2 Generations’ Ride / Balkan Tour: Στάση… Βουλγαρία!

Οικογενειακή… σέλα!
1/7/2020

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης μαζί με το γιο του Γιώργο, ξεκίνησαν άλλο ένα ταξίδι -ή μάλλον καλύτερα μια "βόλτα" για τα δεδομένα του Μητσάκη- στην γειτονιά μας, τα Βαλκάνια. Η πρώτη ανταπόκριση από το ημερολόγιο καταστρώματος έρχεται από τη Βουλγαρία, τον πρώτο σταθμό του Balkan Tour

Πατέρας και γιος, ταξιδέψαμε μαζί το 2018 σε Ευρώπη και Αφρική. Το 2019 πεταχτήκαμε μέχρι το Nordkapp της Νορβηγίας, ενώ το 2020 αποφασίσαμε να περιπλανηθούμε στις φιλόξενες γειτονιές των Βαλκανίων. Ταξιδευτές στην ίδια σέλα μιας μοτοσυκλέτας, ήμασταν και πάλι έτοιμοι –μετά την επέλαση του κορωνοϊού– να μοιραστούμε την συναρπαστική ιστορία ζωής “2 GenerationsRide / Balkan Tourπάνω σε δυο τροχούς.

Με "εργαλείο" περιπέτειας μια μαύρη Yamaha Tracer 900 (ευγενική χορηγία της Yamaha / ΜΟΤΟΔΙΚΤΥΟ Α.Ε.) και τις αποσκευές μας γεμάτες ταξιδιωτικά όνειρα και επιθυμίες, ξεκινήσαμε ένα οδοιπορικό 4.000 χιλιομέτρων στην βαλκανική χερσόνησο, με πρώτη στάση στην Βουλγαρία.

Καθοδόν για την Βουλγαρία, και πριν διαβούμε την συνοριακή μεθόριο του Προμαχώνα, πραγματοποιήσαμε ένα σύντομο πέρασμα από τις λίμνες Δοϊράνη και Κερκίνη, τα δυο υδάτινα κοσμήματα της Βόρειας Ελλάδας.

Στα σύνορα Ελλάδας-Βουλγαρίας, οι έλεγχοι για κορωνοϊό είχαν πια σταματήσει και το καθεστώς της καραντίνας είχε τερματιστεί, γεγονός που μας επέτρεψε να περάσουμε χωρίς καθυστερήσεις και απρόοπτα στην Βουλγαρία. Η μαύρη Yamaha Tracer 900, χάρη στα υψηλά επίπεδα απόδοσης του τρικύλινδρου και μικρού σε διαστάσεις κινητήρα της και την εκπληκτική άνεση που πρόσφερε σε αναβάτη και συνεπιβάτη, μας οδήγησε αρκετά ξεκούραστους στην συνοριακή πόλη Sandanski (την γενέτειρα του θρυλικού Σπάρτακου της αρχαιότητας). Εκεί πραγματοποιήσαμε άλλωστε και την πρώτη διανυκτέρευσή μας μετά από 640 χιλιόμετρου ημερήσιας πορείας.

Την επομένη, κάτω μια καταρρακτώδη βροχή, προσεγγίσαμε την Σόφια. Πρώτη μας μέριμνα στην βουλγαρική πρωτεύουσα ήταν η επίσκεψη στο κατάστημα της Yamaha, που είναι μια εταιρία του Ομίλου της ΜΟΤΟΔΥΝΑΜΙΚΗ Α.Ε. και αποτελεί παράλληλα τον επίσημο εισαγωγέα της Yamaha Motor Co. στην Βουλγαρία. Ο υπόλοιπος χρόνος της παρουσίας μας στην Σόφια αναλώθηκε στην γνωριμία με τα κυριότερα μνημειακά αξιοθέατα (ιστορικά και θρησκευτικά) της βουλγαρικής μητρόπολης.

Περίπου 350 χιλιόμετρα χώριζαν την Σόφια από τα σύνορα της Ρουμανίας. Η διαδρομή που επιλέξαμε προκειμένου να περάσουμε στην δεύτερη χώρα του “2 GenerationsRide / Balkan Tourπερνούσε από τις πόλεις Kazanluk, Shipka και Veliko Tarnavo, ενώ περισσότερη από την μισή διαδρομή πραγματοποιήθηκε σε επαρχιακούς οδικούς άξονες.

Κι όσον αφορά τα σημαντικότερα αξιοθέατα που επισκεφθήκαμε καθοδόν, η λίστα μας περιελάμβανε την περίφημη Κοιλάδα των Ρόδων, τον αρχαίο θολωτό θρακικό τάφο της πόλης Kazanluk, την εκκλησία της Γέννησης του Ιησού (Shipka), ενώ στις κορυφές της καταπράσινης οροσειράς του Αίμου απαθανατίσαμε το Μνημείο Ελευθερίας Shipka Momument και το περίφημο φουτουριστικό κτίριο Buzludzha.

Κωνστραντίνος Μητσάκης

 

"Δρόμος ειρήνης 2018": Σιβηρία

Η μοναξιά των χιλιομέτρων
6/7/2018

Την Σιβηρία την είχα ξαναπερπατήσει άλλες δυο φορές στο παρελθόν (1996, 2007) – όλη, ως το Βλαδιβοστόκ. Είναι ένα ιδιαίτερο και απαιτητικό ταξίδι, καθώς πρέπει να σου αρέσει η αφόρητη μοναξιά των χιλιομέτρων, η ανεμπόδιστη ελευθερία του ορίζοντα και η τρομακτική απεραντοσύνη του χώρου. Στην Σιβηρία πρέπει να είσαι προετοιμασμένος να συνομιλείς καθημερινά με τον εαυτό σου και την φύση γύρω σου και λιγότερο με τους ανθρώπους.
Αφήνοντας πίσω μου τα Ουράλια Όρη, η Σιβηρία είχε επιτέλους ανοίξει την αγκαλιά της και υποδεχόταν την μαύρη Honda CRF 250 Rally. Η Ευρωπαϊκή Ρωσία ήταν πλέον πίσω μου, ενώ με τα μάτια της φαντασίας, στο βάθος του ταξιδιωτικού μου ορίζοντα, άρχιζα πλέον να βλέπω μόνο Βλαδιβοστόκ...

Καταπίνοντας αχόρταγα τα καθημερινά χιλιόμετρα, η μικρή μοτοσυκλέτα είχε ήδη αγγίξει τα πρώτα 6.000 χλμ. του ταξιδιού όταν προσέγγισε την πόλη Omsk, το πρώτο μεγάλο αστικό κέντρο της Σιβηρίας, που απλώνεται δίπλα στις όχθες του ποταμού Ίρτις. Οι προτεραιότητές μου εδώ ήταν η γνωριμία με τα αξιοθέατα της πόλης και μια πρώτη αλλαγή λαδιών στην αειθαλή μοτοσυκλέτα.
Στο Νοβοσιμπίρσκ, που εκτελεί χρέη άτυπης διοικητικής πρωτεύουσας της Σιβηρίας και δημιουργήθηκε το 1893 δίπλα στις όχθες του ποταμού Ob, ούτε καν σταμάτησα -την προσπέρασα τάχιστα. Με τίποτα δεν ήθελα να περιηγηθώ στα εκτεταμένα αστικά της όρια.


Απλά, γιατί προτιμώ τις μικρότερες και πιο βολικές πόλεις, όπως την κοντινή Kemerovo. Εκεί ωστόσο διανυκτέρευσα και για έναν επιπλέον λόγο: ήθελα να επισκεφθώ στα προάστια της πόλης το σιντριβάνι “Greek Fountain”, που ήταν αφιερωμένο στην Ελλάδα! Τελικά το βρήκα, το θαύμασα, το φωτογράφισα – Ελλάδα, είσαι παντού…
Στην διαδρομή Kemerovo – Krasnoyarsk – Irkutsk, την παράσταση έκλεcε η φύση, καθώς το επίπεδο τοπίο των προηγούμενων σιβηρικών χιλιομέτρων παραχώρησε σταδιακά την θέση ένα χαμηλό δασωμένο ανάγλυφο. Μέχρι που φτάσαμε στην πόλη Irkutsk, μοτοσυκλέτα και αναβάτης βρεθήκαμε να κολυμπάμε για τουλάχιστον τρεις μέρες μέσα σε μια απέραντη καταπράσινο θάλασσα. Μιχαήλ Στρογγόφ, φτάσαμε κι εμείς επιτέλους στην πόλη σου…
Κωνσταντίνος Μητσάκης

Ετικέτες