Ταξίδι “Daytona East”: Τουρκία - Λίβανος (Α' Ανταπόκριση)

3/1/2022

Ακόμα δεν είχε κατακάτσει η σκόνη από τους χωματόδρομους του Αμαζονίου και οι χάρτες είχαν ήδη ξεδιπλωθεί και είχε αρχίσει ο σχεδιασμός του τέταρτου –και τελευταίου για το 2021– δίτροχου ταξιδιού. Η χρονική περίοδος των Χριστουγέννων ήταν η μικρή “χαραμάδα” διαφυγής που αναζητούσα, προκειμένου να οδοιπορήσω με μια μοτοσυκλέτα Daytona Maverick 500 (ευγενική χορηγία της ΓΚΟΡΓΚΟΛΗΣ Α.Ε.) στην Κεντρική Τουρκία και στην περιοχή της Μέσης Ανατολής (Λίβανος). Επρόκειτο για μια συγκινησιακή περιπλάνηση σε τόπους μυθικούς και ιστορικούς, που τους χαρακτηρίζει η μακραίωνη παρουσία του προγονικού μας πολιτισμού, ο οποίος άφησε ανεξίτηλη εδώ την πολιτισμική –και όχι μόνο– σφραγίδα του.

Με συνεπιβάτη το τσουχτερό κρύο του καταχείμωνου, ξεκίνησα αμέσως μετά τα Χριστούγεννα την υλοποίηση της ταξιδιωτικής απόδρασης “Daytona East”. Αφού κατάφερα να ξεπεράσω την θανάσιμη μονοτονία των 860 χλμ. που με χώριζαν από την συνοριακή έξοδο των Κήπων (Τουρκία), αποχαιρέτησα τα πάτρια εδάφη σφραγίζοντας το διαβατήριο και έβαλα ρόδα στην Τουρκία αργά το βράδυ. Εκείνη την δύσκολη μέρα, η μαύρη Daytona Maverick 500 μού είχε πρόσφερε μια ξεκούραστη, όσο και άνετη οδηγική εμπειρία.

Στους δρόμους της Τουρκίας είχα να διανύσω περίπου 1.200 χλμ., ακολουθώντας την διαδρομή Kesan-Gelibolu-Bursa-Afyon-Konya-Karaman-Tasucu. Φτάνοντας στο λιμάνι Tasucu (Νότια Τουρκία), ένα πλοίο θα με μετέφερε κατόπιν στην Τρίπολη του Λιβάνου. Κι όσον αφορά τα οικονομικά μεγέθη του τουρκικού σκέλους του “ Daytona East” (με την ισοτιμία Ευρώ-τουρκική Λίρα στο 1 προς 12 και την βενζίνη στα 0,80 Ευρώ/λίτρο), χρειάστηκε να δαπανήσω ένα σχετικά χαμηλό budget!

Μετά το ακτοπλοϊκό πέρασμα των Στενών των Δαρδανελλίων (Ελλήσποντος), βρέθηκα να διασχίζω την τιμημένη μικρασιατική γη. Όσο πιο ανατολικά πήγαινα τόσο δυνάμωνε το κρύο, ενώ τα πρώτα (αναμενόμενα) χιόνια με υποδέχτηκαν στη διαδρομή Kutahya-Afyon. Είχα μπει για τα καλά στα οροπέδια της Κεντρικής Τουρκίας.

Η Konya (Ικόνιο) με καλωσόρισε με χιονοθύελλα και -2 °C. Κάτω από αυτές τις καιρικές συνθήκες βρήκα ωστόσο το κουράγιο να επισκεφθώ στο κέντρο της πόλης το Μουσείο–Μαυσωλείο του φιλόσοφου-ποιητή Mevlana Rumi, τον ιδρυτή του περιστροφικού χορού των Δερβίσηδων.

Η λύτρωση από τον εφιάλτη του κρύου δεν άργησε πάντως να έρθει, αφού η διαδρομή Konya-Karaman-Tasucu (260 χλμ.) οδήγησε την μαύρη Daytona East 500 στις γαλάζιες ακτές της Ανατολικής Μεσογείου. Εκεί έβγαλα πια τα ισοθερμικά, μιας και ο υδράργυρος άγγιζε τους 17 C!

Με την ψυχή στο στόμα κατάφερα να βγάλω τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια και να κάνω το απαραίτητο PCR Test στο τοπικό νοσοκομείο. Και τελικά επιβιβάστηκα λίγο πριν σαλπάρει ο σκυλοπνίχτης για την Τρίπολη του Λιβάνου, μεταφέροντας στην σιδερένια "κοιλιά" του 65 νταλίκες και μια ελληνική μοτοσυκλέτα.

Κωνσταντίνος Μητσάκης

https://bit.ly/MOTO_667

Από τον

Γιάννη Τσινάβο

14/8/2024

Η αντίθεση στα μάτια του ταξιδευτή είναι τεράστια, όταν φεύγει από το “άγριο” και “αφιλόξενο” τοπίο του Βόρειου Αφγανιστάν και πατάει τις ρόδες του στο “νοικοκυρεμένο” αλπικό τοπίο του Τατζικιστάν. Μια σύντομη διανυκτέρευση της QJMOTOR SRT 800X στην πρωτεύουσα Dushanbe, μετά από 8.000 σκληρά χιλιόμετρα, έμοιαζε με όαση πριν πάρει ξανά τους δρόμους για τις στέπες της κεντρικής Ασίας.

“Η οδική αποστολή του QJMOTOR TRANS ASIA στο Τατζικιστάν θα ήταν αρκετά σύντομη – μόλις 564 χλμ. είχε να διασχίσει η QJMOTOR SRT 800X μέσα στην κεντροασιατική χώρα. Και παρόλο που το Τατζικιστάν συνιστά έναν προορισμό απόλυτα συνυφασμένο με τα όρη Pamir και τον περίφημο οδικό άξονα Pamir Road, εντούτοις δεν προβλεπόταν η παρουσία μου εκεί, αφού μόλις το 2019 τον είχα διατρέξει απ’ άκρη σε άκρη.

QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος Ι’ - Τατζικιστάν

Η πρωτεύουσα Dushanbe με το καλαίσθητα διαμορφωμένο κέντρο της προσφέρθηκε να με φιλοξενήσει για τη μοναδική διανυκτέρευσή μου στο Τατζικιστάν. Ένα καθαρό και νοικοκυρεμένο hostel στην καρδιά της πόλης αποτέλεσε το ορμητήριό μου στη γνωριμία με την Dushanbe, η οποία με εξέπληξε ευχάριστα.

Την επομένη, με κατεύθυνση τα σύνορα του Ουζμπεκιστάν, το κεντρικό Τατζικιστάν φρόντισε να με “κεράσει” με πανέμορφες ορεινές παραστάσεις, αφού για περισσότερα από 200 χλμ. (από την Dushanbe ως την πόλη Khujand) η διαδρομή κινήθηκε σε μεγάλο υψόμετρο, πάνω από τα 2.000 μέτρα. Εδώ το λόγο είχαν φιδίσια ορεινά περάσματα, γρανιτένιες βουνοκορφές, απόκρημνα φαράγγια, κελαριστά ποτάμια και μικρές περίκλειστες κοιλάδες.

Κι όταν ο δρόμος απέκτησε ευθυτενή χαρακτηριστικά και ένα επίπεδο τοπίο άρχισε να πρωταγωνιστεί στο οπτικό μου πεδίο, αντίκρισα εντέλει τα σύνορα του Ουζμπεκιστάν. Η αειθαλής QJMOTOR SRT 800X είχε γράψει συνολικά στο κοντέρ 8.000 χλμ. κι εγώ έβαζα ρόδα στις απέραντες στέπες της κεντρικής Ασίας.”