"Δρόμος ειρήνης 2018"

27/6/2018

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης ξεκινά για άλλο ένα επικό ταξίδι, μεταφέροντας αυτή τη φορά κι ένα οικουμενικά σπουδαίο μήνυμα σε έναν ιστορικό προορισμό. Από εδώ θα μπορείτε να ενημερώνεστε και να διαβάζετε για την πορεία του ταξιδιού του Κωνσταντίνου, μέσω των ανταποκρίσεων που θα μας στέλνει από διαφορετικά μήκη και πλάτη της υφηλίου και να απολαμβάνετε ταυτόχρονα τις μοναδικές εικόνες που αιχμαλωτίζει ο φωτογραφικός του φακός. Το ταξίδι ξεκίνησε…

"Για συμβολικούς λογούς το ταξίδι του Κώστα Μητσάκη θα ξεκινήσει από την Αρχαία Ολυμπία καθώς η πόλη που θα τερματίσει το φετινό του οδοιπορικό θα είναι το Τόκυο της Ιαπωνίας, την πόλη που διοργανώνει τους Ολυμπιακούς Αγώνες 2020. Ο Δήμος της Αρχαίας Ολυμπίας από την πλευρά του επέλεξε να δώσει την αιγίδα σε αυτόν τον παγκόσμιο ταξιδευτή προκειμένου να μεταφέρει παράλληλα το μήνυμα της Αρχαίας Ολυμπίας στη μαρτυρική Χιροσίμα, αλλά και στο Τόκυο. Το μήνυμα της ειρήνης, της συναδέλφωσης, των πανανθρώπινων αξιών και των Ολυμπιακών αγώνων. Ευχόμαστε από τη μεριά μας στον Κώστα Μητσάκη να είναι ο δρόμος καλός και να καταλήξει στον τελικό του προορισμό προκειμένου να μεταφέρει αυτό το σπουδαίο μήνυμα".

Καθώς η μαύρη Honda CRF 250 Rally ρολάριζε στους δρόμους της Βουλγαρίας (την πρώτη από τις οκτώ χώρες που θα διέσχιζα καθοδόν για την Ιαπωνία), στο μυαλό μου στριφογύριζαν τα λόγια του δημάρχου της Αρχαίας Ολυμπίας κ. Ευθύμιου Κοτζά, όταν μου παρέδιδε συγκινημένος τα δώρα και την επιστολή μπροστά στο δημαρχιακό μέγαρο της Αρχαίας Ολυμπίας, σηματοδοτώντας έτσι την απαρχή του ταξιδιού "Δρόμος ειρήνης 2018".
Σίγουρα αυτό το διηπειρωτικό οδοιπορικό, από την Αρχαία Ολυμπία στη Χιροσίμα, αποτελούσε μια μεγάλη πρόκληση για μένα, καθώς μετά από 33 χρόνια ταξιδιών σε όλα τα σημεία της γης, είχα τώρα επιφορτιστεί με την ομολογουμένως αξιοζήλευτη αποστολή να μεταφέρω –ως σύγχρονος αγγελιοφόρος– ένα μήνυμα Ειρήνης στον Δήμαρχο της μαρτυρικής Χιροσίμα, από τον Δήμαρχο της Αρχαίας Ολυμπίας.

Τις πρώτες έξι μέρες, η Βουλγαρία, η Ρουμανία, η Μολδαβία και η Ουκρανία δάνεισαν τους δρόμους τους για να κινηθώ ανατολικά. Για μένα ήταν χιλιόμετρα προσαρμογής και γνωριμίας με την μικρή μαύρη μοτοσυκλέτα της Honda, η οποία είχε αναλάβει να ταξιδέψει τα όνειρά μου μέχρι την μακρινή Ιαπωνία (15.800 χλμ.). Για έξι μέρες "κατέγραφα" εικόνες, εμπειρίες και συναισθήματα, διαβαίνοντας τόπους γνώριμους, όπως η Σόφια, η Γκαλάτι, η Οδησσός και το Κίεβο. Και φτάνοντας τελικά στα σύνορα της Ρωσίας, είχα αφήσει πίσω μου περίπου 2.600 χλμ. κι όλα είχαν κυλήσει ομαλά…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Ετικέτες

Honda

Honda Rally. CRF250L

https://bit.ly/MOTO_669

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

5/9/2022

Μετά το ιστορικό «προσκύνημα» στην πόλη των ηρώων (Βόλγογκραντ), η πράσινη BMW F 850 GS συνέχισε την προκαθορισμένη πορεία της κατά μήκος του Βόλγα. Μέσα στις δύο επόμενες μέρες, περίπου 950 χλμ. προστέθηκαν στα υδάτινα χιλιόμετρα του “VOLGA ROUTE”, ενώ οι πόλεις Saratov, Syzran και Samara δέχτηκαν την επίσκεψή μου, διευρύνοντας έτσι τον κύκλο γνωριμίας μου με τα παραποτάμια αστικά κέντρα του μεγάλου ρώσικου ποταμού.

Όμως, η οδήγηση στους επαρχιακούς οδικούς άξονες που ένωναν τις παραπάνω πόλεις αποδείχθηκε ένας εφιάλτης, αφού ήταν κυκλοφοριακά κορεσμένοι και σε πολλές περιπτώσεις αναγκάστηκα να βγω εκτός δρόμου για να αποφύγω την μετωπική σύγκρουση! Ρώσος στο τιμόνι, ο Χάρος σε ζυγώνει!

Οι πόλεις Σαράτοφ και Σαμάρα που μού πρόσφεραν στέγη, είχαν θεμελιωθεί με μόλις 4 χρόνια διαφορά: η Σαμάρα ξεκίνησε την ζωή της το 1586 και η Σαράτοφ το 1590. Αποδείχθηκαν ωστόσο δυο πόλεις με αδιάφορη «προσωπικότητα», χωρίς κάποιο σημαντικό αρχιτεκτονικό αξιοθέατο -μοιραία λοιπόν δεν με συγκίνησαν διόλου.

Σημείο αναφοράς των δυο παραποτάμιων αστικών κέντρων αποτελούσαν οι πεζοδρομημένες περιοχές δίπλα στον Βόλγα. Τις απογευματινές και πρώτες βραδυνές ώρες, οι παρόχθιοι πεζόδρομοι «πλημμύριζαν» από ντόπιους που αποζητούσαν την χαλάρωση και την ηρεμία σουλατσάροντας δίπλα στα ασάλευτα νερά του Βόλγα -μαζί τους κι εγώ! Ήταν μια ζωντανή εικόνα-φιέστα της ρώσικης καθημερινότητας που τόσο μου άρεσε. Απ’ όλα είχε το πανηγύρι: καφέ, μπύρα, φαγητό στο πόδι, πολύχρωμα παιχνίδια για τα παιδιά, υπαίθριους πωλητές, εμπνευσμένους μουσικούς…

Και στον αντίποδα η αρχοντική Καζάν. Πρωτεύουσα της Δημοκρατίας του Ταταρστάν, με καρτερούσε 520 χλμ. βορειότερα και μου έκλεψε την καρδιά! Γεμάτη από μοναδικά μνημεία Ιστορίας και πολιτισμού, η Καζάν αποτελεί το λίκνο του πολιτισμού των Τατάρων και περιλαμβάνεται στην λίστα της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.

Η πολύχρωμη Καζάν μετρά πάνω από μια χιλιετία ζωής και ανέκαθεν ήταν ένα πρότυπο ειρηνικής συμβίωσης Χριστιανών και Μουσουλμάνων. Απόδειξη αποτελεί άλλωστε το γεγονός πως στην Καζάν (στο χώρο του συγκροτήματος Kazan Kremlin) ορθώνεται το γαλανόλευκο τζαμί Kul-Sharif, το μεγαλύτερο τζαμί της Γηραιάς ηπείρου -ανεγέρθηκε το 2005.

Κτισμένος σ’ ένα λόφο με πανοραμική θέα τον Βόλγα, ο εκτεταμένος χώρος του Kazan Kremlin φιλοξενεί επίσης πίσω από τα τείχη του μερικά από τα σημαντικότερα θρησκευτικά, ιστορικά και κυβερνητικά αρχιτεκτονήματα της πολιτείας του Βόλγα. Το Kazan Kremlin αποτελεί την ιδανική αφετηρία για να ξεκινήσει κάποιος την επίσκεψή του εδώ στην κοιτίδα του ταταρικού πολιτισμού.

Στην Καζάν παρέμεινα δυο ολόκληρες μέρες, χρονικό διάστημα που αποδείχθηκε αρκετά λίγο για να γνωρίσω σε βάθος τα καλαίσθητα μνημεία και την τοπική αρχιτεκτονική παράδοση της πόλης. Με επίκεντρο τον κεντρικό εμπορικό πεζοδρομο Ulitsa Profsoyuznaya και την αστική λίμνη Kaban Lake, ολοκλήρωσα εντέλει την επιδερμική γνωριμία μου με την Καζάν, αποτυπώνοντας στα μύχια του μυαλού μου μοναδικές εικόνες και εμπειρίες της ομορφότερης πολιτείας του “VOLGA ROUTE”.