"Δρόμος ειρήνης 2018"

Από την Αρχαία Ολυμπία στην Χιροσίμα!
27/6/2018

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης ξεκινά για άλλο ένα επικό ταξίδι, μεταφέροντας αυτή τη φορά κι ένα οικουμενικά σπουδαίο μήνυμα σε έναν ιστορικό προορισμό. Από εδώ θα μπορείτε να ενημερώνεστε και να διαβάζετε για την πορεία του ταξιδιού του Κωνσταντίνου, μέσω των ανταποκρίσεων που θα μας στέλνει από διαφορετικά μήκη και πλάτη της υφηλίου και να απολαμβάνετε ταυτόχρονα τις μοναδικές εικόνες που αιχμαλωτίζει ο φωτογραφικός του φακός. Το ταξίδι ξεκίνησε…

"Για συμβολικούς λογούς το ταξίδι του Κώστα Μητσάκη θα ξεκινήσει από την Αρχαία Ολυμπία καθώς η πόλη που θα τερματίσει το φετινό του οδοιπορικό θα είναι το Τόκυο της Ιαπωνίας, την πόλη  που διοργανώνει τους Ολυμπιακούς Αγώνες 2020. Ο Δήμος της Αρχαίας Ολυμπίας από την πλευρά του επέλεξε να δώσει την αιγίδα σε αυτόν τον παγκόσμιο ταξιδευτή προκειμένου να μεταφέρει παράλληλα το μήνυμα της Αρχαίας Ολυμπίας στη μαρτυρική Χιροσίμα, αλλά και στο Τόκυο. Το μήνυμα της ειρήνης, της συναδέλφωσης, των πανανθρώπινων αξιών και των Ολυμπιακών αγώνων. Ευχόμαστε από τη μεριά μας στον Κώστα Μητσάκη να είναι ο δρόμος καλός και να καταλήξει στον τελικό του προορισμό προκειμένου να μεταφέρει αυτό το σπουδαίο μήνυμα".


Καθώς η μαύρη Honda CRF 250 Rally ρολάριζε στους δρόμους της Βουλγαρίας (την πρώτη από τις οκτώ χώρες που θα διέσχιζα καθοδόν για την Ιαπωνία), στο μυαλό μου στριφογύριζαν τα λόγια του δημάρχου της Αρχαίας Ολυμπίας κ. Ευθύμιου Κοτζά, όταν μου παρέδιδε συγκινημένος τα δώρα και την επιστολή μπροστά στο δημαρχιακό μέγαρο της Αρχαίας Ολυμπίας, σηματοδοτώντας έτσι την απαρχή του ταξιδιού "Δρόμος ειρήνης 2018".
Σίγουρα αυτό το διηπειρωτικό οδοιπορικό, από την Αρχαία Ολυμπία στη Χιροσίμα, αποτελούσε μια μεγάλη πρόκληση για μένα, καθώς μετά από 33 χρόνια ταξιδιών σε όλα τα σημεία της γης, είχα τώρα επιφορτιστεί με την ομολογουμένως αξιοζήλευτη αποστολή να μεταφέρω –ως σύγχρονος αγγελιοφόρος– ένα μήνυμα Ειρήνης στον Δήμαρχο της μαρτυρικής Χιροσίμα, από τον Δήμαρχο της Αρχαίας Ολυμπίας.


Τις πρώτες έξι μέρες, η Βουλγαρία, η Ρουμανία, η Μολδαβία και η Ουκρανία δάνεισαν τους δρόμους τους για να κινηθώ ανατολικά. Για μένα ήταν χιλιόμετρα προσαρμογής και γνωριμίας με την μικρή μαύρη μοτοσυκλέτα της Honda, η οποία είχε αναλάβει να ταξιδέψει τα όνειρά μου μέχρι την μακρινή Ιαπωνία (15.800 χλμ.). Για έξι μέρες "κατέγραφα" εικόνες, εμπειρίες και συναισθήματα, διαβαίνοντας τόπους γνώριμους, όπως η Σόφια, η Γκαλάτι, η Οδησσός και το Κίεβο. Και φτάνοντας τελικά στα σύνορα της Ρωσίας, είχα αφήσει πίσω μου περίπου 2.600 χλμ. κι όλα είχαν κυλήσει ομαλά…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Ετικέτες

RIDE THE CLASSIC WAY, μέρος Ε΄ - Ιταλία / Άλπεις

Ταξίδι στην Κέντρική Ευρώπη με BMW R 18 CLASSIC FIRST EDITION
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

24/10/2022

Δυο ορεινά περάσματα είχαν πλέον απομείνει για την ολοκλήρωση της αλπικής διαδρομής του “RIDE THE CLASSIC WAY”: το Umbrail Pass (2.503 μ.) και το Passo dello Stelvio (2.764 μ.) – τα καλύτερα μάς περίμεναν στο τέλος!

Αφού ανεφοδιαστήκαμε σε καύσιμα στην κωμόπολη Santa Maria, ξεκινήσαμε σβέλτα για την κορυφή του Umbrail Pass που βρισκόταν πάνω στη συνοριακή γραμμή Ελβετίας – Ιταλίας. Παρεμπιπτόντως, ο δρόμος των 13,2 χιλιομέτρων που θα μας οδηγούσε στην κορυφή ήταν ο ψηλότερος ασφαλτοστρωμένος δρόμος της Ελβετίας.

Έχοντας δανειστεί το όνομά του από την κοντινή βουνοκορφή Piz Umbrail, το Umbrail Pass μάς έδειξε από τα πρώτα κιόλας χιλιόμετρα τα «δόντια» του, αφού βρεθήκαμε αντιμέτωποι με 35 απανωτές ανηφορικές φουρκέτες και μέγιστη κλίση δρόμου στο 14%!

Το παλέψαμε γενναία και λίγη ώρα αργότερα, στη συνοριακή γραμμή Ελβετίας–Ιταλίας, ολοκληρώσαμε σε υψόμετρο 2.503 μ. την ανάβαση του ορεινού περάσματος Umbrail Pass. Αναμνηστικές φωτογραφίες μπροστά στις πινακίδες του χώρου, μια σύντομη ανάσα ξεκούρασης και πορεία κατόπιν για την τελευταία κορυφή.

Ακούγεται παράδοξο, αλλά η κορυφή του περάσματος Umbrail Pass απείχε μόλις 3,5 χλμ. από την αντίστοιχη του Passo Dello Stelvio – πριν καλα καλά το καταλάβουμε, βάλαμε ρόδα στο θεαματικότερο ορεινό πέρασμα της Ευρώπης και δεύτερο ψηλότερο των Άλπεων (2.757 μ.). Οι ιδανικές καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν (ηλιοφάνεια με 18ο C) ήταν η αιτία της κοσμοσυρροής που συναντήσαμε στη κορυφή του περάσματος Stelvio. Εκατοντάδες ντόπιοι –αλλά και ξένοι– μοτοσυκλετιστές και ποδηλάτες ανεβοκατέβαιναν την φιδίσια ασφάλτινη λωρίδα, απολαμβάνοντας την εκπληκτική διαδρομή και το υπέροχο αλπικό τοπίο.

Κατασκευασμένο μέσα σε 5 χρόνια (1820–1825), το διάσημο Passo dello Stelvio αποτελεί για τους Ιταλούς σήμερα έναν “must to go” προορισμό με εμβληματικό χαρακτήρα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που η Alfa Romeo και η Moto Guzzi έδωσαν την ονομασία STELVIO σ’ ένα μοντέλο τους. Παρεμπιμπόντως, το συγκεκριμένο βορειο-ιταλικό πάσο αποτελεί από το 1953 ετάπ ανάβασης στον ποδηλατικό « Γύρο της Ιταλίας».

Αφού παρκάραμε τις μοτοσυκλέτες και περπατήσαμε χαλαρα στην κορυφή του Stelvio, γευματίσαμε κατόπιν σ’ ένα καφέ-εστιατόριο σχολιάζοντας τις όμορφες εικόνες και τις δυνατές εμπειρίες που αποκομίσαμε καθόδον από τη Ζυρίχη στο Passo dello Stelvio. Και η κουβέντα μας καλά κρατούσε!

Κάποια στιγμή όμως έφτασε η ώρα του αποχαιρετισμού. Ανανεώνοντας το επόμενο ραντεβού μας για τα μέσα Νοεμβρίου στην Ελλάδα, ο Στέλιος ξεκίνησε την επιστροφή του στη Ζυρίχη κι εγώ άρχισα να κατηφορίζω στη νότια πλευρά του Passo dello Stelvio με προορισμό την ιταλική κωμόπολη Bormio, όπου και θα διανυκτέρευα. Και τελικά, μετά από 13 ώρες ημερήσιας οδήγησης, κατέβηκα από την σέλα της BMW R18 CLASSIC και κατέλυσα σ’ ένα γραφικό αγροτόσπιτο, κάπου στα νότια προάστια της Bormio. Η αλπική διαδρομή του RIDE THE CLASSIC WAY” μόλις είχε ρίξει τίτλους τέλους: τέσσερα θεαματικά αλπικά πάσο, μια στιβαρή μοτοσυκλέτα, ένας ενθουσιασμένος αναβάτης...