Casey Stoner: Με ήθελαν για γλάστρα

Από τον

Μπάμπη Μέντη

14/9/2018

Όπως ήδη σας έχουμε πει, ο Casey Stoner δεν θα συνεχίσει να έχει τον ρόλο του δοκιμαστή για τις μοτοσυκλέτες των MotoGP της Ducati. Οι μέχρι τώρα πληροφορίες έδειχναν ότι αυτή ήταν μια απόφαση του Αυστραλού πρώην Παγκόσμιου Πρωταθλητή, βασισμένη στο σκεπτικό ότι δεν ήθελε να οδηγάει πλέον στο όριο, ρισκάροντας έναν τραυματισμό.

Άλλωστε, ήδη είχε χτυπήσει τον ώμο του μετά τα δοκιμαστικά της Sepang πέρσι. Όμως σε μια τελευταία του συνέντευξη στην ιταλική αθλητική εφημερίδα Gazzetta della sport, δήλωσε πως η Ducati δεν χρησιμοποίησε ποτέ τα δεδομένα που τους είχε δώσει από τις δοκιμές και ότι τον χρησιμοποιούσαν περισσότερο ως γλάστρα! Σύμφωνα με τις δηλώσεις του, η Ducati τον ήθελε να περιφέρεται στις πίστες ντυμένος με τα ρούχα της και να τον χρησιμοποιεί ως “διαφημιστικό προϊόν” στα social media. Συγκεκριμένα είπε: “Τους έχω πει εδώ και πολύ καιρό τις αλλαγές που χρειάζεται η μοτοσυκλέτα, αλλά αρνούνται να τις κάνουν. Οπότε, αφού δεν χρησιμοποιούν τα στοιχεία που τους δίνω, τότε δεν υπάρχει λόγος και να ρισκάρω. Διότι για να κάνεις τόσο σοβαρή δουλειά σε αυτό το επίπεδο, θα πρέπει να οδηγάς στο όριο. Τίποτα δεν θα μου έδινε περισσότερη χαρά, από το να γιορτάσω την κατάκτηση ενός ακόμα Παγκοσμίου Πρωταθλήματος της Ducati, αλλά από την στιγμή που δεν παίρνουν ό,τι τους δίνω, δεν μπορώ να κάνω κάτι παραπάνω… ”

Εδώ βέβαια προκύπτουν ορισμένα ερωτηματικά. Σαφώς γνωρίζουμε ό,τι ο βασικός λόγος που έφυγε ο Stoner από την ενεργό δράση, ήταν η απέχθειά του στις εκδηλώσεις και στις έξω-αγωνιστικές υποχρεώσεις που έχουν στις μέρες μας οι αναβάτες. Γνωρίζουμε όμως, πως πριν μερικές ημέρες ανακοίνωσε στο facebook πως σταματά μεν να είναι test rider, όμως θα συνεχίζει την συνεργασία του με την Ducati ως πρεσβευτής της ιταλικής εταιρείας και μάλιστα είχε ανεβάσει post στην προσωπική του σελίδα, σχετική με τα νέα μοντέλα που θα δείξει η Ducati στην έκθεση του Μιλάνου. Όμως με αυτές τις δηλώσεις που έκανε τώρα, δείχνει πως οι σχέσεις του με τους Ιταλούς δεν είναι τόσο καλές πλέον. Πιθανή αιτία ίσως είναι τα χρήματα που του πρόσφεραν για τον καινούριο ρόλο του ή οι υποχρεώσεις που του ζητάνε στο νέο συμβόλαιο. Ίσως όμως αιτία να είναι και κάποια πρόταση συνεργασίας από άλλο εργοστάσιο. Θα δούμε σύντομα τι από τα δύο συμβαίνει, αλλά δεν θα μας κάνει έκπληξη αν τον δούμε να έχει ρόλο test rider σε άλλη εταιρεία.

https://bit.ly/MOTO_669

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

5/8/2025

Το επόμενο Σαββατοκύριακο η κορυφαία κατηγορία των Grand Prix γιορτάζει τον 1000ό αγώνα της στο Red Bull Ring, χίλιοι αγώνες σε 76 χρόνια δράσης, ηρώων, κακών, θριάμβων και τραγωδιών

Τρεισήμισι δεκαετίες γεμάτες από αληθινούς θρύλους όπως οι Duke, Surtees, Hailwood, Agostini, Rainey, Doohan, Rossi και Marquez. Χίλια Grand Prix που ταξίδεψαν τον κόσμο σε θρυλικές πίστες: Assen, Phillip Island, Isle of Man, Sachsenring, Indianapolis, Buriram, Buddh και Losail. Ένα Πρωτάθλημα που έσπρωξε την τεχνολογική καινοτομία στα άκρα και ακόμα παραπέρα.

Από την αρχή…

Ο πρώτος αγώνας της κατηγορίας MotoGP διεξήχθη στον θρυλικό TT Mountain Circuit στο Isle of Man, στις 17 Ιουνίου 1949. Στον επτά γύρων, 425 χλμ. μαραθώνιο κέρδισε ο Harold Daniell με εργοστασιακή Norton.

Χρειάστηκαν 13 χρόνια για να φτάσουμε στον 100ό αγώνα, το 1962 στο Sachsenring, με νικητή τον Mike Hailwood και την MV Agusta. Δέκα χρόνια νωρίτερα, στη Monza, ο Les Graham χάριζε στην MV Agusta την πρώτη της νίκη. Το 1953, ο Fergus Anderson έγινε ο γηραιότερος νικητής στην ιστορία, κερδίζοντας στα 44 του με Moto Guzzi στο Montjuic Park.

Το 1957, ο Bob McIntyre κατέγραψε τον μεγαλύτερο σε διάρκεια αγώνα στα 76 χρόνια του θεσμού: 3 ώρες, 2 λεπτά και 57 δευτερόλεπτα για 8 γύρους στην διαδρομή των 60,27 χλμ. του Isle of Man.

Από τα 200 στα 400 Grand Prix

Ο 200ός αγώνας έγινε στο Assen με νικητή τον Giacomo Agostini. Λίγο πριν, ο Jim Redman έφερε τη Honda στην κορυφή για πρώτη φορά στο Hockenheim, ενώ ο Godfrey Nash κατέκτησε την τελευταία νίκη μονοκύλινδρης μοτοσυκλέτας στο Opatija το 1969. Το 1971, ο Jack Findlay χάρισε στη Suzuki την πρώτη νίκη δίχρονου κινητήρα.

Ο Barry Sheene γιόρτασε τον 300ό αγώνα το 1981 στο Anderstorp – τελευταία του νίκη και μοναδική με Yamaha. Το 1973, ο Jarno Saarinen κέρδισε τον πρώτο αγώνα με τετράκυλινδρο δίχρονο, όμως χάθηκε λίγες εβδομάδες αργότερα στο Monza.

Το 1976, στο Nürburgring, ο Agostini πήρε την τελευταία νίκη του, που ήταν και η τελευταία για τετράχρονη μηχανή στην κατηγορία μέχρι την εποχή MotoGP.

Το 1977, ο Sheene σημείωσε την υψηλότερη μέση ταχύτητα όλων των εποχών: 217,37 χλμ/ώρα στο Spa. Το 1989, στον 400ό αγώνα, ο Eddie Lawson νίκησε στο Le Mans.

Η σύγχρονη εποχή

Η μισή χιλιάδα αγώνων ήρθε με τον Mick Doohan νικητή στο Imola, ενώ το 2002, ο Valentino Rossi κέρδισε στον πρώτο αγώνα όπου οι τετράχρονοι 990 κ.εκ. έτρεξαν μαζί με τους δίχρονους.

Ο 600ός αγώνας πήγε στον Sete Gibernau μετά απο τρομερή μάχη με τον Rossi στο Le Mans, ενώ λίγο αργότερα ο Capirossi έφερε την πρώτη νίκη Ducati στο MotoGP. Το 2004, ο Rossi έγινε ο μόνος που κέρδισε διαδοχικά σε δύο διαφορετικές μάρκες (Honda και Yamaha).

Το 2007 ήρθαν τα 800 κ.εκ., με τον Stoner και την Ducati κυρίαρχους. Το 2008, το Qatar έγινε ο πρώτος νυχτερινός αγώνας στην ιστορία. Ο Jorge Lorenzo πήρε τον 700ό αγώνα στο Motegi (2009), ενώ το 2013 ο Marc Marquez έγινε ο νεότερος νικητής όλων των εποχών.

Από το 800 στο 1000

O Jorge Lorenzo κέρδισε και τον 800ό αγώνα με απόλυτη κυριαρχία. Το 2016 μπήκαν τα ενιαία ECU και τα ελαστικά της Michelin. Ο Cal Crutchlow έγινε ο πρώτος Βρετανός νικητής μετά από 35 χρόνια. Ο Rossi πήρε την τελευταία του νίκη το 2017, ενώ το 2020 η KTM πανηγύρισε τις πρώτες της νίκες με Binder και Oliveira που κέρδισε εντός έδρας για τον Αυστριακό κατασκευαστή στο Red Bull Ring τον 900ό αγώνα, όντας μέχρι σήμερα ο μοναδικός Πορτογάλος με νίκη στην μεγάλη κατηγορία.

Το 2021 στο Qatar, οι Quartararo και Zarco έκαναν το πρώτο γαλλικό 1-2. Το 2022, ο Aleix Espargaró έφερε την πρώτη νίκη Aprilia και ο Rins κέρδισε στον πιο κοντινό τερματισμό στην ιστορία (0,884’’ για 7 αναβάτες).

Το 2024, ο Viñales έγινε ο πρώτος που νίκησε με τρεις διαφορετικές μάρκες στην εποχή MotoGP. Ο Marc Marquez κέρδισε ξανά μετά από 1043 μέρες, αυτή τη φορά με Ducati. Λίγο αργότερα, οι αδελφοί Marquez έγραψαν ιστορία με το πρώτο 1-2 σε αδέρφούς. Στο Le Mans, ο Zarco χάρισε στη Γαλλία την πρώτη της νίκη εντός έδρας μετά από 71 χρόνια.

Και τώρα… το μέλλον

Βαθιά ανάσα και ετοιμαστείτε για τους επόμενους 1000 αγώνες. Ο κόσμος θα αλλάξει δραματικά, αλλά το σίγουρο είναι ένα, ο αγώνας θα είναι πάντα αγώνας.