Honda: Έφτασε τις 800 νίκες στα GP

… και χωρίς τα 8 χρόνια της Moto2
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

27/10/2020

Από την αρχή της ιστορίας της η Honda ήξερε πως οι αγώνες είναι το καλύτερο πεδίο εξέλιξης και δοκιμής κάθε νέας τεχνολογίας και ιδέας στις μοτοσυκλέτες. Μέσα σε αυτό το σκεπτικό συμμετείχε σε κάθε είδους αγώνες, είτε ήταν πάνω σε ασφαλτοστρωμένους δρόμους είτε πολύ έξω από αυτούς. Όμως εκεί που έχει την πιο λαμπρή ιστορία είναι στα Grand Prix και οι 800 νίκες που συμπλήρωσε την Κυριακή στην Moto3 με την NSF250RW  στα χέρια του Jaume Masia είναι μια επιβεβαίωση. Ήταν το πίσω στο 1954 όταν ο Soichiro Honda πήρε την απόφαση να μπει στο στίβο των Gran Prix, που έως σήμερα αποτελεί την παγκόσμια βιτρίνα των αγώνων ταχύτητας, όπου οι κορυφαίοι κατασκευαστές του κόσμου μάχονται σκληρά. Χρειάστηκαν μόλις πέντε χρόνια στην Honda για να σημειώσει την πρώτη της διεθνή νίκη το 1959 στο TT του Isle Of Man.

Ένα χρόνο μετά εμφανίζεται στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της FIM με δύο τρομερά τετράχρονα μοτοσυκλετάκια στις κατηγορίες των 125 και 250 κυβικών με τετρακύλινδρους εν σειρά κινητήρες. Ήταν απλώς θέμα χρόνου μέχρι ο  Tom Phillis και η RC143 να πάρουν την πρώτη νίκη το 1961 στον πρώτο αγώνα της χρονιάς στην Ισπανία. Τα επόμενα χρόνια η κυρίαρχη παρουσία των μοτοσυκλετών της Honda στα GP σε όλες τις κατηγορίες ήταν δεδομένη. Έχοντας από δικύλινδρο 50cc έως τετρακύλινδρα  350cc και 500cc, η Honda κατέκτησε τα πρωταθλήματα σε όλες τις κατηγορίες το 1966.

Έως το τέλος του 1967 όπου αποφάσισε να αποσύρει την εργοστασιακή ομάδα από το παγκόσμιο πρωτάθλημα ταχύτητας, είχε καταφέρει να μαζέψει 138 νίκες! Παρά την απουσία 11 ετών και παρά το γεγονός πως η FIM δεν μετρά τις νίκες που σημειώθηκαν στην Moto2 μεταξύ 2010-2018 λόγω της χρήσης κινητήρων Honda από όλες τις ομάδες, έφτασε στις 800 νίκες, με τις 662 να σημειώνονται από το 1982 και μετά.

Τα πράγματα δεν είχαν ξεκινήσει πολύ καλά το 1979, όπου η Honda επέστρεψε στα GP, αλλά με την εμμονή να κερδίσει τα δίχρονα 500 με μια αντίστοιχου κυβισμού τετράχρονη μοτοσυκλέτα. Η NR 500 με τα τέσσερα οβάλ έμβολα ήταν ένα πραγματικό αριστούργημα τεχνολογίας, αλλά με πολλά προβλήματα στα πρώτα στάδια εξέλιξή της. Τα πράγματα άλλαξαν εντελώς χάρη στον ακαταμάχητο συνδυασμό της τρικύλινδρης NS 500 και του Freddie Spencer στο πρωτάθλημα του 1982.

Μαζεύοντας ταυτόχρονα νίκες στις μικρότερες κατηγορίες των 125 και 250 κυβικών, όπου μπήκε από το 1985, φτάσαμε στον αγώνα της Ιαπωνίας στο Motegi το 2001, όπου ο Valentino Rossi με την NSR 500 θα χαρίσουν στη Honda μισή χιλιάδα νίκες, γράφοντας τον μαγικό αριθμό “500” στα αρχεία της FIM. Ο επόμενος μεγάλος σταθμός στην ιστορία ήταν το 2005, όπου ο Dani Pedrosa στο Philip Island θα κερδίσει τον αγώνα  στα 250 και το κοντέρ θα γράψει “600”.

Η επόμενη εκατοντάδα θα αργήσει λίγο παραπάνω, καθώς χρειάστηκε να περάσουν 10 χρόνια μέχρι τη στιγμή που ο Marc Marquez να βάλει στα αρχεία της FIM τον αριθμό “700” στον αγώνα της Αμερικής το 2015. Όμως δεν χρειάστηκαν πάνω από πέντε χρόνια για να προστεθούν άλλες 100 νίκες στον δεύτερο αγώνα της πίστας του Aragon.     

Ducati: Έφεραν τον Casey Stoner για να βελτιώσει τη μοτοσυκλέτα του Bagnaia - Και τον Pecco

Θετικά τα πρώτα αποτελέσματα στο τεστ του Misano από τις οδηγίες του Αυστραλού - Τι είπε ο Bagnaia
Pecco
Από τον

Παύλο Καρατζά

17/9/2025

O Pecco Bagnaia σημείωσε στο επίσημο τεστ του Misano τον 8ο καλύτερο χρόνο, μαζεύοντας αρκετά δεδομένα, καθώς “έγραψε” 71 γύρους συνολικά. Στο γκαράζ του εθεάθη και ο Casey Stoner που φαίνεται να του έδωσε σημαντική βοήθεια με τον Αυστραλό να προσπαθεί να τον βοηθήσει εδώ και μερικές εβδομάδες.

Η σκιά του εαυτού του είναι φέτος ο Pecco Bagnaia που δεν έχει ανέβει στο βάθρο στους τελευταίους 5 αγώνες και πλέον κινδυνεύει να χάσει και την 3η θέση στην γενική κατάταξη από τον Bezzecchi. Το αγωνιστικό Σαββατοκύριακο στο Misano ήταν καταστροφικό για τον δις Παγκόσμιο Πρωταθλητή, καθώς πήρε την 13η θέση στον αγώνα Sprint και είχε πτώση στον αγώνα της Κυριακής, μια πτώση που... χαροποίησε τους ιθύνοντες της Ducati αφού τα δεδομένα έδειξα ότι ο Ιταλός το πάλεψε πραγματικά για να πάει όσο πιο γρήγορα μπορούσε.

Για το τεστ στο Misano ο Pecco δήλωσε: “Είμαι αρκετά χαρούμενος γιατί μπορέσαμε να επικεντρωθούμε περισσότερο στο πακέτο της φετινής σεζόν. Πρέπει να πω ότι δεν είναι εύκολο να καταλάβεις ποια κατεύθυνση να ακολουθήσεις γιατί, σε αντίθεση με το παρελθόν, πρέπει να ψάξεις αλλού για απόδοση. Με όλο τον χρόνο που είχαμε στη διάθεσή μας σήμερα, δοκιμάσαμε διαφορετικές λύσεις, αλλάξαμε το βάρος [ισορροπία] και πρέπει να πω ότι καταλήξαμε σε κάτι”, ενώ πρόσθεσε ότι τον καλύτερο χρόνο του τον έκανε έπειτα από 21 γύρους με τα ίδια ελαστικά. 

"Δεν ξέρω αν μπορούμε να μεταφέρουμε τα πάντα στην Ιαπωνία, γιατί πρέπει να κατανοήσουμε καλύτερα την κατάσταση. Αλλά είμαι αρκετά σίγουρος ότι κινούμασταν προς τη σωστή κατεύθυνση. Θα δούμε. Νομίζω ότι ορισμένες λύσεις θα λειτουργήσουν σίγουρα, ενώ άλλες θα πρέπει να εξεταστούν με περισσότερες λεπτομέρειες στην Ιαπωνία. Η κατεύθυνση που πήραμε σήμερα είναι κάτι που δεν θα χρειαστεί πολύς χρόνος για να αποδώσει καρπούς”, συμπλήρωσε ο Bagnaia, που ανέφερε επίσης ότι αυτό ήταν ένα από τα καλύτερα τεστ που έχουν κάνει τη φετινή σεζόν και μία από τις φορές (ίσως η πρώτη φέτος) που έδωσε θετικό feedback στους μηχανικούς.

Στο πλευρό του Bagnaia τις τελευταίες ημέρες βρίσκεται και ο Casey Stoner. Ο Αυστραλός που έδωσε στην Ducati τον πρώτο της τίτλο στο MotoGP 15 χρόνια πριν κάνει το ίδιο ο Bagnaia συμβουλεύει τον Bagnaia, ενώ βοηθά και με την εξέλιξη της μοτοσυκλέτας αναλύοντας τα δεδομένα και δίνοντας κατευθύνσεις στους μηχανικούς του Borgo Panigale.

Για τον Stoner που έγινε θρύλος και για την ικανότητά του να ξεπερνά τα αντιληπτά όρια μιας μοτοσυκλέτας, ο Bagnaia δήλωσε ότι είναι πολύ τυχερός που οι δυο τους έχουν πολύ καλή σχέση. Δήλωσε επίσης ότι είναι εκπληκτικό πώς ο Stoner καταλαβαίνει την ισορροπία μιας μοτοσυκλέτας "κοιτάζοντας απ' έξω" (από τα δεδομένα), όπως και την ικανότητα στο να αναλύει τα δεδομένα. "Ήταν πολύ σημαντικό για μένα να τον έχω εδώ σήμερα”, δήλωσε ο Bagnaia και παραδέχτηκε ότι τον βοήθησε πολύ.