MotoGP: Αποτελέσματα χρονομετρημένων δοκιμών Αυστρίας

Στο 0,002 κρίθηκε η pole Position!!
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

11/8/2018

Η αυστριακή πίστα είναι ιδιαίτερα φιλόξενη για τις μοτοσυκλέτες της Ducati, όμως τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει τον Marc Marquez. Όχι μόνο συνεχίζει να οδηγάει λυσσασμένα από το πρώτο μέτρο που θα κάνει μέσα στην πίστα, αλλά πλέον δεν πέφτει!

Έκανε τα πάντα για να σημειώσει χρόνο 0,002’’ ταχύτερο από του Dovizioso.

Είχε φυσικά κάνα-δύο γλιστρήματα, αλλά κανένα δεν ήταν από εκείνα που μας έχει συνηθίσει. Από την Παρασκευή έως και το τέλος των χρονομετρημένων δεν άφησε σε κανέναν την αμφιβολία για ποιο είναι το σχέδιό του για τον αγώνα της Κυριακής. Γιατί μας εντυπωσίασε τόσο πολύ ο Marquez; Μα γιατί με την βαθμολογική διαφορά που έχει, θα μπορούσε ήδη να γράφει τον λόγο του για την κατάκτηση του φετινού πρωταθλήματος.

Ο Ισπανός δεν έχει κανέναν λόγο να ρισκάρει μια πτώση ή να ζορίζει τόσο πολύ τον κινητήρα της Honda διακινδυνεύοντας μια μηχανική βλάβη. Ειδικά σε αυτή την πίστα της Αυστρίας που είναι κομμένη και ραμμένη για τις Ducati. Μια πίστα κανονικό δυναμόμετρο, με ελάχιστες στροφές για να εκμεταλλευτείς την ευελιξία του πλαισίου της Honda. Όμως εδώ να πούμε ότι η τηλεμετρία έδειξε 313km/h τελική ταχύτητα για την Honda του Marquez και 310km/h για τις τρεις πρώτες Ducati.

Οπότε δεν ήταν έκπληξη που οι δύο εργοστασιακές Ducati, αλλά και όλες οι δορυφορικές Ducati έκαναν χρόνους (τόσο στα χρονομετρημένα, όσο και στα ελεύθερα δοκιμαστικά) που οι ανταγωνιστές τους πλησίαζαν μόνο για έναν-δύο γύρους και με τα πιο μαλακά ελαστικά.

Η αλήθεια είναι ότι ο Marquez με τον Dovizioso και τον Lorenzo είναι ένα σκαλί πάνω από τους υπόλοιπους σε ρυθμό αγώνα και σε ταχύτερους χρόνους. Με ακριβώς αυτή την σειρά θα ξεκινήσουν τον αγώνα αύριο. Πίσω τους ο Danilo Petrucci, Cal Crutchlow και Johann Jarco. Η εμφάνιση του Jarco αρκετές θέσεις πάνω από τις εργοστασιακές Yamaha δεν είναι κάτι ασυνήθιστο πλέον, όμως σε αυτή την πίστα που ο κινητήρας έχει πρωταγωνιστικό ρόλο, φέρνει σε ακόμα πιο δύσκολη ψυχολογική θέση  τον Rossi (14ος) και τον Vinales 9 (11ος). Ο Rossi δοκίμασε τα πάντα, μέχρι και την βοήθεια του ‘’υπάλληλού” του Franco Morbidelli ζήτησε στον τελευταία γύρο του FQ1 για να πάρει το slip-streaming στην ευθεία, αλλά τα δύο δέκατα που κέρδισε από αυτό δεν ήταν αρκετά για να περάσει στα FQ2.

Όπως και ο ίδιος είπε στη συνέντευξη τύπου της Παρασκευής, σχετικά με τα νέα εξαρτήματα που δοκίμασαν την Δευτέρα στο Brno μετά τον αγώνα: Ξέρω ακριβώς ποιο είναι το πρόβλημα (εννοούσε την συνολκή απόδοση του κινητήρα) αλλά αυτό δεν μπορεί να διορθωθεί φέτος. Κοιτάμε να πάρουμε όσα περισσότερα γίνεται από αυτό που έχουμε.

Απόδειξη ότι το πρόβλημα της M1 είναι η απόδοση του κινητήρα, είναι το γεγονός ότι όποτε χρειάζονται δυνατές επιταχύνσεις στις εξόδους των στροφών, οι μηχανικοί έχουν ως μοναδικές λύσεις την “άγρια” ρύθμιση του ψεκασμού και την χρήση πιο κοντών σχέσεων στο κιβώτιο σε σχέση με τους υπόλοιπους, κάτι που προκαλεί απότομα γλιστρήματα του πίσω τροχού (το βασικό πρόβλημα του Rossi σε αυτά τα δοκιμαστικά) αλλά και πρόωρη φθορά των ελαστικών μέσα στον αγώνα, που είναι το μόνιμο πρόβλημα του Rossi φέτος.

Βέβαια από την άλλη μεριά, έχεις την M1 του Zarco στην 6η θέση με χρόνο μόλις 0,646’ από την κορυφή…

Όπως κι αν έχει, αύριο προβλέπεται να δούμε άλλον ένα αγώνα που θα κριθεί στην τελευταία στροφή. Ίσως να μην δούμε για πολύ ώρα εκείνο το μεγάλο μπουλούκι μοτοσυκλετών που είχαμε στο Brno, αλλά σίγουρα 5-6 αναβάτες  θα παλέψουν για το podium ως το τέλος.

                        

Αποτελέσματα χρονομετρημένων δοκιμών:

 

1.Marc Marquez ESP Repsol Honda (RC213V) 1m 23.241s [Lap 7/10] 313km/h (Top Speed)

2.Andrea Dovizioso ITA Ducati Team (GP18) 1m 23.243s +0.002s [Lap 8/9] 310k

3.Jorge Lorenzo ESP Ducati Team (GP18) 1m 23.376s +0.135s [Lap 8/9] 309k

4.Danilo Petrucci ITA Pramac Ducati (GP18) 1m 23.503s +0.262s [Lap 8/9] 310k

5.Cal Crutchlow GBR LCR Honda (RC213V) 1m 23.812s +0.571s [Lap 8/9] 310k

6.Johann Zarco FRA Monster Yamaha Tech3 (YZR-M1) 1m 23.887s +0.646s [Lap 9/9] 307k

7.Tito Rabat ESP Reale Avintia (GP17) 1m 23.922s +0.681s [Lap 8/9] 312k

8.Andrea Iannone ITA Suzuki Ecstar (GSX-RR) 1m 24.091s +0.850s [Lap 6/9] 304k

9.Dani Pedrosa ESP Repsol Honda (RC213V) 1m 24.124s +0.883s [Lap 9/10] 308k

10.Alex Rins ESP Suzuki Ecstar (GSX-RR) 1m 24.227s +0.986s [Lap 3/8] 306k

11.Maverick Viñales ESP Movistar Yamaha (YZR-M1) 1m 24.284s +1.043s [Lap 8/9] 307k

12.Alvaro Bautista ESP Angel Nieto Team (GP17) 1m 24.342s +1.101s [Lap 6/9] 308k

13.Bradley Smith GBR Red Bull KTM Factory (RC16) 1m 24.245s 304k

14.Valentino Rossi ITA Movistar Yamaha (YZR-M1) 1m 24.309s 307k

15.Aleix Espargaro ESP Factory Aprilia Gresini (RS-GP) 1m 24.762s 305k

16.Franco Morbidelli ITA EG 0,0 Marc VDS (RC213V)* 1m 24.767s 306k

17.Jack Miller AUS Pramac Ducati (GP17) 1m 24.805s 308k

18.Hafizh Syahrin MAL Monster Yamaha Tech3 (YZR-M1)* 1m 24.834s 303k

19.Xavier Simeon ESP Reale Avintia (GP16)* 1m 24.868s 300k

20.Scott Redding GBR Factory Aprilia Gresini (RS-GP) 1m 25.067s 306k

21.Takaaki Nakagami JPN LCR Honda (RC213V)* 1m 25.178s 301k

22.Thomas Luthi SWI EG 0,0 Marc VDS (RC213V)* 1m 25.310s 303k

23.Karel Abraham CZE Angel Nieto Team (GP16) 1m 25.339s 306k

 

       

MotoGP: Τίτλοι με δύο κατασκευαστές - Ο Marc Marquez σε ένα ακόμη κλειστό κλαμπ εκλεκτών

Ο M.Marquez και άλλοι 5 έχουν κερδίσει πρωτάθλημα στην κορυφαία κατηγορία με διαφορετικούς κατασκευαστές
Marquez Two manufacturers
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

8/12/2025

Ο Πρωταθλητής του 2025 έγινε μέλος μιας ακόμη μικρής λίστας, εκείνων που κατέκτησαν τίτλους MotoGP με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές.

Η ιστορία του #93 είναι πλέον θρύλος. Ο συνδυασμός αγωνιστικής ιδιοφυΐας, αντοχής απέναντι σε σοβαρούς τραυματισμούς και ακατάβλητης θέλησης τον έφερε ξανά στην κορυφή. Και μαζί με αυτήν την επική επιστροφή, ήρθαν και σημαντικά στατιστικά ορόσημα.

Ένα από τα κατορθώματα του Marquez το 2025 ήταν ότι έγινε ο πιο πρόσφατος αναβάτης, και ένας από τους ελάχιστους στην ιστορία, που κατακτά τίτλους με δύο κατασκευαστές. Ο Geoff Duke ήταν ο πρώτος που το πέτυχε, με τις Norton και Gilera. Ακολούθησε ο Giacomo Agostini, που μετά την κυριαρχία του με την MV Agusta πήρε τίτλο και με Yamaha το 1975.

Πιο πρόσφατα, ο Eddie Lawson κατέκτησε διαδοχικούς τίτλους το 1988 και 1989 με Yamaha και Honda. Ο Valentino Rossi συνέχισε την παράδοση, κερδίζοντας τρεις σερί τίτλους (2001-2003) με Honda πριν κάνει το ιστορικό πέρασμα στη Yamaha το 2004.

Ο Rossi, ο Stoner και η εποχή της αλλαγής

Ο Rossi επανέφερε τη Yamaha στους τίτλους το 2004 και 2005, πριν ο Nicky Hayden και ο Casey Stoner διακόψουν την κυριαρχία του. Ο Stoner, ειδικά, έγραψε το δικό του κεφάλαιο, πρώτα με την Ducati το 2007 και έπειτα με τη Honda το 2011, όπου κέρδισε 10 από τα 17 Grand Prix της χρονιάς.

Η πρόωρη αποχώρηση του Stoner άνοιξε τον δρόμο για την άφιξη ενός εκρηκτικού ταλέντου στη Repsol Honda. Το όνομα ήταν Marc Marquez.

Η αυτοκρατορία του Marquez και η πτώση

Ακολούθησαν έξι τίτλοι: 2013, 2014, 2016, 2017, 2018, 2019. Ο Marquez ήταν ασταμάτητος, μέχρι τη μοιραία πτώση στη Jerez. Τέσσερις χειρουργικές επεμβάσεις στο δεξί βραχίονα, αμέτρητες πτώσεις, στιγμές που η ιδέα της απόσυρσης έμοιαζε πολύ κοντά

Η αναγέννηση με Ducati

Τότε ήρθε η μεγάλη αλλαγή. Το πέρασμα στην Ducati αναζωπύρωσε τον μύθο του Marquez. Μετά την πρώτη νίκη του σε 1043 ημέρες με τα χρώματα της Gresini, ακολούθησε μια εκπληκτική πρώτη χρονιά με την εργοστασιακή Ducati. Ο τίτλος του 2025 κερδήθηκε στην Ιαπωνία με πέντε αγώνες να απομένουν.

Με αυτόν τον τίτλο, ο Marquez μπήκε στο πάνθεον αναβατών όπως οι Stoner, Rossi, Lawson, Agostini και Duke, που κατέκτησαν τίτλους με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές. Ένα επίτευγμα που έχει το δικό του ειδικό βάρος και είναι κάτι που το έχουν καταφέρει μόνο μια χούφτα ανθρώπων στην κορυφαία κατηγορία.

Μια ακόμη περιπέτεια τραυματισμού ήρθε στην Ινδονησία πριν το τέλος της σεζόν, αλλά κανείς δεν αμφιβάλλει πως ο Marquez θα επιστρέψει για την ερχόμενη σεζόν που θα έχει εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον πρώτα από όλα για να δούμε αν ο Καταλανός εξακολουθεί να έχει το ίδιο ισχυρό κίνητρο έπειτα από την τιτάνια και μακροχρόνια προσπάθεια που κατέβαλλε για να επιστρέψει. Ο εννέα φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής, δείχνει πάντως ότι έχει ακόμα πολλά να γράψει στο δικό του κεφάλαιο της ιστορίας του MotoGP.