MotoGP: Εν κινήσει μεταβλητό ύψος ανάρτησης της Ducati

Άλλη μια καινοτομία των Ιταλών
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

24/2/2020

Η Ducati δια στόματος του Davide Tardozzi περηφανεύεται ότι έχει φέρει όλες τις καινοτομίες στα MotoGP τα τελευταία χρόνια. Η αλήθεια είναι πως στα θέματα αεροδυναμικής οι Ιταλοί ανάγκασαν τους ανταγωνιστές τους να φτάσουν έως τα δικαστήρια, (όπου σύμφωνα πάντα με την άποψη της Ducati) έβαλαν τους δικαστές να αναγκάσουν τους Ιταλούς να δείξουν στις αίθουσες των δικαστηρίων όλα τα μυστικά τους. Τώρα οι Ιταλοί φαίνεται πως κινούνται ξανά στην κόψη του ξυραφιού των κανονισμών, με μια νέα “συσκευή” στην πίσω ανάρτηση της GP-20 που επιτρέπει στον αναβάτη να χαμηλώσει το ύψος της σέλας εν κινήσει. Από το 2018 έως τώρα βλέπαμε στις τηλεοράσεις μας τον Andrea Dovizioso να “βιδώνει κάτι” στην πάνω πλάκα του τιμονιού του καθώς ρολάριζε για να πάρει θέση στην γραμμή εκκίνησης. Πολύ γρήγορα μάθαμε πως μια ντίζα από το τιμόνι έφτανε έως την πίσω ανάρτηση, συμπιέζοντάς την και μειώνοντας έτσι το ύψος την μοτοσυκλέτας πίσω.

Ουσιαστικά δηλαδή προετοίμαζε τη γεωμετρία και την κατανομή βάρους της μοτοσυκλέτας για την εκκίνηση, αποτρέποντας όσο ήταν δυνατόν τις σούζες, άρα απέτρεπε την επέμβαση των ηλεκτρονικών που κόβουν δύναμη από τον κινητήρα. Όταν ο αναβάτης φρέναρε δυνατά στην είσοδο της πρώτης στροφής του αγώνα, το σύστημα απασφάλιζε και η πίσω ανάρτηση επανερχόταν στην αρχική της κατάσταση. Αντίστοιχους μηχανισμούς έβαλαν όλοι οι ανταγωνιστές της έναν χρόνο μετά, με μόνη διαφορά το σημείο τοποθέτησης της “στρόφιγγας” που στη Honda είναι μέσα στο φαίρινγκ, δίπλα από το αριστερό καλάμι.  Όμως στους τελευταίους αγώνες πέρσι, ο Alex Rins της Suzuki είπε πως έβλεπε μπροστά του την μοτοσυκλέτα του Jack Miller να χαμηλώνει την ουρά της στις εξόδους των στροφών.

Τα λεγόμενά του κυκλοφορούσαν ως φήμες τους τελευταίους μήνες, μέχρι που επιβεβαιώθηκαν σε αυτά τα δοκιμαστικά του Qatar λίγο πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα του 2020. Οι κάμερες της τηλεόρασης έπιασαν όλες τις μοτοσυκλέτες της Ducati να χαμηλώνουν πίσω στην τεράστια ευθεία της πίστας του Qatar και οι φωτογραφίες από το τιμόνι των GP-20 που ήταν στα pits, έδειχναν ξεκάθαρα έναν διακόπτη με δύο κουμπάκια στο αριστερό κλιπ-ον. Φυσικά η Ducati προσπάθησε να το κρατήσει μυστικό όσο μπορούσε και είχε δώσει σαφείς εντολές στους αναβάτες της να μην πουν κουβέντα γι΄αυτό. Βέβαια κάτι τέτοιο στα MotoGP δεν μπορεί να κρατηθεί μυστικό για πολύ καιρό, έστω κι αν ο Dovizioso και ο Petrucci έκαναν πως δεν ξέρουν τίποτα στις σχετικές ερωτήσεις. Μόνο ο team manager της Ducati κύριος Davide Tardozzi παραδέχτηκε επίσημα την ύπαρξη αυτού του συστήματος και μάλιστα πρόσθεσε πως είναι απολύτως νόμιμο, καθώς έχει εγκριθεί από τον τεχνικό διευθυντή των MotoGP κύριο Danny Aldridge. Βέβαια το ίδιο είχε γίνει και με την “αεροτομή” κάτω από το ψαλίδι, που προκάλεσε την ένσταση των υπόλοιπων κατασκευαστών (μέσω της Aprilia…) με το ερώτημα αν είναι αεροδυναμικό βοήθημα ή απλώς ασπίδα θερμότητας για το πίσω ελαστικό. Θυμίζουμε πως οι κανονισμοί απαγορεύουν κάθε μορφής ηλεκτρονική ρύθμιση των αναρτήσεων, πράγμα που σημαίνει πως το σύστημα της Ducati πρέπει να είναι μηχανικό.

Τα κουμπάκια φαίνεται να έχουν όντως κάπως μεγάλη διαδρομή, αλλά σε καμία περίπτωση δεν επαρκεί για να αλλάξει τόσο πολύ τη διαδρομή της πίσω ανάρτησης και σίγουρα η δύναμη ενός δακτύλου δεν φτάνει για να συμπιέσει ένα αγωνιστικό αμορτισέρ. Ο μόνος τρόπος για να γίνει μηχανικά κάτι τέτοιο με δύο μόνο κουμπάκια, είναι να έχουν σχεδιάσει ένα σύστημα στήριξης του πίσω αμορτισέρ που εκμεταλλεύεται τη μεταφορά βάρους της μοτοσυκλέτας κατά την επιτάχυνση και την επιβράδυνση και ο αναβάτης πατώντας το αντίστοιχο κουμπί την σωστή χρονική στιγμή να κλειδώνει την βάση στο κάτω ή στο πάνω σημείο της. Όπως κι αν έχει, η Ducati για άλλη μια χρονιά έγινε η εταιρεία που θέλει κάθε βιομηχανικός κατάσκοπος να περάσει μια βραδιά στα pits της εργοστασιακής ομάδας της.

MotoGP Αυστραλία: Νίκη Fernandez σε φοβερό αγώνα Bezzecchi

Εξαιρετική οδήγηση από τον Ιταλό
MotoGP Αυστραλία: Νίκη Fernandez σε φοβερό αγώνα Bezzecchi
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

19/10/2025

Την πρώτη της νίκη πήρε η αμερικάνικη ομάδα Trackhouse και έτσι πλέον έχουν όλες οι ομάδες τουλάχιστον μία νίκη στην μεγάλη κατηγορία. Ο Fernandez έγραψε ιστορία καταφέρνοντας να κρατήσει πίσω του ορισμένους από τους καλύτερους αναβάτες της σεζόν, όπως ο Alex Marquez, ο Acosta και ο Di Giannantonio. Έγινε έτσι ο 7ος διαφορετικός αναβάτης που παίρνει φέτος νίκη στην μεγάλη κατηγορία.

Με έναν Bagnaia εκτός συναγωνισμού τελείως, με τον Marc Marquez εκτός και τον Bezzecchi να εκτελεί ποινή διπλού μεγαλύτερου γύρου, το παράθυρο της ευκαιρίας είχε ανοίξει διάπλατα και περιμέναμε ποιος θα είναι εκείνος που θα το περάσει πρώτος. Δεν υπήρξε και μάλλον δεν θα υπάρξει άλλη τέτοια ευκαιρία αυτή τη σεζόν, που κάποιο άλλο όνομα από τα συνηθισμένα, θα μπορούσε να πάρει την νίκη. Από εχθές, στον αγώνα Sprint, ο Fernandez έδειξε πως θα είναι αυτός που θα παλέψει περισσότερο από κάθε άλλον για την ευκαιρία αυτή και πράγματι το πλάνο της ομάδα εκτελέστηκε με απόλυτη ακρίβεια. Όπως όμως τόνισε και ο ίδιος μετά τον αγώνα, δεν είχε πιστέψει πως θα είναι ο νικητής, γιατί θεωρούσε πως ο Bezzecchi θα κατάφερει να ψαλιδίσει την μεγάλη διαφορά. Στόχος του ήταν το βάθρο, μέσα στον αγώνα κατάλαβε πως θα μπορούσε να πάει και για την νίκη!

Το ίδιο καλά πήγε όμως και το πλάνο του Bezzecchi. Έκανε μία πολύ καλή εκκίνηση και άρχισε αμέσως να χτίζει την διαφορά από τον Fernandez που ήταν ήδη δεύτερος. Ο Quartararo έπαιξε και αυτός τον ρόλο του, εξαφανίστηκε από το προσκήνιο και την pole position αμέσως. Αντίστοιχα και ο Miller έκανε μία κακή εκκίνηση που την συνδύασε με κακή πρώτη στροφή κάνοντας έτσι οι δυο τους το 4 και 5, με τον Acosta στην 3η θέση.

Όσο ο Bezzecchi προσπαθούσε να χτίσει μία μικρή διαφορά, ο Acosta πάλευε με τον Fernandez παίρνοντας και την δεύτερη θέση για λίγο στον 3ο γύρο.

Αν οι μακρύτεροι γύρου γινόντουσαν πιο κάτω, τότε ο Bezzecchi μπορεί και να κατάφερνε να κερδίσει, τόσο ανώτερο ρυθμό είχε. Όμως η ποινή είναι σχεδιασμένη για να προκαλέσει το μεγαλύτερο πρόβλημα και ο Bezzecchi την εκτέλεσε στο όριο, στον 5ο γύρο, τον τελευταίο που θα μπορούσε να μπει στην μακρύτερη διαδρομή.

Ο Zarco σημείωσε την πρώτη πτώση της ημέρας ακριβώς εκεί και αμέσως μετά, στον ίδιο ακριβώς γύρο έπεσε και ο Miller.

Ο Fernandez ήδη είχε περάσει ξανά τον Acosta στον 4ο γύρο και ο Bezzecchi ετοιμαζόταν να δώσει και την τρίτη θέση του.

Κάνοντας τον δεύτερο μακρύτερο γύρο στον 7ο γύρο πέρασαν μπροστά του ο Alex Marquez, ο Quartararo και ο Di Giannantonio, που θα δυσκόλευαν τις προσπεράσεις.

Οι τρεις του πάλευαν και μεταξύ τους, με βασικό θύμα τον Quartararo που θα ήταν ο πρώτος που θα έχανε την μάχη των τριών και έπειτα και από τον Bezzecchi.

Ο Acosta ήδη δεν μπορούσε να ακολουθήσει τον Fernandez που ήξερε τι έπρεπε να κάνει, να δημιουργήσει διαφορά ασφαλείας για να είναι βέβαιος πως ο ταχύτερος αναβάτης δεν θα μπορέσει να τον πιάσει. Πράγματι τις στιγμές που δεν είχε μοτοσυκλέτες μπροστά του, ο Bezzecchi είχε τον ρυθμό του Fernandez, οπότε η μικρή απόσταση εμπρός εξασφάλιζε πως δεν μπορούσε να τον πιάσει για τα ¾ του αγώνα που απέμεναν ακόμη.

Στην πράξη ο Bezzecchi έκανε έναν απίστευτο αγώνα, ήταν ένας αγώνας νίκης απέναντι σε κάποιον κολλημένο πίσω του. Τέτοια οδήγηση έκανε, με τέτοια συγκέντρωση φαινόταν πως οδηγούσε.

Στον 11ο γύρο σημείωσε πτώση και ο Mir, μόνος του αυτή τη φορά χωρίς να τον ρίξει κάποιος άλλος, επιστρέφοντας στην κανονικότητα που είναι να πέφτει σχεδόν σε κάθε αγώνα της φετινής σεζόν των MotoGP.

Ο Marini περνά και αυτός τον Quartararo ενώ ο Alex Marquez είχε ακόμη μία θέση στο βάθρο με τον Di Giannantonio να μην έχει κάνει την επίθεσή του.

Πίσω από τον Bezzecchi και στην μάχη για τον 7η θέση υπήρχαν αρκετές προσπεράσεις, εμπρός όμως θα αργούσαν λίγο ακόμη να φτάσουν στο σημείο ο 4ος και ο 5ος να βγάλουν εκτός βάθρου τον 2ο και τον 3ο.

Η κατρακύλα του Quartararo συνεχιζόταν στο μεταξύ, φτάνοντας 12ος στον 18ο γύρο εμπρός από έναν Bagnaia που και σήμερα, όπως και εχθές, ήταν σαν να οδηγεί Yamaha ή Honda, γυρνώντας στην 13η θέση όπου η εργοστασιακή Ducati δεν είναι συνηθισμένη να βρίσκεται.

Στο τέλος του 19ου γύρου ο Di Giannantonio κατάφερε να περάσει τον Acosta ο οποίος αμέσως απάντησε και οι δυο τους πάλεψαν για τις πρώτες στροφές του 20ου γύρου με τελική επικράτηση της VR46 Ducati που αμέσως έβαλε πλώρη για τον Alex Marquez.

Θα ήταν μία δύσκολη προσπέραση ο Acosta για τον Bezzecchi, παρόλο που άνοιξε την μεταξύ τους απόσταση αμέσως μόλις τον προσπέρασε, δείχνοντας πως είχε καλύτερο ρυθμό. Ειδικά η επιμονή του Acosta στα φρένα, κλείνοντας την πόρτα στην πιο γρήγορη και ταυτόχρονα, εύκολη για προσπεράσεις στροή, έδειχνε γιατί είναι από τους δύσκολους αναβάτες να περάσει κανείς.

Τελικά στον 22ο γύρο ο Bezzecchi πέρασε εμπρός και άρχισε να πλησιάζει τον Di Giannantonio που ακόμη δεν είχε περάσει τον Alex Marquez.

Πίσω, πολύ πίσω, ο Bagnaia θα περνούσε σε αυτόν τον γύρο τον Quartararo και στον 23ο γύρο ο Di Giannantonio θα ανέβαινε στην δεύτερη θέση, όπου και θα έμενε ανενόχλητος μέχρι το τέλος. Αν υπήρχαν λίγοι γύροι ακόμη, θα τον είχε περάσει ο Bezzecchi, τέτοιο αγώνα έκανε σήμερα.

Στο μεταξύ στον επόμενο γύρο και μόλις 4 πριν το τέλος πέφτει ο Bagnaia. Πάνω που λέει κανείς πως δεν γίνονται χειρότερα τα πράγματα για εκείνον, έχασε πρόσφυση από το εμπρός ελαστικό.

Δύο γύρους πριν το τέλος ο Bezzecchi ανεβαίνει στο βάθρο με μία καθαρή προσπέραση στον Alex Marquez. Είναι τόσο καλός ο αγώνας του που δεν αργεί να πλησιάσει και την επόμενη Ducati, όμως δεν υπάρχει άλλος χρόνος.

Δύο Aprilia στο βάθρο, κάτι που έχει να γίνει από το 2023, και μία φανταστική νίκη για τον Fernandez που δεν νίκησε Marc Marquez και Bezzecchi αλλά νίκησε όλους τους υπόλοιπους και αυτό δεν είναι λίγο για τον νεαρό αναβάτη!

Θέση

Βαθμοί

Αναβάτης (Αρ. / Όνομα)

Ομάδα

Χρόνος / Διαφορά

1

25

#25 Raul Fernandez

Trackhouse MotoGP Team

39:49.571

2

20

#49 Fabio Di Giannantonio

 

+1.418

3

16

#72 Marco Bezzecchi

Aprilia Racing

+2.410

4

13

#73 Alex Marquez

BK8 Gresini Racing MotoGP

+3.715

5

11

#37 Pedro Acosta

Bull KTM Factory Racing

+7.930

6

10

#10 Luca Marini

Honda HRC Castrol

+7.970

7

9

#42 Alex Rins

nster Energy Yamaha MotoGP Team

+10.671

8

8

#33 Brad Binder

d Bull KTM Factory Racing

+12.270

9

7

#23 Enea Bastianini

Red Bull KTM Tech3

+14.076

10

6

#44 Pol Espargaro

Red Bull KTM Tech3

+16.861

11

5

#20 Fabio Quartararo

onster Energy Yamaha MotoGP Team

+16.965

12

4

#88 Miguel Oliveira

Prima Pramac Yamaha MotoGP

+17.677

13

3

#79 Ai Ogura

Trackhouse MotoGP Team

+17.928

14

2

#54 Fermin Aldeguer

BK8 Gresini Racing MotoGP

+18.413

15

1

#21 Franco Morbidelli

ertamina Enduro VR46 Racing Team

+27.881

16

#32 Lorenzo Savadori

Aprilia Racing

+34.169

17

#35 Somkiat Chantra

IDEMITSU Honda LCR

+50.043

18

#51 Michele Pirro

Ducati Lenovo Team

+50.303

Δεν ταξινομήθηκαν (DNF):

  • #63 Francesco Bagnaia – Ducati Lenovo Team – 23 γύροι
  • #36 Joan Mir – Honda HRC Castrol – 9 γύροι
  • #5 Johann Zarco – CASTROL Honda LCR – 4 γύροι
  • #43 Jack Miller – Prima Pramac Yamaha MotoGP – 4 γύροι