MotoGP: Αποτελέσματα χρονομετρημένων δοκιμών Αυστρίας

Στο 0,002 κρίθηκε η pole Position!!

Από τον

Μπάμπη Μέντη

11/8/2018

Η αυστριακή πίστα είναι ιδιαίτερα φιλόξενη για τις μοτοσυκλέτες της Ducati, όμως τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει τον Marc Marquez. Όχι μόνο συνεχίζει να οδηγάει λυσσασμένα από το πρώτο μέτρο που θα κάνει μέσα στην πίστα, αλλά πλέον δεν πέφτει!

Έκανε τα πάντα για να σημειώσει χρόνο 0,002’’ ταχύτερο από του Dovizioso.

Είχε φυσικά κάνα-δύο γλιστρήματα, αλλά κανένα δεν ήταν από εκείνα που μας έχει συνηθίσει. Από την Παρασκευή έως και το τέλος των χρονομετρημένων δεν άφησε σε κανέναν την αμφιβολία για ποιο είναι το σχέδιό του για τον αγώνα της Κυριακής. Γιατί μας εντυπωσίασε τόσο πολύ ο Marquez; Μα γιατί με την βαθμολογική διαφορά που έχει, θα μπορούσε ήδη να γράφει τον λόγο του για την κατάκτηση του φετινού πρωταθλήματος.

Ο Ισπανός δεν έχει κανέναν λόγο να ρισκάρει μια πτώση ή να ζορίζει τόσο πολύ τον κινητήρα της Honda διακινδυνεύοντας μια μηχανική βλάβη. Ειδικά σε αυτή την πίστα της Αυστρίας που είναι κομμένη και ραμμένη για τις Ducati. Μια πίστα κανονικό δυναμόμετρο, με ελάχιστες στροφές για να εκμεταλλευτείς την ευελιξία του πλαισίου της Honda. Όμως εδώ να πούμε ότι η τηλεμετρία έδειξε 313km/h τελική ταχύτητα για την Honda του Marquez και 310km/h για τις τρεις πρώτες Ducati.

Οπότε δεν ήταν έκπληξη που οι δύο εργοστασιακές Ducati, αλλά και όλες οι δορυφορικές Ducati έκαναν χρόνους (τόσο στα χρονομετρημένα, όσο και στα ελεύθερα δοκιμαστικά) που οι ανταγωνιστές τους πλησίαζαν μόνο για έναν-δύο γύρους και με τα πιο μαλακά ελαστικά.

Η αλήθεια είναι ότι ο Marquez με τον Dovizioso και τον Lorenzo είναι ένα σκαλί πάνω από τους υπόλοιπους σε ρυθμό αγώνα και σε ταχύτερους χρόνους. Με ακριβώς αυτή την σειρά θα ξεκινήσουν τον αγώνα αύριο. Πίσω τους ο Danilo Petrucci, Cal Crutchlow και Johann Jarco. Η εμφάνιση του Jarco αρκετές θέσεις πάνω από τις εργοστασιακές Yamaha δεν είναι κάτι ασυνήθιστο πλέον, όμως σε αυτή την πίστα που ο κινητήρας έχει πρωταγωνιστικό ρόλο, φέρνει σε ακόμα πιο δύσκολη ψυχολογική θέση τον Rossi (14^ος) και τον Vinales 9 (11^ος). Ο Rossi δοκίμασε τα πάντα, μέχρι και την βοήθεια του ‘’υπάλληλού” του Franco Morbidelli ζήτησε στον τελευταία γύρο του FQ1 για να πάρει το slip-streaming στην ευθεία, αλλά τα δύο δέκατα που κέρδισε από αυτό δεν ήταν αρκετά για να περάσει στα FQ2.

Όπως και ο ίδιος είπε στη συνέντευξη τύπου της Παρασκευής, σχετικά με τα νέα εξαρτήματα που δοκίμασαν την Δευτέρα στο Brno μετά τον αγώνα: Ξέρω ακριβώς ποιο είναι το πρόβλημα (εννοούσε την συνολκή απόδοση του κινητήρα) αλλά αυτό δεν μπορεί να διορθωθεί φέτος. Κοιτάμε να πάρουμε όσα περισσότερα γίνεται από αυτό που έχουμε.

Απόδειξη ότι το πρόβλημα της M1 είναι η απόδοση του κινητήρα, είναι το γεγονός ότι όποτε χρειάζονται δυνατές επιταχύνσεις στις εξόδους των στροφών, οι μηχανικοί έχουν ως μοναδικές λύσεις την “άγρια” ρύθμιση του ψεκασμού και την χρήση πιο κοντών σχέσεων στο κιβώτιο σε σχέση με τους υπόλοιπους, κάτι που προκαλεί απότομα γλιστρήματα του πίσω τροχού (το βασικό πρόβλημα του Rossi σε αυτά τα δοκιμαστικά) αλλά και πρόωρη φθορά των ελαστικών μέσα στον αγώνα, που είναι το μόνιμο πρόβλημα του Rossi φέτος.

Βέβαια από την άλλη μεριά, έχεις την M1 του Zarco στην 6^η θέση με χρόνο μόλις 0,646’ από την κορυφή…

Όπως κι αν έχει, αύριο προβλέπεται να δούμε άλλον ένα αγώνα που θα κριθεί στην τελευταία στροφή. Ίσως να μην δούμε για πολύ ώρα εκείνο το μεγάλο μπουλούκι μοτοσυκλετών που είχαμε στο Brno, αλλά σίγουρα 5-6 αναβάτες θα παλέψουν για το podium ως το τέλος.

Αποτελέσματα χρονομετρημένων δοκιμών:

1.Marc Marquez ESP Repsol Honda (RC213V) 1m 23.241s [Lap 7/10] 313km/h (Top Speed)

2.Andrea Dovizioso ITA Ducati Team (GP18) 1m 23.243s +0.002s [Lap 8/9] 310k

3.Jorge Lorenzo ESP Ducati Team (GP18) 1m 23.376s +0.135s [Lap 8/9] 309k

4.Danilo Petrucci ITA Pramac Ducati (GP18) 1m 23.503s +0.262s [Lap 8/9] 310k

5.Cal Crutchlow GBR LCR Honda (RC213V) 1m 23.812s +0.571s [Lap 8/9] 310k

6.Johann Zarco FRA Monster Yamaha Tech3 (YZR-M1) 1m 23.887s +0.646s [Lap 9/9] 307k

7.Tito Rabat ESP Reale Avintia (GP17) 1m 23.922s +0.681s [Lap 8/9] 312k

8.Andrea Iannone ITA Suzuki Ecstar (GSX-RR) 1m 24.091s +0.850s [Lap 6/9] 304k

9.Dani Pedrosa ESP Repsol Honda (RC213V) 1m 24.124s +0.883s [Lap 9/10] 308k

10.Alex Rins ESP Suzuki Ecstar (GSX-RR) 1m 24.227s +0.986s [Lap 3/8] 306k

11.Maverick Viñales ESP Movistar Yamaha (YZR-M1) 1m 24.284s +1.043s [Lap 8/9] 307k

12.Alvaro Bautista ESP Angel Nieto Team (GP17) 1m 24.342s +1.101s [Lap 6/9] 308k

13.Bradley Smith GBR Red Bull KTM Factory (RC16) 1m 24.245s 304k

14.Valentino Rossi ITA Movistar Yamaha (YZR-M1) 1m 24.309s 307k

15.Aleix Espargaro ESP Factory Aprilia Gresini (RS-GP) 1m 24.762s 305k

16.Franco Morbidelli ITA EG 0,0 Marc VDS (RC213V)* 1m 24.767s 306k

17.Jack Miller AUS Pramac Ducati (GP17) 1m 24.805s 308k

18.Hafizh Syahrin MAL Monster Yamaha Tech3 (YZR-M1)* 1m 24.834s 303k

19.Xavier Simeon ESP Reale Avintia (GP16)* 1m 24.868s 300k

20.Scott Redding GBR Factory Aprilia Gresini (RS-GP) 1m 25.067s 306k

21.Takaaki Nakagami JPN LCR Honda (RC213V)* 1m 25.178s 301k

22.Thomas Luthi SWI EG 0,0 Marc VDS (RC213V)* 1m 25.310s 303k

23.Karel Abraham CZE Angel Nieto Team (GP16) 1m 25.339s 306k

https://bit.ly/MOTO_673

Race News

MotoGP: Από 2 έως 2184 ημέρες – Είναι όλοι τους ήρωες

Όλοι αγαπάνε ένα comeback - Ο Nick Harris θυμάται τις πιο εντυπωσιακές επιστροφές στην ιστορία του MotoGP

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

9/10/2025

Από τον Mike Hailwood ως τον Marc Márquez, η ιστορία των αγώνων μοτοσυκλέτας είναι γεμάτη με αναβάτες που αρνήθηκαν να τα παρατήσουν. Άλλοι χρειάστηκαν λίγες μέρες. Άλλοι, όπως ο Márquez, πάνω από έξι χρόνια. Όλοι όμως απέδειξαν πως η πραγματική δύναμη δεν βρίσκεται στο γκάζι, αλλά στο κουράγιο

Μπορεί να διαρκέσει δυο μέρες. Μπορεί να κρατήσει πάνω από μια δεκαετία. Όμως όλοι αγαπάμε ένα ηρωικό comeback, όσο μακρύ κι αν είναι. Από τον Mike Hailwood, τον Barry Sheene και τον Mick Doohan, μέχρι τον Jorge Lorenzo και τον σημερινό “βασιλιά των comeback” Marc Márquez, όλοι τους κέρδισαν επάξια μια θέση στις καρδιές μας.

Mike Hailwood – Η επιστροφή του θρύλου

Όταν η Honda αποχώρησε από τους αγώνες Grand Prix στο τέλος του 1967, πλήρωσε τον Hailwood, τετράκις παγκόσμιο πρωταθλητή, για να μην αγωνιστεί με άλλη εργοστασιακή ομάδα. Εκείνος στράφηκε στη Formula 1, ανέβηκε δύο φορές στο βάθρο και μάλιστα βραβεύτηκε με το George Medal όταν έσωσε τον Clay Regazzoni από φλεγόμενο μονοθέσιο στο Kyalami.
Όμως το μικρόβιο των δύο τροχών δεν έσβησε ποτέ. Το 1978, στα 38 του χρόνια, επέστρεψε στο Isle of Man TT με Ducati και φυσικά… νίκησε. Το επανέλαβε και το 1979, πριν αποσυρθεί οριστικά. Τραγικά, δύο χρόνια αργότερα, σκοτώθηκε σε τροχαίο μαζί με την 9χρονη κόρη του Michelle.

Barry Sheene – Ο ήρωας με το τσιγάρο στο χέρι

Ήταν 1975 όταν η κάμερα της Thames Television κατέγραφε τον Barry Sheene να πετάγεται στον αέρα με 250 km/h στη Daytona. Το φρικτό ατύχημα τον έκανε εθνικό ήρωα, σπασμένος μηρός, σπασμένο χέρι, καμένα γόνατα, αλλά ο Barry προσπαθούσε να λύσει το κράνος του μόνος του, ενώ περιέγραφε τις κακώσεις του χαμογελώντας στην κάμερα, ζητώντας ένα τσιγάρο.
Μόλις επτά εβδομάδες αργότερα, επέστρεψε στους αγώνες στο Cadwell Park και σε τέσσερις μήνες κέρδισε το πρώτο του Grand Prix στο Assen. Ακολούθησαν δύο παγκόσμιοι τίτλοι και 18 νίκες. Ακόμα και μετά το τρομακτικό ατύχημα στο Silverstone το 1982, ο Sheene γύρισε πίσω επτά μήνες αργότερα για να συνεχίσει να αγωνίζεται.

Mick Doohan – Από τη διάσωση στο μεγαλείο

Το 1992, ο Mick Doohan βρισκόταν ένα βήμα πριν από τον πρώτο του τίτλο, όταν ένα ατύχημα στο Assen του κόστισε σοβαρό τραυματισμό στο πόδι. Το νοσοκομείο δεν αντέδρασε σωστά, και όταν απειλήθηκε ακρωτηριασμός, ο θρυλικός Dr. Costa τον ”απήγαγε” για να τον μεταφέρει στην κλινική του στην Ιταλία.
Ο Doohan επέστρεψε επτά εβδομάδες αργότερα, σχεδόν ανίκανος να περπατήσει, αλλά αποφασισμένος να μην αφήσει τον Wayne Rainey να του πάρει τον τίτλο. Έχασε εκείνο το πρωτάθλημα για μόλις τέσσερις βαθμούς, αλλά έναν χρόνο μετά ξανακέρδισε, και στη συνέχεια κατέκτησε πέντε συνεχόμενα παγκόσμια πρωταθλήματα.

Jorge Lorenzo – Ο άνθρωπος των δύο ημερών

Το 2013, ο Lorenzo έσπασε την κλείδα του σε πτώση στις ελεύθερες δοκιμές του Assen. Όλοι υπέθεσαν πως η σεζόν του τελείωσε. Όμως δύο μέρες μετά, γύρισε στην πίστα με δέκα βίδες και μια πλάκα τιτανίου και τερμάτισε πέμπτος μέσα σε αφόρητο πόνο. Δύο εβδομάδες αργότερα έπεσε ξανά και ξανατραυματίστηκε, αλλά δεν εγκατέλειψε ποτέ. Μέσα σε ενάμιση χρόνο, το 2015, έγινε τριπλός παγκόσμιος πρωταθλητής MotoGP.

Marc Márquez – Ο βασιλιάς των comebacks

Κανείς δεν έχει γράψει ιστορία όπως ο Marc Márquez. Μετά τον τραυματισμό του το 2020, πέρασε πέντε μεγάλες επεμβάσεις, 108 πτώσεις, και 2184 μέρες μέχρι να ξανασηκώσει το τρόπαιο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή στο Motegi το 2025.
Περισσότερα από 1000 μέρες χωρίς νίκη, μια ατελείωτη διαδρομή αποκατάστασης και ψυχικής αντοχής — και τελικά, μια από τις πιο συγκλονιστικές επιστροφές στην ιστορία του αθλητισμού.

Δεν έχει σημασία ο χρόνος, οι τραυματισμοί ή οι συνθήκες.
Όλοι αυτοί οι αναβάτες αλλά και πολλοί ακόμη, απέδειξαν ότι το θάρρος, η επιμονή και η ψυχή είναι τα πραγματικά χαρακτηριστικά ενός πρωταθλητή.
Και για αυτό είναι όλοι τους ήρωες.