Ταξίδι Τουρκία – Ιράκ: Β' ανταπόκριση

10/5/2021

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης συνεχίζει το "Anatolia Trip 2021", αφήνοντας πίσω του την Τουρκία, για να μπει στο Ιράκ! Ταξιδεύοντας στα μονοπάτια της αρχαίας, αλλά και της πολύ πρόσφατης, Ιστορίας, μας μεταφέρει "άρωμα και γεύση" από έναν κόσμο πολύ διαφορετικό από τον δικό μας, στην δεύτερη ανταπόκρισή του.

"Κι από την Τουρκία του ολικού lockdown, η γκρι Yamaha Tracer 700 με "έβαλε" κατόπιν στο Ιράκ της χαλαρής κορωνοϊο–κατάστασης (μόλις το 50% φορούσε μάσκα). Η βίζα εισόδου που μπήκε στο διαβατήριο μού επέτρεπε να κινηθώ μόνο στη επικράτεια της αυτόνομης περιοχής του Ιρανικού Κουρδιστάν (Βόρειο Ιράκ). Περίπτωση να βάλω ρόδα στο Κεντρικό και Νότιο Ιράκ με ενημέρωσαν πως δεν υπήρχε…

Το πρόγραμμα των επόμενων 5 ημερών περιελάμβανε γνωριμία με τις πόλεις Erbil και Sulaymaniyah, επίσκεψη στην μονή Dair Mar Matti (ένα από τα παλαιότερα χριστιανικά μοναστήρια της περιοχής) και μετάβαση στο υποβλητικό μνημείο της κωμόπολης Halabja (80 χλμ. νότια της Sulaymaniyah), που ήταν αφιερωμένο στην μνήμη των 6.800 άμαχων Κούρδων, τους οποίους εξόντωσε ο Σαντάμ Χουσεΐν εξαπολύοντας επίθεση με χημικά (16/3/1988).

Στην Erbil των 2.000.000 κατοίκων, που θεωρείται η πρωτεύουσα του Ιρακινού Κουρδιστάν, τις εντυπώσεις έκλεψαν το επιβλητικό πλινθόκτιστο κάστρο της παλαιάς πόλης και το μεγάλο παζάρι με τις πολύχρωμες πραμάτειες και πολύβουο πλήθος. Παρεμπιπτόντως, η Erbil είναι μια από τις πόλεις με την πιο μακροχρόνια συνεχή διαμονή ανθρώπων στον κόσμο, αφού τα παλαιότερα ίχνη κατοίκησής της χρονολογούνται από το 6.000 π.Χ.

Στην Sulaymaniyah (180 χλμ. νότια της Erbil), το Μουσείο "Amna Suraka", που στεγαζόταν στις κτιριακές εγκαταστάσεις του πρώην στρατιωτικού διοικητηρίου της πόλης (επί εποχής Σαντάμ Χουσεΐν), ήταν μια συγκλονιστική εμπειρία. Με πάμπολλα εκθέματα και σπάνιο ενημερωτικό οπτικό-ακουστικό υλικό, το Μουσείο "Amna Suraka" ήταν αφιερωμένο στον απελευθερωτικό αγώνα των Κούρδων μαχητών.

Πριν επιστρέψω και πάλι στην Τουρκία, η Yamaha Tracer 700 με οδήγησε στο μικρό ορεινό χωριό Lalish (90 χλμ. βορειοδυτικά της Erbil), προκειμένου να εκπληρώσω μια πολυπόθητη ταξιδιωτική επιθυμία μου. Στο χωριό Lalish βρισκόταν ο τάφος του Σεΐχη Adi ibn Musafir, μιας κεντρικής προσωπικότητας των πιστών της μονοθεϊστικής θρησκείας Yazidi. Η Yazidi μοιράζεται αρκετές ομοιότητες με άλλες θρησκείες της Μέσης Ανατολής (Χριστιανισμό, Ιουδαϊσμό, Ισλάμ, Ζωροαστρισμό) και οι περισσότεροι πιστοί Yazidi –τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους– πηγαίνουν στο χωριό Lalish για να προσκυνήσουν τον τάφο Σεΐχη Adi ibn Musafir.

Αξέχαστη μου έμεινε η αμεσότητα και η φιλικότητα των ντόπιων Κούρδων απέναντί μου, ενώ το γεγονός πως η βενζίνη κόστιζε περίπου 0.30 Euro/lt ήταν μια αρκετά ευχάριστη υπόθεση για την τσέπη μου…"

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Δείτε το πλούσιο φωτογραφικό υλικό της δεύτερης ανταπόκρισης, στο gallery που συνοδεύει το άρθρο

https://bit.ly/MOTO_EICMA2025

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

30/6/2022

Με σημείο αναφοράς τις γεωγραφικές συντεταγμένες της Δυτικής Αφρικής, τον Τροπικό του Καρκίνου, τους αμμόλοφους της Σαχάρας και τα θαλασσινά τοπία του Ατλαντικού Ωκεανού, αποφάσισα να πραγματοποιήσω ένα παιδικό μου όνειρο που άκουε στην λέξη «DAKAR»! Δεν το κρύβω, αυτή η λέξη μ’ είχε …στοιχειώσει από μικρό παιδί. Να λοιπόν που ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να ταξιδέψω με προορισμό την πρωτεύουσα της Σενεγάλης Dakar, τον αλλοτινό τερματισμό του διασημότερου ράλυ στον κόσμο, προκειμένου να «τρέξω» κι εγώ στο δικό μου rally Dakar.

Το “DAYTONA DAKAR” (ATHENS – DAKAR – ATHENS) ήταν μια δυναμική περιπέτεια δρόμου 7.500 χλμ. που θα διέτρεχε 4 χώρες (Ιταλία, Μαρόκο, Μαυριτανία, Σενεγάλη), ενώ το μεγαλύτερο κομμάτι της αφρικάνικης διαδρομής θα διέσχιζε την έρημο Σαχάρα! Ωστόσο, το όχημα περιπέτειας που επέλεξα ήταν μια ανατρεπτική πρόταση για ένα τόσο ιδιαίτερο ταξίδι. Όχι, δεν ήταν μια μεγάλη on-off μοτοσυκλέτα, αλλά ένα μαύρο Scrambler DAYTONA ROCKSTAR 500 (ευγενική χορηγία της ΓΚΟΡΓΚΟΛΗΣ Α.Ε.). Γιατί και οι γυμνές μοτοσυκλέτες ταξιδεύουν - και μάλιστα αρκετά μακριά.

Στην Ιταλία όπου αποβιβάστηκα (Ancona), δυο υπήρξαν τα σημεία ενδιαφέροντος που με απασχόλησαν: το μικροσκοπικό κρατίδιο της Δημοκρατίας του Αγίου Μαρίνου (San Marino) που δεσπόζει στην κορφή του ξερόλοφου Titano και η πόλη-λιμάνι της Genoa, η γενέτειρα του Χριστόφορου Κολόμβου. Από τον 4ο π. Χ. αιώνα, η Γένοβα είναι μια πόλη που συνδέεται στενά με το εμπόριο και την ναυτιλία, ενώ δεν είναι τυχαίο που –ακόμα και σήμερα- είναι το πιο σημαντικό της Ιταλίας.

Κι από το λιμάνι της Genoa συνέχισα κατόπιν ακτοπλοϊκώς με προορισμό την πόλη-λιμάνι Tangier του Μαρόκο. Ιταλία – Μαρόκο: μόλις 55 ώρες μακριά, πλέοντας τα γαλάζια νερά της Μεσογείου.

Παραδόξως, στο τελωνείο της Tangier δεν καθυστέρησα πολύ για τις γραφειοκρατικές διαδικασίες - μόλις μισή ώρα έμεινα στο χώρο του λιμανιού. Αμέσως μετά, η μαύρη DAYTONA ROCKSTAR 500 και ο ανυπόμονος αναβάτης της, ξεχυθήκαμε με ενθουσιασμό στους δρόμους του Μαρόκου. Η δίτροχη εισβολή μου στον δυτικότερο ακρογωνιαίο λίθο του Ισλάμ ήταν πλέον μια απτή πραγματικότητα.

Στο Μαρόκο είχα να διατρέξω περί τα 2.200 χλμ. ως τα σύνορα της Μαυριτανίας. Σχεδόν στο σύνολό της, η μαροκινή διαδρομή του “DAYTONA DAKAR” θα ακολουθούσε την ακτογραμμή του Ατλαντικού Ωκεανού, ενώ η πρώτη προγραμματισμένη στάση στην μαροκινή γη έγινε τελικά στην πρωτεύουσα Rabat.

Το Μαυσωλείο του Μohammed V, ο παρακείμενος επιβλητικός ορθογώνιος μιναρές Hassan (11ου μ.Χ αιώνα) και η πολύβουη μεντίνα (παλαιά πόλη) με το πολύχρωμο παζάρι της, δέχτηκαν την επίσκεψη μου sτην διάρκεια της παρουσίας μου στην αυτοκρατορική πόλη της Rabat.

Κείμενο, Φωτογραφίες: Κ. Μητσάκης