MotoGP: Η Petronas Racing Team που θα αναλάβει μέρος της εξέλιξης της Yamaha

Μια εκδήλωση γεμάτη κύρος και φιλοδοξίες
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

31/1/2019

Τις φιλοδοξίες της Yamaha για ταχεία εξέλιξη της νέας αγωνιστικής μοτοσυκλέτας που ακόμη δεν έχουμε δει, συσσωρεύει η Petronas Racing Team, η παρουσίαση της οποίας έγινε με μεγαλοπρέπεια κανονικής και όχι δορυφορικής ομάδας, προς τιμήν του... μεγάλου χορηγού. Στα κεντρικά της PETRONAS στην Μαλαισία με τους επιβλητικούς πύργους να δεσπόζουν στις εικόνες, οι Μαλαισιανοί χαιρέτησαν την πρώτη τους ομάδα στα MotoGP. Αυτός ήταν και ο βασικός λόγος μίας τέτοιας παρουσίασης, καθώς ένας ολόκληρος λαός που τυχαίνει να καλλιεργεί έντονα την μοτοσυκλετιστική κουλτούρα, θα έχει την πρώτη του ομάδα στα GP! Πρόσθετο στοιχείο πως αυτή η είσοδος στους αγώνες γίνεται με την Yamaha από την στιγμή που οι Μαλαισιανοί τρέφουν ιδιαίτερη αδυναμία στην εταιρεία με τα τρία διαπασών. Το γεγονός επαληθεύτηκε και απ’ τις διαστάσεις που πήρε η εκδήλωση αφού εκτός απ’ το πλήθος κόσμου που συγκέντρωσε ήταν παρών και επίσημοι αξιωματούχοι του κράτους καθώς και όσοι συνεργάτες συντέλεσαν ενεργά στην πραγματοποίηση του εγχειρήματος. Ανάμεσα στο πλήθος βρέθηκε κι ο Lewis Hamilton, που συνεργάζεται με την ομάδα της Petronas στο πρωτάθλημα της F1 και τώρα με τον ενεργό ρόλο της εταιρείας και στα MotoGP βρήκε την ευκαιρία, για άλλη μία φορά, να πει πως θα ήθελε να δει τα MotoGP από μέσα και μάλιστα από την πίστα. Κάποιοι αυτό το μεταφράζουν ως επιθυμία του Hamilton να αγωνιστεί στα MotoGP πράγμα που είναι ένα ολότελα μακρυνό σενάριο, την στιγμή που απλά θα ήθελε την εμπειρία της οδήγησης, όπως στο πρόσφατο παρελθόν τον είχαμε να δεί στα Superbike οδηγώντας τη μοτοσυκλέτα της Pata Yamaha. Το παιχνίδι των δηλώσεων βέβαια κάνει καλό στην δημοσιότητα κι έτσι ο Razlan Razali, CEO της Sepang δεν παρέλειψε να αναφέρει πως είναι πολύ πιθανόν να δούμε κάτι τέτοιο λέγοντας: “Δουλεύοντας με την Petronas, γνωρίζω πως είναι πολύ επιθετική στον τρόπο δράσης της. Δεν θα με εξέπληττε αν αργά ή γρήγορα έβλεπα τον Lewis στα MotoGP.” Με την ίδια ευθυμία σήκωσαν το γάντι που μόλις είχε πέσει στο πάτωμα και οι Fabio Quartararo και Franco Morbidelli που δίχως να κρύβουν τον ενθουσιασμό τους είπαν πως αρχικά θα ήθελαν να δοκιμάσουν την Mercedes F1 του Hamliton, ενώ και οι δύο του πρόσφεραν απλόχερα τις μοτοσυκλέτες τους λέγοντας πως είναι διαθέσιμες όποτε θέλει να τις οδηγήσει. Και με όλα αυτά η βραδιά είχε κιόλας ξεστρατίσει, προτού επιστρέψουν όλοι στην τάξη...

Πρωταγωνιστικό ρόλο στην εκδήλωση είχε η επίσημη αποκάλυψη των χρωμάτων της ομάδας που θα είναι ενιαία για όλες τις κατηγορίες του πρωταθλήματος, θέλοντας να ενισχύσει την εικόνας της αλλά και το γεγονός πως αποτελεί ήδη από τώρα, ένα δεμένο σύνολο. Στην μεγάλη κατηγορία των MotoGP, η Petronas Racing Team θα είναι η μοναδική δορυφορική ομάδα που θα χρησιμοποιεί τις M1 της Yamaha και θα έχει την πλήρη τεχνική υποστήριξή της, από την στιγμή που ο ρόλος της θα είναι να παρέχει περισσότερες πληροφορίες για την εξέλιξη των αγωνιστικών κλείνοντας το κενό που άνοιξε όταν πέρσι η Tech3 εξαγοράστηκε απ’ την KTM. Εμφανισιακά μπορεί οι δύο μοτοσυκλέτες να είναι ίδιες μεταξύ τους, όμως ο Morbidelli θα χρησιμοποιεί την ίδια έκδοση της M1 μ’ αυτήν της εργοστασιακής ομάδας, σε αντίθεση με τον Quartararo που θα έχει την προηγούμενη έκδοσή της.

Έτσι, ο Morbidelli –το “βαφτιστήρι” του Rossi, αφού αποφοίτησε απ’ την ακαδημία του- θα συνδράμει ενεργά στην εξέλιξη της μοτοσυκλέτας, ενώ σε δηλώσεις του μάλιστα, δεν παρέλειψε να αναφέρει πως στοχεύει να ξεπεράσει τον δάσκαλό του λέγοντας: “Το να οδηγούμε την ίδια μοτοσυκλέτα, θα είναι χρήσιμο και για τους δύο μας, πολύ περισσότερο για μένα και μπορούμε να μοιραζόμαστε τις εντυπώσεις και τις πληροφορίες μας. Θα είναι χρήσιμο για μένα και για αυτόν. Είναι μεγάλο κίνητρο για μένα το γεγονός ότι θα χρησιμοποιώ την ίδια μοτοσυκλέτα με τον Rossi και θα κάνω το καλύτερο δυνατόν από πλευράς μου για το να τον κερδίσω όπως και τους υπόλοιπους στην πίστα.” Σχετικά με την βραδιά δήλωσε: “Αυτή είναι η δεύτερη φορά που συμμετείχα στην παρουσίαση των χρωμάτων μιας ομάδας στην κατηγορία των MotoGP και η πρώτη μου μ’ αυτήν την φιλόδοξη ομάδα. Για να είμαι ειλικρινής ήταν πολύ εντυπωσιακή εκδήλωση και όλοι ήταν πολύ ενθουσιασμένοι και αφοσιωμένοι στην ομάδα. Έχω ξαναέρθει στην Kuala Lumpur City Center αλλά ποτέ δεν παύει να με εντυπωσιάζει. Ήταν φανταστικό που η παρουσίαση έγινε εδώ, που είδα τα χρώματα της μοτοσυκλέτας μου και που μπόρεσα να ευχαριστηθώ τη στιγμή παρέα με τους Μαλαισιανούς. Είναι μια εξαιρετική μέρα για την PETRONAS Yamaha SRT! Μου αρέσει πολύ η συνολική εμφάνιση με τη στολή και το κράνος. Ανυπομονώ να κάνω το ντεμπούτο μου στις ερχόμενες δοκιμές της Sepang. Έχουμε πολύ δουλεία μπροστά μας και δεν βλέπω την ώρα να καβαλήσω τη μοτοσυκλέτα και να συνεχίσουμε τις προετοιμασίες μας για την έναρξη του φετινού πρωταθλήματος.”

Ο Fabio κατά τη διάρκεια του χειμερινού διαλείμματος επένδυσε στην φυσική του κατάσταση όπως και οι περισσότεροι αναβάτες, πηγαίνοντας στην California παρέα με τον Jack Miller και Marcel Schrotter για τρείς βδομάδες, κάνοντας πολλές προπονήσεις στα motocross, στην ποδηλασία με mountain bike και στο γυμναστήριο ώστε να είναι έτοιμος για τη νέα σεζόν. Το πρόγραμμά του εστίαζε κυρίως στην εκγύμναση του άνω κορμού και ειδικότερα των άκρων και των ώμων καθώς ώστε να ελέγχει ευκολότερα τη μοτοσυκλέτα και να είναι έτοιμος για την επίτευξη των στόχων του. Σε δηλώσεις του όσον αφορά την παρουσίαση και τα σχέδιά του στο φετινό πρωτάθλημα είπε: “Είμαι πολύ ενθουσιασμένος με τα νέα γραφικά της μοτοσυκλέτας και που παρουσιάστηκε όλη η ομάδα στην έδρα της, της Μαλαισία. Τώρα είμαι πραγματικά ενθουσιασμένος και θέλω να την οδηγήσω στις τριήμερες δοκιμές της Sepang. Είμαι πολύ χαρούμενος που η καινούργια σεζόν ξεκινά με τις δοκιμές εκεί, καθώς είναι μια απ’ τις αγαπημένες μου πίστες. Θα βάλουμε τα δυνατά μας να μάθουμε όσα περισσότερα μπορούμε. Έχουμε έξι μέρες δοκιμών πριν την έναρξη του πρώτου αγώνα και θα κάνω ότι περνά απ’ το χέρι μου μέχρι την έναρξη του πρωταθλήματος. Ο στόχος όλων των αναβατών που έρχονται απ’ τα Moto2 είναι να γίνουν Rookie της χρονιάς, σκοπεύω να δουλέψω σκληρά για να τα καταφέρω.”

Σε δηλώσεις του που έκανε ο Razlan Razali, διευθυντής της ομάδας και CEO της πίστας Sepang ανέφερε: “Το λανσάρισμα της ομάδας σηματοδοτεί τις προθέσεις μας ως ένας σοβαρός ανταγωνιστής των ομάδων για τη νέα σεζόν των MotoGP. Ήταν ένα απίστευτο ταξίδι και μέχρι στιγμής ο ενθουσιασμός συνεχίζεται. Αυτή η παρουσίαση είναι αφιερωμένη σε όλους τους Μαλαισιανούς οπαδούς που υποστήριζαν το GP της Μαλαισίας απ’ το 1991. Μέχρι να φτάσουμε στην επιτυχία του Μαλαισιανού MotoGP περάσαμε πολλά. Το ταξίδι μέχρι στιγμής χαρακτηρίζεται απ’ την σκληρή δουλεία της συνεργασίας της PETRONAS και της Yamaha. Δουλέψαμε ακατάπαυστα ώστε όλα να είναι έτοιμα για την πρώτη ημέρα των δοκιμών στην Sepang το Φεβρουάριο. Γνωρίζουμε ότι έχουμε ακόμη πολύ δουλεία μπροστά μας αλλά τώρα, μέσω της εκδήλωσης ας ευχαριστηθούμε την παρουσίαση της ομάδας και ας είμαστε περήφανοι για αυτά που πετύχαμε ως τώρα.”

O δε ιδιοκτήτης της PETRONAS Tan Sri Wan Zulkiflee Wan Ariffin αναφέρθηκε σχετικά με την ενασχόληση της εταιρείας με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό λέγοντας: “Η διαπλοκή της PETRONAS με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό έχει μεγάλη ιστορία με την συμμετοχή μας στην Formula 1 και τα MotoGP. Αυτή η συνεργασία σηματοδοτεί την παρουσία της PETRONAS σε όλο το φάσμα των αγώνων μοτοσυκλέτας απ’ τα Cub Prix μέχρι όλες τις κατηγορίες των MotoGP, ενισχύοντας έτσι την παγκόσμια φήμη μας στον τομέα των λιπαντικών και τον καυσίμων. Μέσα απ’ την τεχνογνωσία της εταιρείας στην τεχνολογία των καυσίμων, στοχεύουμε να συνεισφέρουμε στις επιδόσεις της ομάδας εξελίσσοντας και δοκιμάζοντας νέες φόρμουλες ώστε να πιέσουμε τον ανταγωνισμό στο έπακρο.”

Ο Johan Stigefelt Team director, ανέφερε: “Είμαι πολύ χαρούμενος που θα μπορέσω εκπροσωπήσω την ομάδα και τους αναβάτες έχοντας την υποστήριξη PETRONAS, και είναι πολύ όμορφα που παρουσιάζουμε σε όλους τα νέα μας χρώματα. Είμαι περήφανος που οι αναβάτες όλων των κατηγοριών θα χρησιμοποιούν τα ίδια χρώματα που ήταν ο στόχος μας εξ αρχής – για να μας αντιλαμβάνονται όλοι σαν μια ομάδα. Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους συνεργάτες που βοήθησαν στην ολοκλήρωση αυτού του εγχειρήματος. Θα επιστρέψουμε σύντομα στη δουλειά στην πίστα, την έδρα μας, τη Sepang. Θα ξεκινήσουμε με τους αναβάτες των GP, που θα έχουν τη δυνατότητα να απολαύσουν τις νέες μοτοσυκλέτες τους και τα νέα εξαρτήματα απ’ τη Yamaha. Έχουμε σχεδιάσει ένα αναλυτικό πρόγραμμα δοκιμών, αν και οι αναβάτες έχουν μικρή εμπειρία με τις μοτοσυκλέτες της Yamaha. Οι συνθήκες στη Sepang θα είναι απαιτητικές και θα έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε, έτσι θα είναι μεγάλη πρόκληση για τους Franco και Fabio.”

Τέλος ο Wilco Zeelenberg Team Manager εξέφρασε την περηφάνειά του για τη δουλειά και τα αποτελέσματα που έχουν μέχρι στιγμής λέγοντας: “Ήταν τιμή μας που μπορέσαμε να παρουσιάσουμε τη νέα ομάδα στα κεντρικά της PETRONAS και να δείξουμε τα χρώματα των μοτοσυκλετών μας για το 2019. Είμαι πολύ περήφανος για το αποτέλεσμα και για την δουλεία που κάναμε τους δύο προηγούμενους μήνες. Η ομάδα είναι φανταστική και ανυπομονούμε να ξεκινήσουμε της δοκιμές στη Μαλαισία. Ο στόχος μας είναι να συνεχίσουμε από ‘κει που είχαμε μείνει στην Jerez, έχουμε νέες μοτοσυκλέτες για τους αναβάτες και ελπίζουμε ότι θα μπορέσουν να εξελιχθούν απ’ τις γνώσεις που απέκτησαν στα δοκιμαστικά τον Νοέμβριο. Μετά το χειμερινό διάλλειμα ο βασικός μας στόχος είναι να συνηθίσουν τις μοτοσυκλέτες και την ταχύτητά τους, και να βελτιώσουν την αίσθηση που έχουν μ’ αυτές. Θα χρειαστεί επίσης να κάνουμε πολλές μετατροπές, ειδικά αν σκεφτεί κανείς πως θα έχουμε μπροστά μας τρεις δύσκολες μέρες λόγω της ζέστης και την πίστα διαθέσιμη για οκτώ ώρες. Είμαστε πολλοί ενθουσιασμένοι να ξεκινήσουμε τις προετοιμασίες μας για τον πρώτο αγώνα της σεζόν στο Qatar.”

Ετικέτες

Marco Simoncelli 1987-2011: Σαν σήμερα πριν από 14 χρόνια - Αιώνια ζωντανός “Super Sic”!

Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ
Marco Simoncelli 1987-2011: Σαν σήμερα πριν από 14 χρόνια - Αιώνια ζωντανός “Super Sic”!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

23/10/2025

Στις 23 Οκτωβρίου 2011 ο κόσμος του MotoGP πάγωσε. Ο Marco Simoncelli το όνομα που όλοι μας πιστεύαμε πως θα είναι ο επόμενος απόλυτος διεκδικητής των MotoGP, ο νεαρός αναβάτης που ο Rossi έβλεπε ως συνεχιστή του, έχοντας προλάβει να γίνει ήδη ένας από του πιο αναγνωρίσιμους αναβάτες της σύγχρονης εποχής, έχασε τη ζωή του στη διάρκεια του Grand Prix της Μαλαισίας, αφήνοντας πίσω του ένα κενό που παραμένει αισθητό ακόμη και σήμερα. Ο “Super Sic”, όπως τον γνώριζε όλος ο κόσμος, δεν υπήρξε απλώς ένας εξαιρετικός αναβάτης ήταν μια προσωπικότητα που οι αγώνες μοτοσυκλέτας χρειαζόντουσαν και μάλιστα χρειάζονται ακόμη. Είχε τεράστιο πάθος και ανεπιτήδευτη αγάπη για τους αγώνες, με μία πρέζα χιούμορ που έλκυε ακόμη και τους οπαδούς άλλων αναβατών!

Δεκατέσσερα χρόνια μετά, η μνήμη του συνεχίζει να ζει δυνατά χωρίς να έχει προλάβει να γεμίσει με ρεκόρ ή να φορτώσει τα στατιστικά, τέτοια ήταν η αγάπη του κόσμου και η καθολική του αποδοχή από όλους, πράγμα εξαιρετικά σπάνιο όχι μόνο στα MotoGP αλλά και γενικά στον μηχανοκίνητο αθλητισμό!

Ο Simoncelli ήταν φτιαγμένος από υλικό που δεν μετριέται σε τίτλους και στατιστικά. Το ανέμελο μαλί κάτω από το κράνος, το σπινθηροβόλο βλέμμα και εκείνο το απίστευτο πάθος για μάχη, που έκανε κάθε γύρο του MotoGP να θυμίζει κάτι από άλλες εποχές. Ήταν αγνός αγωνιστής, με μια ιταλική τρέλα που δεν μπορούσε, ούτε ήθελε, να κρύψει.

Super Sic 58 – The Legacy
Ονοματεπώνυμο: Marco Simoncelli
Ημερομηνία γέννησης: 20 Ιανουαρίου 1987, Cattolica, Ιταλία
Θάνατος: 23 Οκτωβρίου 2011, Sepang, Μαλαισία
Αριθμός αγώνων GP: 151 (125cc, 250cc, MotoGP)
Νίκες: 14 (12 στο 250cc, 2 στο 125cc)
Παγκόσμιοι τίτλοι: 1 (250
cc, 2008 – Gilera)
Ομάδες:
Matteoni Racing, Metis Gilera, San Carlo Honda Gresini}
Νούμερο: 58 (αποσυρμένο επίσημα από το MotoGP το 2016)

Κληρονομιά:
• Το Misano World Circuit Marco Simoncelli φέρει το όνομά του από το 2012.
• Το Fondazione Marco Simoncelli στηρίζει νέους και οικογένειες σε ανάγκη, συνεχίζοντας το φιλανθρωπικό έργο της οικογένειας.
• Κάθε χρόνο, οι φίλοι του διοργανώνουν στο Misano το “Sic Day”, ένα φεστιβάλ χαράς και μοτοσυκλέτας, όπως το ήθελε εκείνος.
• Το #58 παραμένει σύμβολο πάθους και αυθεντικότητας, ένα νούμερο που θα θυμίζει για πάντα τι σημαίνει να ζεις ως αγωνιζόμενος στην κορυφή της μοτοσυκλέτας

Η καριέρα του εκτοξεύθηκε το 2008, όταν κατέκτησε το παγκόσμιο πρωτάθλημα 250cc με τη Gilera, χαρίζοντας στην παραπαίουσα τότε Ιταλική μάρκα το τελευταίο της σπουδαίο τρόπαιο. Από τότε, το όνομα “Simoncelli” έγινε συνώνυμο με τον επιθετικό και θεαματικό τρόπο οδήγησης. Ήταν ένα ιδιαίτερο επιθετικό στιλ, από εκείνα που ακόμη και οι αντίπαλοί του δεν χρησιμοποιούσαν αργότερα εναντίον του, ήταν όμως μοιραία και εκείνο που έδωσε το άδοξο τέλος. Όταν ανέβηκε στο MotoGP με τη Honda της ομάδας Gresini, όλοι ήξεραν πως μπροστά τους είχαν έναν από εκείνους τους αναβάτες που ή θα έγραφαν ιστορία ή θα την πλήρωναν ακριβά.

Γνώρισα προσωπικά τον Simoncelli με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο. Είχε μόλις κερδίσει τον πρώτο του παγκόσμιο τίτλο και βρισκόμασταν στην πίστα δοκιμών της Goodyear-Dunlop, μία μαγευτική τοποθεσία με μία εκπληκτική πίστα όπου φυσικά δεν υπάρχουν κερκίδες, ούτε μπορεί να μπει κανείς άλλος πέρα από τους αναβάτες δοκιμών και τους δημοσιογράφους, στις λίγες φορές που έχει φιλοξενήσει παρουσιάσεις ελαστικών.

Ήμουν για ακόμη μία φορά ο μόνος Έλληνας προσκεκλημένος και είχα μπει να οδηγήσω μαζί με τους Άγγλους δημοσιογράφους που τότε ήταν μία πολυπληθή ομάδα χωρίς Youtubers και Influencers, όλοι τους εξαιρετικά έμπειροι και επίσης όλοι τους, μηδενός εξαιρουμένου, με αγωνιστικές περγαμηνές που έφταναν για δύο από αυτούς μέχρι και το BSB! Μπήκαμε με superbike στο session εκείνο και ο Simoncelli με ένα Dorsoduro 750. Αυτό που περισσότερο το έχετε δει να κυκλοφορεί με την ομάδα ΔΙΑΣ, σπάνια δικάβαλο παρότι η ομάδα αυτή έτσι έχει στηθεί και αν θυμάστε από την δοκιμή στο MOTO, δεν ήταν και μία μοτοσυκλέτα που μπορούσε εύκολα να ξεχωρίσει.

Ο Simoncelli ξεκίνησε τελευταίος, πίσω μας και σε λίγους γύρους μας είχε μαζέψει. Εγώ βρισκόμουν τότε σχετικά μπροστά στο γκρουπ, τρίτος κατά σειρά όταν με πέτυχε στο πιο αργό κομμάτι της πίστας, αργό για εμάς. Ανηφορικό εσάκι με θετική κλίση στην μεσαία του στροφή. Ήξερα ότι ήταν πίσω μου και είχα υπολογίσει να κρατηθώ στην έξοδο για να μην τον κόψω και να ανοίξω το γκάζι του GSXR1000R μόλις με περάσει. Μόνος μου στόχος να μείνω πίσω του για λίγο καθώς αμέσως μετά είχαμε άλλες δύο στροφές που μας οδηγούσαν στην ευθεία, οπότε θα προλάβαινα να οδηγήσω τουλάχιστον μισό γύρο πίσω του. Ότι και να έκανε δεν θα μπορούσε να ξεφύγει στην ευθεία με το Dorsoduro 750 από το GSXR1000R!

ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑ!

Την ώρα που έστριβα την δεύτερη στροφή από το εσάκι, εκείνη την αριστερή με την θετική κλίση, είδα ένα Dorsoduro να πετάγεται πλαγιασμένο μέσα από κερμπ πέρνοντας μαζί του χώματα, πετραδάκια και χόρτα και να προσγειώνεται μπροστά μου με το γόνατο. Πίστεψα ότι απλά έπεφτε μπροστά μου, άφησα το γκάζι και προσευχήθηκα στην Dunlop να κρατήσει το εμπρός ελαστικό που εκείνη την στιγμή του ζητούσες να κάνει κάτι δύσκολο. Μόνο που ο Simoncelli δεν είχε πέσει, ντριφτάρισε στην προσγείωση μέχρι το εξωτερικό κερμπ, εκτός δηλαδή αγωνιστικής γραμμής και πάνω του ακριβώς άνοιξε το γκάζι και με τρόπο που δεν πίστευα πως μπορούσε να γίνει το Dorsoduro 750 σηκώθηκε με το γκάζι, πλάγιασε στην επόμενη δεξιά ξύνοντας τα πάντα και εξαφανίστηκε στα 150 μέτρα της ευθείας πριν τα φρένα της επόμενης αριστερής. Όταν βγήκα στην ευθεία ήταν ήδη περίπου στην μέση και δεν τον έφτασα ποτέ στα φρένα της σπαστής δεξιάς, μίας πολύ ύπουλης στροφής που όταν μάθαινες την πίστα μπορούσες να την πουλήσεις πηγαίνοντας διαγώνια προς την κατηφορική ευθεία πριν από μία απότομη δεξιά όπου είχαν σημειωθεί και αρκετές πτώσεις.

Marco Simoncelli 1987-2011: Σαν σήμερα πριν από 14 χρόνια - Αιώνια ζωντανός “Super Sic”!
Έχουν περάσει 16 χρόνια από εκείνη την ημέρα, ήμουν τότε ένας νέος συντάκτης, συνομιλώντας με τον επόμενο Valentino Rossi (όπως τον λέγαμε με τον πατέρα του)

Δεν οδηγήσαμε ποτέ μαζί για μισή πίστα, ενώ αμέσως μετά ήμασταν μόνοι μας για τους λίγους γύρους που έμεναν για το υπόλοιπο session. ΌΛΟΙ οι Άγγλοι συνάδελφοι είχαν βγει έξω νωρίτερα ζητώντας από την Dunlop να βγάλει τον Simoncelli γιατί δεν ήθελαν να σκοτωθούν δοκιμάζοντας λάστιχα. Μέχρι εκείνη την στιγμή δεν το είχα δει ως απερισκεψία, ήμουν ακόμη εντυπωσιασμένος από το πώς κατάφερε να προσγειωθεί πλαγιασμένος και κυρίως με την λογική ακολουθία της σκέψης του. Πώς δηλαδή πήρε την απόφαση να βγει εκτός πίστας, μέσα από τα κέρμπ! Στο πλαίσιο της συνέντευξης που είχαμε μετά, ξεκίνησα από εκεί: «Πώς το σκέφτηκες αυτό και κυρίως γιατί; Ποιος ο λόγος;» - «Δεν το σκέφτηκα, μου είπε ο Simoncelli, δεν ήταν δηλαδή μία μελετημένη από πριν απόφαση, είχατε πολύ πιο γρήγορες μοτοσυκλέτες οπότε έπρεπε να μην φρενάρω πουθενά για να σας περάσω, ότι ήρθαν οι στροφές και είδα ότι θα έπρεπε να κόψω πολύ για να μείνω πίσω από το GSXR και μετά στην ευθεία να μην μπορώ να προσπεράσω, σκέφτηκα την προσπέραση στην επόμενη στροφή και μου ήρθε πολύ μακριά. Οπότε εκεί που έστριβα την πρώτη δεξιά, το σήκωσα και έκανα την αριστερή εκτός πίστας.

Στην συνέχεια εκείνης της συνέντευξης τον ρώτησα αν οδηγεί στον δρόμο και μου είπε πως όχι γιατί είναι επικίνδυνο και γελάσαμε έπειτα μαζί.

Μπορούσες να το δεις όπως οι Άγγλοι, ως επιθετικό και απερίσκεπτο ή να τον θαυμάσεις ως κάτι εξωπραγματικό και μοναδικό. Διότι αυτό ήταν. Απίστευτα πράος και μαζεμένος όλες τις στιγμές, εκτός από εκείνες που οδηγούσε. Ήμουν τυχερός που τον γνώρισα και μου για λίγο, πολύ λίγο, οδηγήσαμε και μαζί.

Το 2011, με τον αριθμό 58 πάνω στο λευκό fairing, ο Marco έδειχνε πως το μεγάλο του ξέσπασμα ήταν θέμα χρόνου. Πάλευε με τους καλύτερους τότε, με Lorenzo, Stoner, Pedrosa, Rossi κι αν κάποιες φορές οι κινήσεις του ήταν υπερβολικά τολμηρές, είχαν εκείνο το στοιχείο του “πραγματικού αγώνα” που σήμερα θα ξεσήκωνε αντιδράσεις. Δεν υπολόγιζε τίποτα. Οδήγησε πάντα σαν να μην υπήρχε αύριο, και ίσως τελικά γι’ αυτό να έγινε αθάνατος.

Marco Simoncelli 1987-2011: Σαν σήμερα πριν από 14 χρόνια - Αιώνια ζωντανός “Super Sic”!
στιγμιότυπο από την ίδια εκείνη ημέρα

Η μοίρα στάθηκε άδικη στη Sepang. Μια πτώση στην πρώτη κιόλας στροφή, ένα ατυχές σημείο επαφής και το όνειρο σταμάτησε απότομα. Ο θάνατός του σε ζωντανή μετάδοση καθώς όλοι οι θεατές κατάλαβαν αμέσως τι είχε συμβεί βλέποντας το κράνος του να φεύγει, έμεινε για πάντα χαραγμένος στην ιστορία και κανείς, δεν θέλει να το αναπαράγει. Είχε έντονα στοιχεία αρχαιοελληνικής τραγωδίας μάλιστα από την στιγμή που πάνω του έπεσαν οι καλύτεροί του φίλοι εκτός πίστας και ταυτόχρονα ανταγωνιστές την ώρα του αγώνα. Ένας από τους καλύτερους θα σβήσει άδοξα. Όμως εκείνη τη στιγμή γεννήθηκε κάτι άλλο, ένας θρύλος που κανένας χρόνος δεν μπορεί να σβήσει. Από τότε, το νούμερο 58 έγινε σύμβολο: όχι μόνο του Simoncelli, αλλά κάθε αναβάτη που τρέχει με την καρδιά του.

Η Honda Gresini διατήρησε τη μνήμη του, το Misano World Circuit φέρει πλέον το όνομά του, και κάθε φορά που βλέπεις εκείνη τη λευκοκόκκινη σημαία με τον αριθμό 58, νιώθεις ότι ο “Super Sic” δεν έφυγε ποτέ στ’ αλήθεια. Ζει σε κάθε νέο αναβάτη που ανεβαίνει με πάθος πάνω στη μοτοσυκλέτα, σε κάθε θεατή που ανατριχιάζει όταν ακούει τον κινητήρα να ανεβάζει στροφές.

Ο Simoncelli ήταν ένας από εκείνους τους σπάνιους ανθρώπους που δεν χρειάζονται χρόνο για να αφήσουν το αποτύπωμά τους. Αρκούσαν λίγες σεζόν για να αλλάξει την ψυχή των GP, για να θυμίσει σε όλους μας πως οι αγώνες δεν είναι μόνο νίκες, είναι άνθρωποι, πάθος, είναι συναίσθημα.

Και αν σήμερα κοιτάξεις τον ουρανό πάνω από το Misano, κάπου ανάμεσα στις στροφές της ιστορίας θα δεις τον Marco να γελά, με εκείνο το ανέμελο βλέμμα που λέει:

“Corri forte, ma divertiti – τρέξε δυνατά, αλλά απόλαυσέ το.”