Ταξίδι στην Κεντρική Ασία: Α' ανταπόκριση

Στα χνάρια του εξερευνητή Παναγιώτη Ποταγού

2/7/2019

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης βρίσκεται ξανά –πού αλλού;- πάνω στη σέλα της μοτοσυκλέτας του (στον προκειμένη παρίπτωση ένα Honda CB500Χ), αναζητώντας προορισμούς άγνωστους και ιδιαίτερους. Αυτή τη φορά περιπλανιέται στην Κεντρική Ασία, ακολουθώντας τα βήματα του Έλληνα εξερευνητή, Παναγιώτη Ποταγού!
"Πάνε πολλά χρόνια από τότε που μου χάρισαν ένα βιβλίο με την βιογραφία του διάσημου Έλληνα εξερευνητή των νεότερων χρόνων Παναγιώτη Ποταγού. Ιατρός από την Βυτίνα (Αρκάς όπως κι εγώ), ο Ποταγός είχε κάνει εκπληκτικές -για την εποχή του- περιηγήσεις στην Ασία και στην Αφρική.
Θέλοντας να αποδώσω έναν ελάχιστο φόρο τιμής στον Βυτιναίο εξερευνητή, αφιέρωσα σ’ αυτόν τον σύγχρονο Οδυσσέα το ταξίδι μου στην Κεντρική Ασία. Ως αφετηρία μου έθεσα φυσικά την γενέτειρά του, την ελατοσκέπαστη Βυτίνα, ενώ μπροστά στην προτομή του Ποταγού (δεσπόζει στην κεντρική πλατεία της Βυτίνας) με αποχαιρέτησε ο πρόεδρος της κοινότητας Βυτίνας κ. Φώτης Κατσούλιας.

Περίπου 11.000 χλμ. είχε να καλύψει η λευκή Honda CB500X στο κεντροασιατικό οδοιπορικό της. Το χρονικό διάστημα του ταξιδιού θα ήταν 40 ημέρες και η διαδρομή είχε από όλα τα καλά: βουνά, στέπες, ερήμους, ορεινά περάσματα, παραλίες, θάλασσες…
Για ακόμα μια φορά, η Τουρκία αποτέλεσε τον αρχικό "διάδρομό" μου προς την Ανατολή. Στα 1500 χιλιόμετρα επί τουρκικού εδάφους, δυο μνημειακά αξιοθέατα (ένα ιστορικό και ένα θρησκευτικό) δέχτηκαν την επίσκεψή μου. Ο αρχαιολογικός χώρος των Σάρδεων στην Μικρά Ασία και η Μονή της Παναγίας Σουμελά στην Τραπεζούντα του μακρινού Πόντου. Δέος και σεβασμός…

Η παραθαλάσσια πόλη Batumi με καλωσόρισε στην Γεωργία και με χάιδεψε απαλά στο πρόσωπο με την αλμύρα του Εύξεινου Πόντου (Μαύρη Θάλασσα). Πιο βόρεια, η ιστορική πολιτεία Mtskheta με ξενάγησε στις μεσαιωνικές πετρόκτιστες εκκλησίες της, ενώ ένας ορεινός παράδεισος με περίμενε στον καταπράσινο Καύκασο, όταν οδήγησα την μοτοσυκλέτα μου πάνω στην ανηφορική διαδρομή του “Military Road”, τον ορεσίβιο οδικό άξονα που ενώνει την Γεωργία με την Ρωσία.

Ήταν υποχρέωσή απέναντι στην Ιστορία να επισκεφθώ στην Ρωσία τις δυο πολύπαθες πόλεις Grozny και Volgograd (ex-Stalingrad), οι οποίες γνώρισαν την καταστροφή του πολέμου μέσα στον 20ο αιώνα. Στην αναγεννημένη πρωτεύουσα της Τσετσενίας Grozny, τίποτα δεν θύμιζε τις πολύχρονες πολεμικές επιχειρήσεις (1990-2000) που πραγματοποιήθηκαν μεταξύ των Ρώσων και των Τσετσένων αυτονομιστών. Ένα αίσθημα ηρεμίας και ασφάλειας με ακολουθούσε παντού, ενώ το ισλαμικό στοιχείο ήταν κυρίαρχο σε όλες τις εκφάνσεις της τοπικής καθημερινότητας.

Στο Volgograd βρέθηκα στο τεράστιο άγαλμα Kuran Kurgan (Μητέρα Πατρίδα), που βιγλίζει την πόλη του Βόλγα και είναι αφιερωμένο στην μάχη του Στάλινγκραντ και στους ηρωικούς κατοίκους και υπερασπιστές του. Περίπου 1.000.000 Ρώσοι σκοτώθηκαν στην διάρκεια της πολύμηνης πολιορκίας του Στάλινγκραντ κατά τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο.
Και μετά την σύντομη παραμονή μου στην Ρωσία του Πούτιν, έστριψα το τιμόνι της μοτοσυκλέτας ανατολικά και εισέβαλα στο γειτονικό Καζακστάν, την πύλη της Κεντρικής Ασίας…"

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Το άρθρο συνοδεύεται από πλούσιο photo gallery

https://bit.ly/MOTO_669

Ταξιδιωτικά άρθρα

Επικαιρότητα

Ποιές παραλίες! 5η συνεχόμενη μέρα μποτιλιάρισμα στο Transfagarasan [VIDEO]

Ασφυκτικές οι συνθήκες- Μεγάλες καθυστερήσεις και ταλαιπωρία για 5η συνεχόμενη ημέρα στο ορεινό πέρασμα

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

7/8/2025

Σε μια από τις πιο μαγευτικές και απαιτητικές ορεινές διαδρομές της Ευρώπης, που το ΜΟΤΟ έχει διασχίσει δυο φορες στο πλαίσιο του MEGA TEST On-OFF με τελευταία φορά το 2023, παρουσιάζεται τώρα ασυνήθιστη κυκλοφοριακή συμφόρηση που εγείρει δυσκολίες!

Ανάμεσα στις ομιχλώδεις κορυφές των Καρπαθίων, εκεί όπου ο δρόμος μοιάζει να αψηφά τη βαρύτητα, βρίσκεται το Transfagarasan, μια από τις πιο εμβληματικές ορεινές διαδρομές στον κόσμο. Χτισμένο στη δεκαετία του 1970 με εντολή του Νicolae Ceausescu, το δεύτερο ψηλότερο ορεινό πέρασμα της Ρουμανίας (πίσω από την Transalpina), διανοίχθηκε με βαρύ τίμημα ανθρώπινων ζωών και τεράστιων οικονομικών πόρων.

Η διαδρομή εκτείνεται για περίπου 90 χιλιόμετρα και διασχίζει τις επιβλητικές κορυφές των βουνών Fagaras, συνδέοντας την ιστορική Τρανσυλβανία με τη Βλαχία. Το Transfagarasan είναι γεμάτο ελικοειδείς φουρκέτες, απότομες στροφές και τούνελ σκαλισμένα μέσα σε κάθετους βράχους. Στο υψηλότερο σημείο του, στα 2.042 μέτρα υψόμετρο, βρίσκεται η αλπική λίμνη Balea ένα παγωμένο στολίδι που καθρεφτίζει τον ουρανό και κόβει την ανάσα.

Ο δρόμος αυτός δεν σχεδιάστηκε αρχικά για τουρισμό ή για την απόλαυση της οδήγησης. Ήταν ένα στρατηγικό έργο, μια επίδειξη ισχύος μέσα στην καρδιά των Καρπαθίων, που σήμερα έχει μετατραπεί σε προσκύνημα για μοτοσυκλετιστές και όχι μόνο από όλο τον κόσμο.

Η καλύτερη εποχή για να ταξιδέψει κανείς στον Transfagarasan είναι μεταξύ τέλους Ιουνίου και αρχών Οκτωβρίου. Τον υπόλοιπο χρόνο, η διαδρομή είναι καλυμμένη με χιόνι και παραμένει κλειστή. Οι κοντινότερες πόλεις για διαμονή είναι το Sibiu και το Curtea de Arges, με την πρώτη να προσφέρει μια γοητευτική μεσαιωνική ατμόσφαιρα.

Η συνεχώς αυξανόμενη δημοφιλία της διαδρομής όμως έχει δημιουργήσει υψηλή τουριστική προσέλευση, γεγονός που σε συνδυασμό με την στενή χάραξη και αλλεπάλληλες φουρκέτες έχει δημιουργήσει, όχι για πρώτη φορά, κυκλοφοριακή συμφόρηση!

Κάθε χρόνο παρατηρείται αυξημένη προσέλευση έως και κυκλοφοριακή συμφόρηση, τώρα όμως τα πράγματα σύμφωνα με τους ντόπιους έχουν ξεπεράσει προηγούμενες χρονιές.

Συγκεκριμένα φέτος η διαδρομή ήταν μποτιλιαρισμένη για 5 συνεχόμενες ημέρες, καθιστώντας δύσκολη της πρόσβαση επαγγελματιών άμεσης ανάγκης σε περιστατικό που έχει προκύψει όπως φαίνεται σε βίντεο που ακολουθεί, προβληματίζοντας για την βιωσιμότητα της τουριστικής υπερανάπτυξης των παρακείμενων περιοχών, ειδικά στο στενό χρονικό παράθυρο που ο δρόμος παραμένει ανοιχτός.

Η Ρουμανία έχει καλύτερα ορεινά περάσματα για μοτοσυκλέτες, ενώ και η Τρανσαλπίνα είναι μαγική όταν προσφέρεται για γρήγορη οδήγηση. Αλλά αν τελικά κάποιος δρόμος στον κόσμο αξίζει τον τίτλο του κορυφαίου, τότε αυτός ο δρόμος που ξεκινά από τα δάση της Τρανσυλβανίας και σκαρφαλώνει ως τον ουρανό, έχει όλα τα φόντα να τον διεκδικήσει, απλά ίσως όχι όσο είναι μποτιλιαρισμένος.

Το πέρασμα προς το παρόν δείχνει να έχει αποσυμφoρηθεί, αλλά σε κάθε περίπτωση, μπορείτε να ενημερώνεστε άμεσα για την κατάσταση στη διαδρομή και μέσω της Live Cam που βρίσκεται στον σταθμό τελεφερίκ στην λίμνη Balea και εποπτεύει τον αλπικό δρόμο.