2 Generations’ Ride / Balkan Tour: Στάση… Βουλγαρία!

1/7/2020

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης μαζί με το γιο του Γιώργο, ξεκίνησαν άλλο ένα ταξίδι -ή μάλλον καλύτερα μια "βόλτα" για τα δεδομένα του Μητσάκη- στην γειτονιά μας, τα Βαλκάνια. Η πρώτη ανταπόκριση από το ημερολόγιο καταστρώματος έρχεται από τη Βουλγαρία, τον πρώτο σταθμό του Balkan Tour

Πατέρας και γιος, ταξιδέψαμε μαζί το 2018 σε Ευρώπη και Αφρική. Το 2019 πεταχτήκαμε μέχρι το Nordkapp της Νορβηγίας, ενώ το 2020 αποφασίσαμε να περιπλανηθούμε στις φιλόξενες γειτονιές των Βαλκανίων. Ταξιδευτές στην ίδια σέλα μιας μοτοσυκλέτας, ήμασταν και πάλι έτοιμοι –μετά την επέλαση του κορωνοϊού– να μοιραστούμε την συναρπαστική ιστορία ζωής “2 Generations’ Ride / Balkan Tour ” πάνω σε δυο τροχούς.

Με "εργαλείο" περιπέτειας μια μαύρη Yamaha Tracer 900 (ευγενική χορηγία της Yamaha / ΜΟΤΟΔΙΚΤΥΟ Α.Ε.) και τις αποσκευές μας γεμάτες ταξιδιωτικά όνειρα και επιθυμίες, ξεκινήσαμε ένα οδοιπορικό 4.000 χιλιομέτρων στην βαλκανική χερσόνησο, με πρώτη στάση στην Βουλγαρία.

Καθοδόν για την Βουλγαρία, και πριν διαβούμε την συνοριακή μεθόριο του Προμαχώνα, πραγματοποιήσαμε ένα σύντομο πέρασμα από τις λίμνες Δοϊράνη και Κερκίνη, τα δυο υδάτινα κοσμήματα της Βόρειας Ελλάδας.

Στα σύνορα Ελλάδας-Βουλγαρίας, οι έλεγχοι για κορωνοϊό είχαν πια σταματήσει και το καθεστώς της καραντίνας είχε τερματιστεί, γεγονός που μας επέτρεψε να περάσουμε χωρίς καθυστερήσεις και απρόοπτα στην Βουλγαρία. Η μαύρη Yamaha Tracer 900, χάρη στα υψηλά επίπεδα απόδοσης του τρικύλινδρου και μικρού σε διαστάσεις κινητήρα της και την εκπληκτική άνεση που πρόσφερε σε αναβάτη και συνεπιβάτη, μας οδήγησε αρκετά ξεκούραστους στην συνοριακή πόλη Sandanski (την γενέτειρα του θρυλικού Σπάρτακου της αρχαιότητας). Εκεί πραγματοποιήσαμε άλλωστε και την πρώτη διανυκτέρευσή μας μετά από 640 χιλιόμετρου ημερήσιας πορείας.

Την επομένη, κάτω μια καταρρακτώδη βροχή, προσεγγίσαμε την Σόφια. Πρώτη μας μέριμνα στην βουλγαρική πρωτεύουσα ήταν η επίσκεψη στο κατάστημα της Yamaha, που είναι μια εταιρία του Ομίλου της ΜΟΤΟΔΥΝΑΜΙΚΗ Α.Ε. και αποτελεί παράλληλα τον επίσημο εισαγωγέα της Yamaha Motor Co. στην Βουλγαρία. Ο υπόλοιπος χρόνος της παρουσίας μας στην Σόφια αναλώθηκε στην γνωριμία με τα κυριότερα μνημειακά αξιοθέατα (ιστορικά και θρησκευτικά) της βουλγαρικής μητρόπολης.

Περίπου 350 χιλιόμετρα χώριζαν την Σόφια από τα σύνορα της Ρουμανίας. Η διαδρομή που επιλέξαμε προκειμένου να περάσουμε στην δεύτερη χώρα του “2 Generations’ Ride / Balkan Tour” περνούσε από τις πόλεις Kazanluk, Shipka και Veliko Tarnavo, ενώ περισσότερη από την μισή διαδρομή πραγματοποιήθηκε σε επαρχιακούς οδικούς άξονες.

Κι όσον αφορά τα σημαντικότερα αξιοθέατα που επισκεφθήκαμε καθοδόν, η λίστα μας περιελάμβανε την περίφημη Κοιλάδα των Ρόδων, τον αρχαίο θολωτό θρακικό τάφο της πόλης Kazanluk, την εκκλησία της Γέννησης του Ιησού (Shipka), ενώ στις κορυφές της καταπράσινης οροσειράς του Αίμου απαθανατίσαμε το Μνημείο Ελευθερίας Shipka Momument και το περίφημο φουτουριστικό κτίριο Buzludzha.

Κωνστραντίνος Μητσάκης

https://bit.ly/MOTO_EICMA2025

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

18/7/2019

Στο ταξίδι του στην Ασία, ο Παναγιώτης Ποταγός είχε βρεθεί κάποια στιγμή στην Καμπούλ. Τότε, με την επιρροή που άσκησε στον εμίρη της Καμπούλ, κατάφερε να τον πείσει να τερματίσει τον εμφύλιο πόλεμο που διεξαγόταν εκείνη την περίοδο στην κεντροασιατική χώρα.
Όταν βρέθηκα στα σύνορα του Αφγανιστάν με την λευκή Honda CB500X, δεν έτρεφα αυταπάτες να καταφέρω τα ίδια. Εδώ και 40 χρόνια, η χώρα αυτή βρίσκεται σε μια συνεχή πολεμική σύγκρουση, γεγονός που έχει επιδεινωθεί τα τελευταία χρόνια με την ενδυνάμωση των Ταλιμπάν και την άνοδο των μαχητών του ISIS.

Ήξερα πως αντιπροσώπευε ένα μεγάλο ρίσκο, ήταν μια αποστολή ζωής και θανάτου να μπω στο μπαρουτοκαπνισμένο Αφγανιστάν και να ακολουθήσω τα χνάρια του Βυτιναίου εξερευνητή με την μοτοσυκλέτα μου. Αλλά τελικά, πήρα μια βαθειά ανάσα και βούτηξα στα βαθειά.
Mazar-E-Sarif και Kabul, οι δυο πόλεις που μου επέτρεψαν οι αφγανικές στρατιωτικές Αρχές να επισκεφτώ με την μοτοσυκλέτα μου. Μεγάλη προσοχή ήθελε η μετακίνηση στον οδικό άξονα μεταξύ των δυο πόλεων (460 χλμ.), μιας και οι επιθέσεις ενάντια των ταξιδιωτών ήταν συχνές.

Η Mazar-E-Sarif ήταν μια αρκετά ήσυχη και ασφαλής πόλη, καθώς βρίσκεται μακριά από την ζώνη επιρροής των Ταλιμπάν και τα τελευταία χρόνια δεν έχει δεχτεί επιθέσεις τους. Η Kabul, αντίθετα, βρίσκεται στο στόχαστρο τόσο των Ταλιμπάν, όσο και του ISIS, καθώς αμφότεροι επιχειρούν στην αφγανική πρωτεύουσα με σχεδόν καθημερινές βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας και άλλα "τυφλά" xτυπήματα. Τελικά στάθηκα τυχερός και κατάφερα να βγω ζωντανός από αυτό το τρελοκομείο του θανάτου…

Αφού επέστρεψα στο Ουζμπεκιστάν, στράφηκα βορειοανατολικά και μετά από 240 χιλιόμετρα πέρασα τα σύνορα του Τατζικιστάν και κατέλυσα για δυο μέρες στην πρωτεύουσα Dushande. Γνωριμία με την πόλη, λίγη ξεκούραση και ανασυγκρότηση για τα επόμενα χιλιόμετρα. Προορισμός μου; Η οροσειρά Pamir και ο διάσημος οδικός άξονα Pamir Road, ο οποίος θα με οδηγήσει στο ψηλότερο ορεινό πέρασμα (4.655 μ.) της Κεντρικής Ασίας.