Ταξίδι "Daytona East": Τουρκία-Λίβανος (Γ' Ανταπόκριση)

Στο κρησφύγετο της Χεσμπολάχ
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

11/1/2022

Μετά την γνωριμία με την σύγχρονη λιβανέζικη πραγματικότητα, ήταν καιρός να ταξιδέψω πίσω στο χρόνο προκειμένου να θαυμάσω τις αρχαίες μαρτυρίες αυτού του ιστορικού τόπου. Ύψιστο σημείο αναφοράς αποτελεί για τον Λίβανο η αρχαιοελληνική αποικία Ηλιούπολη, γνωστότερη με την αραβική ονομασία Μπάαλμπεκ, που βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από τα σύνορα της Συρίας (80 χλμ. ανατολικά της Βηρυτού).

Μέσα στη κλειστή στενόμακρη κοιλάδα Μπεκάα, η οποία βρίσκεται "εγκλωβισμένη" ανάμεσα στις οροσειρές του Λιβάνου και του Αντιλιβάνου, είχα την τύχη να επισκεφθώ έναν από τους επιβλητικότερους αρχαιολογικούς χώρους της Μέσης Ανατολής. Εδώ, το λαμπρότερο και πιο εμβληματικό αρχιτεκτόνημα του χώρου ήταν αναμφίβολα ο εντυπωσιακός σε μέγεθος οκτάστυλος ναός του Βάκχου -κτίσμα της ρωμαϊκής εποχής.

Παρεμπιπτόντως, η κοιλάδα Μπεκάα αποτελεί εδώ και δεκαετίες το ορμητήριο της φιλοϊρανικής εξτρεμιστικής οργάνωσης Χεσμπολάχ, πράγμα που μαρτυρούσαν τόσο οι σημαίες της οργάνωσης που ανέμιζαν παντού, όσο και τα δεκάδες ιρανικά πανό που ήταν αναρτημένα στα όρια της κοιλάδας.

Η προσπάθειά μου να επισκεφθώ κατόπιν τον αρχαιολογικό χώρο της Τύρου (85 χλμ. νότια της Βηρυτού) στέφτηκε από πλήρη αποτυχία. Περίπου 40 χλμ. πριν φτάσω στη Τύρο, η κατά νότο πορεία μου με την μαύρη Daytona Maverick 500 σταμάτησε οριστικά, αφού στο μπλόκο ελέγχου που υπήρχε στον οδικό άξονα Βηρυτός-Τύρος, μου διευκρίνισαν πως απαγορεύονται οι μοτοσυκλέτες στο Νότιο Λίβανο. Για μια στιγμή νόμισα πως μου έκαναν πλάκα. Και παρά τις αντιρρήσεις και τις διαμαρτυρίες μου, οι αδιαπραγμάτευτοι Λιβανέζοι στρατιώτες με γύρισαν άρον άρον πίσω στην Βηρυτό.

Μετά από μια βδομάδα παραμονής στον Λίβανο, ήταν καιρός να αποχαιρετήσω τη γη της αρχαίας Φοινίκης και να επιστρέψω ακτοπλοϊκώς πίσω στην Τουρκία. Έτσι, από την λιβανέζικη πρωτεύουσα κατευθύνθηκα στην πόλη Βύβλο, η οποία βρίσκεται στο μέσο της απόστασης μεταξύ Βηρυτού και Τρίπολης. Είχα προγραμματίσει να περάσω εδώ την τελευταία μου νύχτα στον Λίβανο, μιας και ήθελα διακαώς να περπατήσω στα σοκάκια της παραθαλάσσιας Βύβλου, που θεωρείται η παλαιότερη συνεχώς κατοικούμενη πόλη του κόσμου (πιστεύεται ότι πρωτοκατοικήθηκε μεταξύ 8800 και 7500 π. Χ.) και αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.

Περπατώντας αργόσυρτα στο χώρο του μικρού λιμανιού της Βύβλου, με τα ματιά της φαντασίας βρέθηκα ξαφνικά να ταξιδεύω στους φοινικικούς χρόνους, τότε που η Βύβλος ήταν ένα μεγάλο ναυτιλιακό και εμπορικό κέντρο της Μεσογείου. Συνεπαρμένος έβλεπα τα ξύλινα καράβια των Φοινίκων –φορτωμένα με πάπυρο– να ανοίγουν τα πανιά τους και να αναχωρούν με προορισμό τις αρχαίες πόλεις–λιμάνια της μεσογειακής λεκάνης. Τα συναισθήματα που με πλημμύρισαν; Μόνο συγκίνηση και δέος ένιωσα γι’ αυτό το απρόσμενο ταξίδι πίσω στην αρχαιότητα που μου χάρισε η Βύβλος…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Απολαύστε το gallery με πλούσιο φωτογραφικό υλικό από το ταξίδι του Μητσάκη!

 

Ταξίδι "Volga Route": Αθήνα-Τιφλίδα (Α' Ανταπόκριση)

Μετάβαση στην Τουρκία, και από κει στη Γεωργία
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

29/8/2022
Μπορεί άραγε ένας ποταμός να αποτελέσει την αφορμή για την πραγματοποίηση ενός δίτροχου εναλλακτικού ταξιδιού; Κατηγορηματικά ναι!
 
Η αρχή έγινε το 2019, όταν –με συνεπιβάτη τον γιό μου Γιώργο– ταξίδεψα κατά μήκος του Δούναβη, του δεύτερου μεγαλύτερου σε μήκος ποταμού της Ευρώπης (2.872 χλμ.). Το γεγονός ότι ο Δούναβης είναι ο μοναδικός ποταμός στον κόσμο που διασχίζει τέσσερεις πρωτεύουσες κρατών (Βιέννη, Μπρατισλάβα, Βουδαπέστη και Βελιγράδι) αποτέλεσε το βασικό στοιχείο που ενέπνευσε το συγκεκριμένο ταξίδι. 
 
Τρία χρόνια μετά, σειρά είχε ο Βόλγας, ο μεγαλύτερος σε μήκος ποταμός της Ευρώπης (3.530 χλμ.), να μου χαρίσει την εμπειρία ενός ανατρεπτικού οδοιπορικού στη γεωγραφική καρδιά της Ρωσίας. Κρατώντας στιβαρά το τιμόνι μιας πράσινης BMW F 850 GS αποφάσισα να ακολουθήσω όλη την υδάτινη πορεία του Βόλγα, από τις εκβολές του (στην Κασπία Θάλασσα) ως τις πηγές του (περιοχή Valdai Hills της Δυτικής Ρωσίας), παραβλέποντας τους κινδύνους και τις επιπτώσεις του μαινόμενου ρωσο-ουκρανικού πολέμου.
   
Με αφετηρία τη ρωσική πόλη Astrakhan (στο Δέλτα του Βόλγα), επτά παραποτάμιες πόλεις (Αστραχάν, Βόλγογκραντ, Σαράτοφ, Σαμάρα, Καζάν, Νίζνι Νόβγκοροντ, Γιάροσλαβλ) θα φιλοξενούσαν την πορεία του παραποτάμιου οδοιπορικού “Volga Route” προς τις πηγές του Βόλγα. Και φυσικά, για να προσεγγίσω την πόλη–αφετηρία του μεγαλύτερου ευρωπαικού ποταμού, θα έπρεπε πρωτίστως να διασχίσω την Τουρκία και τη Γεωργία.
   
Με την αποβίβασή μου στην Τουρκία (μέσω των δύο ακτοπλοικών συνδέσεων Πειραιάς–Χίο & Χίος–Τσεσμέ), το “Volga Route”ξεκίνησε. Με την πυξίδα στραμμένη ανατολικά, η διήμερη οδική αποστολή της πράσινης BMW F 850 GS στην τουρκική επικράτεια περιελάμβανε ένα γρήγορο πέρασμα από τις πόλεις Cesme, Ankara, Samsun, Trabzon και Hope.
Με μόλις δυο αστικές διανυκτερεύσεις (Ankara, Samsun) και περίπου 1.600 χλμ. καταγεγραμμένα στο κοντέρ της μοτοσυκλέτας, αποχαιρέτησα την Τουρκία του Εύξεινου Πόντου και πέρασα κατόπιν τα παραθαλάσσια σύνορα της ελκυστικής Γεωργίας.  
 
Για δυο τροχαίες παραβάσεις που είχα πραγματοποιήσει στην Γεωργία το 2019, υποχρεώθηκα στα γεωργιανά σύνορα να πληρώσω 90 ευρώ -αλλιώς, σφραγίδα εισόδου στο διαβατήριό μου δεν έμπαινε! Αυτό κι αν ήταν καλωσόρισμα!
Στη διαδρομή Batumi-Tbilisi (406 χλμ.) ταλαιπωρήθηκα αρκετά, τόσο από τα πάμπολλά έργα κατασκευής του οδικού άξονα, όσο κι από την άκρως επικίνδυνη συμπεριφορά των Γεωργιανών οδηγών. Τελικά κατάφερα να αντικρίσω την πρωτεύουσα Τιφλίδα μετά από 7 ώρες εξοντωτικής οδήγησης.
Κτισμένη στη στενή κοιλάδα του ποταμού Mtkvari (Κύρος), κυριολεκτικά στο σταυροδρόμι της Ευρώπης με την Ασία, η Τιφλίδα (Tbilisi) είναι η πρωτεύουσα –και το μεγαλύτερο αστικό κέντρο– της Γεωργίας, μιας χώρας που πολιτισμικά ανήκει στον ευρωπαϊκό χώρο. Χάρη στην όμορφη ευρω-ασιατική αρχιτεκτονική της, τις παραδοσιακές ανατολίτικες αγορές της, τις πάμπολλες γεωργιανού ρυθμού εκκλησίες της, τις μοντέρνες γέφυρες και τα ατμοσφαιρικά cafe της, η κομψότατη Τιφλίδα δεν δυσκολεύτηκε διόλου να με γοητεύσει.
Μόλις 160 χλμ. χώριζαν την Τιφλίδα από τα ρώσικα σύνορα. Για να προσεγγίσω την χώρα του ποταμού Βόλγα, θα έπρεπε να οδηγήσω την πράσινη BMW F 850 GS στον φημισμένο οδικό άξονα «Military Road», ο οποίος σκαρφαλώνει πάνω στη τραχιά οροσειρά του καταπράσινου Καυκάσου. Πάμε λοιπόν Ρωσία…