MotoGP Japan: Με το πέπλο της βροχής

Απίστευτος ο Dovizioso στο 3ο μέρος του αγώνα
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

15/10/2017

Εξομάλυνση των ιπποδυνάμεων και ανάδειξη του ρίσκου φέρνει το πέπλο της βροχής, σ’ έναν αγώνα που ο καιρός άφηνε από την αρχή μόνο δύο πιθανότητες, είτε πολύ νερό, είτε τόσο που να μην ξέρεις τι ελαστικά θα πρέπει να μπουν. Ήταν επίσης βέβαιο και φάνηκε και την Παρασκευή, πως ο Marquez θα κάνει έναν καλό αγώνα έχοντας την Ducati του Dovizioso να τον κυνηγά για να του πάρει την πρώτη θέση. Χθες όμως, στις δοκιμές για την κατάταξη, οι Ducati που θα κυνηγούσαν τον Marquez πολλαπλασιάστηκαν. Ο Lorenzo θύμιζε παλιότερες εποχές σε στεγνό αγώνα, και ο Petrucci αναδείκνυε το ταλέντο του στην βροχή. Έτσι ξεκίνησε κι αυτός ο αγώνας, με τον Lorenzo πρώτα και τον Dovizioso επίσης, να κάνουν φοβερή εκκίνηση και να βρίσκονται εμπρός, όσο ο Marquez έκλεβε την πρώτη θέση από τον Zarco.

Όμως ας πάμε ανάποδα, ας πάμε κατευθείαν στον τέλος. Γιατί οι τελευταίοι γύροι έκαναν έναν ήδη πολύ όμορφο αγώνα να γίνει επικός. Οι αναβάτες που αγωνίζονται για το πρωτάθλημα έπαιζαν δυνατά με την πτώση καθώς πάλευαν να περάσουν ο ένας τον άλλο, σε μία αλληλουχία που τόσο θύμιζε τον αγώνα της Αυστρίας! Ο Dovizioso θα κέρδιζε τελικά με μικρή διαφορά αυτή την έντονη μάχη, με τον Marquez να προσπαθεί στην τελευταία στροφή να κάνει το ακατόρθωτο, ακριβώς όπως είχε κάνει και στην Αυστρία, ενώ ήδη είχε γλιτώσει μία πτώση! Οι τελευταίοι γύροι που έφεραν την Ducati νικήτρια στο σπίτι της Honda, όπως έχει γίνει και στο παρελθόν με τον Stoner, θα είναι στο μέλλον στιγμιότυπα που θα επαναλαμβάνονται!

Η βροχή συχνά μετατρέπει τους αγώνες MotoGP σε βαρετούς, κατά μία έννοια, καθώς μονάχα οι πτώσεις είναι το μόνο αναπάντεχο. Με τους αναβάτες πίσω να μην έχουν ορατότητα από το σπρέι των εμπρός οι προσπεράσεις και οι μάχες γίνονται πιο προσεκτικά, Αυτή η σεζόν όμως είναι έντονα μαχητική και ολοκληρωτικά απρόβλεπτη, οπότε και ο συγκεκριμένος αγώνας δεν θα ξέφευγε από τον κανόνα αυτό. Τον Marquez γρήγορα άρχισαν να τον κυνηγούν οι Ducati με τον Lorenzo να εντυπωσιάζει για τις συνθήκες αυτές και να βρίσκεται πίσω του, ρίχνοντάς τον έπειτα στις πίσω θέσεις. Ο Petrucci με το μαλακό ελαστικό είχε την δυνατότητα να κυνηγήσει τους πάντες στην βροχή και οι πρώτοι γύροι οδήγησαν τελικά την Honda του Marquez να έχει δύο Ducati εμπρός και μία πίσω της. Ο Petrucci οδηγούσε τον αγώνα και μάλιστα θα το έκανε για αρκετούς γύρους, ο Lorenzo ήταν δεύτερος ενώ πίσω από τον Marquez, στην τέταρτη θέση, ακολουθούσε ο Dovizioso.

Οι εργοστασιακές Yamaha πάλευαν στις πίσω θέσεις, οι Suzuki πήγαιναν εξαιρετικά και το μπουλούκι θα αργούσε λίγο ακόμα να ξεκαθαρίσει. Μόλις ο Marquez πέρασε τον Lorenzo με τσαμπουκά, αλλά καθαρά, έστρωσε και τον δρόμο για τον Dovizioso να κάνει το ίδιο. Αυτό έφερε τον Lorenzo στα δόντια του Zarco, που είχε την pole position και ονειρευόταν έναν αγώνα όπως τότε στο Qatar, αλλά χωρίς την πτώση. Το όνειρο αυτό ξεμάκραινε για τον Zarco, οπότε όποιος ήταν μπροστά του θα υπέφερε, κι αυτός ήταν ο Lorenzo. Ο Γάλλος πέρασε τον Ισπανό με τις δύο μοτοσυκλέτες να ακουμπούν και τον Lorenzo να κουνά το κεφάλι απογοητευμένος. Αυτό ήταν.

Από εκείνη την στιγμή ο Lorenzo θα γινόταν ο αναβάτης που ξέρουμε. Πέφτοντας στην κατάταξη όπως οι πέτρες από τα βράχια, αδυνατώντας να διαχειριστεί εκείνο που μόλις έγινε. Τον έφτασε ο Rossi που ανέβαινε μία-μία τις θέσεις από την δωδεκάδα, και τον πέρασε με μία απογοητευτική εξέλιξη που κανείς δεν περίμενε. Ο Rossi δεν φαινόταν να ρισκάρει, δεν φαινόταν πως οι προσπεράσεις και η αργή και σταθερή άνοδος γινόταν με την πτώση να καραδοκεί, αλλά αυτό ακριβώς έγινε. Χάνοντας πρόσφυση από το πίσω ελαστικό, την αχίλλειο πτέρνα των Yamaha στο βρεγμένο Motegi, ο Rossi έπεσε δίνοντας ένα από τα πιο αποκαρδιωτικά στιγμιότυπα, καθώς έβλεπες μέσα από το κράνος την απογοήτευσή του. Με τον τροχό της Yamaha ακόμα να γυρίζει, ο Rossi της έριξε μία ματιά και περπατώντας – το πιο σημαντικό στην δική του περίπτωση- επέστρεψε στα pit..

Ο Zarco δεν θα κατάφερνε να κρατήσει τις Suzuki πίσω του, ούτε και την Aprilia του Aleix Espargaro που στην Ιαπωνία ξεδίπλωσε το ταλέντο του όλο το τριήμερο, θα κατάφερνε όμως να τερματίσει μπροστά από τον Vinales δίνοντας άλλο ένα παράδειγμα για τις διαφορές της προηγούμενης Yamaha…

Με τον Petrucci να μην μπορεί να αντισταθεί στους δύο πρώτους μόλις το ελαστικό άρχισε να γίνεται slick, ο αγώνας εξελίχθηκε στην μάχη που περιμέναμε πριν οι ομάδες πάνε στην Ιαπωνία, αυτό που φαινόταν από τις δοκιμές. Σε μία μάχη του Dovizioso με τον Marquez, μία επανάληψη εφάμιλλη, αν όχι καλύτερη, από την πρώτη τους μάχη αυτή την σεζόν με το ίδιο ακριβώς αποτέλεσμα! Το πρωτάθλημα ανήκει εξίσου και στους δύο, όσο οδηγούμαστε στην Αυστραλία…  

 
ΘΕΣΗ
ΑΝΑΒΑΤΗΣ
ΜΟΤΟ
Km/h
ΧΡΟΝΟΣ/ΔΙΑΦ.
1
Ducati
146.3
47'14.236
2
Honda
146.3
+0.249
3
Ducati
145.8
+10.557
4
Suzuki
145.3
+18.845
5
Suzuki
145.1
+22.982
6
Ducati
145.1
+24.464
7
Aprilia
144.9
+28.010
8
Yamaha
144.8
+29.475
9
Yamaha
144.4
+36.575
10
Ducati
143.8
+48.506
11
KTM
143.5
+56.357
12
Yamaha
143.3
+1'00.181
13
Aprilia
143.2
+1'00.980
14
Ducati
143.1
+1'03.118
15
Honda
143.1
+1'03.514
16
Ducati
143.1
+1'04.162
17
KTM
143.0
+1'06.271
18
Honda
142.6
+1'13.250
 
Ducati
142.6
3 Laps
 
Honda
143.0
4 Laps
 
Ducati
133.9
5 Laps
 
Honda
137.6
10 Laps
 
Yamaha
142.0
19 Laps
 
Yamaha
137.6
21 Laps

 

Η δεύτερη πτώση του Crutchlow καθώς στην πρώτη πήγε στα pit, και βγήκε ξανά στον αγώνα, σε ένα τριήμερο που δεν πήγε καθόλου καλά για τον ίδιο και.. για όποιον ήταν μπροστά του

 

Ετικέτες

MotoGP: Τίτλοι με δύο κατασκευαστές - Ο Marc Marquez σε ένα ακόμη κλειστό κλαμπ εκλεκτών

Ο M.Marquez και άλλοι 5 έχουν κερδίσει πρωτάθλημα στην κορυφαία κατηγορία με διαφορετικούς κατασκευαστές
Marquez Two manufacturers
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

8/12/2025

Ο Πρωταθλητής του 2025 έγινε μέλος μιας ακόμη μικρής λίστας, εκείνων που κατέκτησαν τίτλους MotoGP με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές.

Η ιστορία του #93 είναι πλέον θρύλος. Ο συνδυασμός αγωνιστικής ιδιοφυΐας, αντοχής απέναντι σε σοβαρούς τραυματισμούς και ακατάβλητης θέλησης τον έφερε ξανά στην κορυφή. Και μαζί με αυτήν την επική επιστροφή, ήρθαν και σημαντικά στατιστικά ορόσημα.

Ένα από τα κατορθώματα του Marquez το 2025 ήταν ότι έγινε ο πιο πρόσφατος αναβάτης, και ένας από τους ελάχιστους στην ιστορία, που κατακτά τίτλους με δύο κατασκευαστές. Ο Geoff Duke ήταν ο πρώτος που το πέτυχε, με τις Norton και Gilera. Ακολούθησε ο Giacomo Agostini, που μετά την κυριαρχία του με την MV Agusta πήρε τίτλο και με Yamaha το 1975.

Πιο πρόσφατα, ο Eddie Lawson κατέκτησε διαδοχικούς τίτλους το 1988 και 1989 με Yamaha και Honda. Ο Valentino Rossi συνέχισε την παράδοση, κερδίζοντας τρεις σερί τίτλους (2001-2003) με Honda πριν κάνει το ιστορικό πέρασμα στη Yamaha το 2004.

Ο Rossi, ο Stoner και η εποχή της αλλαγής

Ο Rossi επανέφερε τη Yamaha στους τίτλους το 2004 και 2005, πριν ο Nicky Hayden και ο Casey Stoner διακόψουν την κυριαρχία του. Ο Stoner, ειδικά, έγραψε το δικό του κεφάλαιο, πρώτα με την Ducati το 2007 και έπειτα με τη Honda το 2011, όπου κέρδισε 10 από τα 17 Grand Prix της χρονιάς.

Η πρόωρη αποχώρηση του Stoner άνοιξε τον δρόμο για την άφιξη ενός εκρηκτικού ταλέντου στη Repsol Honda. Το όνομα ήταν Marc Marquez.

Η αυτοκρατορία του Marquez και η πτώση

Ακολούθησαν έξι τίτλοι: 2013, 2014, 2016, 2017, 2018, 2019. Ο Marquez ήταν ασταμάτητος, μέχρι τη μοιραία πτώση στη Jerez. Τέσσερις χειρουργικές επεμβάσεις στο δεξί βραχίονα, αμέτρητες πτώσεις, στιγμές που η ιδέα της απόσυρσης έμοιαζε πολύ κοντά

Η αναγέννηση με Ducati

Τότε ήρθε η μεγάλη αλλαγή. Το πέρασμα στην Ducati αναζωπύρωσε τον μύθο του Marquez. Μετά την πρώτη νίκη του σε 1043 ημέρες με τα χρώματα της Gresini, ακολούθησε μια εκπληκτική πρώτη χρονιά με την εργοστασιακή Ducati. Ο τίτλος του 2025 κερδήθηκε στην Ιαπωνία με πέντε αγώνες να απομένουν.

Με αυτόν τον τίτλο, ο Marquez μπήκε στο πάνθεον αναβατών όπως οι Stoner, Rossi, Lawson, Agostini και Duke, που κατέκτησαν τίτλους με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές. Ένα επίτευγμα που έχει το δικό του ειδικό βάρος και είναι κάτι που το έχουν καταφέρει μόνο μια χούφτα ανθρώπων στην κορυφαία κατηγορία.

Μια ακόμη περιπέτεια τραυματισμού ήρθε στην Ινδονησία πριν το τέλος της σεζόν, αλλά κανείς δεν αμφιβάλλει πως ο Marquez θα επιστρέψει για την ερχόμενη σεζόν που θα έχει εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον πρώτα από όλα για να δούμε αν ο Καταλανός εξακολουθεί να έχει το ίδιο ισχυρό κίνητρο έπειτα από την τιτάνια και μακροχρόνια προσπάθεια που κατέβαλλε για να επιστρέψει. Ο εννέα φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής, δείχνει πάντως ότι έχει ακόμα πολλά να γράψει στο δικό του κεφάλαιο της ιστορίας του MotoGP.