2 Generations’ Ride / Balkan Tour: Σερβία - Αλβανία

Εν μέσω κορωνοϊού!
13/7/2020

Με τις καλύτερες αναμνήσεις από την Ρουμανία, περάσαμε κατόπιν τα σύνορα της Σερβίας. Δυστυχώς όμως, η απειλή του κορονοϊού είχε επανέλθει ξανά στην χώρα, σημειώνοντας μεγάλη αύξηση κρουσμάτων και θανάτων. Σίγουρα δεν ήταν η ιδανικότερη εποχή για τουρισμό, αλλά αυτό δεν μας πτοούσε διόλου. Η "Dream Team" προχωρούσε στην οδική εξερεύνηση των Βαλκανίων, με επόμενο προορισμό το Βελιγράδι.

Περιορισμένη η κίνηση στους δρόμους της σερβικής πρωτεύουσας (λόγω κορωνοϊού), η οποία μάς φιλοξένησε ένα ολόκληρο Σαββατοκύριακο και μάς φανέρωσε αρκετά από τα όμορφα μυστικά της. Ωστόσο, η εσπευσμένη αναχώρησή μας από το Βελιγράδι είχε άμεση σχέση με την ξαφνική απόφαση της Ελλάδας να κλείσει άμεσα τα σύνορά της στους Σέρβους τουρίστες. Ήδη τα σύνορα της Βοσνίας, της Κροατίας και του Μαυροβουνίου ήταν κλειστά για τους Έλληνες πολίτες, οπότε έπρεπε να κινηθούμε γρήγορα, γιατί ο κίνδυνος εγκλωβισμού μας στην Σερβία ήταν πλέον ορατός.

Λύση στο πρόβλημα έδωσε το Κόσοβο, που ευτυχώς είχε ακόμα ανοικτά τα σύνορά του. Έτσι, η μαύρη Yamaha Tracer 900 μας οδήγησε γρήγορα και ξεκούραστα από το Βελιγράδι στην πρωτεύουσα Pristina, όπου φτάσαμε λίγη ώρα μετά την έναρξη της νυκτερινής απαγόρευσης κυκλοφορίας (21:00-05:00) που ίσχυε λόγω κορωνοϊού.

Τις επόμενες τρεις μέρες, πατέρας και γιος περπατήσαμε και περιηγηθήκαμε στις πόλεις Pristina, Mitrovica και Pec, που αντιπροσωπεύουν τα κυριότερα αστικά κέντρα του Κοσόβου. Κι ενώ η πρωτεύουσα του Κοσόβου μας άφησε παγερά αδιάφορους εξαιτίας της αδιάφορης αρχιτεκτονικής προσωπικότητάς της, η ατμοσφαιρική Pec αντίθετα, κέρδισε την συμπάθειά μας. Σημείο αναφοράς εδώ αποτέλεσε το Μοναστήρι του Πατριαρχείου (Patrijarsija Monastery), όπου θαυμάσαμε τις σπάνιες αγιογραφίες της μονής, οι οποίες χρονολογούνται από τον 13ο αιώνα.

Ο κύκλος του ταξιδιού μας στο Κόσοβο έκλεισε με την μετάβασή μας στη πόλη Mitrovica, όπου επισκεφθήκαμε την γέφυρα–σύμβολο της πόλης. Σε αλλοτινές εποχές, όταν η Mitrovica διχοτομήθηκε σε σερβικό και αλβανικό τομέα, η συγκεκριμένη γέφυρα του ποταμού Ίμπαρ αποτελούσε τον μοναδικό ομφάλιο λώρο για τους κατοίκους της πολύπαθης πόλης.

Μετά το Κόσοβο, η Αλβανία ήταν η τελευταία χώρα του "2 Generations’ Ride / Balkan Tour". Σύντομες συνοριακές διαδικασίες, ανύπαρκτος υγειονομικός έλεγχος και πορεία κατόπιν μέσα στην αλβανική επικράτεια, ακολουθώντας την διαδρομή Koukes–Tirana–Berat–Fier–Gjirokaster–Kakavia.

Το καλαίσθητο κέντρο των Τιράνων, οι παραδοσιακές κατοικίες και το κάστρο της πόλης Berat, οι εναπομείναντες μαρτυρίες της αρχαίας Απολλωνίας και τα πετρόκτιστα αρχοντικά του Αργυροκάστρου, ήταν τα στοιχεία που ενθουσίασαν τον Γιώργο στην γνωριμία του με την Αλβανία.

Μετά από ένα συναρπαστικό οδοιπορικό 19 ημερών στις φιλόξενες γειτονιές των Βαλκανίων, η Yamaha Tracer 900 φρενάρισε στο συνοριακό φυλάκιο της Κακαβιάς, με καταγεγραμμένα 5.500 χλμ. στο κοντέρ. Άλλο ένα δίτροχο ταξίδι πατέρα και γιου στην ίδια σέλα είχε ολοκληρωθεί, με τις καλύτερες αναμνήσεις και εμπειρίες. Πάμε γι’ άλλα Γιώργο, ο κόσμος μάς περιμένει…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Ετικέτες

“ARABIAN TOUR” ΣΤ΄ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΙΣΡΑΗΛ

Το καράβι της επιστροφής
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

16/5/2022

Με την παρουσία μου στο Αμμάν της Ιορδανίας, ολοκληρώθηκε και τυπικά το κομμάτι του ταξιδιού μου στην αραβική χερσόνησο. Η επιστροφή μου στη περιοχή της Μέσης Ανατολής ήταν πλέον γεγονός, ενώ ο χρονικός ορίζοντας του “ARABIAN TOUR” είχε σχεδόν φτάσει στο τέλος του. Υπολείπονταν μόλις 160 χλμ. μέχρι να αντικρίσω το λιμάνι της Χάιφα (Ισραήλ), εκεί όπου θα φόρτωνα την BMW F-850 GS σ’ ένα εμπορικό πλοίο με προορισμό την Ελλάδα κι εγώ θα επέστρεφα αεροπορικώς στην πατρίδα.

   

Πάμε λοιπόν Ισραήλ. Το συνοριακό πέρασμά μου στο Ισραήλ, την όγδοη και τελευταία χώρα του “ARABIAN TOUR”, καθυστέρησε όμως κατά μια μέρα. Ο λόγος; Τα σύνορα Ιορδανίας–Ισραήλ ήταν κλειστά τα Σαββατοκύριακα. Το έζησα κι αυτό!

    Οι συνοριακές διαδικασίες εισόδου στο Ισραήλ ήταν αρκετά εξονυχιστικές και χρονοβόρες – μέχρι και τεστ PCR πραγματοποίησα στα σύνορα. Κι αφού αποχαιρέτησα τις τελωνιακές εγκαταστάσεις, ξεκίνησα με χαλαρό ρυθμό για την κοντινή πόλη της Χάιφα, η οποία θα “υπέγραφε” τον επίλογο του αραβικού οδοιπορικού μου. Λίγη ώρα αργότερα, με 7.700 χλμ. καταγεγραμμένα στο κοντέρ της, η BMW F-850 GS προσέγγιζε τα νότια προάστια της παραθαλάσσιας Χάιφα, ενώ με το δάκτυλο κολλημένο στο μπουτόν της κόρνας πανηγύριζα το φινάλε του “ARABIAN TOUR”.

 Πρωταρχική μου μέριμνα στη Χάιφα –πριν ακόμα την ανεύρεση καταλύματος– ήταν η διευθέτηση της ακτοπλοϊκής μεταφοράς της μοτοσυκλέτας για Ελλάδα. Το συνολικό κόστος (εισιτήριο μοτοσυκλέτας & εκτελωνιστικά τέλη) για να στείλω την BMW F-850 GS από το Ισραήλ στην Ελλάδα άγγιξε τα 640 Ευρώ. Αντίθετα, εγώ θα ταξίδευα αεροπορικώς (Τελ Αβίβ–Αθήνα) με μόλις 48 Ευρώ!

Στο ίδιο καράβι για Ελλάδα θα ταξίδευε όμως και η YAMAHA TENERE 700 του διάσημου Άγγλου μοτο-ταξιδιώτη Nick Sanders, ο οποίος επέστρεφε κι αυτός από την Σαουδική Αραβία. Η συνάντηση και η γνωριμία μου με τον Nick Sanders ήταν αναμφίβολα μια από τις πιο δυνατές στιγμές του “ARABIAN TOUR”. Σκέτο τρελοκομείο ο τύπος! 

Αποχαιρετώντας (προσωρινά) την BMW F-850 GS στο χώρο του λιμανιού, αναχώρησα  σιδηροδρομικώς από την Χάιφα με προορισμό το αεροδρόμιο της πρωτεύουσας Τελ Αβίβ. Διαβατήριο και boarding pass ανά χείρας, έλεγχος αποσκευών και μετά από 2 ώρες στον αέρα προσγειώθηκα στην Αθήνα μέσα στα άγρια μεσάνυχτα. Επιτέλους, σπίτι μου!

    Μετά την ολοκλήρωση του κάθε δίτροχου οδοιπορικού ακολουθεί πάντα ο απολογισμός και η “αξιολόγησή” του – είναι μια αναγκαιότητα ψυχής!  Και σίγουρα, το “ARABIAN TOUR” δεν θα μπορούσε να αποτελεί την εξαίρεση, αφού για 25 μέρες έζησα με πάθος και ένταση ένα ονειρικό ταξίδι στην Αραβική χερσόνησο και την Μέση Ανατολή.

   Με την μοτοσυκλέτα μου περιπλανήθηκα σε τόπους ιστορικούς και μυθικούς, εξερεύνησα πόλεις που μετρούν την ηλικία τους σε χιλιετίες και αποτύπωσα με τις αισθήσεις μου πρωτόγνωρα τοπία που ακροβατούσαν ανάμεσα στο έντονο φως και τη σκιά, στη γυμνή πέτρα και την καυτή άμμο. Αλλά πάνω απ’ όλα, γνώρισα ανθρώπους περήφανους, ευγενικούς, με καθάριο βλέμμα και αγνή ψυχή, που αιώνες τώρα επιβιώνουν μέσα στην αμμώδη αγκαλιά μιας φιλόξενης ερήμου…