Triumph Tiger vs Νάρκες!

"The ride of our life"
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

26/7/2018

Ο Ty Clark είναι ένας Αυστραλός πρώην στρατιωτικός, με ειδικότητα στην εύρεση και εξουδετέρωση ναρκών με ελάχιστη –σχετικά- εμπειρία στις μοτοσυκλέτες, μιας και άρχισε να οδηγεί πριν 12 χρόνια, αλλά η ουσιαστική του εμπειρία με μεγάλα μηχανάκια ξεκίνησε πριν από μόλις τέσσερα χρόνια! H Sarah Goulopoulos –ναι καλά διαβάσατε το όνομά της – είναι μια δασκάλα γιόγκα και κομμώτρια, με ελληνική καταγωγή από το χωριό Εθνικό της Φλώρινας, η οποία οδηγεί μοτοσυκλέτα από τα έξι της χρόνια –πάντα εκτός δρόμου- ενώ η προοπτική οδήγησης στην άσφαλτο ήταν κάτι που την τρόμαζε ιδιαίτερα. Μαζί, λοιπόν, αποφάσισαν –εκτός από το να ενώσουν τις ζωές τους, μιας και είναι αρραβωνιασμένοι και ετοιμάζονται να παντρευτούν- να ξεκινήσουν ένα επικό ταξίδι για έναν ευγενή σκοπό.
Λόγω της εμπειρίας του Ty και τα όσα βίωσε κατά τη διάρκεια της θητείας του στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, έβαλε σκοπό της ζωής του να μαζέψει πόρους και να ενημερώσει ολόκληρο τον κόσμο για την προσπάθεια που γίνεται να αφοπλιστούν τα ναρκοπέδια που εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμη και σήμερα σε διάφορες γωνιές της γης, εργαζόμενος για την MAG μια οργάνωση που έχει ταχθεί στον συγκεκριμένο σκοπό.
Αυτές τις μέρες βρέθηκαν στην Ελλάδα και μια τυχαία συνάντηση με τον φίλο και συνεργάτη του περιοδικού Νίκο Παπαδήμο την ώρα που άλλαζαν ελαστικά στα δύο Triumph Tiger 800 XCx που οδηγούν, τους έφερε ο δρόμος τους στα γραφεία του ΜΟΤΟ για να μάθουμε περισσότερα γι' αυτή το ιδιαίτερο και πραγματικό συγκινητικό τους project.


Το ταξίδι των δύο Αυστραλών ξεκίνησε στις 11 Νοεμβρίου (11/11, σημαδιακή ημερομηνία) από το Brisbane την πόλη που ζουν. Η αρχή δεν έγινε και με τους καλύτερους οιωνούς, καθώς τα δύο BMW με τα οποία είχαν ξεκινήσει έπρεπε να αντικατασταθούν εξαιτίας ενός… σκαντζόχοιρου! Κάπου λίγο πριν τα Χριστούγεννα, κι ενώ οδηγούσαν σε κάποια περιοχή της βόρειας Αυστραλίας, βρέθηκε στο δρόμο τους ένας σκαντζόχοιρος που ανάγκασε τον Ty να φρενάρει απότομα για να μην τον πατήσει. Δυστυχώς δεν κατάφερε να κάνει το ίδιο και η Sarah με αποτέλεσμα να φρενάρει πάνω στον Ty… Ο απολογισμός ήταν δύο κατεστραμμένα BMW, μερικά πλευρά κι ένας ώμος σπασμένα και μπόλικοι μώλωπες. Οι αντικαταστάτες των BMW ήταν τα δύο ολοκαίνουργια Triumph που επιλέχθηκαν λόγω της τιμής τους και του εξοπλισμού που τα συνόδευε, συν το γεγονός ότι ήταν πιο βολικά σε ό,τι αφορά το ύψος της σέλας για τη Sarah καθώς το δικό της ήρθε από το εργοστάσιο με τη χαμηλή σέλα.
Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι όλα τα έξοδα του ταξιδιού, συμπεριλαμβανομένης και της αγοράς των μοτοσυκλετών, έγιναν από τους ίδιους, με την ελάχιστη υποστήριξη που διαθέτουν να αφορά μικροπράγματα στον προσωπικό τους εξοπλισμό χάρη στην διάθεση λίγων ιδιωτών. Εδώ να κάνουμε μια παρένθεση για να τονίσουμε αυτό που μας είπαν οι δύο Αυστραλοί σχετικά με τις μοτοσυκλέτες τους. Και οι δύο έκαναν αιματηρές οικονομίες για πολλά χρόνια (η Sarah δούλευε σε δύο δουλειές για μια πενταετία) για να μαζέψουν χρήματα και να αγοράσουν μοτοσυκλέτες τις οποίες θα τις χρησιμοποιούσαν με τον πιο σκληρό τρόπο. Μια φιλοσοφία που μας βρίσκει απόλυτα σύμφωνους, κάτι άλλωστε που υπογραμμίζουμε σε κάθε MEGA TEST, για το ότι αυτές οι μοτοσυκλέτες είναι προσανατολισμένες και φτιαγμένες για τέτοιου είδους ταξίδια, με χρήση που αρμόζει στην προσωπικότητα και στη σχεδίασή τους. Eίναι πολλοί αυτοί που αγοράζουν μεγάλα on-off για να τα λασπώσουν, να τα ταλαιπωρήσουν πάνω σε πέτρες και βράχια, να τα σκονίσουν σε χωματόδρομους και να τα περάσουν μέσα από ποτάμια και δύσκολα περάσματα. Κλείνουμε την παρένθεση και επιστρέφουμε στον σκπό του ταξιδιού. Όπως μας εξήγησε ο Ty, οι Αυστραλοί δεν είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένοι σε ό,τι αφορά το παγκόσμιο πρόβλημα των ναρκοπεδίων, γιατί ποτέ δεν είχαν να αντιμετωπίσουν κάτι τέτοιο και ως εκ τούτου θεωρούν ότι είναι κάτι που δεν τους αφορά! Γι' αυτό το λόγο δεν έχουν καμία υποστήριξη από κάποιον δημόσιο ή κρατικό φορέα και επωμίζονται μόνοι τους όλα τα οικονομικά βάρη του ταξιδιού. Δυστυχώς, όπως μας είπαν οι δύο ταξιδιώτες, η Αυστραλία είναι τόσο πολιτισμικά όσο και γεωγραφικά απομονωμένη κι αυτό είναι που θέλει ο Ty να αλλάξει, προσπαθώντας να ενημερώσει και τους συμπατριώτες του για το πρόβλημα των ναρκοπεδίων.


Φεύγοντας λοιπόν από την Αυστραλία, έστειλαν τις μοτοσυκλέτες τους ακτοπλοϊκώς στην Νότια Αφρική, ξεκινώντας από εκεί την περιπλάνησή τους στην μαύρη ήπειρο, οδηγώντας κάθε μέρα κατά μέσο όρο 400 χιλιόμετρα και ξοδεύοντας μέχρι 58 ευρώ την ημέρα. Ο Ty και η Sarah επισκέφθηκαν όλες τις ευαίσθητες περιοχές της κεντρικής Αφρικής, εκεί που λόγω των τοπικών εμφυλίων έχει πληρωθεί ένα βαρύ τίμημα στα ναρκοπέδια. Χώρες όπως η Ναμίμπια, η Μοζαμβίκη, η Μποτσουάνα, η Ζιμπάμπουε, η Αιθιοπία και η Κένυα, έχουν αμέτρητα θύματα από νάρκες, αλλά από την άλλη ήταν και εξαιρετικά δύσκολο να ενημερωθεί ο κόσμος για τους κινδύνους που διατρέχουν. Είναι χαρακτηριστικό όπως μας είπαν, ότι υπήρχαν περιπτώσεις που οι κάτοικοι χωριών δεν ήξεραν ότι στα 10-15 χιλιόμετρα απόσταση υπήρχαν ναρκοπέδια και οι αγρότες όργωναν ανάμεσα στις νάρκες και τα μικρά παιδιά έπαιζαν γύρω τους έχοντας άγνοια κινδύνου. Συνάντησαν πολλούς ανθρώπους με ακρωτηριασμένα μέλη ή οικογένειες που είχαν χάσει πολλά από τα μέλη τους εξαιτίας των ναρκών, ενώ είναι τραγικό το ότι ακόμη και σήμερα χάνουν την ζωή τους 18 άνθρωποι την ημέρα από νάρκες, εκ των οποίων τα μισά είναι παιδιά…


Στην Αφρική, όπου πέρασαν το μεγαλύτερο μέρος του ταξιδιού τους μέχρι τώρα, ήρθαν αντιμέτωποι με αντιφατικές καταστάσεις, όπως η γενναιόδωρη φιλοξενία των απλών ανθρώπων στα χωριά από την μεριά και η ληστεία που βίωσε ο Ty στην Τανζανία υπό την απειλή μαχαιριών και όπλων. Στη Ναμίμπια η Sarah είχε και την μοναδική της πτώση –πέρα από το αρχικό συμβάν- κατά τη διάρκεια του ταξιδιού που ήταν ευτυχώς ανώδυνη, ενώ όπως μας τόνισαν και οι δύο δεν αντιμετώπισαν κανένα μηχανολογικό πρόβλημα με τα δύο Tiger, πέρα από κάποια σκασμένα λάστιχα στα δύσκολα εδάφη της Αφρικής. Πέρα όμως απ' αυτά είχαν να αντιμετωπίσουν κι ένα γενικότερα αφιλόξενο περιβάλλον, οδηγώντας σε θερμοκρασίες 50 βαθμών υπό σκιά, οδηγώντας στην έρημο της Σαχάρα, αλλά και στο παρανοϊκό αστικό περιβάλλον της Αιγύπτου…
Από τις ακτές της βόρειας Αφρικής, οι μοτοσυκλέτες τους ταξίδεψαν και πάλι ακτοπλοϊκώς για να συναντηθούν με τους αναβάτες τους (που ταξίδεψαν αεροπορικώς) στην Ελλάδα ξεκινώντας το ευρωπαϊκό σκέλος του ταξιδιού. Το πρόγραμμα για την Ευρώπη προβλέπει καθημερινή οδήγηση με μέσο όρο τα 200 χιλιόμετρα και ημερήσιο πλαφόν εξόδων στα 75 ευρώ, λόγω και της υψηλότερης τιμής της βενζίνης. Μετά από μια περιήγηση στην Εύβοια θα ταξιδέψουν βόρεια μέχρι τη ιδιαίτερη πατρίδα της γιαγιάς της Sarah στην Φλώρινα κι από εκεί θα ξεκινήσουν το οδοιπορικό τους στα βαλκάνια –άλλη μια περιοχή με ιδιαίτερα μεγάλο πρόβλημα ναρκοπεδίων- και πιο συγκεκριμένα στην Αλβανία, την Σερβία, την Κροατία, τα Σκόπια, την Σλοβενία και το Κόσοβο, πριν συνεχίσουν για την κεντρική Ευρώπη (Ολλανδία, Γερμανία, Γαλλία, Αγγλία, Ισπανία και Ιταλία, όπου θα αποφασίσουν αν θα περάσουν μέσω Ελλάδας για Τουρκία και από εκεί να στείλουν τις μοτοσυκλέτες τους στο Μπαλί και την Ινδονησία, πριν επιστρέψουν στην πατρίδα τους την Αυστραλία. Ευελπιστούν ότι μέχρι τον Δεκέμβρη θα έχουν καταφέρει να ολοκληρώσουν το ταξίδι τους και θα έχουν μαζέψει περί τα 10.000 δολάρια για τον ευγενή σκοπό τους.
Μέσα από το site μας θα μαθαίνετε για την πορεία του Ty και της Sarah, ενώ μπορείτε να τους παρακολουθείτε και μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (Facebook και Instagram) ακολουθώντας το link "Ride of Our Life".


 

Ταξίδι "Volga Route": Από τη Μόσχα στο Nordkapp (Ε' Ανταπόκριση)

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

13/9/2022

Δυο μέρες έμεινα στη Μόσχα. Τι πρόλαβα να δω στο μητροπολιτικό κέντρο της Ρωσίας μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα; Καταρχήν έσπευσα στο Κρεμλίνο, που αποτελεί το επίκεντρο όχι μόνο της Μόσχας, αλλά ολόκληρης της Ρωσίας και αντιπροσωπεύει ένα από τα μεγαλύτερα αρχιτεκτονικά συμπλέγματα στον κόσμο.

Χάρη σε μια ριζική αναγέννηση, η Μόσχα των Ρομανόφ, του Τολστόι και των μπαλέτων Μπολσόι έχει μεταμορφωθεί σε μια από τις πιο πολύμορφες και δυναμικές πρωτεύουσες του κόσμου. Αστραφτεροί ουρανοξύστες και κτίρια υψηλής αισθητικής αρχιτεκτονικής, ορθόδοξες εκκλησίες, εντυπωσιακά εμπορικά κέντρα, επώνυμοι οίκοι μόδας και κοσμοπολίτικα εστιατόρια συνυπήρχαν πλέον με τα κλασικά-διαχρονικά αξιοθέατα της ρωσικής πρωτεύουσας.

Στην Μόσχα έπρεπε να αποφασίσω με ποιο τρόπο θα δραπέτευα από την Ρωσία. Λόγω του πολέμου, οι Βαλτικές χώρες είχαν κλείσει τα σύνορα τους με την Ρωσία, η  λύση της Λευκορωσίας ήταν ανέφικτη, ενώ με κανένα τρόπο δεν ήθελα να γυρίσω πίσω στην Γεωργία. Η συνοριακή διαφυγή μου από την Ρωσία ήταν τελικά εφικτή μόνο μέσω Φιλανδίας ή Νορβηγίας.

Πάντοτε ήθελα να βάλω ρόδα στην Murmansk, την πόλη-λιμάνι της ρώσικης Αρκτικής, που βρίσκεται στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού και συνορεύει με την Φιλανδία και τη Νορβηγία. Μήπως είχε έρθει τελικά το πλήρωμα του χρόνου να εκπληρώσω αυτό τον πολυπόθητο ταξιδιωτικό μου στόχο; Η απόφαση, παραδόξως,  πάρθηκε αμέσως: Moscow–Murmansk (1.890 χλμ.) και μετά απόδραση στη Νορβηγία! Και το κερασάκι στην τούρτα; Πορεία μετά για το κοντινό Nordkapp! Σκέτη τρέλα το τελικό δρομολόγιο: Moscow–Murmansk–Nordkapp (2.645 χλμ.)! Πάμε λοιπόν στον ρώσικο βορρά…

Δυο μέρες αφότου αποχαιρέτισα την Μόσχα, αντίκριζα τα πρώτα σπίτια της Murmansk – καθοδόν είχα «πατήσει» και την νοητή γραμμή του Αρκτικού κύκλου.   Η Murmansk, που ιδρύθηκε το 1915 (στη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου) είναι σήμερα ένα από τα σημαντικότερα λιμάνια της Ρώσικης Αρκτικής. Σε καμία πάντως περίπτωση η πόλη-λιμάνι της Βόρειας Ρωσίας δεν μπορεί να συγκριθεί σε αστική ομορφιά και αξιοθέατα με τις υπόλοιπες ρώσικες πόλεις που είχα επισκεφθεί όλες τις προηγούμενες μέρες. Απλά, ξενέρωσα…

Τα σύνορα της Νορβηγίας (Kirkenes) με περίμεναν περίπου 225 χλμ. δυτικά της Murmansk. Αφού σφράγισα το διαβατήριο και αποχαιρέτησα την Ρωσία, πέρασα Νορβηγία και ξεκίνησα την τρελή επέλασή μου προς το Βόρειο Ακρωτήριο, που με καρτερούσε μόλις 530 χλμ. μακριά από την συνοριακή γραμμή. Τόσο απείχα από το όνειρο, από την εμβληματική υδρόγειο σφαίρα του Nordkapp.

Αργά το ίδιο απόγευμα, σαφώς κατάκοπος αλλά τρελά ευτυχισμένος, αντίκρισα το εμβληματικό μνημείο του Nordkapp. Ήταν η τρίτη φορά μέσα στα τελευταία 4 χρόνια που έφτανα εδώ στην βόρεια εσχατιά της Ευρώπης και «προσκυνούσα» στο Nordkapp: το 2018 είχα έρθει με τον γιό μου Γιώργο (στη σέλα μιας HONDA AFRICA TWIN CRF 1000) και το 2021 μ’ ένα scooter SYM HD 300!

Με αφετηρία την υδρόγειο σφαίρα του Nordkapp, μοτοσυκλέτα και αναβάτης ξεκινήσαμε κατόπιν την μεγάλη επιστροφή στην Ελλάδα. Ο Αρκτικός κύκλος της Φιλανδίας στην πόλη Rovaniemi (750 χλμ. νότια του Nordkapp) ήταν σειρά του -μετά τον Αρκτικό κύκλο της Ρωσίας- να πατηθεί από τους τροχούς της πράσινης BMW F 850 GS. Και η μεγάλη κατηφόρα συνεχίζεται…