MotoGP Valencia (Motul Comunitat Valeciana): Πρωταθλητής ο Joan Mir

Από τον

Μπάμπη Μέντη

15/11/2020

Μετά από 20 χρόνια η Suzuki κατακτά το παγκόσμιο πρωτάθλημα στα χέρια του νεαρού, αλλά απίστευτα ψύχραιμου Joan Mir, που έκανε έναν απόλυτα “επαγγελματικό” αγώνα. Όμως θα ήταν κρίμα αν αυτό το σημαντικό γεγονός θόλωνε έστω και ελάχιστα την φανταστική οδήγηση του νικητή Franco Morbidelli και αντίστοιχα φανταστική προσπάθεια του Jack Miller να πάρει τη νίκη λίγα μέτρα πριν τη γραμμή του τερματισμού.

Ο καιρός σήμερα έδειξε το καλό του πρόσωπο στους αναβάτες και τους φίλους των MotoGP, με τον λαμπρό ήλιο να υπόσχεται πως δεν θα μας χαλάσει τη μέρα με κρύο και βροχές όπως έκανε το Σάββατο. Στο πρωινό ζέσταμα ο Franco Morbidelli φρόντισε να ξεκαθαρίσει πως βρίσκεται σε άψογη φόρμα και ήταν ξανά ο γρηγορότερος όλων, παρά το γεγονός πως οι υπόλοιποι αναβάτες της Yamaha δεν μπόρεσαν να ανατρέψουν την μέτρια εικόνα που παρουσίασαν τις δύο προηγούμενες ημέρες.

Ακόμα και η Aprilia του Aleix Espargaro βρέθηκε μπροστά από την Yamaha του Quartararo, που το πρωί της Κυριακής έκανε τον 9^ο χρόνο και ξεκίνησε τον αγώνα από την 11^η θέση. Δίπλα του, ο πρωτοπόρος της βαθμολογίας Joan Mir, δημιουργώντας πραγματικές συνθήκες θρίλερ σε αυτόν τον αγώνα, καθώς η μάχη τους για το πρωτάθλημα έπρεπε να γίνει μέσα στο μπουλούκι αναβατών που δεν έχουν τίποτα να χάσουν και μπροστά τους ήταν μια στρατιά από Ducati και KTM, που κάθε άλλο παρά εύκολο είναι να τις προσπεράσεις χωρίς να ρισκάρεις στις στροφές. Δυστυχώς ο Γάλλος φρόντισε να βγάλει τον εαυτό του από το κάδρο στην πρώτη στροφή (βγαίνοντας από την πίστα) και πέντε γύρους αργότερα να έχει πτώση, βάζοντας με τον χειρότερο τρόπο οριστικό τέλος σε μια χρονιά που ξεκίνησε ως φαβορί για τον τίτλο. Ο Morbidelli μπροστά οδηγεί τον αγώνα σαν να παίζει playstation, γράφοντας συνεχώς γύρους με μόλις 1-2 δέκατα διαφορά.

Λες και σε αυτόν τα ελαστικά δεν έχουν πτώση απόδοσης. Πίσω του ένας πραγματικά φανταστικός Jack Miller που ροκάνιζε μέτρο-μέτρο την διαφορά. Το σενάριο του αγώνα ήταν τέλειο για τον Joan Mir, διότι η πιθανή νίκη του Morbidelli δεν θα επηρέασε την κατάκτηση του πρωταθλήματος, ενώ ο μόνος που μπορούσε να καθυστερήσει τυπικά την στέψη, ήταν ο Alex Rins. Όμως ο Nakagami μπροστά του ήταν πολύ-πολύ γρήγορος και παρά την προσπάθεια του Rins να περάσει τον Ιάπωνα δεν τα κατάφερε. Ο Nakagami “πέταγε” για να ανέβει στο βάθρο, αλλά για άλλη μια φορά δεν τα κατάφερε. Η προσπέραση στον Espargaro παραήταν ενθουσιώδης, με αποτέλεσμα να πέσει κατά την διάρκεια του trail-braking και παραλίγο να πάρει μαζί του τον αναβάτη της KTM.

Τα αντανακλαστικά του Pol Espargaro δούλεψαν άψογα και κατάφερε να αποφύγει τη μοτοσυκλέτα του Nakagami και να διατηρήσει τη θέση του στο βάθρο, χωρίς να απειληθεί ξανά έως το τέλος του αγώνα. Ένα τέλος που απόλαυσαν όλοι οι φίλαθλοι του μηχανοκίνητου αθλητισμού, χάρη στην φανταστική μάχη μεταξύ Morbidelli και Jack Miller. Ο Miller έκανε ό,τι μπορούσε και πέρασε τον Morbidelli, όμως ο Βραζιλιανοϊταλός, έδειξε πως είναι ολοκληρωμένος αναβάτης και πέρα από ταχύτητα έχει αντίστοιχα κορυφαία στρατηγική σκέψη και μαχητικότητα. Άξιος νικητής, όπως και άξιος πρωταθλητής ο Joan Mir που οδήγησαν σαν να ήταν οι πιο έμπειροι αναβάτες μέσα στην πίστα.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΓΩΝΑ

1			Franco MORBIDELLI	ITA	Petronas Yamaha SRT	Yamaha	156.8	41'22.478
2			Jack MILLER	AUS	Pramac Racing	Ducati	156.8	+0.093
3	16	44	Pol ESPARGARO	SPA	Red Bull KTM Factory Racing	KTM	156.6	+3.006
4	13	42	Alex RINS	SPA	Team SUZUKI ECSTAR	Suzuki	156.5	+3.697
5			Brad BINDER	RSA	Red Bull KTM Factory Racing	KTM	156.5	+4.127
6			Miguel OLIVEIRA	POR	Red Bull KTM Tech 3	KTM	156.3	+7.272
7			Joan MIR	SPA	Team SUZUKI ECSTAR	Suzuki	156.2	+8.703
8			Andrea DOVIZIOSO	ITA	Ducati Team	Ducati	156.2	+8.729
9			Aleix ESPARGARO	SPA	Aprilia Racing Team Gresini	Aprilia	155.8	+15.512
10			Maverick VIÑALES	SPA	Monster Energy Yamaha MotoGP	Yamaha	155.6	+19.043
11			Francesco BAGNAIA	ITA	Pramac Racing	Ducati	155.5	+19.456
12			Valentino ROSSI	ITA	Monster Energy Yamaha MotoGP	Yamaha	155.5	+19.717
13			Cal CRUTCHLOW	GBR	LCR Honda CASTROL	Honda	155.3	+23.802
14			Stefan BRADL	GER	Repsol Honda Team	Honda	155.0	+27.430
15			Danilo PETRUCCI	ITA	Ducati Team	Ducati	154.9	+30.570
16			Alex MARQUEZ	SPA	Repsol Honda Team	Honda	154.9	+30.619
17			Tito RABAT	SPA	Esponsorama Racing	Ducati	154.1	+42.365
18			Lorenzo SAVADORI	ITA	Aprilia Racing Team Gresini	Aprilia	153.9	+46.472
Not Classified
		30	Takaaki NAKAGAMI	JPN	LCR Honda IDEMITSU	Honda	156.6	9 Laps
		20	Fabio QUARTARARO	FRA	Petronas Yamaha SRT	Yamaha	153.8	19 Laps
		5	Johann ZARCO	FRA	Esponsorama Racing	Ducati	154.7	22 Lap

https://bit.ly/MOTO_666

Από τον

Θοδωρή Ξύδη

27/4/2025

Με την παρθενική του νίκη στη μεγάλη κατηγορία ο Alex Marquez έγραψε ιστορία στη Jerez τερματίζοντας μπροστά από έναν εξαιρετικό Fabio Quartararo, έπειτα από πτώση του αδερφού του νωρίς στον αγώνα.

Μπροστά στο κοινό της πατρίδας του ο Alex Marquez έκανε ντεμπούτο το 2020 με την εργοστασιακή ομάδα της Honda και τώρα έξι χρόνια μετά κατάφερε να ανέβει στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου για πρώτη φορά στην καριέρα του. Έτσι ο Ισπανός έβαλε αυτόν και τον αδερφό του στα βιβλία της ιστορίας ως τους πρώτους αδερφούς με νίκη στο MotoGP.

Σταθερά 2ος φέτος πίσω από τον αδερφό του ο Alex, που βελτιώνεται διαρκώς, έδειχνε ότι αν του δινόταν η ευκαιρία για μία νίκη θα την άρπαζε από τα μαλλιά και αυτό ακριβώς έγινε στη Jerez έπειτα από το λάθος που έκανε ο Marc (Ducati Lenovo Team) νωρίς στον αγώνα, στον τρίτο γύρο, με πτώση που τον έθεσε εκτός διεκδίκησης της νίκης σε ένα σημείο που θα μπορούσε να κάνει υπομονή και να μην πιέσει στον βαθμό που το έκανε και του στοίχισε τόσο ακριβά.

Πριν από την πτώση είχαμε παραλίγο εμβολισμό τόσο του Marquez όσο και του Fransesco Bagnaia (Ducati Lenovo Team) από τον Alex (!), ενώ ακόμη νωρίτερα στην εκκίνηση, εκείνος που τα κατάφερε καλύτερα από όλους και έθεσε τον εαυτό του επικεφαλής ήταν ο Fabio Quartararo ξεκινώντας εξαιρετικά. Ο Γάλλος δεν έκανε το χθεσινό λάθος και οδήγησε από την αρχή μέχρι και το τέλος του αγώνα οριακά και με αυτοπεποίθηση και αυτό φυσικά θα θέλαμε να το δούμε ακόμη περισσότερο στους επόμενους αγώνες.

Ο Quartararo έδειξε με αυτό το αποτέλεσμα η Yamaha έχει όντως βελτιωθεί και μπορεί να έχει σταθερά υψηλή απόδοση σε έναν ολόκληρο αγώνα, αν και ακόμη απέχει πολύ από τις Ducati, ενώ στη δεύτερη θέση που κατέκτησε βοήθησε σίγουρα και το γεγονός ότι αυτή είναι μια πίστα που του αρέσει πάρα πολύ και νιώθει άνετα εκεί.

Την πρωτοπορία του αγώνα ο εργοστασιακός αναβάτης της Yamaha την έχασε στην αρχη του 11ου γύρου από τον Alex, ο οποίος έπειτα και από το λάθος στα φρένα που είχε νωρίτερα και παραλίγο να πέσει πάνω στους δύο εργοστασιακούς αναβάτες της Ducati, βρέθηκε στην πέμπτη θέση. Στον 4ο γύρο ωστόσο είχε ανακάμψει περνώντας ξεκάθαρα τον Bagnaia στα φρένα για τη δεύτερη θέση. Έπειτα ξεκίνησε να κλείνει την απόσταση που το χώριζε από τον Quartararo και αφού τον "μελέτησε" για μερικούς γύρους, τον πέρασε επίσεης καθαρά στα φρένα στον 11ο γύρο. Μετά από αυτό άνοιξε σχεδόν άμεσα διαφορά ενός δευτερολέπτου, η οποία έφτασε έως και τα 2,7 δευτερόλεπτα.

Ο Quartararo οδήγησε εξαιρετικά και κράτησε πίσω του τον Bagnaia που αρχικά έδειχνε ότι και αυτός θα προσπαθούσε να τον περάσει. Έχοντας μια μοτοσυκλέτα σαφώς ανώτερη από εκείνη του Γάλλου -και του A. Marquez- ο δις παγκόσμιος πρωταθλητής προσπάθησε να κάνει κάτι αντίστοιχο με εκείνο που έκανε ο Alex προσπαθώντας να βρει το καλύτερο σημείο για να τον περάσει. Όμως τελικά συμβιβάστικε σχετικά νωρίς και μη θέλοντας να ρισκάρει να ανέβει τουλάχιστον στο δεύτερο σκαλί του βάθρου κρατήθηκε πίσω από τον Quartararo δείχνοντας έτσι έλλειψη αυτοπεποίθησης και περισσότερη ψυχραιμία από όσο ίσως χρειαζόταν -είχε και τον M.Marquez που προσπαθούσε να ανακάμψει με μια τραυματισμένη μοτοσυκλέτα πολύ πίσω του.

Ετσι φτάσαμε στο τέλος με τον Alex Marquez να παίρνει την πρώτη του καρό σημαία στην μεγάλη κατηγορία αλλά και την πρωτοπορία στο πρωτάθημα, τον Quartararo να επιστρέφει στο βάθρο δεύτερος έπειτα από 560 ημέρες (!) και τον Bagnaia να το συμπληρώνει.

Στην 4η θέση βρέθηκε ο M.Vinales (Red Bull KTM Tech3), με το πρώτο από τα τέσσερα συνολικά KTM που βρέθηκαν στην πρώτη δεκάδα, έχοντας πίσω του τον Fabio Di Giannantonio (Pertamina Enduro VR46 Racing Team), ο οποίος τερμάτισε μπροστά από τον 6o Brad Binder (Red Bull KTM Factory Racing). Στην 7η θέση ο P. Acosta (Red Bull KTM Factory Racing), ενώ ο rookie Ai Ogura ήταν για ακόμη φορά ο ταχύτερος μεταξύ των Aprilia (Trackhouse MotoGP Team), αφήνοντας ποολύ πίσω του τους Enea Bastianini (Red Bull KTM Tech3) και Luca Marini (Honda HRC Castrol).

Ο M.Marquez κατάφερε τελικά να συμμαζέψει ελαφρώς την κατάσταση και να φτάσει έως την 12η -από 21η θέση- με το αριστερό μέρος του φαίρινγκ της GP25 τραυματισμένο και έτσι η διαφορά από τον πρώτο στη βαθμολογία αδερφό του περιορίστηκε μόλις στον έναν βαθμό.

Κατάταξη Top 10 (Συνολικός χρόνος/διαφορά)

1. A. Marquez, (BK8 Gresini Racing MotoGP) 40:56.374
2. F. Quartararo, (Monster Energy Yamaha MotoGP) +1.561 δλ.
3. F. Bagnaia, (Ducati Lenovo) +2.217 δλ.
4. M. Vinales, (Red Bull KTM Tech3) +3.678 δλ.
5. F. Di Giannantonio, (Pertamina Enduro VR46 Racing Team) +7.267 δλ.
6. B.Binder (Red Bull KTM Factory Racing) +8.529 δλ.
7. P. Acosta (Red Bull KTM Factory Racing) +9.764 δλ.
8. A. Ogura (Trackhouse MotoGP Team) +10.923 δλ.
9. E. Bastianini (Red Bull KTM Tech3) +15.879 δλ.
10. L. Marini (Honda HRC Castrol) +17.239 δλ.