast (είχε χρησιμοποιηθεί για το R6 2003, στο υποπλαίσιο και το ψαλίδι) και δεν έχει πουθενά κολλήσεις. Ένα σωρό άλλες καινοτομίες και διαφορές στη γεωμετρία με το προηγούμενο μοντέλο, συνθέτουν ένα φρέσκο σύνολο, που έχει στόχο να γράψει τη δική του ιστορία μέσα στον χρόνο.

Το παρέσυρε το ρεύμα

Η σχεδιαστική άποψη που προτιμά τις μυώδεις κατασκευές επηρέασε και το νέο Fazer, που δείχνει προκλητικά τον high-tech κινητήρα και το ασύμμετρο αλουμινένιο πλαίσιό του. Οι τροχοί “πάχυναν”, αφού τα καινούργια ελαστικά έχουν μεγαλύτερες διαστάσεις σε σχέση εκείνα του παλιού Fazer: 120/70-17 σε 3,5’’ ζάντα μπροστά και 180/55-17 σε 5,5’’ ζάντα πίσω. Η Dunlop σχεδίασε τη σειρά D252 ειδικά για το νέο Fazer, μερικές πάντως παρτίδες του οποίου θα κυκλοφορούν και με λάστιχα της Bridgestone. Το σχήμα αυτού του “κακού” και μυώδους μηχανακίου φαίνεται περισσότερο στη γυμνή έκδοση, την οποία όμως δεν οδηγήσαμε στην Αυστρία, αφού θα αργήσει να κυκλοφορήσει και προφανώς δεν υπήρχαν πολλά “κομμάτια” έτοιμα. Κατά γενική άποψη, πάντως, το γυμνό είναι πολύ όμορφο, και μάλιστα υπάρχουν αρκετά αξεσουάρ που το αγριεύουν ακόμα περισσότερο.

Σε αυτή τη σιλουέτα λοιπόν τοποθετήθηκε το μισό φέρινγκ, που προσπαθεί να προστατέψει τον αναβάτη από την επίθεση του αέρα. Οι προβολείς, που μοιάζουν με του R1, δίνουν αρκετά επιθετική όψη. Η δυνατή πλευρά όμως δεν είναι η μπροστινή, αλλά η ουρά. Οι δύο εξατμίσεις που ξεπροβάλλουν κάτω από τη σέλα είναι άκρως εντυπωσιακές και προσεγμένα φινιρισμένες. Το ότι στην ουσία πρόκειται για ένα τελικό με δύο εξαγωγές δεν χαλάει κανέναν, απλώς θα βάλει σε δουλειά τους aftermarketάδες. Οι πεντάμπρατσες ζάντες σαν του R6 και η σέλα συγκαταλέγονται στα όμορφα σχεδιασμένα μέρη, ενώ το κλασικό ψαλίδι ορθογωνικής διατομής χαλάει κάπως το σύνολο.

Ο παράδεισος του στριτάκια

Με αφετηρία το Seefeld, οι άνθρωποι της Yamaha Ευρώπης είχαν σχεδιάσει μια διαδρομή στο επαρχιακό δίκτυο της δυτικής Αυστρίας, κοντά στα σύνορα με Ελβετία και Γερμανία. Οι μεγαλειώδεις Άλπεις συνθέτουν ένα μοναδικό τοπίο, με τα κοφτερά βράχια να περιτριγυρίζονται από καταπράσινα λιβάδια. Οι γνωστές αγελάδες των διαφημίσεων τριγυρνούν στους δρόμους, και από τα χωριά ξεκινούν τα τελεφερίκ που τον χειμώνα ανεβάζουν τους σκιέρ στις ατέλειωτες πίστες. Εκεί λοιπόν είναι ο παράδεισος των μοτοσυκλετιστών, και αυτή την εποχή είχαν γεμίσει τους δρόμους κατά εκατοντάδες. Η πίστα… συγνώμη, ο δρόμος, έχει άσφαλτο μέτριας ποιότητας για τα ευρωπαϊκά επίπεδα (αλλά πάρα πολύ καλή για τα ελληνικά δεδομένα), μέτριες προς κλειστές στροφές και μικρές ευθείες. Το καλύτερο πεδίο για τη δοκιμή μιας μοτοσυκλέτας τέτοιου είδους, δηλαδή. Καμιά εικοσαριά Fazer, λοιπόν, ξαμολήθηκαν στα βουνά με αναβάτες τρελαμένους δημοσιογράφους, και οι Έλληνες άρχισαν να καταλαβαίνουν γιατί στην Ευρώπη κυκλοφορούν τόσες πολλές street, όπως εδώ έχουμε τις on-off.

Το νέο Fazer σίγουρα είναι φτιαγμένο για τέτοιου είδους δρόμους και όχι μόνο. Η εργονομική σχεδίαση της θέσης οδήγησής του (λίγο πιο κοντά το τιμόνι και περισσότερος χώρος για τα πόδια σε σχέση με το παλιό) επιτρέπει την άνετη οδήγηση στις συνεχείς στροφές, χωρίς τίποτα επάνω του να ξενίζει ή να δυσκολεύει τον αναβάτη. Το μεγαλύτερο φέρινγκ παρέχει καλή προστασία, και μέχρι τα 140 χ.α.ώ. ο αέρας δεν ενοχλεί. Από εκεί και πάνω, απαιτείται ελαφρύ σκύψιμο.

Η άνεση βρίσκεται σε κορυφαία επίπεδα, και σ' αυτό συμβάλλει η καλοσχεδιασμένη σέλα που έχει επενδυθεί με αντιολισθητικό υλικό. Δείχνει σκληρή, αλλά στην πράξη είναι πιο ξεκούραστη από αυτή του παλιού μοντέλου. Μετά από πέντε ώρες συνεχούς οδήγησης στους δρόμους της Αυστρίας δεν υπήρξε δημοσιογράφος που να παραπονεθεί για κούραση ή πιάσιμο κάποιου σημείου του σώματός του.

Φρένο - πλάγιασμα - άνοιγμα γκαζιού, και πάλι από την αρχή. Αυτή η διαδικασία επαναλαμβάνεται συνεχώς στους φιδωτούς δρόμους, και αμέσως γίνεται αντιληπτή η καλή δουλειά που έκαναν οι “πλαισιάδες” της Yamaha. Σταθερότητα και προβλέψιμη συμπεριφορά είναι το κέρδος από την πιο αργή γεωμετρία, αλλά η ευκολία αλλαγής κατεύθυνσης ήρθε ως αποτέλεσμα της συγκέντρωσης των μαζών κοντά στο κέντρο βάρους. Γενικά η συμπεριφορά του νέου Fazer είναι ισορροπημένη, από την ήρεμη τουριστική οδήγηση έως τη γρήγορη σπορ. Την πιο θετική των εντυπώσεων αφήνει το 43άρι μπροστινό, που κάνει μεγάλη διαφορά σε σχέση με το 41mm του προηγούμενου μοντέλου. Το πίσω έδειξε λίγο νευρικό στις ανωμαλίες, αλλά δεν προβλημάτισε πουθενά μέσα στις στροφές.

Όσον αφορά τα φρένα, εδώ η προσπάθεια για μείωση του κόστους δεν επέφερε, ευτυχώς, μείωση της αποτελεσματικότητας. Οι δύο δίσκοι μπροστά συνεργάζονται άψογα με τις διπίστονες δαγκάνες με γλίστρα (αντί των τετραπίστονων του προηγούμενου), με αποτέλεσμα το endo να γίνεται το αγαπημένο παιχνίδι του ανήσυχου αναβάτη. Το πίσω είναι αρκετά δυνατό, κάτι που θα χρειαστεί με δύο άτομα και πράγματα.

Εuro 2 και πράσινα άλογα

Τα 98 άλογα του Fazer που ανακοινώνει η Yamaha είναι σίγουρα οικολογικά (πράσινα), αφού πρέπει να περνούν τις προδιαγραφές Euro 2. Ο κυψελωτός καταλύτης και το φιμωμένο τελικό κάνουν καλά τη δουλειά τους όσον αφορά το φυσικό περιβάλλον, αλλά μάλλον έδεσαν τα χέρια των μηχανικών της Yamaha στην προσπάθεια για καλύτερες επιταχύνσεις στις μεσαίες στροφές. Ακόμη και στη συνέντευξη Τύπου, το επιτελείο του Yukata Kubo δεν μπόρεσε να κρύψει την τρύπα (σε σχέση με το προηγούμενο μοντέλο) στο διάγραμμα της ροπής από τις 5.000-7.500 σ.α.λ. Βέβαια το διάγραμμα ήθελε να δείξει τη δουλειά που έχει γίνει στις χαμηλές στροφές (έως τις 5.000), όπου το νέο Fazer δείχνει πιο λειτουργικό και περισσότερο ελαστικό από το παλιό μοντέλο και από το R6. Το πλεονέκτημα αυτό θα φανεί μέσα στην κίνηση της πόλης, αλλά στην πράξη και στους έξω δρόμους ο κινητήρας εμφανίζεται φιμωμένος στις μεσαίες στροφές, δηλαδή στις εξόδους των στροφών.

Η σοβαρή επιτάχυνση έρχεται μόνο εφόσον το ψηφιακό στροφόμετρο σκαρφαλώσει κοντά στις 10.000 σ.α.λ. Από εκεί και πάνω πυροβολεί, όχι σαν R6, αλλά δυνατότερα και με μεγαλύτερη διάρκεια από το παλιό Fazer. Κρατώντας βέβαια τις στροφές ψηλά μπορείς να κινηθείς αρκετά γρήγορα, όμως μάλλον αυτό δεν είναι το ζητούμενο για το κοινό του Fazer. Να ’ναι καλά οι βελτιωτικοί οίκοι, που είναι σίγουρο ότι θα φτιάξουν τα πράγματα όπως πρέπει.

Βέβαια, οι συγκεκριμένες ρυθμίσεις του κινητήρα δείχνουν ότι χαρίζουν στο νέο Fazer μικρή κατανάλωση και η αυτονομία πρέπει να είναι μεγαλύτερη, παρά το μικρότερο κατά 3 λίτρα ρεζερβουάρ (από 22 έγινε 19). Αναμένουμε το τεστ επί ελληνικού εδάφους για να αποφανθούμε.

Ήρθε για να μείνει

Το νέο Fazer είναι εδώ, έτοιμο να συνεχίσει την πορεία του προκατόχου του. Ως ένας από τους 100.000 κατόχους Fazer 600, καλωσορίζω τη νέα γενιά και αισθάνομαι περίφημα που το νέο μοντέλο κινείται στην ίδια φιλοσοφία με το παλιό. Χωρίς να έχουν ούτε μία βίδα κοινή, απευθύνονται στο ίδιο κοινό. Η διαφορά τους είναι ότι το νέο μοντέλο είναι προσαρμοσμένο στην εποχή του. Κάνει τα πάντα καλύτερα και το μόνο σημείο όπου μπορεί να χάσει από το παλιό είναι στον χαρακτήρα του κινητήρα.

Κρατώντας το κόστος χαμηλά (το νέο Fazer θα είναι ελάχιστα ακριβότερο από το υπάρχον), οι Ιάπωνες κατάφεραν να δημιουργήσουν μια σύγχρονη σε όψη μοτοσυκλέτα χωρίς να γίνουν θυσίες σε βασικές αρχές, όπως η φιλικότητα, η άνεση και η χρηστικότητα. Και, κατά την προσφιλή τους τακτική, άφησαν και μερικές βελτιώσεις για το μέλλον, αφού γνωρίζουν ότι το FZ6 Fazer ήρθε για να μείνει.

Με καρδιά supersport

Κινητήρας

Ο κινητήρας του R6 μεταφέρθηκε σχεδόν αυτούσιος στο νέο Fazer. Οι μόνες ουσιαστικές διαφορές πέρα από την εξωτερική εμφάνιση (αλλάχτηκαν μερικά καπάκια) είναι οι νέοι εκκεντροφόροι, που έχουν τον ίδιο χρονισμό με του παλιού Fazer, και τα διαφορετικά ελατήρια των βαλβίδων εισαγωγής. Ο ψεκασμός του είναι νέος και τοποθετείται για πρώτη φορά σε Yamaha. Οι αυλοί είναι 36mm. και τα jet ψεκάζουν σε δύο κατευθύνσεις. Ο ψεκασμός του καυσίμου δεν γίνεται πλέον κατά τη φάση της εξαγωγής (εισαγωγή – συμπίεση – ανάφλεξη – εξαγωγή), αλλά μοιράζεται σε δύο φάσεις: το 50% του καυσίμου ψεκάζεται κατά τη συμπίεση και το άλλο 50% κατά την εξαγωγή, αφού κατά τη διάρκεια των τριών σταδίων η βαλβίδα εισαγωγής παραμένει κλειστή. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την καλύτερη μείξη αέρα–βενζίνης, οπότε και την καλύτερη χρησιμοποίηση των μικρών ποσοτήτων καυσίμου, με συνέπεια την καλύτερη απόκριση στις χαμηλές στροφές. Στα πλαίσια των ρυθμίσεων για καλύτερες επιδόσεις στις μεσαίες στροφές, στο νέο φιλτροκούτι η εισαγωγή γίνεται προς τα κάτω και το φίλτρο έχει τοποθετηθεί κάθετα στη διαδρομή του αέρα και όχι οριζόντια επάνω από τους αυλούς του ψεκασμού. Η νέα μονάδα χρησιμοποιεί επεξεργαστή 32-bit CPU και έχει ρυθμιστεί για καλύτερη απόδοση χαμηλά. Τέλος, η εξάτμιση 4 σε 2 σε 1 περιλαμβάνει κυψελωτό καταλύτη (πίσω από το μοτέρ, κοντά στο αμορτισέρ) και βγαίνει κάτω από τη σέλα σε ένα μεγάλο τελικό (σε σχήμα κουτιού, σαν της 999) με δύο εξαγωγές.

Πλαίσιο  
Με τη μέθοδο "CF Die-Cast" κατασκευάστηκε το νέο αλουμινένιο πλαίσιο. Το κενό στα καλούπια έχει έξι φορές μεγαλύτερη υποπίεση απ' ό,τι με τις συμβατικές μεθόδους και η έκχυση του μετάλλου γίνεται με σταθερότερη θερμοκρασία και αρκετά πιο γρήγορα. Το αποτέλεσμα είναι αλουμίνιο καλύτερης ποιότητας, με δυνατότερη δομή. Κατασκευάζονται δύο τμήματα πλαισίου τα οποία βιδώνονται μεταξύ τους, και έτσι απουσιάζουν οι κολλήσεις. Σημαντικό σημείο του Fazer είναι η προσεγμένη εμφάνισή του, και αυτή επιτεύχθηκε εύκολα με τη νέα μέθοδο. Ένα άλλο χαρακτηριστικό του είναι η ασυμμετρία των δύο κομματιών (δεξί – αριστερό). Στην αριστερή πλευρά υπάρχει ένας επιπλέον βραχίονας σε σχέση με τη δεξιά, που πάνω του στηρίζεται ο κινητήρας. Αυτός προέκυψε μετά από αρκετούς συνδυασμούς και αρκετές δοκιμές από τους Ιάπωνες εξελικτές. Το κέρδος σε βάρος του νέου πλαισίου είναι 7 κιλά σε σχέση με το προηγούμενο μοντέλο. Τέλος, το αλουμινένιο ψαλίδι μεγάλωσε αρκετά κατά 70mm, διατηρώντας όμως την ίδια όψη.
Γεωμετρία
Αυξημένες παρουσιάζονται οι διαστάσεις των γεωμετρικών χαρακτηριστικών: Κατά 23mm μεγάλωσε το μεταξόνιο, φτάνοντας τα 1.440, κατά μία μοίρα μεγάλωσε η γωνία κάστερ, φτάνοντας τις 25, και αντίστοιχα το ίχνος μεγάλωσε σχεδόν κατά 9mm, φτάνοντας τα 97,5. Αυτές οι διαστάσεις σημαίνουν μεγάλους χώρους και κατά συνέπεια άνεση. Επίσης, σε σχέση με το προηγούμενο Fazer έχει αλλάξει αρκετά η κατανομή του βάρους, που έγινε 51% μπροστά - 49% πίσω. Οι βασικές αλλαγές αφορούν τον κινητήρα, που πήγε 10mm πίσω και 5mm πάνω, και τον αναβάτη, που πήγε 8mm πιο μπροστά. Η μπαταρία, που είναι ένα από τα βαρύτερα εξαρτήματα, τοποθετήθηκε μπροστά, κάτω από ρεζερβουάρ και φιλτροκούτι. Γενικά έγινε μια προσπάθεια συγκέντρωσης των μαζών προς το κέντρο, με εμφανή πλεονεκτήματα στην οδική συμπεριφορά. 
 
Αναρτήσεις – Φρένα 
Μπροστά χρησιμοποιήθηκε το 43άρι πιρούνι του Fazer 1000, χαρίζοντας μεγαλύτερη διαδρομή σε σχέση με το παλιό 600, αλλά δεν έχει τις ρυθμίσεις προφόρτισης των ελατηρίων. Πίσω υπάρχει μονό αμορτισέρ, χωρίς μοχλικό και άλλη ρύθμιση πέρα από την προφόρτιση. Τα μπροστινά φρένα έχουν αναλάβει δύο δίσκοι 298mm με δαγκάνες δύο εμβόλων και γλίστρα, κατασκευασμένες από μικρό ιαπωνικό οίκο. Πίσω βρίσκουμε τη διπίστονη δαγκάνα της Nissin που υπάρχει και στο R6.
 
Εξοπλισμός  
Στο ψηφιακό πολυόργανο υπάρχει πλέον και ένδειξη θερμοκρασίας του νερού στον κινητήρα, η σέλα έχει αντιολισθητικό υλικό και εργονομική σχεδίαση, παρέχοντας μεγάλη άνεση, ενώ τοποθετήθηκαν και χερούλια για τον συνεπιβάτη. Ευτυχώς, εκτός του μονού σταντ, συνεχίζει να υπάρχει και το διπλό.
 
Οι διαφορές του γυμνού μοντέλου από το Fazer είναι η απουσία φέρινγκ, ο διαφορετικός προβολέας, το ίσιο τιμόνι, οι διαφορετικοί καθρέφτες και διαφορετικό κάλυμμα του ψυγείου νερού. Τα χρώματά του θα είναι το κόκκινο της λάβας, το μαύρο και το ασημί. 
 
ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
Κατασκευαστής / Μοντέλο:
YAMAHA / FZ6 FAZER *(FZS 600 02)
Αντιπρόσωπος / Εισαγωγέας:
Μοτοδυναμική Α.Ε.E.
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ
Μήκος
2.095mm (2.080)
Ύψος
1.215mm (1.170)
Μεταξόνιο
1.440mm (1.415)
Απόσταση από έδαφος
130mm (130)
Ύψος σέλας
795mm (790)
Ίχνος
97,5mm (88)
Γωνία κάστερ
25° (24ο)
 
 
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
 
Τύπος:
Τετράχρονος τετρακύλινδρος σε σειρά, με 2 ΕΕΚ και 4 βαλβίδες ανά κύλινδρο
Διάμετρος x Διαδρομή (mm):
65,5 x 44,5 (62 x 49,6)
Χωρητικότητα (cc):
600 (599)
Σχέση συμπίεσης:
12,2 : 1 (12:1)
Ανάφλεξη:
Ψηφιακή
Τροφοδοσία:
Ψεκασμός με αυλούς διαμέτρου 36mm (Καρμπυρατέρ Mikuni 33mm)
Σύστημα εξαγωγής:
4 σε 2 σε 1
Σύστημα λίπανσης:
Υγρό κάρτερ
Σύστημα εκκίνησης:
Μίζα
 
 
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
 
Τύπος συμπλέκτη:
Υγρός πολύδισκος, οδήγηση με ντίζα
Πρωτεύουσα μετάδοση / σχέση:
Γρανάζια / 1,955 (1,708)
Σχέσεις ταχυτήτων:
 
1: 2,846 2: 1,947 3: 1,556 4: 1,333 5: 1,190 6: 1,083
Τελική μετάδοση / σχέση:
2,875
Συνολικές σχέσεις ταχυτήτων:
1: 15,996 2: 10,943 3: 8,745 4: 7,492 5: 6,688 6: 6,087
ΠΛΑΙΣΙΟ
 
Τύπος:
Αλουμινένιο, ανοιχτό, με τον κινητήρα ενεργό μέρος του. Κατασκευάζεται με τη μέθοδο Die-Cast σε δύο τμήματα, τα οποία βιδώνονται (χωρίς κολλήσεις)
Πλάτος (mm):
750 (710)
Βάρος κενή / γεμάτη (kg):
187 / – (189 / –)
Ρεζερβουάρ / ρεζέρβα (l):
19 / 3,5 (22 / 3,6)
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
 
Εμπρός
 
Τύπος:
Συμβατικό τηλεσκοπικό πιρούνι
Διαδρομή (mm):
130 (120)
Διάμετρος (mm):
43 (41)
Ρυθμίσεις:
– (προφόρτιση ελατηρίου)
Πίσω
 
Τύπος:
Μονό αμορτισέρ monocross, χωρίς μοχλικό (με μοχλικό) 
Διαδρομή (mm):
130 (120)
Ρυθμίσεις:
Προφόρτιση ελατηρίου
ΦΡΕΝΑ
 
Εμπρός:
Δυο δίσκοι διαμέτρου 298mm με διπίστονες δαγκάνες και γλίστρα (Δίσκοι 298mm, τετραπίστονες) 
Πίσω:
Δίσκος διαμέτρου 245mm με δαγκάνα δύο εμβόλων
ΤΡΟΧΟΙ
 
Εμπρός
 
Ελαστικό / διάσταση:
120/70-17 ZR (110/70-17)
Ζάντα:
Αλουμινένια, 3,50 x 17 (3 x 17)
Πίσω
 
Ελαστικό / διάσταση:
180/55 – 17 ZR (160/60-17)
Ζάντα:
Αλουμινένια, 5,5 x 17 (5 x 17)
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
 
Ισχύς εργοστασίου (hp/rpm):
98/12.000 (95/11.500)
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm):
6,4/10.000 (6,2/9.500)
Ειδική ισχύς (hp/lt):
163,3 (158,5)
Κιλά/ίππο κενή / γεμάτη:
1,90 / – (1,99 / – )
Θεωρητική ταχύτητα (km/h) ανά σχέση στο κόκκινο (14.000 rpm):
1: 104 2: 152 3: 190 4: 222 5: 248 6: 273
Στροφές κινητήρα στα 100 km/h:
5.150
Μέγιστη γραμμική ταχύτητα εμβόλου στο κόκκινο (14.000 rpm):
20,76

*Σε παρένθεση οι τιμές για το προηγούμενο μοντέλο

Ετικέτες

Οδηγούμε Honda Africa Twin 2018 – Πρώτες εντυπώσεις [video]

Πρώτες εντυπώσεις από την αποκλειστική δοκιμή
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

17/2/2018

Η νέα Honda Africa Twin 2018 είναι όσο αλλαγμένη θα ήθελες να είναι, και μαζί της φέρνει και την έκδοση Adventure Sports, καταθέτοντας έτσι στεφάνι στους τροχούς της θρυλικής 650… πιστή σε εκείνη από τα χρώματα, μέχρι τον μικρό αποθηκευτικό χώρο στην ουρά! Και είναι όσο αλλαγμένη θα ήθελε κανείς, ώστε να μην αδικεί το προηγούμενο μοντέλο και παράλληλα να εισάγει κάτι νέο. Σχετικά νέο δηλαδή γιατί οι αναγνώστες του MOTO ξέρατε αποκλειστικά ανάμεσα σε όλο τον κόσμο, πίσω στο 2016, πως το ’18 θα έρθει η ηλεκτρονική διαχείριση του γκαζιού! Αυτή μάλιστα είναι και μία από τις πιο μεγάλες διαφορές του νέου μοντέλου, και η επίδρασή της στην οδήγηση είναι κάτι που θα αναλύσουμε εκτενώς στο επόμενο τεύχος του ΜΟΤΟ.

Ας ξεκινήσουμε όμως με μία ακόμα αποκάλυψη: Βάλτε άλλα δύο χρόνια και θα έρθει και στην Africa Twin, η πρώτη πλήρως διασυνδεδεμένη οθόνη οργάνων της Honda (περίπου ίδια με εκείνη που είδαμε στο φετινό Goldwing) - με χρώματα και γραφικά, όλα αυτά που έχει δηλαδή ο ανταγωνισμός. Το γράφει –κι αυτό- πρώτο το MOTO!

..οι αναγνώστες του MOTO, γνωρίζατε αποκλειστικά ανάμεσα σε όλο τον κόσμο πίσω στο 2016, πως το ’18 θα έρθει η ηλεκτρονική διαχείριση του γκαζιού!

Αυτές τις μέρες λοιπόν είμαστε στην Ισπανία, όπου δοκιμάζουμε αποκλειστικά την νέα Africa Twin σε όλες τις εκδόσεις, κι όπως είπε ο κ. Tanaka, ο Ιάπωνας υπεύθυνος δοκιμών εξέλιξης:

«Σάνος (έχουμε πει πως το Θήτα είναι δύσκολο να το προφέρεις στα Ιαπωνικά) δεν θέλουμε έγχρωμη οθόνη στην Africa και σίγουρα και κάποιοι πελάτες δεν θέλουν, αλλά θα αναγκαστούμε να αλλάξουμε τα όργανα της μοτοσυκλέτας. Αλλιώς δεν θα συμβαδίζουμε με τον ανταγωνισμό..».

«Αναγκαίο κακό λοιπόν, αν και τους παραδοσιακούς ήδη με τα υπάρχοντα όργανα τους έχετε ενοχλήσει.. αν δεν είναι μεγάλα και αναλογικά τότε δεν έχει για εκείνους ιδιαίτερη διαφορά»

Βέβαια η μικρή αλλαγή στα όργανα για φέτος, είναι προς την θετική πλευρά από θέμα εργονομίας, καθώς τώρα έγινε ενιαία χωρίς πλαστικές εγκοπές.. Γιατί και πως η αλλαγή, αναλυτικά στο επόμενο τεύχος.

Η νέα Africa Twin έρχεται λοιπόν με μία πρόσθετη έκδοση που έχει μεγαλύτερο ρεζερβουάρ, κατά πέντε λίτρα ωφέλιμης χωρητικότητας, και πιο πλούσιο εξοπλισμό, αν κι αυτό που την κάνει να ξεχωρίζει είναι τα γραφικά με το μπλε και το κόκκινο να σπάνε το λευκό και να ακολουθούν πίστα την παράδοση της 650. Είναι κι εκείνο το μεγάλο Adventure Sports λογότυπο που έτσι κι αλλιώς δεν σε αφήνει να ξεχάσεις τις ρίζες. Κι αυτός ήταν άλλωστε ο σκοπός, όπως αναφέρει το αυτοκόλλητο στο ρεζερβουάρ, να υπενθυμίσει πως η Africa συμπληρώνει τριάντα χρόνια!

οι νέοι διακόπτες επιλογής λειτουργίας τους DCT, είναι μικρογραφία από την νέα Goldwing και με ίδιο εσωτερικό μηχανισμό

Μπορεί να θυμάστε ίσως, πως στο προηγούμενο μοντέλο είχαμε τονίσει τις διαφορές στις αρχικές ρυθμίσεις της ανάρτησης ανάμεσα στην έκδοση με DCT και σε εκείνη με το συμβατικό κιβώτιο. Η διαφορά συνεχίζει να υπάρχει κι εδώ, στην πιο βαριά κι ογκώδη Adventure Sport έκδοση, με την οποία ξεκινήσαμε την πρώτη ημέρα οδήγησης. Είχαμε μπροστά μας ένα από τα πιο βαρυφορτωμένα προγράμματα να ακολουθήσουμε, καθώς πρόκειται ουσιαστικά για τέσσερις δοκιμές, δύο εκδόσεις της Africa Twin που γίνονται τέσσερις, μόλις προσθέσεις και τα κιβώτια. Διότι ναι, το DCT αλλάζει αρκετά την συμπεριφορά της Africa Twin, πόσο μάλλον τώρα που βρίσκεται στην καλύτερη στιγμή του…

Με τις νέες αλλαγές πρέπει επίσης από εδώ και πέρα να σταματήσουμε να μιλάμε για το DCT με όρια στροφών, καθώς στην νέα Africa οι στροφές παίζουν πρακτικά μηδενικό ρόλο στο πότε θα γίνει η αλλαγή. Πάντα ήταν έτσι βέβαια, απλά η Honda ανακοίνωνε το χαμηλότερο και το υψηλότερο επίπεδο αλλαγής για το DCT, καθώς ήταν ο πιο εύκολος τρόπος να δώσει την συνολική εικόνα για το που περίπου έρχονται οι αλλαγές των σχέσεων. Τώρα αυτό δεν έχει καμία σημασία, στην νέα έκδοση ο τρόπος που οδηγείς καθορίζει απόλυτα το πότε θα ανεβάσει ή θα κατεβάσει το κιβώτιο με τους δύο συμπλέκτες και τους δύο άξονες, που ο ένας είναι μέσα στον άλλο… Επίσης κάτι που ξεφεύγει από τα στενά όρια που βάζει το internet και θα το αναλύσουμε στην έντυπη έκδοση..

Ωστόσο ευκολία στις αλλαγές έχεις και με το κανονικό κιβώτιο –αν θέλεις. Μία ευκολία που με την ηλεκτρονική διαχείριση του γκαζιού ήταν πλέον επιτρεπτή η εγκατάστασή της. Πρόκειται για ένα quickshifter με τρεις διαφορετικές καταστάσεις λειτουργίας που δουλεύει τόσο ομαλά και προοδευτικά, ώστε να δημιουργεί αυτομάτως αναπόφευκτες συγκρίσεις με τον ανταγωνισμό. Και ναι, βρίσκεις την νεκρά εκεί που θέλεις, όταν την θέλεις. Δεν προσθέτει δηλαδή κάποια άσχημη παρενέργεια, όπως επίσης έχουμε δει να συμβαίνει..

χαίρεσαι οδήγηση σε κάθε ρυθμό

Αρκετά διαφορετικός ο ήχος από το εργοστασιακό τελικό, μπάσος και συνοδευόμενος από ενιαίο ήχο κινητήρα, χωρίς να ακούς διάφορα μηχανικά μέρη να κάνουν παραφωνίες, μία λεπτομέρεια που περνά από το αυτί και φτάνοντας στον εγκέφαλο, πάει και βρίσκει το υποσυνείδητο για να τον μεταφράσει σε αίσθηση αξιοπιστίας. Φυσικά αυτό που δεν φτάνει αμέσως στο υποσυνείδητο, είναι ότι όλο αυτό έχει κι άλλη μετάφραση, που είναι το βάρος..

Το ενιαίο σιδερένιο πλαίσιο έχει βέβαια μικρές διαφορές, αλλά συνεχίζει να ευθύνεται για την άψογη κατανομή βάρους.

Μικρή σημείωση: Ο σχεδιασμός του είναι εξαιρετικά όμοιος με το CRF450 Rally σε σημείο που οι δοκοί ταυτίζονται στην γεωμετρική τους αποτύπωση απόλυτα. Από εκεί και πέρα είναι οι έξι βάσεις του κινητήρα, αντί για τέσσερις –το πιο συνηθισμένο- που δημιουργούν μία ομοιογενή συμπεριφορά, επιτρέποντας λιγότερα γραμμάρια μετάλλου στο πλαίσιο.

Λεπτότερο και καλύτερα δεμένο, για να το πούμε πιο απλά, αν και στο σύνολό της η Africa Twin δεν προσπαθεί ιδιαίτερα να είναι η ελαφρότερη της κατηγορίας..

η νέα Africa Twin είναι ο ορισμός της μοτοσυκλέτας για βόλτες, από ένα απόγευμα έως μία ζωή ολόκληρη…

Ένα άλλο παράδειγμα για το ότι δεν γίνεται ιδιαίτερη προσπάθεια, είναι τα μαρσπιέ του συνεπιβάτη. Στο προηγούμενο μοντέλο ενοχλούσαν την όρθια θέση οδήγησης, τώρα μετακινήθηκε το σημείο που βιδώνουν στο πλαίσιο και ταυτόχρονα ενισχύθηκαν σε αντοχή και.. πάχος. Οι νέες Ευρωπαϊκές προδιαγραφές, ορίζουν με μεγάλη ακρίβεια ένα όριο δύναμης που πρέπει τα μαρσπιέ του συνεπιβάτη να αντέχουν χωρίς την παραμικρή στρέβλωση ή ρωγμή. Όλοι οι κατασκευαστές, όπως κι η Honda στην προηγούμενη Africa, στοχεύουν με εξίσου μεγάλη ακρίβεια ακριβώς το όριο αυτό. Η νέα έκδοση από την άλλη το υπερκαλύπτει. «Έχει πέσει σίδερο παντού» ξανά με απλά λόγια. Αυτό βέβαια δεν είναι πάντα δόκιμο, κι ορίστε παρακάτω ακριβώς μία τέτοια περίπτωση:

Στον ιντερνετικό αέρα της Τσεχίας, θα κυκλοφορήσει τις επόμενες ημέρες μία εξαιρετικά δυναμική φωτογραφία, όπου ένα Africa Twin πλαγιολισθαίνει εντυπωσιακά λες και είναι ένα μικρότερο CRF κι εμείς βρισκόμαστε στο Dakar.. θα συνοδεύεται όμως με το επόμενο στιγμιότυπο, που είναι το αποτέλεσμα της πλαγιολίσθησης..

Το πρώτο σπασμένο πλαίσιο σε Adventure Sport, τίποτα που δεν μπορείς να φτιάξεις σε μία τριτοκοσμική χώρα, στη μέση του ταξιδιού της ζωής σου, απλά με μία οξυγονοκόλληση μιας και είναι όλο σίδερο, αλλά φυσικά κανείς δεν σκέφτεται έτσι.

Αυτό που σκέφτονται οι περισσότεροι είναι πως αντικρύζουν ένα κατεστραμμένο μηχανάκι. Έχουν και τα δύο την δική τους αλήθεια..

Συνολικά το νέο Africa Twin έχει όσες αλλαγές χρειάζεται για να σταθεί απέναντι στον ανταγωνισμό που ολοένα σκληραίνει, χωρίς να κάνει τους προηγούμενους ιδιοκτήτες να αισθάνονται πως η μοτοσυκλέτα τους έχει παλιώσει.

Στην πράξη βέβαια η διαφορά στην οδήγηση είναι σημαντική και τις τελευταίες ημέρες δόθηκαν πολλές ευκαιρίες για να γίνει η διαπίστωση αυτή. Άσφαλτος και χώμα, σε συνεχή εναλλαγή των διαφόρων εκδόσεων έφτιαξαν ένα μακρύ κατάλογο σημειώσεων που αποτελεί τη βάση για την αναλυτική παρουσίαση, που αποκλειστικά θα διαβάσετε στο επόμενο τεύχος του MOTO.

Η νέα Africa Twin και η αντικειμενικά όμορφη Adventure Sport, ξεκινούν τώρα την παραγωγή τους.. Υπάρχει βέβαια αντικειμενική ομορφιά; Η απάντηση είναι πως ναι, κι έχει να κάνει με την συμμετρία, είναι το βασικό θεμέλιο και η Africa Twin ακολουθεί πιστά τον κανόνα…

Η εξοικονόμηση βάρους από την μπαταρία και μόνο, είναι αρκετά μεγάλη!

Ο υπεύθυνος δοκιμών κ. Tanaka και ο υπεύθυνος εξέλιξης κ. Nishimura ήταν μαζί μας συνέχεια, ώστε να απαντούν σε ερωτήματα!