MotoGP 2024, Misano P1 - Τον καλό του εαυτό έδειξε ο Pecco, από κοντά ο Marc Marquez

Πέντε Ducati στις πρώτες πέντε θέσεις, με έκτο τον Pedro Acosta με GASGAS, που είχε και πτώση
Pecco Bagnaia
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

6/9/2024

Αν ο Bagnaia ήταν μόλις όγδοος στα FP1 με τον Martin να παίρνει την πρωτιά, αντίθετα, στα πρώτα χρονομετρημένα δοκιμαστικά ο δυο φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής έδειξε τον καλό του εαυτό, με τη συνήθη για εκείνον σταδιακή άνοδο απόδοσης, γράφοντας τον ταχύτερο χρόνο της Παρασκευής. Εξαιρετικός ήταν όμως και ο Marc Marquez που με δυο δεύτερες θέσεις την Παρασκευή απεδείχθη σταθερότερος εκ των τριών αναβατών που προηγούνται στη γενική (Pecco 8-1, Martin 1-3). Τώρα μένει να δούμε τον ρυθμό αγώνα των Bagnaia, Martin και Marquez, που αναμένεται να πρωταγωνιστήσουν στους 2 αγώνες του Misano, και αν καταφέρουν Acosta και Bastianini να κάνουν την υπέρβαση για να αντιμετωπίσουν την “τρομερή τριάδα”.

Μετά τα πρώτα 45 λεπτά των ελεύθερων δοκιμαστικών το πρωί, το απόγευμα της Παρασκευής σειρά είχαν τα πρώτα χρονομετρημένα δοκιμαστικά, με διάρκεια μιας ώρας, με τον καιρό να είναι και πάλι καλός και την πίστα στεγνή.

Κατευθείαν στην κορυφή των χρόνων τέθηκε ο Jorge Martin, που ήταν πρώτος και στα FP1, ενώ στα πρώτα λεπτά, μέχρι να φτάσουν στα όριά τους οι αναβάτες στην κορυφή είχαμε αρκετές ανακατατάξεις.

Έξι λεπτά μετά την έναρξη των P1, η πρώτη έκπληξη ήρθε από τον πρώτο χρόνο του Bagnaia, με τον Παγκόσμιο Πρωταθλητή 2022-2023 να δείχνει σαφώς ταχύτερος από το πρωί.

Τον Pecco διαδέχεται ο Acosta στην κορυφή, με τον Marc Marquez να γράφει τον 2ο ταχύτερο χρόνο, κομπλέ με μια ιδιαίτερα επικίνδυνη απότομη και μεγάλη πλαγιολίσθηση, πιθανώς λόγω κρύων ελαστικών.

Ο Pedro βελτιώνει τον χρόνο του, ενώ πέφτει και στο 1:31, δείχνοντας τον δρόμο στους υπόλοιπους με 1:31.843.

Δέκα λεπτά έχουν περάσει από την έναρξη των P1, και ο Marc βρίσκεται μόλις 0.036 δεύτερα πίσω από τον πρώτο Acosta. Τρίτος είναι ο Alex Marquez, τέταρτος ο Quartararo και πέμπτος ο Morbidelli. Σίγουρα όμως αυτή η σειρά θα αλλάξει δραστικά τα επόμενα 50 λεπτά. Για την ώρα οι δυο πρώτοι της γενικής βρίσκονται στις θέσεις 5 (Pecco Bagnaia) και 9 (Jorge Martin).

Δεν περνά πολλή ώρα και ο Aleix Espargaro βάζει την Aprilia στο παιχνίδι των πρώτων θέσεων, γράφοντας τον 4ο ταχύτερο χρόνο, με τον Vinales να βρίσκεται 13ος.

Στο 45 ο Acosta βελτιώνει ελαφρώς τον χρόνο του, γράφοντας 1:31.672, με τον Martin να ανεβαίνει 4ος.

Ταχύτερος αναβάτης της Honda μετά από 20 λεπτά δοκιμαστικών είναι ο Johann Zarco στην 17η θέση, 1.159 δευτερόλεπτα πίσω από τον Acosta.

Για την ώρα ο Pol Espargaro δεν δείχνει ικανός να επαναλάβει την εξαιρετική επίδοση των FP1, με τον Acosta να έχει μεγάλη διαφορά από όλους τους υπόλοιπους αναβάτες του Pierer Group (έχοντας επιστρέψει σε διαφορετική γεωμετρία από το Aragon όπου ο νεαρός Ισπανός ανέβηκε δυο φορές στο βάθρο), αφού μετά τον Pedro επόμενος είναι ο Jack Miller στην 11η θέση, 12ος είναι ο Pol, 14ος ο Binder και 18ος ο Fernandez.

Στο στρατόπεδο της Yamaha ο Fabio Quartararo δείχνει απρόσμενα δυνατός στην ιταλική πίστα (3ος για την ώρα), όμως το αντίθετο συμβαίνει για την ώρα με τον ομόσταυλό του, Alex Rins που είναι 15ος. Στο Misano οι δυο αναβάτες της Yamaha φέρουν νέο κοστούμι στις μοτοσυκλέτες τους, που θεωρητικά βελτιώνει την αεροδυναμική τους.

Τριάντα πέντε λεπτά πριν το τέλος ο Marc Marquez περνά εκείνος πρώτος, με χρόνο 1:31.364, τον ταχύτερο χρόνο της Παρασκευής μέχρι στιγμής (Martin 1:31.707 στα FP1).

Δεύτερος ανεβαίνει ο Pecco, 0.206 δευτερόλεπτα πίσω από τον Marquez, με τρίτο πλέον τον Acosta, τέταρτο τον Quartararo και πέμπτο τον Vinales.

Μεγάλες είναι οι διαφορές στην ομάδα του Valentino Rossi στη μέση των P1, αφού ο Bezzecchi είναι 6ος, 0.505 δευτερόλεπτα πίσω από τον Marquez, ενώ ο Fabio di Giannantonio -που ταλαιπωρείται ακόμα από τον τραυματισμό του- είναι μόλις... 21ος 1.965 δευτερόλεπτα πίσω από τον Marquez.

Γράφοντας 1:31.301, o Pedro Acosta επιστρέφει στην κορυφή, με τον Pol να βελτιώνει κι εκείνος τον χρόνο του για να βρεθεί στην 9η θέση.

Σημειώστε πως ενώ το πρωί είχαμε 5 αναβάτες στο 1:31, το απόγευμα αυτοί έχουν γίνει 10!

Δεκαπέντε λεπτά πριν το τέλος και οι περισσότεροι αναβάτες έχουν μπει στα pits για ένα διάλειμμα και για αλλαγή ελαστικών με φρέσκες γόμες. Λίγο πριν βγουν όλοι έξω και ξεσπάσει η καταιγίδα, η πρώτη πεντάδα έχει ως εξής: Acosta, Marc Marquez, Aleix Espargaro, Bagnaia και Martin.

Πρώτη βελτίωση αφορά στον Quartararo, που με φρέσκα ελαστικά περνά στην 4η θέση, αν και μένει να δούμε πόσο πίσω θα πέσει όταν ξεκινήσουν να γράφουν γρήγορους γύρους οι υπόλοιποι.

Από την 15η θέση ο Binder ανεβαίνει 3ος, ενώ από 12ος ο Bastianini βρίσκεται στην 9η θέση, και κινδυνεύει να πρέπει να περάσει από τα Q1. Αναγνωρίζοντας τον κίνδυνο ο Ιταλός ανεβάζει κι άλλο τον ρυθμό του, για να ανέβει... πρώτος, με 1:31.242!

Λίγα δευτερόλεπτα κράτησε ο ταχύτερος γύρος του Bastianini, αφού αμέσως μετά ο Acosta περνά ξανά πρώτος με 1:31.203.

Σειρά του Marc Marquez να περάσει εκείνος πρώτος με 1:31.034, ενώ αμέσως μετά πέφτει ο Acosta, ευτυχώς χωρίς να χτυπήσει. Όμως με την πτώση του αυτή μάλλον θα δυσκολευτεί να απειλήσει για τις πρώτες θέσεις των P1. Για να δούμε... πόσο γρήγορα θα επιστρέψει στα pits.

Εφτά λεπτά πριν το τέλος και οι αναβάτες επιστρέφουν στα pits, με την πρώτη πεντάδα να είναι: Marc Marquez, Bastianini, Acosta, Bezzecchi και Bagnaia.

Στην πίστα έχουν παραμείνει ο Martin και ο Morbidelli με τους αναβάτες της Prima Pramac να γράφουν ταχύτατους γύρους, και με τον Martin να περνά εκείνος πρώτος με 1:30.966. Αντίθετα ο Morbidelli δεν ολοκληρώνει τον γύρο του, και μπαίνει στα pits ενώ βρίσκεται μόλις 11ος.

Όπως φοβόμασταν ο Quartararo έχει πέσει στην 10η θέση, ενώ παρά τις προσπάθειές του δεν καταφέρνει να ανέβει παραπάνω, και βρίσκεται σε κίνδυνο -βλ. Q1.

Πέντε λεπτά απομένουν, και οι αναβάτες επιστρέφουν στην πίστα για την τελευταία τους προσπάθεια.

Ο Quartararo περνά 7ος και παίρνει μια ανάσα, ενώ ο Pecco Bagnaia δείχνει τον καλό του εαυτό για να γράψει ταχύτερο χρόνο με 1:30.885!

Πλέον η πρώτη τριάδα είναι Bagnaia, Martin και Marquez, οι τρεις πρωταγωνιστές των τελευταίων αγώνων, με τον Bastianini 4ο και τον Acosta 5ο.

Ο Pecco όμως δεν σταματά εκεί, ανεβάζοντας κι άλλο τον ρυθμό του, για να γράψει 1:30.685 και να ισχυροποιήσει την πρωτιά, ενώ την ίδια ώρα πέφτει ο Aleix Espargaro που θα πρέπει να περάσει από τα Q1.

Η καρό σημαία έχει ήδη πέσει, με τον Marc Marquez να καταφέρνει να ανέβει εκείνος 2ος, πίσω από τον Bagnaia.

Η πρώτη δεκάδα των P1 έχει ως εξής:

1. Francesco Bagnaia - Ducati, 1:30.685

2. Marc Marquez - Ducati, +0.185

3. Jorge Martin - Ducati, +0.281

4. Franco Morbidelli - Ducati, +0.282

5. Enea Bastianini - Ducati, +0.382

6. Pedro Acosta - GASGAS, +0.518

7. Marco Bezzecchi - Ducati, +0.544

8. Maverick Vinales - Aprilia, +0.616

9. Fabio Quartararo - Yamaha, +0.628

10. Jack Miller - KTM, +0.635

Ταχύτερος αναβάτης Honda είναι ο Johann Zarco στην 15η θέση, 1.050 δευτερόλεπτα πίσω από τον πρώτο, ενώ τα αδέλφια Espargaro τερμάτισαν στις θέσεις 12 (Aleix) και 13 (Pol).

Ετικέτες

MotoGP: Στα 850 κυβικά η κυριαρχία των V4 θα αμφισβητηθεί ξανά, όπως παλιά!

Αντίθετα με την εξέλιξη έως σήμερα όπου έπεσε ακόμη και το κάστρο της Yamaha
Inline 4
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

16/12/2025

Ο πρώην test rider της Suzuki, Sylvain Guintoli, εξηγεί γιατί τα MotoGP οδηγήθηκαν στη κυριαρχία των V4 κινητήρων, αλλά και γιατί το πλεονέκτημα αυτό ίσως να μην είναι δεδομένο στην εποχή των 850cc.

Για πρώτη φορά από την αρχή της τετράχρονης εποχής τους, το 2002, τα MotoGP θα έχουν από την σεζόν του 2026 μοτοσυκλέτες αποκλειστικά με V4 κινητήρες, τώρα που έπεσε και το κάστρο της Yamaha.

Στις περισσότερες από τις 24 σεζόν που πέρασαν από την κατάργηση των δίχρονων 500cc, ο ανταγωνισμός μεταξύ V και Inline κινητήρων ήταν σχετικά ισορροπημένος.

Σε επίπεδο τίτλων αναβατών, 14 έχουν κατακτηθεί από V-κινητήρες, δύο με τον V5 της Honda. Ενώ οι υπόλοιποι δώδεκα με V4 των Honda και Ducati.
Οι εν σειρά κινητήρες μετρούν δέκα παγκόσμια πρωταθλήματα, εννέα από την Yamaha και ένα από την Suzuki, όταν ο Joan Mir κατέκτησε τον τίτλο το 2020.

Ο Fabio Quartararo χάρισε στη Yamaha τον πιο πρόσφατο τίτλο της το 2021, πριν η Suzuki αποχωρήσει με στυλ, κερδίζοντας δύο από τους τρεις τελευταίους αγώνες της το 2022. Αυτές έμελλε να είναι και οι τελευταίες νίκες εν σειρά κινητήρων, μέχρι νεοτέρας, με τη Yamaha να επιβεβαιώνει ότι από το 2026 θα περάσει και εκείνη σε V4, ακολουθώντας τις Ducati, Aprilia, KTM και Honda.

Η ίδια η ιστορία της Suzuki στο MotoGP δείχνει πόσο δραστικά έχει αλλάξει το τοπίο. Η ιαπωνική εταιρεία είχε δυσκολευτεί στο παρελθόν με τον V4 GSV-R, πριν επιστρέψει το 2015 με τετρακύλινδρο εν σειρά κινητήρα.

Καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της GSX-RR που κατέκτησε τίτλο έπαιξε ο πρώην αναβάτης του MotoGP και πρωταθλητής WorldSBK, Sylvain Guintoli, ως εργοστασιακός δοκιμαστής και με wild-card συμμετοχές.

inline4

"Η Suzuki έτρεχε με V4 πριν από πολλά χρόνια, αλλά όταν επέστρεψε, επέλεξε εν σειρά διάταξη, την περίοδο που ήμουν κι εγώ εκεί", δήλωσε ο Guintoli που πλέον εκτελεί χρέη σχολιαστή MotoGP ενώ ακόμα αγωνίζεται στην κατηγορία EWC με την BMW.

"Προφανώς λειτούργησε πολύ καλά, γιατί κερδίσαμε τον τίτλο το 2020. Και μετά ο Fabio πήρε τον τίτλο το 2021. Άρα είχαμε δύο συνεχόμενους τίτλους με εν σειρά κινητήρες.

"Μετά από αυτό ξεκίνησε η κυριαρχία των V4".

Στην ερώτηση τι προκάλεσε τη στροφή προς τους V4, ο Guintoli απάντησε. "Σίγουρα η αεροδυναμική, σε συνδυασμό με την υπεροχή σε ίππους του V4. Τους χρειάζεσαι αυτούς τους ίππους, γιατί έχεις όλη αυτή την αντίσταση από τα φτερά και τις αεροδυναμικές συσκευές στις ευθείες.

"Με τις συσκευές ρύθμισης ύψους, οι μοτοσυκλέτες είναι πλέον πιο “drag”, κάτι που βοηθά στο να περάσει όλη αυτή η δύναμη στο έδαφος."

"Όταν χαμηλώνεις την ανάρτηση πίσω σύστημα και μάλιστα αυτό μπορείς να το κάνεις δυναμικά, μέσα στην στροφή, τότε έχεις μεγαλύτερες δυνατότητες από αυτές που υπήρχαν παλαιότερα για να χρησιμοποιήσεις την ισχύ. Πάντα σε σχέση με μια συμβατική αγωνιστική μοτοσυκλέτα, όπου ο μόνος τρόπος που έχεις να ελέγξεις την δύναμη, είναι απλά να περιορίζεις το άνοιγμα της γκαζιέρας μέχρι να μπεις ουσιαστικά στην τέταρτη σχέση."

"Η αεροδυναμική, οι συσκευές ρύθμισης ύψους και η συνολική πρόσφυση μαζί με την συμβολή των ηλεκτρονικών, επέτρεψαν τις μοτοσυκλέτες να γίνουν πιο αποδοτικές, και στους αναβάτες να χρησιμοποιούν περισσότερη ισχύ από ποτέ. Νομίζω ότι εκεί βρίσκεται αυτό το μικρό πλεονέκτημα του V4".

Σύμφωνα με τον Guintoli, το πλεονέκτημα αυτό γίνεται ακόμη πιο εμφανές όταν πέφτει η πρόσφυση των ελαστικών στη διάρκεια του αγώνα.

"Σε συνθήκες αγώνα, όταν μειώνεται η πρόσφυση, δεν μπορείς να διατηρήσεις την ίδια ταχύτητα στη στροφή", εξηγεί.

"Με έναν V4 όμως μπορείς να φρενάρεις και να στρίψεις πιο γρήγορα στην κορυφή της στροφής και μετά να χρησιμοποιήσεις όλη τη δύναμη μόλις σηκώσεις τη μοτοσυκλέτα.”

inline4

"Έτσι χάνεις λιγότερο χρόνο σε σχέση με το να προσπαθείς να διατηρήσεις την ταχύτητα μέσα στη στροφή, που είναι το δυνατό σημείο ενός εν σειρά.

"Γι’ αυτό, κατά τη γνώμη μου, τα πράγματα πήγαν προς τα εκεί… Αλλά δεν είναι δεδομένο ότι αυτό θα ισχύει και με τους νέους κανονισμούς του 2027!".

Με το MotoGP να περνά στα 850cc από το 2027, να καταργεί τις συσκευές ρύθμισης ύψους και να αλλάζει σε ελαστικά Pirelli, το σημερινό πλεονέκτημα του V4, που βασίζεται στη μέγιστη αξιοποίηση του πίσω Michelin, μπορεί να εξαφανιστεί.

"Θα δούμε, αλλά το 2027 θα έχουμε πιο ‘φυσικές’ μοτοσυκλέτες, χωρίς συσκευές ρύθμισης ύψους, με λιγότερη αεροδυναμική. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα."

"Ίσως ένας Ι4 να μην είναι κακή ιδέα!".

Δεν είναι τυχαίο ότι Kawasaki, Yamaha και BMW με κινητήρες εν σειρά έχουν κατακτήσει τέσσερις από τους έξι τελευταίους τίτλους στο WorldSBK με ελαστικά Pirelli.

Ωστόσο, με τόση γνώση και δεδομένα πλέον χτισμένα γύρω από τον V4, και ακόμη και τη Yamaha να αλλάζει φιλοσοφία αναζητώντας περισσότερη πρόσφυση πίσω, κανένας κατασκευαστής των MotoGP δεν δείχνει προς το παρόν διατεθειμένος  να εξετάσει σοβαρά έναν Ι4 κινητήρα. Το αντίθετο μάλιστα, η Yamaha καίει την σεζόν που έρχεται ως προετοιμασία για να χτίσει εμπειρία με την διάταξη, ενώ ταυτόχρονα προετοιμάζει τον Toprak.

Ο Sylvain Guintoli ήρθε πρόσφατα ξανά στο προσκήνιο καθως προετοιμάζεται να τρέξει στον Μαραθώνιο του Λονδίνου το 2026, φορώντας τη στολή αγώνων του, στη μνήμη του γιου του Luca, για φιλανθρωπικό σκοπό.

inline4

 

Ετικέτες