MotoGP IRTA TEST Sepang

Τα πρώτα συμπεράσματα
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

3/2/2017

Οι πρώτες επίσημες δοκιμές των MotoGP για το 2017 στην πίστα της Sepang αποτελούν πλέον παρελθόν και ήδη τα πρώτα –σχετικά- ασφαλή συμπεράσματα μπορούν να εξαχθούν. Φέτος, η χρονιά έχει πολλές αλλαγές και νέα δεδομένα σε όλα τα επίπεδα, από τις μεταγραφές των αναβατών (με αυτή του Jorge Lorenzo στην Ducati από τη Yamaha να συγκεντρώνει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον), ως τους νέους κανονισμούς (απαγόρευση των αεροδυναμικών φτερών) την είσοδο της ΚΤΜ και την μεγαλύτερη επένδυση από πλευράς Aprilia.

Οι συνθήκες κατά τη διάρκεια του τριημέρου στην Μαλαισία σίγουρα δεν μπορούν να χαρακτηρισθούν ιδανικές, καθώς η μεσημεριανή βροχή που διέκοπτε τις δοκιμές ήταν κάτι σαν δεδομένο, και από την άλλη οι υψηλές θερμοκρασίες ήταν εξαντλητικές για τις ομάδες, αλλά ακόμη κι έτσι οι κατάφεραν να συγκεντρώσουν αρκετά δεδομένα και οι αναβάτες να εξοικειωθούν με τις μοτοσυκλέτες τους, προσφέροντας σε μας τη δυνατότητα να σχηματίσουμε μια άποψη για το πού βρίσκονται και τι θα πρέπει να περιμένουμε στο άμεσο μέλλον (στις δεύτερες επίσημες δοκιμές δηλαδή που θα γίνουν σε λιγότερο από δύο εβδομάδες στην πίστα του Phillip island).

 

 

Movistar Yamaha: Με το καλημέρα κορυφή

Ο Maverick Vinales πάνω στη σέλα του εργοστασιακού Μ1 είναι το σημαντικότερο νέο δεδομένο για την ομάδα της Movistar Yamaha. Ο Ισπανός είχε ήδη δείξει δείγματα γραφής πάνω στο θεωρητικά υποδεέστερο Suzuki GSX-RR, ενώ από την πρώτη του επαφή με την μοτοσυκλέτα της Yamaha στην Valencia τον περασμένο Νοέμβριο, έκανε τους αντιπάλους του να ιδρώσουν, πετυχαίνοντας τον καλύτερο χρόνο. Το ίδιο έκανε και στη Μαλαισία, καθώς την τρίτη και τελευταία μέρα έγραψε τον πρώτο χρόνο συνολικά των δοκιμών, ενώ ο team mate του, Valentino Rossi, ήταν έκτος στην κατάταξη, με διαφορά όμως μικρότερη των τριών δεκάτων του δευτερολέπτου. Το ότι ο Vinales θα χρειαζόταν σχεδόν μηδενικό χρόνο προσαρμογής πάνω στο Μ1 ήταν εν μέρει αναμενόμενο, αλλά η αμεσότητα με την  οποία έφερε αποτελέσματα, ήταν υπεράνω των προσδοκιών.

Ήδη πολλοί είναι αυτοί που μιλούν για τον επόμενο παγκόσμιο πρωταθλητή και ενδεχομένως να μην έχουν άδικο… Ένα σημαντικό στοιχείο είναι και η σχέση του με τον Rossi, καθώς οι δυο τους δείχνουν μέχρι στιγμής να ταυτίζονται απόλυτα σε επίπεδο συνεργασίας, κάτι που ίσως δείχνει ότι ο γιατρός έχει συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι έρχεται η διάδοχη κατάσταση και πλέον θέλει να παίξει τον ρόλο του μέντορα. Εξ ου άλλωστε και οι δηλώσεις για κοινή εξέλιξη της μοτοσυκλέτας και για το άψογο, φιλικό κλίμα μεταξύ τους, αλλά από την άλλη μιλάμε για τον Rossi, τον "δολοφόνο" με το αγγελικό χαμόγελο που σε ό,τι έχει να κάνει με τον ανταγωνισμό είναι αμείλικτος, ενώ κατά δήλωση του ιδίου φέτος θα κάνει ό,τι μπορεί για να κατακτήσει το δέκατο παγκόσμιο τίτλο του. Η στάση του είναι ένας γρίφος που θα διαλευκανθεί μετά τον τερματισμό του πρώτου αγώνα στο Qatar στις 26 Μαρτίου.
Από εκεί και πέρα, τα δεδομένα για την μοτοσυκλέτα είναι ένα καινούργιο πλαίσιο που φαίνεται ότι κερδίζει στις προτιμήσεις των δύο αναβατών, ενώ θετικές είναι και οι εντυπώσεις από τα καινούργια ελαστικά της Michelin.

 

 

Ducati Team: Με βοήθεια από το παρελθόν

Σαφώς οι κόκκινες μοτοσυκλέτες τράβηξαν τα περισσότερα βλέμματα λόγω της παρουσίας του Lorenzo στην ομάδα της Ducati, αλλά δεν ήταν αυτή η μοναδική αιτία. Η παρουσία του Stoner, ή μάλλον η απόδοσή του, ήταν ένας εξίσου εντυπωσιακός παράγοντας που έφερε την Ducati στο προσκήνιο. Ο Αυστραλός οδήγησε τις δύο από τις τρεις μέρες (την πρώτη και την τρίτη) καταφέρνοντας μάλιστα την πρώτη μέρα να γράψει τον ταχύτερο χρόνο από τους 27 αναβάτες που συμμετείχαν!
Από την άλλη, ο Lorenzo δεν έκανε το ίδιο καλό ξεκίνημα με τις δοκιμές της Valencia, κάνοντας λόγο για κατανόηση της μοτοσυκλέτας και όχι για προσαρμογή του οδηγικού του στιλ. Μάλιστα, κατά δήλωσή του, ήταν έκπληκτος με το αρνητικό αποτέλεσμα, αφού περίμενε κάτι καλύτερο. Μέχρι το πέρας των δοκιμών, ο Ισπανός κατάφερε να σημειώσει σημαντική βελτίωση και να μπει στην δεκάδα των ταχύτερων αναβατών, αλλά η συνέχεια προβλέπεται δύσκολη.

Ο Lorenzo είναι ένας αναβάτης που έχει συνηθίσει να οδηγεί με ροή, ενώ το Desmosedici απαιτεί ιδιαίτερο χειρισμό, ειδικά στις εισόδους των στροφών και στα φρένα, κι αυτό είναι κάτι που πρέπει να το μάθει. Το ερώτημα είναι πόσο χρόνο θα πάρει αυτή η διαδικασία, αν και σύμφωνα με τον Rossi, ο Lorenzo θα είναι έτοιμος στον πρώτο αγώνα του Qatar να παλέψει για τη νίκη. Πάντως, αυτό που φάνηκε είναι ότι οι μοτοσυκλέτες της Ducati ήταν αυτές που επηρεάστηκαν περισσότερο απ' όλες από την κατάργηση των αεροδυναμικών φτερών, ενώ περιμένουμε να δούμε πώς θα είναι τελικά η μορφή της μοτοσυκλέτας στον πρώτο αγώνα της σεζόν, αφού όπως δήλωσε ο Dall'Igna τότε θα έχει πάρει το Desmosedici την οριστική του μορφή.

 

 

Repsol Honda: Προς αναζήτηση ρυθμίσεων

Αυτοί που έφυγαν από την Μαλαισία με τον σαφώς περισσότερο προβληματισμό, είναι οι άνθρωποι από την ομάδα της Repsol Honda. Ο πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής Marc Marquez και ο Dani Pedrosa δυσκολεύτηκαν αρκετά τις πρώτες μέρες να βρουν το ιδανικό στήσιμο για τα RC213V, ενώ ο δυσκολότερος παράγοντας σ' αυτή τη φάση της εξέλιξης ήταν η συνεργασία των ηλεκτρονικών με την απόδοση του κινητήρα. Την τελευταία μέρα, οι δύο αναβάτες της Honda κατάφεραν να βρουν μια καλή βάση, κάτι που αποτυπώθηκε και στους χρόνους τους με τον Marquez να τερματίζει στην δεύτερη θέση και τον Pedrosa στην τέταρτη, αλλά η διαφορά που μας είχε συνηθίσει ο Marquez δεν συνέβη ποτέ.

Η ομάδα επικεντρώθηκε αυτές τις τρεις μέρες στην τελευταία έκδοση του big bang κινητήρα, στις αλλαγές του πλαισίου και στα ελαστικά της Michelin και το κύριο μέλημα ήταν η διατήρηση ενός υψηλού, συνεχόμενου ρυθμού κι όχι απλώς ένας γρήγορος γύρος, όπως αυτός που έφερε τον Ισπανό στην δεύτερη θέση. Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι ο Marquez δεν επιβεβαίωσε ούτε τις προσδοκίες των αντιπάλων του, όπως αυτές του Rossi ο οποίος δήλωσε πως "δεν θα ήταν παράξενο αν ο Marquez έβαζε ένα καινούργιο ζευγάρι ελαστικά κι έριχνε στον καθένα από μισό δευτερόλεπτο και πάνω", καθώς ακόμη και με τα καινούργια λάστιχα ο παγκόσμιος πρωταθλητής έμεινε πίσω από τον νεοφώτιστο στην Yamaha Vinales.

 

 

Suzuki Ecstar: Με φόρα!

Η ομάδα της Suzuki, με την πολύ σημαντική προσθήκη του Andrea Iannone, επικεντρώθηκε κυρίως στην διατήρηση υψηλού ρυθμού, με τον Iannone μάλιστα να πετυχαίνει τον δεύτερο καλύτερο χρόνο συνολικά, ενώ και ο Rins κατάφερε να βελτιώσει την επίδοσή του, αν και ήταν τελικά εκτός της πρώτης δεκάδας. Η μοτοσυκλέτα με την οποία θα συμμετέχουν στο φετινό πρωτάθλημα οι δύο αναβάτες δεν είναι ολοκληρωτικά ανανεωμένη, αλλά βελτιωμένη στα σημεία που εντόπισαν οι μηχανικοί της ομάδας ότι χρειάζεται βελτίωση από την περσινή σεζόν.

Στις δοκιμές που θα ακολουθήσουν, στο Phillip Island και στο Qatar, θα δοκιμάσουν περαιτέρω νέα πράγματα, αν και σε ό,τι αφορά τον κινητήρα οι Iannone και Rins δεν βρήκαν κάποιο ψεγάδι. Το σίγουρο πάντως είναι ότι ο συνδυασμός του GSX-RR και του Ιταλού θα επισκεφθεί αρκετές φορές το βάθρο την χρονιά που διανύουμε.

 

 

Red Bull ΚΤΜ: Ακατάπαυστη δουλειά

Οι πρώτες επίσημες δοκιμές για τους τρεις αναβάτες της καινούργιας ομάδας των MotoGP (των δύο εργοστασιακών Bradley Smith και Pol Espargaro και του αναβάτη εξέλιξης Mika Kallio) της Red Bull KTM, δεν ήταν αυτές που έκαναν το ποδαρικό για την καινούργια χρονιά, αφού η ομάδα ήταν στην Sepang ήδη εκεί για ιδιωτικές δοκιμές του RC16.
Η γενική αίσθηση με την οποία έφυγε η ομάδα από τη Μαλαισία ήταν ιδιαίτερα θετική, έχοντας πετύχει τους στόχους τους –κατά δήλωση των ανθρώπων της Red Bull KTM και του Bradley Smith, από τα 12 νέα πράγματα που δοκίμασαν τα 11 ήταν επιτυχημένα- παρά την πτώση από lowsiding που είχε ο Espargaro στην Κ2 την τελευταία μέρα. Η αλήθεια είναι ότι βάσει αποτελεσμάτων η ΚΤΜ ήταν αρκετά πίσω, όχι μόνο από τους εργοστασιακούς αναβάτες, αλλά και από πολλούς δορυφορικούς και αναβάτες εξέλιξης.

Αυτό όμως είναι η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή έχει να κάνει με το ότι η ομάδα ξεκινά από μηδενική βάση και με ανύπαρκτα δεδομένα από το παρελθόν, έχοντας να καλύψει πολύ έδαφος στον συγκεκριμένο τομέα σε σύγκριση με τους υπόλοιπους. Ακόμη κι έτσι όμως, σε μια πίστα που οι χρόνοι είναι στα δύο λεπτά ο γύρος, η απόσταση των 1,970 και 2,138 δευτερολέπτων για τους Smith και Espargaro αντίστοιχα, είναι μια θετική ένδειξη για αρχή. Μάλιστα, οι διαφορές αυτές είναι στα ίδια περίπου επίπεδα με τις διαφορές που είχε η Suzuki όταν επέστρεψε στα MotoGP το 2015, και αυτό έχει ιδιαίτερο βάρος αν αναλογιστούμε τα μεγάθη των δύο εργοστασίων, αλλά και την πρωτύτερη εμπειρία των Ιαπώνων, ενώ θα πρέπει να συνυπολογίσουμε ότι ο Bradley Smith προέρχεται από μια μακρά περίοδο ανάρρωσης λόγω τραυματισμού.

 

 

Factory Aprilia Gresini: Στόχος επετεύχθη

Στην Μαλαισία, η Aprilia παρουσίασε για πρώτη φορά το RS-GP του 2017 με αναβάτη τον Aleix Espargaro, ενώ ο έτερος αναβάτης της ομάδας, ο Sam Lowes έκανε τις δοκιμές με την περσινή έκδοση της μοτοσυκλέτας. Τα πρώτα αυτά δείγματα ήταν κάτι παραπάνω από ενθαρρυντικά, με το Ισπανό πετυχαίνει χρόνο μόλις εφτά δέκατα πιο αργό από τον χρόνο του Vinales την τελευταία μέρα, ενώ είναι εντυπωσιακός και ο αριθμός των γύρων που συμπλήρωσαν οι δύο αναβάτες με 125 και 140 αντίστοιχα.


Η καινούργια έκδοση της μοτοσυκλέτας της Aprilia άφησε πολύ καλές εντυπώσεις στον Epsargaro, ο οποίος είχε ένα πλήρες πακέτο δοκιμών σχεδιασμένο, που περιελάμβανε από ελαστικά μέχρι στρατηγικές εκκίνησης. Ο Lowes, όντας ένας από τους rookies της φετινής χρονιάς, δούλεψε πολύ στον τομέα της εξοικείωσης με την παλιότερη έκδοση, η οποία όμως έχει αρκετές μηχανολογικές διαφορές σε σχέση με την μοτοσυκλέτα που έτρεχε την περσινή σεζόν ο Stefan Bradl. Με δεδομένο ότι η βελτίωσή του σε χρόνο ήταν πάνω από δύο δευτερόλεπτα κατά τη διάρκεια των τριών ημερών, ο Lowes δείχνει να διαθέτει αρκετές προοπτικές για να κατακτήσει τον τίτλο του rookie της χρονιάς.

Toprak Razgatlioglu – Ο πρωταθλητής WSBK που θέλει να σπάσει την κατάρα του MotoGP

Και ίσως η συγκυρία κανονισμών, κυβισμού και ελαστικών, να τον βοηθήσει περισσότερο από τους προηγούμενους
From WSBK to MotoGP
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

30/7/2025

Εδώ και 37 χρόνια, Παγκόσμιοι Πρωταθλητές του WorldSBK πέρασαν στο MotoGP με όνειρα και φιλοδοξίες, αλλά κανείς δεν κατάφερε να δώσει σάρκα και οστά στα όνειρα αυτά. Τα φώτα στον Toprak Razgatlioglu που, για το 2026, περνά από τον θρόνο του WorldSBK, στην αρένα του MotoGP

Ο μάγος των φρένων, δύο φορές (και ίσως σύντομα τρεις) Παγκόσμιος Πρωταθλητής, αφήνει πίσω του τον κόσμο των Superbike. Από το 2026, θα οδηγεί στο MotoGP την εργοστασιακή Yamaha M1 με τα χρώματα της Prima Pramac.

Δεν είναι ο πρώτος που το δοκιμάζει. Αλλά η ιστορία δείχνει να μην είναι είναι με το μέρος του. Από τους 19 Παγκόσμιους Πρωταθλητές του WSBK, μόλις δύο κέρδισαν Grand Prix στο MotoGP: ο Ben Spies και ο Troy Bayliss. Πολλοί προσπάθησαν, αρκετοί τραυματίστηκαν, άλλοι δεν βρήκαν την κατάλληλη ομάδα, μερικοί δεν μπήκαν καν στον κόπο.

Τα μεγάλα ονόματα που δεν τα κατάφεραν

Ο Ben Spies, Πρωταθλητής Superbike το 2009, κέρδισε στο Assen το 2011, αλλά οι τραυματισμοί τον σταμάτησαν. Ο Troy Bayliss, αφού κατέκτησε τον τίτλο του WSBK το 2001, γύρισε στο MotoGP το 2006 για να αντικαταστήσει τον Sete Gibernau και κέρδισε θριαμβευτικά στη Valencia, χαρίζοντας στην Ducati το πρώτο της 1-2.

From WSBK to MotoGP

Colin Edwards, James Toseland, Neil Hodgson, Scott Russell, όλοι τους πρωταθλητές στο WSBK, αλλά χωρίς να κατορθώσουν νίκη στο MotoGP. Ο Edwards έχασε τη μεγάλη του στιγμή στην τελευταία στροφή του Assen το 2006. Ο Toseland ξεκίνησε δυνατά αλλά τραυματισμοί στον καρπό τον άφησαν πίσω. Ο Hodgson πάλευε με μη ανταγωνιστικές μοτοσυκλέτες.

From WSBK to MotoGP

Ο Cal Crutchlow έδειξε τον δρόμο, άρπαξε την ευκαιρία, έφυγε νωρίς από το WSBK και κέρδισε τρία MotoGP Grand Prix, περισσότερα από κάθε πρωταθλητή WSBK.

From WSBK to MotoGP

Οι βασιλιάδες που έμειναν στο κάστρο τους

Ο Carl Fogarty και ο Jonathan Rea, ζωντανοί θρύλοι του WSBK, είχαν την ταχύτητα για να τα βάλουν με τους καλύτερους του MotoGP, αλλά δεν έκαναν ποτέ το βήμα στη αρένα του MotoGP.

From WSBK to MotoGP

H ανάποδη διαδρομή

Max Biaggi, Alvaro Bautista, Carlos Checa, John Kocinski… Οι αναβάτες  του MotoGP που πήγαν στα Superbikes τα κατάφεραν σαφώς καλύτερα με κάποιους από αυτούς να προσθέτουν νέους τίτλους στις προθήκες τους.

From WSBK to MotoGP

Ο Toprak περίμενε μέχρι να έχει στο βιογραφικό του δύο τίτλους (και ίσως έναν τρίτο) πριν μεταπηδήσει στο MotoGP και την εργοστασιακή Yamaha. Το 2026 θα έχει έναν χρόνο να προσαρμοστεί, ενώ η Yamaha αναπτύσσει τη νέα V4 M1. Το 2027, τα ελαστικά του MotoGP αλλάζουν από Michelin σε Pirelli, τα ίδια με τα οποία έχει γράψει την ιστορία του στα Superbikes, ίσως αυτές να είναι οι ιδανικές συνθήκες για έναν rookie να παλέψει επί ίσοις όροις στην μεγάλη κατηγορία, με όλους να ξεκινάνε σε μία κενή σελίδα.

Η επόμενη σεζόν θα είναι απλά μεταβατική περίοδος, κανείς δεν περιμένει το παραμικρό δυναμικό αποτέλεσμα, αντιθέτως ο στόχος είναι η προετοιμασία για το 2027 με μία τελείως νέα V4 μοτοσυκλέτα από την Yamaha και στο Μιλάνο που βρεθήκαμε πριν λίγες ημέρες, στο σπίτι των MotoGP του Ιαπωνικού κατασκευαστή, είναι συγκρατημένα αισιόδοξοι. Μόνο σίγουρο πως εργάζονται σκληρά για να φέρουν την πολυπόθητα αλλαγή και να επιστρέψουν στην ανταγωνιστικότητα. Ο Toprak δεν είναι ο μόνος δρόμος, η μόνη ομάδα που ρίχνουν στον πόλεμο, αλλά ακόμη ένα από τα πολλά εφόδια που μαζεύουν.

Στην θέση του τώρα ένας άλλος γνώριμος, ένας MotoGP αναβάτης που έχει τρέξει και σε Dakar, έχει τρέξει και στο εθνικό πρωτάθλημα Superbike των ΗΠΑ, ο Danilo Petrucci στην BMW για τα WSBK το 2026!

From WSBK to MotoGP