Ταξίδι "SYM 2 Nordkapp" – A' ανταπόκριση

Κάθε χιλιόμετρο και Ιστορία
8/7/2021

Η τελευταία φορά που ταξίδεψα στο ακρωτήριο Nordkapp της Νορβηγίας ήταν το 2019, όταν στο βορειότερο ακρωτήριο της Ευρώπης έφτασα με τον γιο μου Γιώργο στην πίσω σέλα μιας Honda CRF1000L Africa Twin. Δυο χρόνια αργότερα, με τελικό προορισμό και πάλι το Nordkapp, κάθισα στην σέλα ενός σκούτερ SYM HD 300 και με συνεπιβάτη την μοναξιά ξεκίνησα ένα ανατρεπτικό δίτροχο οδοιπορικό προς την βόρεια εσχατιά της Ευρώπης

Στο πρώτο σκέλος του ταξιδιού διέσχισα οκτώ χώρες (Βόρεια Μακεδονία, Σερβία, Ουγγαρία, Σλοβακία, Πολωνία, Λιθουανία, Λετονία, Εσθονία), καταγράφοντας περίπου 3.600 χλμ., τόσο σε αυτοκινητοδρόμους, όσο και σε επαρχιακούς οδικούς άξονες. Παραδόξως, σε κανένα σύνορο δεν μου ζητήθηκε κάποιο έγγραφο (πιστοποιητικό εμβολιασμού ή αρνητικό τεστ PCR) σχετικό με τον covid-19. Πέρασα "αεροπορία" όλα τα σύνορα…

Οι εμπειρίες και παραστάσεις των πρώτων αυτών χιλιομέτρων υπήρξαν πολλές και συναρπαστικές. Αξέχαστη μού έμεινε η κεντρική πλατεία των Σκοπίων, που χαρακτηριζόταν από ένα αρχιτεκτονικό αχταρμά, με πομπώδης αγάλματα, κτίρια "σοβιετικού σουρεαλισμού", μοντέρνες κατασκευές και αρχαιοελληνικές κολώνες. Στο γειτονικό Βελιγράδι γνώρισα την ζεστή φιλοξενία του επιστήθιου φίλου Marko και της αξιολάτρευτης οικογένειάς του, ενώ στην Βουδαπέστη περπάτησα δίπλα στις όχθες του Δούναβη και αφέθηκα στην διαχρονική γοητεία της κοσμοπολίτικης ουγγρικής πρωτεύουσας.

Από το σύντομο πέρασμά μου μέσα από την Σλοβακία εντυπωσιάστηκα από την εκπληκτική φύση των ορέων Τάτρα. Παρόμοιο ήταν το "φυσικό" σκηνικό και στην νότια Πολωνία, εκεί όπου η Κρακοβία μού διηγήθηκε την χιλιόχρονη Ιστορία της χάρη στα αυθεντικά γοτθικά και αναγεννησιακά κτίσματά της –όλη η πόλη ήταν ένα μοναδικό μνημείο μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής. Και φυσικά, δεν μπορούσα να μην επισκεφθώ κατόπιν την Βαρσοβία, μια πόλη που ισοπεδώθηκε ολοκληρωτικά από τους Γερμανούς στην διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου και η οποία κατάφερε να αναγεννηθεί –κυριολεκτικά– μέσα από τις στάχτες της.

Οι Βαλτικές χώρες (Λιθουανία, Λετονία, Εσθονία) αποτέλεσαν από μόνες τους μια ξεχωριστή θεματική-ταξιδιωτική ενότητα. Οι τρεις πρώην δημοκρατίες της ΕΣΣΔ, με το βλέμμα πλέον στραμμένο στο ευρωπαϊκό μέλλον, αποδείχθηκαν η ευχάριστη έκπληξη αυτής της πρώτης διαδρομής. Οι δυο γοητευτικές πρωτεύουσες (Ρίγα, Ταλίν) και οι ζεστοί άνθρωποί της μού άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις.

Κι από το Ταλίν (μετά από ένα δίωρο ακτοπλοϊκό δρομολόγιο) αποβιβάστηκα στο Ελσίνκι της Φιλανδίας, Σκανδιναβία σου έρχομαι. Με αφετηρία την φιλανδική πρωτεύουσα, το ακούραστο SYM HD300 απείχε μόλις 1.500 χλμ. από το ακρωτήριο Nordkapp.

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Πατήστε στο gallery για να δείτε το πλούσιο φωτογραφικό υλικό από το ταξίδι

Ταξίδι "Daytona East": Λίβανος-Τουρκία (Ε' Ανταπόκριση)

Στο στέκι του Μπαλή!
19/1/2022

Εκείνο το μουντό απομεσήμερο, αντικρίζοντας τα πρώτα σπίτια του Αϊβαλί, έπιασα τον εαυτό μου να σιγοτραγουδούσα μέσα στο κράνος το παλιό, πολυαγαπημένο μου τραγούδι “Δυο παλικάρια απ’ το Αϊβαλί”:

“Δυο παλικάρια απ’ το Αϊβαλί
μπήκαν στο στέκι του Μπαλή
και δεν αφήσανε γυαλί στο ράφι
για τη ζημιά στο μαγαζί
δώσαν στον γέρο το Μπαλή
έναν τουρβά ασήμι και χρυσάφι”…

Το κεραμόσκεπο Αϊβαλί (Κυδωνιές) του Φώτη Κόντογλου, του Στρατή Δούκα και του Ηλία Βενέζη, που δυστυχώς αποτέλεσε σύμβολο της προσφυγιάς, ήταν ο επόμενος σταθμός στο μικρασιατικό κομμάτι του "Daytona East". Δίτροχος επισκέπτης σ’ αυτόν το νοσταλγικό τόπο του παρελθόντος και της Ιστορίας, διαπίστωσα συγκινημένος πως τούτη η παραθαλάσσια μικρασιατική πόλη –αν και δεν θυμίζει πλέον σε τίποτα το ένδοξο παρελθόν της– διατηρεί ακόμα πολλά από τα ελληνικά στοιχεία της. Τα εντόπισα στους αρχαίους ιωνικούς ναούς, στα νεοκλασικά αρχοντικά της, στις καλοδιατηρημένες χριστιανικές εκκλησίες, στις γερασμένες κατοικίες της παλιάς πόλης και στις φτωχογειτονιές της.

Οδηγώντας την μαύρη Daytona Maverick 500 κάτω από χειμωνιάτικες καιρικές συνθήκες (εκνευριστικό ψιλόβροχο και πολύ κρύο) έβαλα κατόπιν ρόδα στα χώματα της βορειοδυτικής Μικρασίας, σε μια από τις πολλές χαμένες πατρίδες του Αιγαίου. Εδώ, ο αρχαιολογικός χώρος της Άσσου (Behramkale) και η παράκτια πολιτεία Canakkale (Δαρδανέλια) μού πρόσφεραν φιλοξενία και πολύτιμες ιστορικές γνώσεις.

Ο φιλόσοφος Αριστοτέλης δίδαξε για τρία χρόνια (348 π. Χ. – 345 π. Χ.) στην Άσσο, η οποία ιδρύθηκε από Αιολείς αποίκους από την Μήθυμνα της Λέσβου γύρω στο 700 π. Χ. Αντίθετα, η πόλη Canakkale ήταν μια σύγχρονη τουρκική πόλη, κτισμένη στο στενότερο σημείο των Δαρδανελίων. Ατραξιόν της Canakkale αποτελούσε το τεράστιο ξύλινο ομοίωμα του Δούρειου Ίππου, που είχε χρησιμοποιηθεί το 2004 στην κινηματογραφική υπερπαραγωγή "Τροία". Ο Δούρειος Ίππος της Canakkale βρισκόταν στο χώρο της προκυμαίας, εκεί που οδήγησα την μοτοσυκλέτα για την απαθανατίσω μπροστά του.

Από την Canakkale, ένα μικρό πλεούμενο με πέρασε στην αντίπερα όχθη των Στενών των Δαρδανελλίων και συγκεκριμένα στην πόλη Ecebat. Κι αφού αποβιβάστηκα στην ευρωπαϊκή ακτή της Τουρκίας, ξεκίνησα αμέσως την πορεία μου με κατεύθυνση τα ελληνικά σύνορα των Κήπων (145 χλμ. μακριά).

Με το απαραίτητο αρνητικό PCR στα χέρια (το είχα βγάλει στο δημόσιο νοσοκομείο του Αϊβαλί) και συμπληρωμένο το PLF εισόδου στην Ελλάδα, διέσχισα την συνοριακή γέφυρα του Έβρου και σταμάτησα μπροστά στην κατεβασμένη ελληνική μπάρα…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Στο gallery του άρθρου μπορείτε να απολαύσετε το πλούσιο φωτογραφικό υλικό από το ταξίδι στα παράλια της Μ. Ασίας