Ταξίδι Τουρκία – Ιράκ: Β' ανταπόκριση

10/5/2021

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης συνεχίζει το "Anatolia Trip 2021", αφήνοντας πίσω του την Τουρκία, για να μπει στο Ιράκ! Ταξιδεύοντας στα μονοπάτια της αρχαίας, αλλά και της πολύ πρόσφατης, Ιστορίας, μας μεταφέρει "άρωμα και γεύση" από έναν κόσμο πολύ διαφορετικό από τον δικό μας, στην δεύτερη ανταπόκρισή του.

"Κι από την Τουρκία του ολικού lockdown, η γκρι Yamaha Tracer 700 με "έβαλε" κατόπιν στο Ιράκ της χαλαρής κορωνοϊο–κατάστασης (μόλις το 50% φορούσε μάσκα). Η βίζα εισόδου που μπήκε στο διαβατήριο μού επέτρεπε να κινηθώ μόνο στη επικράτεια της αυτόνομης περιοχής του Ιρανικού Κουρδιστάν (Βόρειο Ιράκ). Περίπτωση να βάλω ρόδα στο Κεντρικό και Νότιο Ιράκ με ενημέρωσαν πως δεν υπήρχε…

Το πρόγραμμα των επόμενων 5 ημερών περιελάμβανε γνωριμία με τις πόλεις Erbil και Sulaymaniyah, επίσκεψη στην μονή Dair Mar Matti (ένα από τα παλαιότερα χριστιανικά μοναστήρια της περιοχής) και μετάβαση στο υποβλητικό μνημείο της κωμόπολης Halabja (80 χλμ. νότια της Sulaymaniyah), που ήταν αφιερωμένο στην μνήμη των 6.800 άμαχων Κούρδων, τους οποίους εξόντωσε ο Σαντάμ Χουσεΐν εξαπολύοντας επίθεση με χημικά (16/3/1988).

Στην Erbil των 2.000.000 κατοίκων, που θεωρείται η πρωτεύουσα του Ιρακινού Κουρδιστάν, τις εντυπώσεις έκλεψαν το επιβλητικό πλινθόκτιστο κάστρο της παλαιάς πόλης και το μεγάλο παζάρι με τις πολύχρωμες πραμάτειες και πολύβουο πλήθος. Παρεμπιπτόντως, η Erbil είναι μια από τις πόλεις με την πιο μακροχρόνια συνεχή διαμονή ανθρώπων στον κόσμο, αφού τα παλαιότερα ίχνη κατοίκησής της χρονολογούνται από το 6.000 π.Χ.

Στην Sulaymaniyah (180 χλμ. νότια της Erbil), το Μουσείο "Amna Suraka", που στεγαζόταν στις κτιριακές εγκαταστάσεις του πρώην στρατιωτικού διοικητηρίου της πόλης (επί εποχής Σαντάμ Χουσεΐν), ήταν μια συγκλονιστική εμπειρία. Με πάμπολλα εκθέματα και σπάνιο ενημερωτικό οπτικό-ακουστικό υλικό, το Μουσείο "Amna Suraka" ήταν αφιερωμένο στον απελευθερωτικό αγώνα των Κούρδων μαχητών.

Πριν επιστρέψω και πάλι στην Τουρκία, η Yamaha Tracer 700 με οδήγησε στο μικρό ορεινό χωριό Lalish (90 χλμ. βορειοδυτικά της Erbil), προκειμένου να εκπληρώσω μια πολυπόθητη ταξιδιωτική επιθυμία μου. Στο χωριό Lalish βρισκόταν ο τάφος του Σεΐχη Adi ibn Musafir, μιας κεντρικής προσωπικότητας των πιστών της μονοθεϊστικής θρησκείας Yazidi. Η Yazidi μοιράζεται αρκετές ομοιότητες με άλλες θρησκείες της Μέσης Ανατολής (Χριστιανισμό, Ιουδαϊσμό, Ισλάμ, Ζωροαστρισμό) και οι περισσότεροι πιστοί Yazidi –τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους– πηγαίνουν στο χωριό Lalish για να προσκυνήσουν τον τάφο Σεΐχη Adi ibn Musafir.

Αξέχαστη μου έμεινε η αμεσότητα και η φιλικότητα των ντόπιων Κούρδων απέναντί μου, ενώ το γεγονός πως η βενζίνη κόστιζε περίπου 0.30 Euro/lt ήταν μια αρκετά ευχάριστη υπόθεση για την τσέπη μου…"

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Δείτε το πλούσιο φωτογραφικό υλικό της δεύτερης ανταπόκρισης, στο gallery που συνοδεύει το άρθρο

https://bit.ly/MOTO_EICMA2025

19/1/2022

Εκείνο το μουντό απομεσήμερο, αντικρίζοντας τα πρώτα σπίτια του Αϊβαλί, έπιασα τον εαυτό μου να σιγοτραγουδούσα μέσα στο κράνος το παλιό, πολυαγαπημένο μου τραγούδι “Δυο παλικάρια απ’ το Αϊβαλί”:

“Δυο παλικάρια απ’ το Αϊβαλί
μπήκαν στο στέκι του Μπαλή
και δεν αφήσανε γυαλί στο ράφι
για τη ζημιά στο μαγαζί
δώσαν στον γέρο το Μπαλή
έναν τουρβά ασήμι και χρυσάφι”…

Το κεραμόσκεπο Αϊβαλί (Κυδωνιές) του Φώτη Κόντογλου, του Στρατή Δούκα και του Ηλία Βενέζη, που δυστυχώς αποτέλεσε σύμβολο της προσφυγιάς, ήταν ο επόμενος σταθμός στο μικρασιατικό κομμάτι του "Daytona East". Δίτροχος επισκέπτης σ’ αυτόν το νοσταλγικό τόπο του παρελθόντος και της Ιστορίας, διαπίστωσα συγκινημένος πως τούτη η παραθαλάσσια μικρασιατική πόλη –αν και δεν θυμίζει πλέον σε τίποτα το ένδοξο παρελθόν της– διατηρεί ακόμα πολλά από τα ελληνικά στοιχεία της. Τα εντόπισα στους αρχαίους ιωνικούς ναούς, στα νεοκλασικά αρχοντικά της, στις καλοδιατηρημένες χριστιανικές εκκλησίες, στις γερασμένες κατοικίες της παλιάς πόλης και στις φτωχογειτονιές της.

Οδηγώντας την μαύρη Daytona Maverick 500 κάτω από χειμωνιάτικες καιρικές συνθήκες (εκνευριστικό ψιλόβροχο και πολύ κρύο) έβαλα κατόπιν ρόδα στα χώματα της βορειοδυτικής Μικρασίας, σε μια από τις πολλές χαμένες πατρίδες του Αιγαίου. Εδώ, ο αρχαιολογικός χώρος της Άσσου (Behramkale) και η παράκτια πολιτεία Canakkale (Δαρδανέλια) μού πρόσφεραν φιλοξενία και πολύτιμες ιστορικές γνώσεις.

Ο φιλόσοφος Αριστοτέλης δίδαξε για τρία χρόνια (348 π. Χ. – 345 π. Χ.) στην Άσσο, η οποία ιδρύθηκε από Αιολείς αποίκους από την Μήθυμνα της Λέσβου γύρω στο 700 π. Χ. Αντίθετα, η πόλη Canakkale ήταν μια σύγχρονη τουρκική πόλη, κτισμένη στο στενότερο σημείο των Δαρδανελίων. Ατραξιόν της Canakkale αποτελούσε το τεράστιο ξύλινο ομοίωμα του Δούρειου Ίππου, που είχε χρησιμοποιηθεί το 2004 στην κινηματογραφική υπερπαραγωγή "Τροία". Ο Δούρειος Ίππος της Canakkale βρισκόταν στο χώρο της προκυμαίας, εκεί που οδήγησα την μοτοσυκλέτα για την απαθανατίσω μπροστά του.

Από την Canakkale, ένα μικρό πλεούμενο με πέρασε στην αντίπερα όχθη των Στενών των Δαρδανελλίων και συγκεκριμένα στην πόλη Ecebat. Κι αφού αποβιβάστηκα στην ευρωπαϊκή ακτή της Τουρκίας, ξεκίνησα αμέσως την πορεία μου με κατεύθυνση τα ελληνικά σύνορα των Κήπων (145 χλμ. μακριά).

Με το απαραίτητο αρνητικό PCR στα χέρια (το είχα βγάλει στο δημόσιο νοσοκομείο του Αϊβαλί) και συμπληρωμένο το PLF εισόδου στην Ελλάδα, διέσχισα την συνοριακή γέφυρα του Έβρου και σταμάτησα μπροστά στην κατεβασμένη ελληνική μπάρα…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Στο gallery του άρθρου μπορείτε να απολαύσετε το πλούσιο φωτογραφικό υλικό από το ταξίδι στα παράλια της Μ. Ασίας