Ταξίδι Τουρκία – Ιράκ: Α' ανταπόκριση

Ξεκίνησε ο Μητσάκης για το "Anatolia Trip 2021"
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

6/5/2021

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης ξεκίνησε άλλο ένα ιδιαίτερο ταξίδι, το "Anatolia Trip 2021" με προορισμό μία από τις πιο "δύσκολες" και απαιτητικές περιοχές της Μέσης Ανατολής: Την ανατολική Τουρκία και το βόρειο κομμάτι του Ιράκ. Θα μπορούσε να είναι το σκηνικό που εξελίσσεται η επόμενη ταινία "Επικίνδυνη Αποστολή", αλλά είναι απλώς ο επόμενο προορισμός του πιο σκληροπυρηνικού Έλληνα μοτοταξιδιώτη. Από εδώ θα ενημερώνεστε μέσω των ανταποκρίσεών του για την εξέλιξη του ταξιδιού, με πλούσιο και μοναδικό φωτογραφικό υλικό.

Είχαν περάσει οκτώ μήνες από την τελευταία απόδρασή μου εκτός συνόρων (είχα πάει μ’ ένα παπί SYM VF 125 στις ιταλικές Άλπεις) και πραγματικά είχα αρχίσει να σαλτάρω! Ευτυχώς, κοντά στο Πάσχα βρήκα μια μικρή “χαραμάδα” απόδρασης και την κοπάνησα μακριά δίχως δεύτερη σκέψη. Προορισμός μου η περιοχή της Ανατολίας (Ανατολική Τουρκία & Βόρειο Ιράκ) και όχημα διαφυγής μια γκρι Yamaha Tracer 700 '21, ευγενική παραχώρηση της YAMAHA - ΜΟΤΟΔΙΚΤΥΟ Α.Ε.

Έχοντας στις αποσκευές μου το PLF (έγγραφο για την έξοδό μου από την χώρα) και ένα αρνητικό covid test PCR (απαραίτητο για την είσοδό μου στην Τουρκία) ξεκίνησα το ταξίδι μου με αρχικό προορισμό την συνοριακή πύλη των Κήπων. Καθοδόν, στα 15 διόδια που πέρασα από την Αθήνα, κανείς ένστολος δεν με ενόχλησε ή δεν ρώτησε τον λόγο μετακίνησης μου εκτός νομών. Ρισκάρισα και τελικά κέρδισα.

Στην Τουρκία είχα να διανύσω περίπου 2.000 χιλιόμετρα ως τα σύνορα του Ιράκ, οδηγώντας την Yamaha Tracer 700 πάνω στην διαδρομή KesanIstanbulAnkaraAdanaGazientepCizre. Το ευτύχημα ήταν ότι η τιμή της βενζίνης είχε κατρακυλήσει στα 0.78 Euro/lt, λόγω της "σφαλιάρας" που έχει δεχτεί το τελευταίο διάστημα η τουρκική λίρα.

Είχα φτάσει στην Άγκυρα όταν ανακοινώθηκε ολικό lockdown στην Τουρκία λόγω της έξαρσης των κρουσμάτων του κορωνοϊού – για μια στιγμή φοβήθηκα πως θα με υποχρέωναν να εγκαταλείψω άρον άρον την χώρα. Ευτυχώς, οι περιορισμοί μετακίνησης στην χώρα δεν ίσχυαν για τους ξένους τουρίστες – μόνο για τους ντόπιους. Φυσικά, αυξήθηκαν κατακόρυφα τα μπλόκα ελέγχου στους δρόμους της Τουρκίας, γεγονός που με υποχρέωνε σε πολλές στάσεις.

Κάτω λοιπόν από αυτές τις καινούργιες προϋποθέσεις, συνέχισα απρόσκοπτα το ταξίδι μου με προορισμό την πόλη Gaziantep, που θεωρείται μια από τις παλαιότερες, συνεχώς κατοικημένη πόλη στον κόσμο –η Gaziantep "αναπνέει" αδιαλείπτως από το 3650 π.Χ. Σημείο αναφοράς της πόλης ήταν το γεροδεμένο κάστρο της που δέσποζε στο κέντρο της παλαιάς πόλη, ενώ η επίσκεψή μου στο κεντρικό νοσοκομείο αποσκοπούσε στην διεξαγωγή ενός μοριακού covid test που απαιτείτο για την επικείμενη είσοδό μου στο Ιράκ. Αφού λοιπόν βρέθηκα αρνητικός, ήμουν έτοιμος πλέον να εισβάλω στο Βόρειο Ιράκ…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Το άρθρο συνοδεύεται από πλούσιο φωτογραφικό gallery

Ταξίδι – "Arabian Tour": Γ' ανταπόκριση

Στη Σαουδική Αραβία
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

28/4/2022

Μέχρι το 2020 η Σαουδική Αραβία ήταν μια χώρα ερμητικά κλειστή στους τουρίστες. Για πάνω από 15 χρόνια προσπαθούσα να βρω μια “κερκόπορτα” -μάταια όμως. Κι όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και οι άρχοντες-βασιλείς της χώρας αποφάσισαν να ανοίξουν διάπλατες τις πύλες, εγώ ήμουν εκεί (στα σύνορα της Σαουδικής Αραβίας) και περίμενα με την μοτοσυκλέτα μου να ορμήσω στα ενδότερα. Εντέλει, αυτή η μακροχρόνια επιμονή και υπομονή μου ανταμείφτηκε με τον καλύτερο τρόπο: ήμουν ο πρώτος Έλληνας μοτοσυκλετιστής που ταξίδευα με την μοτοσυκλέτα μου στους δρόμους της Σαουδικής Αραβίας.

Από το πρώτο κιόλας χιλιόμετρο, κάτω από τις ρόδες της μοτοσυκλέτας άρχισε να ξεδιπλώνεται ένα μαγικό ασφάλτινο χαλί. Το οδικό δίκτυο (κεντρικές και δευτερεύοντες οδοί) ήταν άψογο και η σήμανση δίγλωσση (αραβικά και αγγλικά). Η τιμή της βενζίνης έφερε χαμόγελο στα χείλη (άγγιζε τα 0,50 Εuro/lt), ενώ αυτό που ήθελε λίγο προσοχή ήταν οι αποστάσεις ανάμεσα στα πρατήρια καυσίμων (σε πολλές περιπτώσεις απείχαν 40-50 χλμ.).

Αρχικός προορισμός μου υπήρξε η κωμόπολη Al Ula (420 χλμ. από τα σύνορα) που στα περίχωρά της απλωνόταν ο αρχαιολογικός χώρος των Ναβαταίων. Στην βραχώδη περιοχή της Al Ula, η φυλή των Ναβαταίων κατασκεύασε με θαυμαστό τρόπο ένα πλήθος λαξευμένων τάφων, οι οποίοι αρχιτεκτονικά θυμίζουν τους αντίστοιχους της Πέτρας στην Ιορδανία. Ήταν ένα θέαμα συναρπαστικό, που άξιζε την περιπλάνηση που πραγματοποίησα κάτω από τον καυτό ήλιο των 44,5 °C.

Η Μεδίνα ήταν η επόμενη στάση μου πάνω στο χάρτη της σαουδαραβικής διαδρομής. Μέχρι πρότινος, η επίσκεψη στην δεύτερη ιερότερη πόλη του Ισλάμ ήταν απαγορευτική για τους μη μουσουλμάνους. Στα πλαίσια όμως του εκσυγχρονισμού και της φιλελευθεροποίησης, το μακραίωνο αυτό καθεστώς καταργήθηκε. Έτσι, δίχως άγχος και απαγορεύσεις έφτασα στην Μεδίνα και πήγα κατευθείαν στο -κατάμεστο από προσκυνητές- Τζαμί του Προφήτη (Al-Masjid an Nabawi), όπου βρίσκεται θαμμένος ο προφήτης Μωάμεθ και οι δυο πρώτοι Χαλίφες του Ισλάμ.

Και μετά την γερή δόση ερήμου και άμμου που πήρα τις πρώτες ημέρες μου στην Σαουδική Αραβία, αποφάσισα να βγω στην θάλασσα. Έτσι, οδήγησα την BMW F850 GS νοτιοανατολικά με κατεύθυνση τις ακτές της Ερυθράς Θάλασσας, εκεί που με περίμενε η παράκτια Τζέντα.

Το παλιό κομμάτι της πόλης, με τα λιθόστρωτα σοκάκια και τα παραδοσιακά σπίτια με τα καφασωτά μπαλκόνια, μου έκλεψε την καρδιά. Έντονη ήταν η εντύπωση πως είχα γυρίσει πίσω στον χρόνο, την περίοδο της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, τότε που η Τζέντα αποτελούσε ένα σπουδαίο εμπορικό και πολιτιστικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής.

Και στα απρόοπτα-ευχάριστα του ταξιδιού, ήταν η συνάντηση που είχα στην πόλη Yanbe με τον Ιωάννη Γιαννόπουλο και την γυναίκα του, οι οποίοι ταξίδευαν στην Αραβική χερσόνησο με το αυτοκίνητό τους. Ήταν κυριολεκτικά ένα (διαδικτυακό) ραντεβού στον δρόμο…