Honda: Έφτασε τις 800 νίκες στα GP

… και χωρίς τα 8 χρόνια της Moto2
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

27/10/2020

Από την αρχή της ιστορίας της η Honda ήξερε πως οι αγώνες είναι το καλύτερο πεδίο εξέλιξης και δοκιμής κάθε νέας τεχνολογίας και ιδέας στις μοτοσυκλέτες. Μέσα σε αυτό το σκεπτικό συμμετείχε σε κάθε είδους αγώνες, είτε ήταν πάνω σε ασφαλτοστρωμένους δρόμους είτε πολύ έξω από αυτούς. Όμως εκεί που έχει την πιο λαμπρή ιστορία είναι στα Grand Prix και οι 800 νίκες που συμπλήρωσε την Κυριακή στην Moto3 με την NSF250RW  στα χέρια του Jaume Masia είναι μια επιβεβαίωση. Ήταν το πίσω στο 1954 όταν ο Soichiro Honda πήρε την απόφαση να μπει στο στίβο των Gran Prix, που έως σήμερα αποτελεί την παγκόσμια βιτρίνα των αγώνων ταχύτητας, όπου οι κορυφαίοι κατασκευαστές του κόσμου μάχονται σκληρά. Χρειάστηκαν μόλις πέντε χρόνια στην Honda για να σημειώσει την πρώτη της διεθνή νίκη το 1959 στο TT του Isle Of Man.

Ένα χρόνο μετά εμφανίζεται στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της FIM με δύο τρομερά τετράχρονα μοτοσυκλετάκια στις κατηγορίες των 125 και 250 κυβικών με τετρακύλινδρους εν σειρά κινητήρες. Ήταν απλώς θέμα χρόνου μέχρι ο  Tom Phillis και η RC143 να πάρουν την πρώτη νίκη το 1961 στον πρώτο αγώνα της χρονιάς στην Ισπανία. Τα επόμενα χρόνια η κυρίαρχη παρουσία των μοτοσυκλετών της Honda στα GP σε όλες τις κατηγορίες ήταν δεδομένη. Έχοντας από δικύλινδρο 50cc έως τετρακύλινδρα  350cc και 500cc, η Honda κατέκτησε τα πρωταθλήματα σε όλες τις κατηγορίες το 1966.

Έως το τέλος του 1967 όπου αποφάσισε να αποσύρει την εργοστασιακή ομάδα από το παγκόσμιο πρωτάθλημα ταχύτητας, είχε καταφέρει να μαζέψει 138 νίκες! Παρά την απουσία 11 ετών και παρά το γεγονός πως η FIM δεν μετρά τις νίκες που σημειώθηκαν στην Moto2 μεταξύ 2010-2018 λόγω της χρήσης κινητήρων Honda από όλες τις ομάδες, έφτασε στις 800 νίκες, με τις 662 να σημειώνονται από το 1982 και μετά.

Τα πράγματα δεν είχαν ξεκινήσει πολύ καλά το 1979, όπου η Honda επέστρεψε στα GP, αλλά με την εμμονή να κερδίσει τα δίχρονα 500 με μια αντίστοιχου κυβισμού τετράχρονη μοτοσυκλέτα. Η NR 500 με τα τέσσερα οβάλ έμβολα ήταν ένα πραγματικό αριστούργημα τεχνολογίας, αλλά με πολλά προβλήματα στα πρώτα στάδια εξέλιξή της. Τα πράγματα άλλαξαν εντελώς χάρη στον ακαταμάχητο συνδυασμό της τρικύλινδρης NS 500 και του Freddie Spencer στο πρωτάθλημα του 1982.

Μαζεύοντας ταυτόχρονα νίκες στις μικρότερες κατηγορίες των 125 και 250 κυβικών, όπου μπήκε από το 1985, φτάσαμε στον αγώνα της Ιαπωνίας στο Motegi το 2001, όπου ο Valentino Rossi με την NSR 500 θα χαρίσουν στη Honda μισή χιλιάδα νίκες, γράφοντας τον μαγικό αριθμό “500” στα αρχεία της FIM. Ο επόμενος μεγάλος σταθμός στην ιστορία ήταν το 2005, όπου ο Dani Pedrosa στο Philip Island θα κερδίσει τον αγώνα  στα 250 και το κοντέρ θα γράψει “600”.

Η επόμενη εκατοντάδα θα αργήσει λίγο παραπάνω, καθώς χρειάστηκε να περάσουν 10 χρόνια μέχρι τη στιγμή που ο Marc Marquez να βάλει στα αρχεία της FIM τον αριθμό “700” στον αγώνα της Αμερικής το 2015. Όμως δεν χρειάστηκαν πάνω από πέντε χρόνια για να προστεθούν άλλες 100 νίκες στον δεύτερο αγώνα της πίστας του Aragon.     

MotoGP: H VR46 μπορούσε να κάνει "εργοστασιακό" τον Morbidelli το 2026!

Η VR46 επέλεξε να μην αναβαθμίσει τον Franco Morbidelli με εργοστασιακή Ducati GP26 για την επόμενη σεζόν
VR46 Nieto on 2nd GP26
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

26/9/2025

Η ομάδα VR46 αποκάλυψε ότι είχε την επιλογή να δώσει στον Franco Morbidelli τη νέα GP26 για το 2026, αλλά αποφάσισε να συνεχίσει με την GP25

Μετά τη ρήξη συνεργασίας της Pramac με τη Ducati για να συνεργαστεί με τη Yamaha το 2025, η ομάδα του Valentino Rossi έγινε η υποστηριζόμενη δορυφορική ομάδα της Ducati.

Ωστόσο, η Ducati μείωσε το 2025 τις εργοστασιακές μοτοσυκλέτες από τέσσερις σε τρεις, με μόνο τον Fabio Di Giannantonio στη VR46 να λαμβάνει εργοστασιακή υποστήριξη. Για το 2026, η Ducati θα αυξήσει ξανά τις εργοστασιακές μοτοσυκλέτες σε τέσσερις, με τον Alex Marquez της Gresini, που βρίσκεται δεύτερος στη βαθμολογία μετά από δύο νίκες Grand Prix, να λαμβάνει την GP26.

Στο πλαίσιο του Ιαπωνικού Grand Prix, η VR46 αποκάλυψε ότι είχε την επιλογή να δώσει την τέταρτη GP26 στον Franco Morbidelli, αλλά αποφάσισε να μην το κάνει. Ο Pablo Nieto δήλωσε: “Θα έχουμε ακριβώς τα ίδια με φέτος. Θα έχουμε μία εργοστασιακή μοτοσυκλέτα για τον DiGia, στα τελευταία specs, του ’26, και μία μοτοσυκλέτα από το ’25 για τον Frankie. Οπότε θα συνεχίσουμε με το ίδιο πλάνο. Είχαμε την επιλογή να πάρουμε τη μοτοσυκλέτα του ’26 για τον Franco. Αποφασίσαμε να μην το κάνουμε. Γι’ αυτό η Ducati έδωσε τη μοτοσυκλέτα στην Gresini.”

VR46 Nieto on 2nd GP26

Όταν ρωτήθηκε για τους λόγους της απόφασης, ο Nieto πρόσθεσε: “Διότι στο τέλος, πιστεύουμε ότι η αλλαγή από το ’25 στο ’26 δεν θα είναι τόσο μεγάλη επειδή θα έχει τον ίδιο κινητήρα, σχεδόν την ίδια μοτοσυκλέτα. Φυσικά, η Ducati θα προετοιμάσει κάτι για το μέλλον. Αλλά πιστεύω ότι θα επικεντρωθεί περισσότερο στο ’27. Αυτή είναι η γνώμη μας. Οπότε αποφασίσαμε να προχωρήσουμε έτσι. Έχουμε δει ότι η μοτοσυκλέτα του ’25, για παράδειγμα με τους Marc [Marquez] και DiGia, είναι φανταστική.”

Η ανάπτυξη κινητήρα για τους κατασκευαστές που δεν ανήκουν στην κατηγορία D των concessions έχει παγώσει για δύο χρόνια από την αρχή της σεζόν, γεγονός που εξηγεί την εκτίμηση της VR46.

Από την πλευρά της, η ομάδα Gresini απέφυγε να σχολιάσει την απόφαση. Ο Michele Masini δήλωσε: “Δεν είναι δική μου δουλειά να απαντήσω στη VR46. Ίσως είναι καλύτερα να μιλήσετε με τη Ducati γι’ αυτό. Πιστεύω ότι η ομάδα Gresini έκανε εκπληκτικές σεζόν. Οπότε εμείς επικεντρωνόμαστε απλώς στη δουλειά μας.”