"Δρόμος ειρήνης 2018"

Από την Αρχαία Ολυμπία στην Χιροσίμα!
27/6/2018

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης ξεκινά για άλλο ένα επικό ταξίδι, μεταφέροντας αυτή τη φορά κι ένα οικουμενικά σπουδαίο μήνυμα σε έναν ιστορικό προορισμό. Από εδώ θα μπορείτε να ενημερώνεστε και να διαβάζετε για την πορεία του ταξιδιού του Κωνσταντίνου, μέσω των ανταποκρίσεων που θα μας στέλνει από διαφορετικά μήκη και πλάτη της υφηλίου και να απολαμβάνετε ταυτόχρονα τις μοναδικές εικόνες που αιχμαλωτίζει ο φωτογραφικός του φακός. Το ταξίδι ξεκίνησε…

"Για συμβολικούς λογούς το ταξίδι του Κώστα Μητσάκη θα ξεκινήσει από την Αρχαία Ολυμπία καθώς η πόλη που θα τερματίσει το φετινό του οδοιπορικό θα είναι το Τόκυο της Ιαπωνίας, την πόλη  που διοργανώνει τους Ολυμπιακούς Αγώνες 2020. Ο Δήμος της Αρχαίας Ολυμπίας από την πλευρά του επέλεξε να δώσει την αιγίδα σε αυτόν τον παγκόσμιο ταξιδευτή προκειμένου να μεταφέρει παράλληλα το μήνυμα της Αρχαίας Ολυμπίας στη μαρτυρική Χιροσίμα, αλλά και στο Τόκυο. Το μήνυμα της ειρήνης, της συναδέλφωσης, των πανανθρώπινων αξιών και των Ολυμπιακών αγώνων. Ευχόμαστε από τη μεριά μας στον Κώστα Μητσάκη να είναι ο δρόμος καλός και να καταλήξει στον τελικό του προορισμό προκειμένου να μεταφέρει αυτό το σπουδαίο μήνυμα".


Καθώς η μαύρη Honda CRF 250 Rally ρολάριζε στους δρόμους της Βουλγαρίας (την πρώτη από τις οκτώ χώρες που θα διέσχιζα καθοδόν για την Ιαπωνία), στο μυαλό μου στριφογύριζαν τα λόγια του δημάρχου της Αρχαίας Ολυμπίας κ. Ευθύμιου Κοτζά, όταν μου παρέδιδε συγκινημένος τα δώρα και την επιστολή μπροστά στο δημαρχιακό μέγαρο της Αρχαίας Ολυμπίας, σηματοδοτώντας έτσι την απαρχή του ταξιδιού "Δρόμος ειρήνης 2018".
Σίγουρα αυτό το διηπειρωτικό οδοιπορικό, από την Αρχαία Ολυμπία στη Χιροσίμα, αποτελούσε μια μεγάλη πρόκληση για μένα, καθώς μετά από 33 χρόνια ταξιδιών σε όλα τα σημεία της γης, είχα τώρα επιφορτιστεί με την ομολογουμένως αξιοζήλευτη αποστολή να μεταφέρω –ως σύγχρονος αγγελιοφόρος– ένα μήνυμα Ειρήνης στον Δήμαρχο της μαρτυρικής Χιροσίμα, από τον Δήμαρχο της Αρχαίας Ολυμπίας.


Τις πρώτες έξι μέρες, η Βουλγαρία, η Ρουμανία, η Μολδαβία και η Ουκρανία δάνεισαν τους δρόμους τους για να κινηθώ ανατολικά. Για μένα ήταν χιλιόμετρα προσαρμογής και γνωριμίας με την μικρή μαύρη μοτοσυκλέτα της Honda, η οποία είχε αναλάβει να ταξιδέψει τα όνειρά μου μέχρι την μακρινή Ιαπωνία (15.800 χλμ.). Για έξι μέρες "κατέγραφα" εικόνες, εμπειρίες και συναισθήματα, διαβαίνοντας τόπους γνώριμους, όπως η Σόφια, η Γκαλάτι, η Οδησσός και το Κίεβο. Και φτάνοντας τελικά στα σύνορα της Ρωσίας, είχα αφήσει πίσω μου περίπου 2.600 χλμ. κι όλα είχαν κυλήσει ομαλά…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Ετικέτες

“Δρόμος ειρήνης 2018”: Ρωσία

Στη χώρα του Μουντιάλ!
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

3/7/2018


Αναμφισβήτητα, το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός της χρονιάς είναι το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου (Mundial 2018) που διοργανώνεται στην Ρωσία. Εκατοντάδες χιλιάδες ποδοσφαιρόφιλοι απ’ όλο τον κόσμο έχουν κατακλύσει αυτήν την περίοδο την Ρωσία, για να ζήσουν την μεγάλη γιορτή του ποδοσφαίρου. Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος που όλοι με ρωτούσαν αν ήρθα στην Ρωσία να δω από κοντά το Μουντιάλ. Η ίδια ερώτηση στα σύνορα, στα ξενοδοχεία, στα εστιατόρια, παντού…
Όχι αγαπητοί σύντροφοι… Στην απέραντη Ρωσία ήρθα με την μικρή μοτοσυκλέτα μου για να ζήσω μια μεγάλη περιπέτεια δρόμου ως το μακρινό Βλαδιβοστόκ και όχι για να προσκυνήσω την στρογγυλή θεά!

Με αφετηρία τα ουκρανο-ρωσικά σύνορα, η διαδρομή της μαύρης Honda CRF 250 Rally μέσα στα όρια της Ευρωπαϊκής Ρωσίας είχε μήκος 1.800 χλμ. Οι πόλεις Kursk, Saratov, Samara και Ufa θα φρόντιζαν να με κοιμίσουν στα αστικά τους όρια, ενώ απώτατος προορισμός μου στην ρώσικη επικράτεια οι πρόποδες των Ουραλίων. Η υπέρβαση του ορεινού όγκου των Ουραλίων θα με οδηγούσε κατόπιν σε άλλη γεωγραφική διάσταση, σ’ αυτήν της Σιβηρίας, και ταυτόχρονα θα άλλαζα ήπειρο, βάζοντας ρόδα στην Ασία.
Για πέντε μέρες "βασανιζόμουν" από την ανία των απέραντων ρωσικών πεδιάδων (που συντρόφευαν όλα τα χιλιόμετρα της διαδρομής), την απόκοσμη γαλήνη της τοπικής φύσης και την αυξημένη κίνηση των οχημάτων. Μοναδικό αντίδοτο καθοδόν αποτελούσαν οι πάμπολλοι μικροί αγροτικοί οικισμοί με τις ταπεινές ξύλινες κατοικίες που παρεμβάλλονταν στην διαδρομή και ξεχώριζαν για τον διάκοσμό τους από σκαλιστό ξύλο και ζωηρόχρωμα παραθυρόφυλλα. Ήταν μια εικόνα γοητευτική, που με υποχρέωνε συχνά να σταματώ και να την απαθανατίζω φωτογραφικά.


Όσον αφορά τους ντόπιους, αν και στην συντριπτική τους πλειοψηφία δεν μιλούσαν αγγλικά, δεν δίσταζαν να με προσεγγίσουν για να μάθουν σχετικά με την παρουσία μου. Πρόθυμοι και ευγενικοί, όποτε ζήτησα βοήθεια σε θέματα καθημερινότητας δεν αρνήθηκαν να με εξυπηρετήσουν. Μάλιστα, υπήρξαν περιπτώσεις που σε χωριά της διαδρομής μού άνοιξαν την πόρτα του σπιτιού τους και με ξενάγησαν στα ενδότερα. Και κάθε φορά που η Εθνική Ρωσία νικούσε, η βότκα έρρεε άφθονη και τα κεράσματα έδιναν και έπαιρναν…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

 

Ετικέτες