Honda: Έφτασε τις 800 νίκες στα GP

… και χωρίς τα 8 χρόνια της Moto2
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

27/10/2020

Από την αρχή της ιστορίας της η Honda ήξερε πως οι αγώνες είναι το καλύτερο πεδίο εξέλιξης και δοκιμής κάθε νέας τεχνολογίας και ιδέας στις μοτοσυκλέτες. Μέσα σε αυτό το σκεπτικό συμμετείχε σε κάθε είδους αγώνες, είτε ήταν πάνω σε ασφαλτοστρωμένους δρόμους είτε πολύ έξω από αυτούς. Όμως εκεί που έχει την πιο λαμπρή ιστορία είναι στα Grand Prix και οι 800 νίκες που συμπλήρωσε την Κυριακή στην Moto3 με την NSF250RW  στα χέρια του Jaume Masia είναι μια επιβεβαίωση. Ήταν το πίσω στο 1954 όταν ο Soichiro Honda πήρε την απόφαση να μπει στο στίβο των Gran Prix, που έως σήμερα αποτελεί την παγκόσμια βιτρίνα των αγώνων ταχύτητας, όπου οι κορυφαίοι κατασκευαστές του κόσμου μάχονται σκληρά. Χρειάστηκαν μόλις πέντε χρόνια στην Honda για να σημειώσει την πρώτη της διεθνή νίκη το 1959 στο TT του Isle Of Man.

Ένα χρόνο μετά εμφανίζεται στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της FIM με δύο τρομερά τετράχρονα μοτοσυκλετάκια στις κατηγορίες των 125 και 250 κυβικών με τετρακύλινδρους εν σειρά κινητήρες. Ήταν απλώς θέμα χρόνου μέχρι ο  Tom Phillis και η RC143 να πάρουν την πρώτη νίκη το 1961 στον πρώτο αγώνα της χρονιάς στην Ισπανία. Τα επόμενα χρόνια η κυρίαρχη παρουσία των μοτοσυκλετών της Honda στα GP σε όλες τις κατηγορίες ήταν δεδομένη. Έχοντας από δικύλινδρο 50cc έως τετρακύλινδρα  350cc και 500cc, η Honda κατέκτησε τα πρωταθλήματα σε όλες τις κατηγορίες το 1966.

Έως το τέλος του 1967 όπου αποφάσισε να αποσύρει την εργοστασιακή ομάδα από το παγκόσμιο πρωτάθλημα ταχύτητας, είχε καταφέρει να μαζέψει 138 νίκες! Παρά την απουσία 11 ετών και παρά το γεγονός πως η FIM δεν μετρά τις νίκες που σημειώθηκαν στην Moto2 μεταξύ 2010-2018 λόγω της χρήσης κινητήρων Honda από όλες τις ομάδες, έφτασε στις 800 νίκες, με τις 662 να σημειώνονται από το 1982 και μετά.

Τα πράγματα δεν είχαν ξεκινήσει πολύ καλά το 1979, όπου η Honda επέστρεψε στα GP, αλλά με την εμμονή να κερδίσει τα δίχρονα 500 με μια αντίστοιχου κυβισμού τετράχρονη μοτοσυκλέτα. Η NR 500 με τα τέσσερα οβάλ έμβολα ήταν ένα πραγματικό αριστούργημα τεχνολογίας, αλλά με πολλά προβλήματα στα πρώτα στάδια εξέλιξή της. Τα πράγματα άλλαξαν εντελώς χάρη στον ακαταμάχητο συνδυασμό της τρικύλινδρης NS 500 και του Freddie Spencer στο πρωτάθλημα του 1982.

Μαζεύοντας ταυτόχρονα νίκες στις μικρότερες κατηγορίες των 125 και 250 κυβικών, όπου μπήκε από το 1985, φτάσαμε στον αγώνα της Ιαπωνίας στο Motegi το 2001, όπου ο Valentino Rossi με την NSR 500 θα χαρίσουν στη Honda μισή χιλιάδα νίκες, γράφοντας τον μαγικό αριθμό “500” στα αρχεία της FIM. Ο επόμενος μεγάλος σταθμός στην ιστορία ήταν το 2005, όπου ο Dani Pedrosa στο Philip Island θα κερδίσει τον αγώνα  στα 250 και το κοντέρ θα γράψει “600”.

Η επόμενη εκατοντάδα θα αργήσει λίγο παραπάνω, καθώς χρειάστηκε να περάσουν 10 χρόνια μέχρι τη στιγμή που ο Marc Marquez να βάλει στα αρχεία της FIM τον αριθμό “700” στον αγώνα της Αμερικής το 2015. Όμως δεν χρειάστηκαν πάνω από πέντε χρόνια για να προστεθούν άλλες 100 νίκες στον δεύτερο αγώνα της πίστας του Aragon.     

Η Ducati για το δύσκολο GP Αυστρίας του Pecco Bagnaia: “Πρέπει να αντιμετωπίσουμε την απογοήτευση”

Ο Gigi Dall’Igna καλεί σε αντοχή και θετικότητα μετά το δύσκολο Σαββατοκύριακο του Bagnaia στο Red Bull Ring
Ducati on Bagnaia
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

20/8/2025

Μετά από τρεις συνεχόμενες νίκες στο GP Αυστρίας, οι προσδοκίες για τον Pecco Bagnaia ήταν υψηλές, όμως ο δις παγκόσμιος πρωταθλητής έφυγε από το Red Bull Ring με ένα απογοητευτικό αποτέλεσμα και η Ducati καλείται να διαχειριστεί την κρίση

Στον αγώνα sprint ο Bagnaia εγκατέλειψε λόγω προβλήματος με τα ελαστικά, ενώ την Κυριακή, παρότι είχε δείξει δυνατό ρυθμό στις ελεύθερες δοκιμές, περιορίστηκε στην 8η θέση. Ο ίδιος εμφανίστηκε απογοητευμένος δηλώνοντας πως η υπομονή του με τη Ducati και την εξέλιξη της GP25 εξαντλείται.

Μετά τον αγώνα, ο Gigi Dall’Igna παραδέχτηκε πως η εμφάνιση του Ιταλού ήταν “κατώτερη των προσδοκιών”, τονίζοντας ότι “κάθε χαμένος αγώνας είναι και μια χαμένη ευκαιρία για βελτίωση”.

Στην καθιερωμένη του ανάλυση μετά το GP, ο αγωνιστικός διευθυντής της Ducati έδωσε πιο ισορροπημένο τόνο:
“Ο Pecco πάλεψε σκληρά για ένα βάθρο που έμοιαζε εφικτό. Το Σαββατοκύριακο ξεκίνησε με πολλά υποσχόμενα σημάδια, αλλά τα πράγματα πήραν άλλη τροπή, και λόγω ατυχών περιστατικών σε sprint και αγώνα. Το μήνυμα όμως παραμένει το ίδιο: θετικότητα.

Δεν έχουμε καμία αμφιβολία για τις δυνατότητες τόσο του πρωταθλητή μας όσο και της μοτοσυκλέτας. Πρέπει να ενώσουμε τις προσπάθειές μας, να αποδεχτούμε την απογοήτευση και να την αντιμετωπίζουμε συνεχώς χωρίς να τα παρατάμε ποτέ.

Η εμπειρία μας διδάσκει ότι όταν τα πράγματα πάνε στραβά, πάντα προκύπτουν επιπλέον εμπόδια που αυξάνουν την απογοήτευση. Πρέπει να κρατάμε καθαρό μυαλό, να αξιολογούμε τα θετικά που έγιναν και να ξαναρχίζουμε από εκεί, όπως στις ελεύθερες δοκιμές της Παρασκευής.

Γενικότερα είμαι ικανοποιημένος με την προσπάθεια όλων, ευχαριστώ όλη την ομάδα που δουλεύει τόσο σκληρά, ειδικά τώρα που οι αντίπαλοι δείχνουν τόσο δυνατά σημάδια αντίδρασης.”

Μετά το GP Αυστρίας, ο Bagnaia βρίσκεται πλέον 197 βαθμούς πίσω από τον teammate του Marc Márquez στη βαθμολογία, με τον Ισπανό να έχει μαζέψει περισσότερους βαθμούς στους τελευταίους έξι γύρους απ’ όσους ο Pecco σε όλη τη σεζόν.

Ducati on Bagnaia