Το μυστικό του Rossi στο Aragon

Από τον

Μπάμπη Μέντη

5/10/2017

Ποιο ήταν το μυστικό του Valentino Rossi στον τελευταίο αγώνα του Aragon που τον βοήθησε να οδηγήσει σε υψηλό ρυθμό μέχρι το τέλος του αγώνα, παρά το πρόσφατα εγχειρισμένο πόδι του;

Τόσο οι οπαδοί του, όσο και οι ανταγωνιστές του μέσα και έξω από την πίστα, υποκλίθηκαν μπροστά σε αυτό το κατόρθωμα του Doctor. Ο Marquez είπε ότι ήταν απίστευτο που ο Rossi κατάφερε να συμμετέχει στον αγώνα και ότι κανείς δεν πίστευε ότι θα τερμάτιζε τον αγώνα μόλις πέντε δέκατα πίσω από τον Vinales - Το ταλέντο του κάνει τη διαφορά- τόνισε ο πρωτοπόρος της βαθμολογίας, αναβάτης της Honda.

Όμως και άσπονδοι φίλοι όπως ο Lorenzo θαύμασαν τον τρόπο που οδήγησε στα χρονομετρημένα αλλά και το γεγονός ότι σε αυτή την ηλικία μπόρεσε να επανέλθει τόσο γρήγορα και να τερματίσει τόσο κοντά με τον Vinales που είναι σε άριστη φυσική κατάσταση και πολύ νεότερός του, σε μια πίστα που δεν είναι από τις αγαπημένες του Rossi. Και ο Vinales είπε ότι μέχρι τη μέση του αγώνα είχε πιστέψει ότι τη νίκη θα την πάρει ο Rossi.

Σύμφωνα με το επίσημο site των MotoGP, ένα από τα μυστικά που βοήθησαν τον Rossi σε αυτό το κατόρθωμα ήταν η τοποθέτηση του λεβιέ του πίσω φρένου στο αριστερό κλιπ-ον.

Τα πνευματικά δικαιώματα αυτής της πατέντας (τρόπος του λέγειν…) ανήκουν στον Mick Doohan όταν και εκείνος επέστρεψε στις πίστες μετά τον σοβαρότατο τραυματισμό στο πόδι του (ο Dr Costa του είχε ενώσει τα πόδια για να αρματώνεται το εγχειρισμένο… αλλιώς θα του το κόβανε!).

Θυμηθείτε εδώ, ένα παλιότερο αφιέρωμα για τον Mick Doohan και τα κεκτημένα των γιατρών στα MotoGP, σε μία ιστορία για τους αγωνιστικούς τραυματισμούς που θα πρέπει να μην την ξεχνάμε

Ένα μικρό λεβιεδάκι και μια μικροσκοπική τρόμπα, επέτρεπε τότε στον Αυστραλό αναβάτη να χειρίζεται το πίσω φρένο με τον αντίχειρα του αριστερού χεριού του.

Η πίεση που ασκείται είναι μόλις 10psi σε σύγκριση με τα 50psi που έχουν οι κανονικές τρόμπες πίσω φρένου που χειριζόμαστε με το δεξί πόδι μας.

Όμως ακόμα κι όταν το πόδι του Doohan έγινε αρκετά δυνατό για να μπορεί να χειριστεί ένα κανονικό πίσω φρένο, η πατέντα του έμεινε πάνω στη μοτοσυκλέτα του και μάλιστα πολλοί αναβάτες άρχισαν να την χρησιμοποιούν, παρά το γεγονός ότι δεν είχαν κανένα πρόβλημα με το πόδι τους.

Ο λόγος είναι ότι δεν το χρησιμοποιούσαν για να σταματήσουν την μοτοσυκλέτα, αλλά για να ελέγξουν τον πίσω τροχό, τόσο κατά την είσοδο στη στροφή, όσο και κατά την έξοδο. Πριν την είσοδο στη στροφή, η απαλή στιγμιαία ενεργοποίηση του πίσω φρένου “καθίζει” τη μοτοσυκλέτα και επιτρέπει πιο απότομο και δυνατό φρενάρισμα του εμπρός τροχού, βοηθώντας σε ένα οριακό προσπέρασμα στα φρένα.

Μέσα και κατά την επιτάχυνση στις εξόδους, η χρήση του πίσω φρένου έχει το ρόλο… traction control, επιτρέποντας στον αναβάτη να κρατά το γκάζι ανοιχτό και ταυτόχρονα να περιορίζει ή να ελέγχει το ντριφτάρισμα του πίσω τροχού, μειώνοντας τον κίνδυνο ενός ξαφνικού γλιστρήματος που θα προκαλέσει hisiding. Ακόμα και στις ευθείες το χρησιμοποιούν ορισμένοι αναβάτες ως… wheelie control. Έτσι ο λεβιές του πίσω φρένου στο τιμόνι, έγινε κοινός τόπος στους αγώνες ταχύτητας και πολλές εταιρείες έχουν κατασκευάσει αντίστοιχα κιτ.

Ετικέτες

motogp

valentino rossi

https://bit.ly/MOTO_EICMA2025

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

19/10/2025

Την πρώτη της νίκη πήρε η αμερικάνικη ομάδα Trackhouse και έτσι πλέον έχουν όλες οι ομάδες τουλάχιστον μία νίκη στην μεγάλη κατηγορία. Ο Fernandez έγραψε ιστορία καταφέρνοντας να κρατήσει πίσω του ορισμένους από τους καλύτερους αναβάτες της σεζόν, όπως ο Alex Marquez, ο Acosta και ο Di Giannantonio. Έγινε έτσι ο 7^ος διαφορετικός αναβάτης που παίρνει φέτος νίκη στην μεγάλη κατηγορία.

Με έναν Bagnaia εκτός συναγωνισμού τελείως, με τον Marc Marquez εκτός και τον Bezzecchi να εκτελεί ποινή διπλού μεγαλύτερου γύρου, το παράθυρο της ευκαιρίας είχε ανοίξει διάπλατα και περιμέναμε ποιος θα είναι εκείνος που θα το περάσει πρώτος. Δεν υπήρξε και μάλλον δεν θα υπάρξει άλλη τέτοια ευκαιρία αυτή τη σεζόν, που κάποιο άλλο όνομα από τα συνηθισμένα, θα μπορούσε να πάρει την νίκη. Από εχθές, στον αγώνα Sprint, ο Fernandez έδειξε πως θα είναι αυτός που θα παλέψει περισσότερο από κάθε άλλον για την ευκαιρία αυτή και πράγματι το πλάνο της ομάδα εκτελέστηκε με απόλυτη ακρίβεια. Όπως όμως τόνισε και ο ίδιος μετά τον αγώνα, δεν είχε πιστέψει πως θα είναι ο νικητής, γιατί θεωρούσε πως ο Bezzecchi θα κατάφερει να ψαλιδίσει την μεγάλη διαφορά. Στόχος του ήταν το βάθρο, μέσα στον αγώνα κατάλαβε πως θα μπορούσε να πάει και για την νίκη!

Το ίδιο καλά πήγε όμως και το πλάνο του Bezzecchi. Έκανε μία πολύ καλή εκκίνηση και άρχισε αμέσως να χτίζει την διαφορά από τον Fernandez που ήταν ήδη δεύτερος. Ο Quartararo έπαιξε και αυτός τον ρόλο του, εξαφανίστηκε από το προσκήνιο και την pole position αμέσως. Αντίστοιχα και ο Miller έκανε μία κακή εκκίνηση που την συνδύασε με κακή πρώτη στροφή κάνοντας έτσι οι δυο τους το 4 και 5, με τον Acosta στην 3^η θέση.

Όσο ο Bezzecchi προσπαθούσε να χτίσει μία μικρή διαφορά, ο Acosta πάλευε με τον Fernandez παίρνοντας και την δεύτερη θέση για λίγο στον 3^ο γύρο.

Αν οι μακρύτεροι γύρου γινόντουσαν πιο κάτω, τότε ο Bezzecchi μπορεί και να κατάφερνε να κερδίσει, τόσο ανώτερο ρυθμό είχε. Όμως η ποινή είναι σχεδιασμένη για να προκαλέσει το μεγαλύτερο πρόβλημα και ο Bezzecchi την εκτέλεσε στο όριο, στον 5^ο γύρο, τον τελευταίο που θα μπορούσε να μπει στην μακρύτερη διαδρομή.

Ο Zarco σημείωσε την πρώτη πτώση της ημέρας ακριβώς εκεί και αμέσως μετά, στον ίδιο ακριβώς γύρο έπεσε και ο Miller.

Ο Fernandez ήδη είχε περάσει ξανά τον Acosta στον 4^ο γύρο και ο Bezzecchi ετοιμαζόταν να δώσει και την τρίτη θέση του.

Κάνοντας τον δεύτερο μακρύτερο γύρο στον 7^ο γύρο πέρασαν μπροστά του ο Alex Marquez, ο Quartararo και ο Di Giannantonio, που θα δυσκόλευαν τις προσπεράσεις.

Οι τρεις του πάλευαν και μεταξύ τους, με βασικό θύμα τον Quartararo που θα ήταν ο πρώτος που θα έχανε την μάχη των τριών και έπειτα και από τον Bezzecchi.

Ο Acosta ήδη δεν μπορούσε να ακολουθήσει τον Fernandez που ήξερε τι έπρεπε να κάνει, να δημιουργήσει διαφορά ασφαλείας για να είναι βέβαιος πως ο ταχύτερος αναβάτης δεν θα μπορέσει να τον πιάσει. Πράγματι τις στιγμές που δεν είχε μοτοσυκλέτες μπροστά του, ο Bezzecchi είχε τον ρυθμό του Fernandez, οπότε η μικρή απόσταση εμπρός εξασφάλιζε πως δεν μπορούσε να τον πιάσει για τα ¾ του αγώνα που απέμεναν ακόμη.

Στην πράξη ο Bezzecchi έκανε έναν απίστευτο αγώνα, ήταν ένας αγώνας νίκης απέναντι σε κάποιον κολλημένο πίσω του. Τέτοια οδήγηση έκανε, με τέτοια συγκέντρωση φαινόταν πως οδηγούσε.

Στον 11^ο γύρο σημείωσε πτώση και ο Mir, μόνος του αυτή τη φορά χωρίς να τον ρίξει κάποιος άλλος, επιστρέφοντας στην κανονικότητα που είναι να πέφτει σχεδόν σε κάθε αγώνα της φετινής σεζόν των MotoGP.

Ο Marini περνά και αυτός τον Quartararo ενώ ο Alex Marquez είχε ακόμη μία θέση στο βάθρο με τον Di Giannantonio να μην έχει κάνει την επίθεσή του.

Πίσω από τον Bezzecchi και στην μάχη για τον 7^η θέση υπήρχαν αρκετές προσπεράσεις, εμπρός όμως θα αργούσαν λίγο ακόμη να φτάσουν στο σημείο ο 4^ος και ο 5^ος να βγάλουν εκτός βάθρου τον 2^ο και τον 3^ο.

Η κατρακύλα του Quartararo συνεχιζόταν στο μεταξύ, φτάνοντας 12^ος στον 18^ο γύρο εμπρός από έναν Bagnaia που και σήμερα, όπως και εχθές, ήταν σαν να οδηγεί Yamaha ή Honda, γυρνώντας στην 13^η θέση όπου η εργοστασιακή Ducati δεν είναι συνηθισμένη να βρίσκεται.

Στο τέλος του 19^ου γύρου ο Di Giannantonio κατάφερε να περάσει τον Acosta ο οποίος αμέσως απάντησε και οι δυο τους πάλεψαν για τις πρώτες στροφές του 20^ου γύρου με τελική επικράτηση της VR46 Ducati που αμέσως έβαλε πλώρη για τον Alex Marquez.

Θα ήταν μία δύσκολη προσπέραση ο Acosta για τον Bezzecchi, παρόλο που άνοιξε την μεταξύ τους απόσταση αμέσως μόλις τον προσπέρασε, δείχνοντας πως είχε καλύτερο ρυθμό. Ειδικά η επιμονή του Acosta στα φρένα, κλείνοντας την πόρτα στην πιο γρήγορη και ταυτόχρονα, εύκολη για προσπεράσεις στροή, έδειχνε γιατί είναι από τους δύσκολους αναβάτες να περάσει κανείς.

Τελικά στον 22^ο γύρο ο Bezzecchi πέρασε εμπρός και άρχισε να πλησιάζει τον Di Giannantonio που ακόμη δεν είχε περάσει τον Alex Marquez.

Πίσω, πολύ πίσω, ο Bagnaia θα περνούσε σε αυτόν τον γύρο τον Quartararo και στον 23^ο γύρο ο Di Giannantonio θα ανέβαινε στην δεύτερη θέση, όπου και θα έμενε ανενόχλητος μέχρι το τέλος. Αν υπήρχαν λίγοι γύροι ακόμη, θα τον είχε περάσει ο Bezzecchi, τέτοιο αγώνα έκανε σήμερα.

Στο μεταξύ στον επόμενο γύρο και μόλις 4 πριν το τέλος πέφτει ο Bagnaia. Πάνω που λέει κανείς πως δεν γίνονται χειρότερα τα πράγματα για εκείνον, έχασε πρόσφυση από το εμπρός ελαστικό.

Δύο γύρους πριν το τέλος ο Bezzecchi ανεβαίνει στο βάθρο με μία καθαρή προσπέραση στον Alex Marquez. Είναι τόσο καλός ο αγώνας του που δεν αργεί να πλησιάσει και την επόμενη Ducati, όμως δεν υπάρχει άλλος χρόνος.

Δύο Aprilia στο βάθρο, κάτι που έχει να γίνει από το 2023, και μία φανταστική νίκη για τον Fernandez που δεν νίκησε Marc Marquez και Bezzecchi αλλά νίκησε όλους τους υπόλοιπους και αυτό δεν είναι λίγο για τον νεαρό αναβάτη!

Θέση	Βαθμοί	Αναβάτης (Αρ. / Όνομα)	Ομάδα	Χρόνος / Διαφορά
1	25	#25 Raul Fernandez	Trackhouse MotoGP Team	39:49.571
2	20	#49 Fabio Di Giannantonio		+1.418
3	16	#72 Marco Bezzecchi	Aprilia Racing	+2.410
4	13	#73 Alex Marquez	BK8 Gresini Racing MotoGP	+3.715
5	11	#37 Pedro Acosta	Bull KTM Factory Racing	+7.930
6	10	#10 Luca Marini	Honda HRC Castrol	+7.970
7	9	#42 Alex Rins	nster Energy Yamaha MotoGP Team	+10.671
8	8	#33 Brad Binder	d Bull KTM Factory Racing	+12.270
9	7	#23 Enea Bastianini	Red Bull KTM Tech3	+14.076
10	6	#44 Pol Espargaro	Red Bull KTM Tech3	+16.861
11	5	#20 Fabio Quartararo	onster Energy Yamaha MotoGP Team	+16.965
12	4	#88 Miguel Oliveira	Prima Pramac Yamaha MotoGP	+17.677
13	3	#79 Ai Ogura	Trackhouse MotoGP Team	+17.928
14	2	#54 Fermin Aldeguer	BK8 Gresini Racing MotoGP	+18.413
15	1	#21 Franco Morbidelli	ertamina Enduro VR46 Racing Team	+27.881
16	–	#32 Lorenzo Savadori	Aprilia Racing	+34.169
17	–	#35 Somkiat Chantra	IDEMITSU Honda LCR	+50.043
18	–	#51 Michele Pirro	Ducati Lenovo Team	+50.303