Ταξίδι – "Arabian Tour": Α' ανταπόκριση

Σε γνώριμα μονοπάτια
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

20/4/2022

Η Μέση Ανατολή και η Αραβική χερσόνησος είναι περιοχές που θέλουν το χρόνο τους. Και μιλάω για εποχιακό χρόνο. Ένα ταξίδι με μοτοσυκλέτα σ’ αυτές τις περιοχές είναι απαγορευτικό το καλοκαίρι, μιας και η θερμοκρασίες τότε “λιώνουν” κυριολεκτικά και πέτρες.

Αυτός ήταν άλλωστε ο λόγος που άδραξα την ευκαιρία και φόρτωσα την BMW F 850 GS (ευγενική χορηγία της BMW ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ Α.Ε.) μέσα στις διακοπές της Λαμπρής για να πραγματοποιήσω ένα ταξίδι 7.500 χλμ. σε χώρες της Μέσης Ανατολής και της Αραβικής χερσονήσου (Λίβανος, Συρία, Ιορδανία, Σαουδική Αραβία, Μπαχρέιν, Κατάρ, Κουβέιτ).

Το δίτροχο οδοιπορικό με κωδικό όνομα "Arabian Tour" ξεκίνησε κατά παράδοξο τρόπο με δυο απανωτά ακτοπλοϊκά δρομολόγια (Πειραιάς-Χίος & Χίος-Τσεσμέ). Ήταν ο πιο εύκολος και γρήγορος τρόπος να βάλω ρόδα στην Τουρκία, στο έδαφος της οποίας είχα να κάνω κατόπιν περί τα 910 χλμ., πάνω σε μια ιδιαίτερα ανιαρή διαδρομή (Usak, Afyon, Konya, Karaman, Tasucu). Τελικός προορισμός μου θα ήταν η παραλιακή κωμόπολη Tasucu, απ’ όπου θα συνέχιζα και πάλι ακτοπλοϊκώς για την Τρίπολη του Λιβάνου. Με αυτόν άλλωστε τον τρόπο είχα μεταβεί στην Μέση Ανατολή λίγους μήνες νωρίτερα με μια μαύρη Daytona Maverick 500, στα πλαίσια του ταξιδιού “Daytona East”…

Τι με “κέρασε” η Τουρκία στις τρεις μέρες που με φιλοξένησε στην επικράτειά της; Οι Σάρδεις της Λυκίας αποτέλεσαν μια συναρπαστική αρχαιολογική στάση στη μικρασιατική γη, ενώ στην Konya (Ικόνιο) θαύμασα τους περιστροφικούς χορούς των Δερβίσηδων σ’ ένα παραδοσιακό ρεστοράν.

Παραδόξως, το 16ωρο ακτοπλοϊκό πέρασμα από την Τουρκία στον Λίβανο δεν αποτέλεσε μια εφιαλτική ανάμνηση, όπως την προηγούμενη φορά. Κι αυτό, χάρη στην επιμονή ενός ναυτικού του πληρώματος να μου προσφέρει αφιλοκερδώς την καμπίνα του για να κοιμηθώ. Γίνονται και θαύματα…

Στον Λίβανο, η αποστολή της BMW F 850 ήταν σχετικά αστεία, αφού είχε μόλις 140 χλμ. να διατρέξει, πριν προσεγγίσει τα σύνορα της Συρίας. Καθοδόν για τα συριακά σύνορα, η Τρίπολις, η Βύβλος και η Βηρυτός με φιλοξένησαν και ξεκούρασαν για λίγο ταξιδευτή του "Arabian Tour".

Σειρά είχε τώρα η Συρία. Μετά από 12 χρόνια ανελέητου πολέμου, επέστρεφα και πάλι στη πολύπαθη χώρα της Μέσης Ανατολής, η οποία είχε βίωσε την μεγαλύτερη ανθρωπιστική και οικονομική καταστροφή στην ιστορία της. Σίγουρα τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά (και πιο επικίνδυνα) από ότι το 2010. Πήρα λοιπόν μια ανάσα και βούτηξα στα “βαθειά”!

 

RIDE THE CLASSIC WAY, μέρος Δ΄ - Ελβετία & Άλπεις

Ταξίδι στην Κέντρική Ευρώπη με BMW R 18 CLASSIC FIRST EDITION
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

20/10/2022

Με οικοδεπότη τον καλό φίλο και σύντροχο Στέλιο Ρασσιά, που τα τελευταία δέκα χρόνια διαμένει με την οικογένειά του στη Ζυρίχη, πέρασα δυο υπέροχες μέρες στη μεγαλύτερη πόλη της Ελβετίας, που απλώνεται στην βορειοδυτική πλευρά της ομώνυμης λίμνης και κατά μήκων του ποταμού Limmat.

Παρέα με τον Στέλιο περιπλανήθηκα στους δρόμους της Ζυρίχης και γνώρισα μια πόλη με ιδιαίτερη μεσαιωνική κομψότητα, αυθεντικό κεντροευρωπαικό στιλ, μεγάλη οικονομική ευρωστία και υψηλής ποιότητας αστικό χώρο. Και φυσικά δεν δυσκολεύτηκα διόλου να κατανοήσω γιατί η Ζυρίχη καταλαμβάνει παγίως μια από τις πρώτες θέσεις στους καταλόγους που συγκρίνουν το επίπεδο ποιότητας ζωής στις πόλεις του ανεπτυγμένου κόσμου.

Όπως ήταν αναμενόμενο, σε μια πόλη τέτοιου επιπέδου τα πάντα δούλευαν με την ακρίβεια… ελβετικού ρολογιού (οδικές συγκοινωνίες, κρατικοί οργανισμοί, διοικητικές υπηρεσίες), ενώ το γεγονός ότι η BMW R18 CLASSIC διανυκτέρευσε στο πεζοδρόμιο και όχι σε κάποιο κλειστό πάρκιγκ, ήταν η τρανή επιβεβαίωση πως η τάξη και η ασφάλεια αποτελούσαν σημείο αναφοράς της παραλίμνιας Ζυρίχης, που συγκεταλέγεται στις πλουσιότερες πόλεις του κόσμου. 

Η κοντινή Ιταλία ήταν ο επόμενος –και τελευταίος– προορισμός του RIDE THE CLASSIC WAY”. Η διαδρομή από την Ζυρίχη μέχρι τα ιταλικά σύνορα (230 χλμ.) σχεδιάστηκε από τον Στέλιο, ο οποίος και θα ταξίδευε μαζί μου με την μοτοσυκλετα του (BMW GS 1200) – ήταν κάτι που με χαροποίησε ιδιαίτερα! Οδηγώντας τις δύο μοτοσυκλέτες στις καταπράσινες βουνοπλαγιές των Ελβετικών Άλπεων θα σκαρφαλώναμε σε 4 αλπικά περάσματα άνω των 2.000 μ. (FLUELA PASS / 2.383 μ., FUORN PASS/ 2.149 μ. UMBRAIL PASS / 2.503 μ. PASSO DELLO STELVIO / 2.757 μ.). Και μετά Ιταλία!

Από την Ζυρίχη ως το Davos (150 χλμ.) ταξιδέψαμε με ψιλόβροχο, αλλά ο καιρός βελτιώθηκε αισθητά μόλις ξεκινήσαμε την ανάβαση στο ορεινό πέρασμα Fluela Pass, που κατασκευάστηκε το 1867 και ένωνε το Davos με την κωμόπολη Susch του καντονιού Graubünden. Η άφιξή μας στα 2.383 μ. συνοδεύτηκε από τις καθιερωμένες αναμνηστικές φωτογραφίες στις όχθες της παρακείμενης αλπικής λίμνης Schottensee, ενώ λίγη ώρα αργότερα αποχαιρετήσαμε το πέρασμα Fluela Pass με προορισμό το Fuorn Pass, το δεύτερο ορεινό πέρασμα της αλπικής διαδρομής μας.  

Όσο πλησιάζαμε στην κορυφη του περάσματος Fuorn Pass, τα σύννεφα άρχισαν να υποχωρούν, παραχωρώντας τη θέση τους σ’ έναν γαλάζιο ουρανό – η τύχη ήταν με το μέρος μας!  Με μήκος περίπου 31,5 χλμ., ο στριφτερός δρόμος του περάσματος  “Route 28” ανέλαβε να μας οδηγήσει τελικά στα 2.149 μ., εκεί όπου το αλπικό πέρασμα Fuorn Pass (Ofen Pass ή Pass dal Fuorn) άγγιζε την κορύφωσή του.   

Διασχίζοντας το Εθνικό Πάρκο «Swiss National Park», το ορεινό πέρασμα Fuorn Pass ένωνε την κωμόπολη Zernez με την κωμόπολη Val Müstair και είχε δανειστεί  το όνομά του από τους φούρνους που χρησιμοποιούνταν στα σιδηρουργεία της περιοχής. Σειρά είχαν κατόπιν τα ορεινά περάσματα Umbrail Pass και Passo dello Stelvio, τα οποία βρίσκονταν σε κοντινή πλέον απόσταση – όπως και η Ιταλία άλλωστε!