Στην Βόρεια Ιταλία με SYM VF125 - A' ανταπόκριση!

1/9/2020

Ταξίδι στην εποχή του κορωνοϊού; Και βέβαια ναι! Προορισμός; Η Βόρεια Ιταλία, η φωλιά του κορωνοϊού στην Ευρώπη! Όχημα περιπέτειας; Ένα ολοκαίνουργιο γαλάζιο παπί SYM VF 125, τ’ οποίο στρώθηκε ευλαβικά από μένα τον ίδιο, απόλαυσε κατόπιν το σέρβις των 1.000 χλμ., εξοπλίστηκε με το απαραίτητο travel-kit και αμέσως μετά ξεκίνησε την ταξιδιωτική του αποστολή. Μετά την Καππαδοκία (2013), την Ινδία (2014) και την Ρωσία (2016), η Βόρεια Ιταλία θα αποτελούσε το επόμενο πεδίο ταξιδιωτικής δράσης μ’ ένα ταπεινό παπί.

Τι πρεσβεύει όμως ένα ταξίδι με παπί, ειδικά στο εξωτερικό; Θράσος, καλαμπούρι, "αλητεία" και ανεμελιά. Τι απαιτεί ένα ταξίδι με παπί; Υπομονή, επιμονή και χαλαρή διάθεση. Πρόκειται για μια μοναδική εμπειρία που επιβάλλεται να την βιώσετε κάποια στιγμή στην ζωή σας. Έστω και στην Ελλάδα…

Στο πρώτο σκέλος του ταξιδιού, το πρόγραμμα είχε Αθήνα – Πάτρα οδικώς και στη συνέχεια επιβίβαση στο πλοίο "ASTERION II" της ANEK LINES με προορισμό την ρομαντική Βενετία. Εν πλω, στη διάρκεια του 32ωρου ταξιδιού μου στα νερά της Αδριατικής, απόλαυσα ποιοτική εξυπηρέτηση μέσα σ’ ένα φιλικό και ευχάριστο περιβάλλον.

Απόβαση λοιπόν στην όμορφη Γαληνότατη, που ξεχείλιζε από μυστηριακό ερωτισμό και ήταν αδύνατον να με αφήσει συναισθηματικά ανεπηρέαστο. Για την Βενετία, άλλωστε, ένα είναι σίγουρο. Εύκολα μπορεί κανείς να περιγράψει τα υδάτινα κανάλια, τα παλάτια, τις ιστορικές πλατείες, τις πέτρινες γέφυρες, τις εκκλησίες και τις αναγεννησιακές κατοικίες της πλωτής πολιτείας του ιταλικού Βορρά. Αλλά δεν μπορεί με τίποτα να μεταδώσει την μαγεία, την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα και τον ρομαντισμό αυτής της μοναδικής πόλης.

Τα θέλγητρα της Βενετίας, αν και ήταν αρκετά ισχυρά, δεν μπόρεσαν να με κρατήσουν στην αγκαλιά της πόλης πάνω από μια μέρα, αφού τα βουνά με καλούσαν! Το ορεινό ανάστημα των Ανατολικών Άλπεων (300 χιλιόμετρα βόρεια της Βενετίας) πρέσβευε –για μένα και το γαλάζιο παπί– την υπέρτατη πρόκληση, η οποία άκουγε στο όνομα Passo dello Stelvio. Μιλάμε για το τρίτο ψηλότερο ορεινό πέρασμα της Ευρώπης (2.758 μ.) και το θεαματικότερο όλων. Passo dello Stelvio calls me…

Επειδή τα δίκυκλα κάτω των 150cc απαγορεύονται στην ιταλική Autostrada, χρειάστηκα να οδηγήσω το γαλάζιο SYM VF 125 αποκλειστικά σε επαρχιακούς δρόμους. Ακολουθώντας την διαδρομή Venezia–Trento–Bolzano–Meran, έφτασα μετά από εφτά ώρες στους πρόποδες των Ανατολικών Άλπεων, απ’ όπου ξεκίνησε η ανάβαση στην κορυφή.

Το ακούραστο παπί άρχισε να σκαρφαλώνει αργά και σταθερά, ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα συγκλονιστικό αλπικό τοπίο. Περίπου εννέα χιλιόμετρα πριν την κορυφή, το καταιγιστικό πράσινο με εγκατέλειψε παραχωρώντας την θέση του σ’ ένα βραχώδες τοπίο, ενώ ο φιδίσιος δρόμος που ακροβατούσε στην άκρη της αβύσσου με οδηγούσε όλο και πιο ψηλά –στον ουρανό.

Λίγο αργότερα, πλέοντας σε πελάγη ευτυχίας, φρενάρισα το γαλάζιο παπί μπροστά στην πινακίδα που καλωσόριζε τους ταξιδιώτες στο ψηλότερο σημείο του περάσματος Passo dello Stelvio. Αφού φωτογραφήθηκα μπροστά της, χαμογέλασα με νόημα. Ο (πρώτος) στόχος επετεύχθη…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

https://bit.ly/MOTO_670

Ταξιδιωτικά άρθρα

Επικαιρότητα

Ταξίδι στην Κεντρική Ασία: Δ' ανταπόκριση

Στο ψηλότερο πέρασμα της Κ. Ασίας

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

22/7/2019

Ήταν αδύνατον να βρεθώ στην Κεντρική Ασία και να μην επιχειρήσω την διάσχιση του φημισμένου “Pamir Road”, του ορεσίβιου οδικού άξονα που διασχίζει την απόκρημνη οροσειρά των Pamir. Από τα ίδια αυτά βουνά είχε περάσει και ο Μάρκο Πόλο, όταν ταξίδευε με προορισμό την μυθική Κίνα.

Περίπου 1.200 χιλιόμετρα είναι το μήκος του “Pamir Road”, με αφετηρία την πρωτεύουσα Dushanbe του Τατζικιστάν και τερματισμό την κωμόπολη Sary Tash του Κιργιστάν. Σύμφωνα με το “επιχειρησιακό σχέδιο” που κατέστρωσα επιμελώς, το οδικό πρόγραμμα του “Pamir Road” χωρίστηκε σε 4 μέρες – διαδρομές: α) Dushanbe – Qalai Khum (350 km), β) Qalai Khum – Khorog (250 km), γ) Khorog – Murgab (320 km), δ) Murgab – Sary Tash (230 km).
Τις δυο πρώτες μέρες, πρωταγωνιστικό ρόλο στο τοπίο καθοδόν είχε ο ποταμός Pyandzh, που εκτελούσε παράλληλα και χρέη συνοριακής γραμμής. Ο δρόμος πήγαινε παράλληλα με την κοίτη του ποταμού, ενώ ακριβώς απέναντί μου απλωνόταν το Αφγανιστάν.
Η πιο δύσκολη διαδρομή ήταν αναμφίβολα η διαδρομή Qalai Khum – Khorog. Λόγω της άσχημης κατάστασης του οδικού άξονα, τόσο το κορμί μου, όσο και οι αναρτήσεις της λευκής Honda CB500X, ταλαιπωρήθηκαν αφάνταστα. Για 10 ολόκληρες ώρες, αναβάτης και μοτοσυκλέτα χοροπηδούσαμε μαζί στον ρυθμό της πέτρας. Τελικά, αντέξαμε και οι δυο.

Στην διαδρομή Khorog – Murgab (320 km) τα πράγματα ήταν σαφώς καλύτερα, αφού η άσφαλτος (αν και με πάμπολλες λακκούβες) διευκόλυνε την οδήγηση και με βοήθησε να απολαύσω το επιβλητικό τοπίο των γρανιτένιων βουνοκορφών. Όμως, μυϊκή ατονία, πονοκέφαλος και δυσκολία στην αναπνοή ήταν τα συμπτώματα που άρχισαν να με ταλαιπωρούν, αφού το υψόμετρο σταδιακά ανέβαινε πάνω από τα 3.800 μ. Στόχος μου άλλωστε ήταν να σκαρφαλώσω στα 4.655 μ., στο ορεινό πέρασμα Ak Baital Pass, το ψηλότερο πέρασμα της Κεντρικής Ασίας, που απείχε μόλις 80 χιλιόμετρα βόρεια της Murgab.

Και τελικά τα κατάφερα. Το έπαθλό μου για την διάσχιση του “Pamir Road” με καρτερούσε στο ορεινό πέρασμα Ak Baital και το πανηγύρισα δεόντως! Στην υπόλοιπη διαδρομή ως την πόλη Os (Κιργιστάν), τα δυνατότερα σημεία ήταν τα δυο ορεινά περάσματα (Kasil Art 4.282 m., PassTarduk Pass 3.615 m.), η γαλάζια λίμνη Karakul και οι σκηνές καθημερινότητας των κατοίκων στην μεταξένια πόλη Os.

Έχοντας πραγματοποιήσει την υπέρβαση του “Pamir Road”, και με καταγεγραμμένα 10.200 χιλιόμετρα από την αρχή του ταξιδιού, ξεκίνησε η επιστροφή μου στα πάτρια εδάφη. Το οδοιπορικό μου στα χνάρια του εξερευνητή Παναγιώτη Ποταγού είχε πια ολοκληρωθεί, προσφέροντάς μου αλησμόνητες κεντροασιατικές εμπειρίες και συγκινήσεις. Τι έχω να σας προτείνω; Βάλτε οπωσδήποτε την Κεντρική Ασία στα ταξιδιωτικά σας πλάνα…