2 Generations’ Ride / Balkan Tour: Σερβία - Αλβανία

Εν μέσω κορωνοϊού!

13/7/2020

Με τις καλύτερες αναμνήσεις από την Ρουμανία, περάσαμε κατόπιν τα σύνορα της Σερβίας. Δυστυχώς όμως, η απειλή του κορονοϊού είχε επανέλθει ξανά στην χώρα, σημειώνοντας μεγάλη αύξηση κρουσμάτων και θανάτων. Σίγουρα δεν ήταν η ιδανικότερη εποχή για τουρισμό, αλλά αυτό δεν μας πτοούσε διόλου. Η "Dream Team" προχωρούσε στην οδική εξερεύνηση των Βαλκανίων, με επόμενο προορισμό το Βελιγράδι.

Περιορισμένη η κίνηση στους δρόμους της σερβικής πρωτεύουσας (λόγω κορωνοϊού), η οποία μάς φιλοξένησε ένα ολόκληρο Σαββατοκύριακο και μάς φανέρωσε αρκετά από τα όμορφα μυστικά της. Ωστόσο, η εσπευσμένη αναχώρησή μας από το Βελιγράδι είχε άμεση σχέση με την ξαφνική απόφαση της Ελλάδας να κλείσει άμεσα τα σύνορά της στους Σέρβους τουρίστες. Ήδη τα σύνορα της Βοσνίας, της Κροατίας και του Μαυροβουνίου ήταν κλειστά για τους Έλληνες πολίτες, οπότε έπρεπε να κινηθούμε γρήγορα, γιατί ο κίνδυνος εγκλωβισμού μας στην Σερβία ήταν πλέον ορατός.

Λύση στο πρόβλημα έδωσε το Κόσοβο, που ευτυχώς είχε ακόμα ανοικτά τα σύνορά του. Έτσι, η μαύρη Yamaha Tracer 900 μας οδήγησε γρήγορα και ξεκούραστα από το Βελιγράδι στην πρωτεύουσα Pristina, όπου φτάσαμε λίγη ώρα μετά την έναρξη της νυκτερινής απαγόρευσης κυκλοφορίας (21:00-05:00) που ίσχυε λόγω κορωνοϊού.

Τις επόμενες τρεις μέρες, πατέρας και γιος περπατήσαμε και περιηγηθήκαμε στις πόλεις Pristina, Mitrovica και Pec, που αντιπροσωπεύουν τα κυριότερα αστικά κέντρα του Κοσόβου. Κι ενώ η πρωτεύουσα του Κοσόβου μας άφησε παγερά αδιάφορους εξαιτίας της αδιάφορης αρχιτεκτονικής προσωπικότητάς της, η ατμοσφαιρική Pec αντίθετα, κέρδισε την συμπάθειά μας. Σημείο αναφοράς εδώ αποτέλεσε το Μοναστήρι του Πατριαρχείου (Patrijarsija Monastery), όπου θαυμάσαμε τις σπάνιες αγιογραφίες της μονής, οι οποίες χρονολογούνται από τον 13^ο αιώνα.

Ο κύκλος του ταξιδιού μας στο Κόσοβο έκλεισε με την μετάβασή μας στη πόλη Mitrovica, όπου επισκεφθήκαμε την γέφυρα–σύμβολο της πόλης. Σε αλλοτινές εποχές, όταν η Mitrovica διχοτομήθηκε σε σερβικό και αλβανικό τομέα, η συγκεκριμένη γέφυρα του ποταμού Ίμπαρ αποτελούσε τον μοναδικό ομφάλιο λώρο για τους κατοίκους της πολύπαθης πόλης.

Μετά το Κόσοβο, η Αλβανία ήταν η τελευταία χώρα του "2 Generations’ Ride / Balkan Tour". Σύντομες συνοριακές διαδικασίες, ανύπαρκτος υγειονομικός έλεγχος και πορεία κατόπιν μέσα στην αλβανική επικράτεια, ακολουθώντας την διαδρομή Koukes–Tirana–Berat–Fier–Gjirokaster–Kakavia.

Το καλαίσθητο κέντρο των Τιράνων, οι παραδοσιακές κατοικίες και το κάστρο της πόλης Berat, οι εναπομείναντες μαρτυρίες της αρχαίας Απολλωνίας και τα πετρόκτιστα αρχοντικά του Αργυροκάστρου, ήταν τα στοιχεία που ενθουσίασαν τον Γιώργο στην γνωριμία του με την Αλβανία.

Μετά από ένα συναρπαστικό οδοιπορικό 19 ημερών στις φιλόξενες γειτονιές των Βαλκανίων, η Yamaha Tracer 900 φρενάρισε στο συνοριακό φυλάκιο της Κακαβιάς, με καταγεγραμμένα 5.500 χλμ. στο κοντέρ. Άλλο ένα δίτροχο ταξίδι πατέρα και γιου στην ίδια σέλα είχε ολοκληρωθεί, με τις καλύτερες αναμνήσεις και εμπειρίες. Πάμε γι’ άλλα Γιώργο, ο κόσμος μάς περιμένει…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Ετικέτες

Yamaha

https://bit.ly/MOTO_668

Ταξιδιωτικά άρθρα

Επικαιρότητα

Ταξίδι στην Κεντρική Ασία: Α' ανταπόκριση

Στα χνάρια του εξερευνητή Παναγιώτη Ποταγού

2/7/2019

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης βρίσκεται ξανά –πού αλλού;- πάνω στη σέλα της μοτοσυκλέτας του (στον προκειμένη παρίπτωση ένα Honda CB500Χ), αναζητώντας προορισμούς άγνωστους και ιδιαίτερους. Αυτή τη φορά περιπλανιέται στην Κεντρική Ασία, ακολουθώντας τα βήματα του Έλληνα εξερευνητή, Παναγιώτη Ποταγού!
"Πάνε πολλά χρόνια από τότε που μου χάρισαν ένα βιβλίο με την βιογραφία του διάσημου Έλληνα εξερευνητή των νεότερων χρόνων Παναγιώτη Ποταγού. Ιατρός από την Βυτίνα (Αρκάς όπως κι εγώ), ο Ποταγός είχε κάνει εκπληκτικές -για την εποχή του- περιηγήσεις στην Ασία και στην Αφρική.
Θέλοντας να αποδώσω έναν ελάχιστο φόρο τιμής στον Βυτιναίο εξερευνητή, αφιέρωσα σ’ αυτόν τον σύγχρονο Οδυσσέα το ταξίδι μου στην Κεντρική Ασία. Ως αφετηρία μου έθεσα φυσικά την γενέτειρά του, την ελατοσκέπαστη Βυτίνα, ενώ μπροστά στην προτομή του Ποταγού (δεσπόζει στην κεντρική πλατεία της Βυτίνας) με αποχαιρέτησε ο πρόεδρος της κοινότητας Βυτίνας κ. Φώτης Κατσούλιας.

Περίπου 11.000 χλμ. είχε να καλύψει η λευκή Honda CB500X στο κεντροασιατικό οδοιπορικό της. Το χρονικό διάστημα του ταξιδιού θα ήταν 40 ημέρες και η διαδρομή είχε από όλα τα καλά: βουνά, στέπες, ερήμους, ορεινά περάσματα, παραλίες, θάλασσες…
Για ακόμα μια φορά, η Τουρκία αποτέλεσε τον αρχικό "διάδρομό" μου προς την Ανατολή. Στα 1500 χιλιόμετρα επί τουρκικού εδάφους, δυο μνημειακά αξιοθέατα (ένα ιστορικό και ένα θρησκευτικό) δέχτηκαν την επίσκεψή μου. Ο αρχαιολογικός χώρος των Σάρδεων στην Μικρά Ασία και η Μονή της Παναγίας Σουμελά στην Τραπεζούντα του μακρινού Πόντου. Δέος και σεβασμός…

Η παραθαλάσσια πόλη Batumi με καλωσόρισε στην Γεωργία και με χάιδεψε απαλά στο πρόσωπο με την αλμύρα του Εύξεινου Πόντου (Μαύρη Θάλασσα). Πιο βόρεια, η ιστορική πολιτεία Mtskheta με ξενάγησε στις μεσαιωνικές πετρόκτιστες εκκλησίες της, ενώ ένας ορεινός παράδεισος με περίμενε στον καταπράσινο Καύκασο, όταν οδήγησα την μοτοσυκλέτα μου πάνω στην ανηφορική διαδρομή του “Military Road”, τον ορεσίβιο οδικό άξονα που ενώνει την Γεωργία με την Ρωσία.

Ήταν υποχρέωσή απέναντι στην Ιστορία να επισκεφθώ στην Ρωσία τις δυο πολύπαθες πόλεις Grozny και Volgograd (ex-Stalingrad), οι οποίες γνώρισαν την καταστροφή του πολέμου μέσα στον 20ο αιώνα. Στην αναγεννημένη πρωτεύουσα της Τσετσενίας Grozny, τίποτα δεν θύμιζε τις πολύχρονες πολεμικές επιχειρήσεις (1990-2000) που πραγματοποιήθηκαν μεταξύ των Ρώσων και των Τσετσένων αυτονομιστών. Ένα αίσθημα ηρεμίας και ασφάλειας με ακολουθούσε παντού, ενώ το ισλαμικό στοιχείο ήταν κυρίαρχο σε όλες τις εκφάνσεις της τοπικής καθημερινότητας.

Στο Volgograd βρέθηκα στο τεράστιο άγαλμα Kuran Kurgan (Μητέρα Πατρίδα), που βιγλίζει την πόλη του Βόλγα και είναι αφιερωμένο στην μάχη του Στάλινγκραντ και στους ηρωικούς κατοίκους και υπερασπιστές του. Περίπου 1.000.000 Ρώσοι σκοτώθηκαν στην διάρκεια της πολύμηνης πολιορκίας του Στάλινγκραντ κατά τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο.
Και μετά την σύντομη παραμονή μου στην Ρωσία του Πούτιν, έστριψα το τιμόνι της μοτοσυκλέτας ανατολικά και εισέβαλα στο γειτονικό Καζακστάν, την πύλη της Κεντρικής Ασίας…"